Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Τυπική Εκπαίδευση => Γυμνάσιο => Σχολικά μαθήματα => Φιλολογικά μαθήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Joanne στις Σεπτέμβριος 19, 2007, 03:55:46 μμ
-
Καλησπέρασε όλους!
Ανέλαβα μια μαθήτρια της Β΄Γυμνασίου και η μητέρα της θέλει να κάνουμε μια φορά την εβδομάδα έκθεση. Στο γυμνάσιο όμως η έκθεση είναι αρκετά πιο απλή και έχω μπερδευτεί λίγο στο τι θα τις κάνω. Σκέφτομαι να πάρω κάποιο βοηθητικό και από εκεί να κάνουμε, το οποίο θα περιέχει θέματα πιο απλά, αλλά με τη δομή που έχει η έκθεση στο λύκειο (περιληψη, συνωνυμα, δομη παραγράφου κλπ). Μήπως όμως για την τάξη της αυτά είναι δύσκολα και δεν ανταποκριθεί εύκολα;Μπορεί κάποιος να μου προτείνει κάτι ή κάποιο καλό βιβλίο;
-
Ο Σαββάλας συνήθως βγάζει κάποια καλά βοηθήματα. Είχα με βάση το παλιό βιβλίο ένα βοήθημα εκδ. Σαββάλα με κριτήρια αξιολόγησης και λεγολογικές ασκήσεις. Καλό όμως είναι να το προετοιμάσεις πολύ στην περίληψη και στα άλλα, γιατι και το νέο βιβλίο έχει προχωρήσει πολύ. Ελπίζω να βρεις κάτι καλό, σίγουρα θα κυκλοφορούν αρκετά στα βιβλιοπωλεία.
-
Ευχαριστώ boemissa!
Όντως, του Σαββάλα είναι καλά τα βοηθήματα. Το χω και στο πρόγραμμα να κατέβω σε κάποιο κεντρικό βιβλιοπωλείο και να κάνω κάποια έρευνα αγοράς. Ξέρεις μήπως πόση έκταση(ή πόσες λέξεις) πρέπει να έχουν οι εκθέσεις αυτής της τάξης;
-
Όσον αφορά την έκταση της έκθεσης εξαρτάται από τον καθηγητή. Συνήθως κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς γράφουν κανονική έκθεση και στο τέλος τους ζητούν 2-3 παραγράφους. Καλά είναι να μάθει από τώρα, τουλάχιστον στα μαθήματά σου να γράφει κανονική έκθεση, για να προσαρμοστεί καλύτερα ατις απαιτήσεις του Λυκείου. Θα σου πρότεινα να του μάθεις πώς να κάνει πρόλογο, διαρθρωτικές λέξεις, συνοχή παραγράφων, κάποιες στερεότυπες εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε την αιτία, αποτέλεσμα, συνέπειες.... Βαρύτητα στην έκφραση και στη σύνταξη. Εκεί υστερούν τα περισσότερα παιδιά. Και για εμένα το πιο σημαντικό, να κατανοήσει το θέμα της έκθεσης. Να ξεχωρίζει τα δεδομένα από τα ζητούμενα του θέματος. Ελπίζω να βοήθησα.
-
Πράγματι, όσα λέει η Boemissa είναι πολύ σημαντικά.Εκτός από την περίληψη, στη Β' Γυμνασίου μαθαίνουν και κάποιος από τους τρόπους ανάπτυξης παραγράφου (παραδείγματα, σύγκριση-αντίθεση κ.α.).Ο μαθητής πρέπει να εξασκηθεί και στο ν'αναγνωρίζει και να συντάσσει παραγράφους με συγκεκριμένους τρόπους ανάπτυξης.
-
Ευχαριστώ πολύ, συνάδελφοι, για τις χρήσιμες συμβουλές σας.
-
Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι τους φιλολόγους.πρόκειται για τη Νεοελληνική γλώσσα β γυμνασίου.Το ρήμα ¨σκέφτονται¨ τι διάθεση είναι;
-
Εκδοχή α) βλέπεις έναν έφηβο, αραχτό πάνω στον καναπέ και σαν καλή μανούλα του λες "Γιαννάκη, σήκω αγόρι μου, όλη την ημέρα κάθεσαι πάνω στον καναπέ και δεν κάνεις τίποτε.. Πρέπει να τελειώσεις τα μαθήματά σου, να τακτοποιήσεις το δωμάτιό σου, να πας στο φροντιστήριο για τα αγγλικά και μετά για βόλευ". Οπότε ο εν λόγω έφηβος σου απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια "αυτή τη στιγμή αγαπημένη μου μητερούλα δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Σκέφτομαι". Συμπέρασμα: "σκέφτομαι"=ουδέτερης διάθεσης.
Εκδοχή β) σύμφωνα με τη φιλοσοφικότερη άποψη η σκέψη είναι ενέργεια που αρμόζει κατ εξοχήν στα ανθρώπινα υποκείμενα, για να χαρακτηριστούν τουλάχιστο ως πραγματικά υποκείμενα. Επίσης, όταν (κι αν) σκεφτόμαστε, ενεργοποιείται (σε κανονικές συνθήκες) ο εγκέφαλος, οπότε έχουμε να κάνουμε με περίπτωση ενέργειας που επιστρέφει στο ίδιο το υποκείμενο. Συμπέρασμα: "σκέφτομαι" = μέσης διάθεσης.
Προσωπικά τείνω (με μεγάλη δόση αισιοδοξίας) στη β) εκδοχή. :)
-
Εκδοχή α) βλέπεις έναν έφηβο, αραχτό πάνω στον καναπέ και σαν καλή μανούλα του λες "Γιαννάκη, σήκω αγόρι μου, όλη την ημέρα κάθεσαι πάνω στον καναπέ και δεν κάνεις τίποτε.. Πρέπει να τελειώσεις τα μαθήματά σου, να τακτοποιήσεις το δωμάτιό σου, να πας στο φροντιστήριο για τα αγγλικά και μετά για βόλευ". Οπότε ο εν λόγω έφηβος σου απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια "αυτή τη στιγμή αγαπημένη μου μητερούλα δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Σκέφτομαι". Συμπέρασμα: "σκέφτομαι"=ουδέτερης διάθεσης.
Εκδοχή β) σύμφωνα με τη φιλοσοφικότερη άποψη η σκέψη είναι ενέργεια που αρμόζει κατ εξοχήν στα ανθρώπινα υποκείμενα, για να χαρακτηριστούν τουλάχιστο ως πραγματικά υποκείμενα. Επίσης, όταν (κι αν) σκεφτόμαστε, ενεργοποιείται (σε κανονικές συνθήκες) ο εγκέφαλος, οπότε έχουμε να κάνουμε με περίπτωση ενέργειας που επιστρέφει στο ίδιο το υποκείμενο. Συμπέρασμα: "σκέφτομαι" = μέσης διάθεσης.
Προσωπικά τείνω (με μεγάλη δόση αισιοδοξίας) στη β) εκδοχή. :)
Πρέπει να διαφωνήσω...
Το σκέφτομαι είναι κατ'αρχάς αποθετικό ρήμα και συνήθως υπάρχει αποδέκτης ενέργειας.Δε μπορώ να μή σκέφτομαι κάτι είτε τον εαυτό μου είτε οποιοδήποτε έμψυχο ή άψυχο αντικείμενο.Επομένως είναι μεταβατικό με ενεργητική σημασία...επομένως ενεργητική διάθεση.
-
μάλλον έχεις δίκιο!
-
Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Και εγώ για ενεργητικής διάθεσης το είχα.Όμως σε διαγώνισμα τα πιο πολλα παιδιά μου το έγραψαν ουδέτερης και επειδή διαφώνησα με συνάδελφο ήθελα και μια δεύτερη γνώμη.
και πάλι ευχαριστώ!!!
-
νομιζω οτι θα συμφωνησω με τη ντορα. πιστευω οτι για να καταλαβουμε τι διαθεση ειναι θα πρεπει να το εξετασουμε μεσα στο γλωσσικο του περιβαλλον.υπαρχουν ρηματα μεταβατικα κ ρηματα αμεταβατα.
αρα: "τι κανεις εκει? τιποτα, απλα σκεφτομαι."
επομενως αυτο το ρημα ειναι ουδετερης διαθεσης.
αν ομως εχουμε : "σκεφτομαι το γιωργο" τοτε ειναι ενεργητικης διαθεσης, αφου δειχνει μια ενεργεια.
γενικα για να δουμε ενα ρημα τι διαθεσης ειναι πρεπει να το εξετασουμε μεσα στην προταση. πχ το χτυπω μπορει να εχει κ ενεργητικη κ παθητικη διαθεση.
"χτυπησα τον γιωργο" ενεργητικη διαθεση
"χτες επεσα κ χτυπησα" παθητικη διαθεση
οπως κ το λουζομαι ή το χτενιζομαι
πριν κοιμηθω το βραδυ παντα χτενιζομαι.- μεση διαθεση
χθες χτενιστηκα στο κομμωτηριο- παθητικη διαθεση αφου την ενεργεια τη δεχομαστε απο καποιον αλλον.
οποτε καλυτερα οταν ρωτας τους μαθητες τι διαθεση ειναι το ταδε ρημα, να το βαζεις μεσα στην προταση. ;)
ολα αυτα για το ρημα "σκεφτομαι" τα λεω οπως το καταλαβαινω εγω. ειναι πολυ πιθανον να κανω λαθος κ να εχει δικιο η μαιρηκ που μπορει να το διαβασε καπου
-
Σκέφτομαι: ρήμα μεσοπαθητικής μορφολογίας(αποθετικό),διάθεση ενεργητική.Κ αν έχει αντικείμενο , είναι μεταβατικό .Αν δεν έχει, αμετάβατο.
P.S Στην ουδέτερη διάθεση το υποκείμενο μένει σταθερό σε μια κατάσταση,δεν ενεργεί πχ υγιαίνω.
-
νομιζω οτι θα συμφωνησω με τη ντορα. πιστευω οτι για να καταλαβουμε τι διαθεση ειναι θα πρεπει να το εξετασουμε μεσα στο γλωσσικο του περιβαλλον.υπαρχουν ρηματα μεταβατικα κ ρηματα αμεταβατα.
αρα: "τι κανεις εκει? τιποτα, απλα σκεφτομαι."
επομενως αυτο το ρημα ειναι ουδετερης διαθεσης.
αν ομως εχουμε : "σκεφτομαι το γιωργο" τοτε ειναι ενεργητικης διαθεσης, αφου δειχνει μια ενεργεια.
γενικα για να δουμε ενα ρημα τι διαθεσης ειναι πρεπει να το εξετασουμε μεσα στην προταση. πχ το χτυπω μπορει να εχει κ ενεργητικη κ παθητικη διαθεση.
"χτυπησα τον γιωργο" ενεργητικη διαθεση
"χτες επεσα κ χτυπησα" παθητικη διαθεση
οπως κ το λουζομαι ή το χτενιζομαι
πριν κοιμηθω το βραδυ παντα χτενιζομαι.- μεση διαθεση
χθες χτενιστηκα στο κομμωτηριο- παθητικη διαθεση αφου την ενεργεια τη δεχομαστε απο καποιον αλλον.
οποτε καλυτερα οταν ρωτας τους μαθητες τι διαθεση ειναι το ταδε ρημα, να το βαζεις μεσα στην προταση. ;)
ολα αυτα για το ρημα "σκεφτομαι" τα λεω οπως το καταλαβαινω εγω. ειναι πολυ πιθανον να κανω λαθος κ να εχει δικιο η μαιρηκ που μπορει να το διαβασε καπου
Δεν ισχύει αυτό...τα αποθετικά ρήματα μπορούν να έχουν ενεργητική σημασία!
Το σκέφτομαι πάντα έχει αποδέκτη ενέργειας!Δε μπορώ να μή σκέφτομαι τίποτα!Αν πείς "απλά σκέφτομαι" μπορεί να μην αναφέρεις τί σκέφτεσαι αλλά σίγουρα κάτι σκέφτεσαι!
-
οκ. να ρωτησω τωρα κατι γιατι εφαγα κολλημα.
στην περιοδο: "σκεφτομαι να φυγω", η προταση "να φυγω" τι ειναι?
βουλητικη δε μου κανει να ειναι. ουτε τελικη ομως μου κανει.
-
Γιατί όχι Βουλητική?Εδώ δε δηλώνεται επιθυμία?
-
Βουλητική είναι και χρησιμεύει ως αντικείμενο. Για να είναι τελική θα πρέπει το να να σημαίνει για να.
-
Σωστά, η πρόταση είναι βουλητική.Έχει την έννοια του ¨ θέλω να φύγω¨.Για να ήταν τελική έπρεπε να δηλώνει σκοπό και μπορεί να αντικατασταθεί με το για να.
Το ρήμα σκέφτομαι όμως δηλώνει μια διανοητική ενέργεια.Άρα πρέπει να είναι ενεργητικής διάθεσης.
-
καλα τελικη το ξερω οτι δε θα μπορουσε να ειναι. βουλητικη λοιπον απεμενε αλλα δε μου κολλουσε να εξαρταται απο το ρημα σκεφτομαι. σας ευχαριστω για τις απαντησεις, ειχα κολλησει
-
καλα τελικη το ξερω οτι δε θα μπορουσε να ειναι. βουλητικη λοιπον απεμενε αλλα δε μου κολλουσε να εξαρταται απο το ρημα σκεφτομαι. σας ευχαριστω για τις απαντησεις, ειχα κολλησει
Έχεις δίκιο, αλλά εδώ το "σκέφτομαι" έχει τη σημασία του "σκοπεύω" και όχι του "πιστεύω-συλλογίζομαι". Αν ήταν αρχαία θα είχαμε μετά τελικό απαρέμφατο. Στα νέα ελληνικά έχουμε τις βουλητικές προτάσεις.
-
Συνάδελφοι φιλόλογοι καλησπέρα σας! Χρειάζομαι τα φώτα σας επειγόντως!!! :-\ Φέτος διδάσκω για πρώτη φορά το καινούργιο βιβλίο της γλώσσας β΄γυμνασίου-θεωρώ ότι τα παλιά βιβλία της γλώσσας του γυμνασίου ήταν καλύτερα- και ομολογώ ότι έχω μπερδευτεί με τη διδασκαλία της θεωρίας άμεσου και έμμεσου αντικειμένου στην 4η ενότητα.Τη Δευτέρα θα διδάξω στα παιδιά την ενότητα για τα μονόπτωτα και δίπτωτα ρήματα και θα ήθελα τη γνώμη σας και τη βοήθειά σας πάνω στο εξής: το βιβλίο αναφέρει ότι στα δίπτωτα ρήματα που συντάσσονται με δυο αιτιατικές, η αιτιατική προσώπου ή του προσωποποιημένου πράγματος είναι το άμεσο αντικείμενο. Στο σχολικό συντακτικό όμως αλλά και σε άλλα συντακτικά αναφέρεται ότι η αιτιατική του προσώπου συνήθως είναι το άμεσο αντικείμενο, όταν όμως μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο, τότε είναι έμμεσο αντικείμενο.
πχ έχουμε το παράδειγμα '' Ο Γιάννης διδάσκει τον Πέτρο χορό''--> σύμφωνα με την τελευταία περίπτωση, το αντικείμενο ''τον Πέτρο", που είναι αιτιατική προσώπου ,δεν είναι άμεσο, αλλά έμμεσο, διότι μπορεί να αντικατασταθεί από τον εμπρόθετο ''στον Πέτρο''-->''Ο Γιάννης διδάσκει στον Πέτρο χορό".
Ρώτησα και την άποψη άλλων συναδέλφων στο σχολείο και κάποιοι μου είπαν να μην μπερδέψω τα παιδιά και να μην τους το αναφέρω καθόλου αυτό για τον εμπρόθετο, να τους πω δηλαδή μόνο ότι η αιτιατική προσώπου είναι το άμεσο αντικείμενο όταν έχουμε δυο αιτιατικές ως αντικείμενα και να μην τους πω ότι είναι έμμεσο όταν μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο. Εγώ θέλω να τους πω και τις δυο περιπτώσεις και να κάνουμε ασκήσεις με βάση αυτήν τη θεωρία που υπάρχει στο σχολικό συντακτικό,αλλά και σε άλλα συντακτικά. Αν δεν τους την πώ, τότε οι απαντήσεις στις ασκήσεις του βιβλίου αλλά και σε αυτές που θα τους δώσω επιπλέον θα είναι διαφορετικές,π.χ. στην πρόταση ''για να μας δείξει τόπους, φορεσιές και σπίτια'', το ''μας' είναι άμεσο σύμφωνα με τη γνωστή θεωρία,αλλά έμμεσο σύμφωνα με τη δεύτερη περίπτωση (για να δείξει σε μας, εμπρόθετο). Περιμένω τις απόψεις σας!
-
Συγνώμη που έγραψα τόσα,αλλά ειλικρινά έχω μπερδευτεί ύστερα από τόσα διαφορετικά που διάβασα και που άκουσα!!! Επιπλέον, μια τελευταία ερώτηση:
στην πρόταση που έγραψα προηγουμένως ''για να μας δείξει τόπους, φορεσιές και σπίτια'' μπορούμε να θεωρήσουμε το ''μας'' γενική, άρα τα ''τόπους,φορεσιές και σπίτια'' θα είναι τα άμεσα αντικείμενα και το ''μας'' το έμμεσο? Μήπως το ''μας'' πρέπει να θεωρηθεί αιτιατική προσώπου, άρα άμεσο? Ή μήπως,επειδή μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο, είναι έμμεσο? Η σύνταξη του ρήματος είναι ''δείχνω κάτι σε κάποιον'', άρα το άμεσο είναι το κάτι, δηλαδή τα τόπους,φορεσιές και σπίτια. Στο σχολείο οι συνάδελφοι μου λένε να μην το πολυψάχνω-τους έχω ζαλίσει με τις διαφορετικές απόψεις στα βιβλία γραμματικής και συντακτικού για διάφορα φαινόμενα, πχ πρόσφατα για το ποιες θεωρούνται σύνθετες και ποιες παράγωγες λέξεις . Συγνώμη αν σας ζάλισα, θα το εκτιμούσα πάρα πολύ αν μου γράφατε τις απόψεις σας! :-\ :-\ :-\ :-\ :-\
-
Υπάρχει σχετική παρατήρηση στο σχ. βιβλίο:
- Στα μονόπτωτα ρήματα η γενική και στα δίπτωτα το έμμεσο αντκείμενο μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο (με τις προθέσεις από, με, σε,για +αιτιατική)
Στο παράδειγμα Ο Γιάννης διδάσκει τον Πέτρο χορό, το χορό είναι το άμεσο και τον Πέτρο είναι το έμμεσο εφόσον μπορεί να αντικατασταθεί από το εμπρόθετο στον Πέτρο.
Στο ''για να μας δείξει τόπους, φορεσιές και σπίτια'' συμβαίνει το ίδιο : τόπους, φορεσιές και σπίτια είναι τα άμεσα αντικείμενα , ενώ το μας είναι το έμμεσο εφόσον μπορεί να αντικατασταθεί από το εμπρόθετο σε μας.
Στο "Με ρώτησε κάτι", άμεσο είναι το με , γιατί είναι αιτιατική προσώπου και δεν μπορεί να αντικατασταθεί με εμπρόθετο.
υγ. Εγώ ακόμη δεν έχω τελειώσει την τρίτη ενότητα...
-
Ρώτησα και την άποψη άλλων συναδέλφων στο σχολείο και κάποιοι μου είπαν να μην μπερδέψω τα παιδιά και να μην τους το αναφέρω καθόλου αυτό για τον εμπρόθετο, να τους πω δηλαδή μόνο ότι η αιτιατική προσώπου είναι το άμεσο αντικείμενο όταν έχουμε δυο αιτιατικές ως αντικείμενα και να μην τους πω ότι είναι έμμεσο όταν μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο. Εγώ θέλω να τους πω και τις δυο περιπτώσεις και να κάνουμε ασκήσεις με βάση αυτήν τη θεωρία που υπάρχει στο σχολικό συντακτικό,αλλά και σε άλλα συντακτικά. Αν δεν τους την πώ, τότε οι απαντήσεις στις ασκήσεις του βιβλίου αλλά και σε αυτές που θα τους δώσω επιπλέον θα είναι διαφορετικές,π.χ. στην πρόταση ''για να μας δείξει τόπους, φορεσιές και σπίτια'', το ''μας' είναι άμεσο σύμφωνα με τη γνωστή θεωρία,αλλά έμμεσο σύμφωνα με τη δεύτερη περίπτωση (για να δείξει σε μας, εμπρόθετο). Περιμένω τις απόψεις σας!
Αν τους πεις μόνο το ότι η αιτιατική προσώπου είναι το άμεσο και η αιτιατική πράγματος είναι το έμμεσο χωρίς να τους αναφέρεις τίποτα για την άλλη περίπτωση, τότε οι ασκήσεις θα πρέπει να είναι μόνο για την πρώτη περίπτωση - κατά τη γνώμη μου.
Δηλ. δεν βάζεις ως άσκηση το "Μας έδειξε το σπίτι του".
-
Πραγματικά, ενώ στα αρχαία είναι ξεκάθαρο το θέμα, στα νέα είναι μπερδεμένο (όπως και τόσα άλλα συντακτικά φαινόμενα ::)). Συμφωνώ με τον συνάδελφο και θα σου πρότεινα, επειδή φαντάζομαι ότι θα το έχεις μέσα στην ύλη για διαγώνισμα Β τριμήνου, να τους βάλεις πολύ ξεκάθαρα παραδείγματα. Αν και θα σου πρότεινα να μην τα πολυμπερδέψεις και να κάνεις πρώτα μια υπενθύμιση του άμεσου και έμμεσου αντικεμένου στα αρχαία. Πιστεύω ότι έπειτα θα το καταλάβουν καλύτερα.
-
Συνάδελφοι σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας! Όντως έχω σκοπό να τους βάλω μια άσκηση με άμεσο-έμμεσο αντικείμενο στο διαγώνισμα β τριμήνου και δεν θέλω να τους μπερδέψω, το γνωστικό επίπεδό τους δεν είναι κι ό,τι καλύτερο....σκέφτομαι να τους πω και τις δυο περιπτώσεις και θα τους τονίσω αυτό που γράφει το σχολ.βιβλίο, ότι δηλ στα δίπτωτα ρήματα το έμμεσο αντικείμενο μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο και για να μην μπερδεύονται να κοιτάζουν αν η αιτιατική του προσώπου μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο για να τη χαρακτηρίσουν ως άμεσο ή έμμεσο αντ.
Στο συντακτικό των νέων ελληνικών πράγματι τα καποια φαινόμενα είναι αρκετά μπερδεμένα, αλλιώς τα έμαθα εγώ στο σχολείο, αλλιώς τα δίδασκα πριν από τέσσερα χρόνια, άλλα πρέπει να πω τώρα...η σύνταξη των αρχαίων μου φαίνεται πολύ πιο ξεκάθαρη.
Σχετικά με την ύλη syrrahm, σήμερα μπήκα στην 4η ενότητα, τους έκανα ένα συνεχές δίωρο και πήρα την ώρα των κειμένων γιατί εκεί έχουμε κάνει 8 κείμενα που είναι οκ.....οι συνάδελφοι στο σχολείο μου που διδάσκουν στα άλλα τμήματα της β είναι πιο μπροστά από μένα, τελείωσαν την 4η ενότητα! Εγώ ήμουν πιο πίσω από όλες γιατί τους δίνω επιπλέον ασκήσεις και καθυστερούμε...έχουμε χάσει και αρκετά μαθήματα και να φανταστείς το σχολείο δεν έκλεισε καθόλου λόγω γρίπης!!! Και στη γλώσσα της α είμαι πίσω, είμαι ακόμη στην 3η ενοτητα,ενώ όλοι οι άλλοι έχουν μπει στην τέταρτη...αγχώνομαι λιγο μετα την ύλη,μπορεί να είμαι υπερβολική,έχει τελικά νόημα?
ΥΓ. Και στα αρχαία της γ είμαι πίσω,εκεί να δείτε επίπεδο οι φωστήρες μου,πέρσι ο φιλόλογος δεν τους έκανε μάθημα, τους έλεγε ανέκδοτα, ετσι μου είπαν.... ??? ??? ???
Μήπως είναι καλύτερα να πάω σε λύκειο?Τι λέτε ? ???
-
Αρκεί να σου πω ότι εγώ μόλις έκανα τα κείμενα της 3 :o
ΥΓ. Και στα αρχαία της γ είμαι πίσω,εκεί να δείτε επίπεδο οι φωστήρες μου,πέρσι ο φιλόλογος δεν τους έκανε μάθημα, τους έλεγε ανέκδοτα, ετσι μου είπαν.... ??? ??? ???Μήπως είναι καλύτερα να πάω σε λύκειο?Τι λέτε ? ???
ΠΟΤΕ μην πιστεύεις ό,τι σου λένε για τον περσινό φιλόλογο! Το 90% είναι ψέμματα! Κάθε χρόνο τα ίδια λένε σε όλους μας. Πάντα φταίει ο περσινός φιλόλογος και ποτέ οι ίδιοι που δεν αξιώθηκαν να ανοίξουν κανένα βιβλίο! >:(
-
Εννοείται ότι δεν φταίει μόνο ο περσινός φιλόλογος για το χαμηλό γνωστικό υπόβαθρό τους στα αρχαία... αρχικά δεν τους πίστεψα, ούτε το ένα τμήμα ούτε το άλλο...πέρσι όμως, που δεν ήμουν σ'αυτό το σχολείο,μια φίλη και συνάδελφος από γειτονικό σχολείο μου είπε ότι έμαθε από τους συναδέλφους της στο σχολείο ότι εκεί διδάσκει ένας φιλολογος που δεν κάνει καθόλου μάθημα στα παιδιά και τους λέει ανέκδοτα...δεν έδωσα σημασία πέρσι...φέτος που πήγα σ'αυτό το σχολείο, όταν μου το πρωτοείπαν τα παιδιά, δεν το έλαβα σοβαρά υπόψη μου και εννοείται ότι τους είπα ότι δεν θα πρέπει να κατηγορούν τους καθηγητές τους αλλά να διαβάζουν και να αναλαμβάνουν την ευθύνη εκείνοι για πιθανή αποτυχία τους....μου το είπαν όμως και οι καλοί μαθητές και κάποιοι συνάδελφοι...όχι όλοι βέβαια,κάποιοι έλεγαν ότι τα παιδιά είναι υπερβολικά...έμαθα ότι πέρσι είχε γίνει χαμός με αυτόν τον φιλόλογο,τους έλεγε ανέκδοτα ακατάλληλα για παιδιά ηλικίας 13-14 χρονών την ώρα του μαθήματος και τους έβαζε διαγώνισμα χωρίς να τους κάνει μάθημα...μάλιστα μου είπαν ότι ....ξυριζόταν στην τάξη!!!!! Πρόσφατα έμαθα ότι είναι τραγουδιστής-συνθέτης παράλληλα και τον είδα όταν ήρθε στο σχολείο...ήταν ένας τύπος πολύ χύμα...να σου πω την αλήθεια δεν τον συμπάθησα!το έπαιζε έξυπνος και ξερόλας και είχε πολύ αλαζονικό υφάκι...το κακό είναι ότι είναι μικρός σε ηλικία....κι εγώ μικρή είμαι βέβαια,απλά το λέω γιατί συνήθως οι νέοι που διορίζονται με ΑΣΕΠ έχουν όρεξη και για διάβασμα και για μάθημα και δεν συμπεριφέρονται ανεύθυνα μέσα στην τάξη...
-
Καλά λες, ας μη γενικεύουμε... μπορεί όμως να πέσαμε και στην περίπτωση! :-\
-
Συνάδελφοι σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας! Όντως έχω σκοπό να τους βάλω μια άσκηση με άμεσο-έμμεσο αντικείμενο στο διαγώνισμα β τριμήνου και δεν θέλω να τους μπερδέψω, το γνωστικό επίπεδό τους δεν είναι κι ό,τι καλύτερο....σκέφτομαι να τους πω και τις δυο περιπτώσεις και θα τους τονίσω αυτό που γράφει το σχολ.βιβλίο, ότι δηλ στα δίπτωτα ρήματα το έμμεσο αντικείμενο μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο και για να μην μπερδεύονται να κοιτάζουν αν η αιτιατική του προσώπου μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο για να τη χαρακτηρίσουν ως άμεσο ή έμμεσο αντ.
Στο συντακτικό των νέων ελληνικών πράγματι τα καποια φαινόμενα είναι αρκετά μπερδεμένα, αλλιώς τα έμαθα εγώ στο σχολείο, αλλιώς τα δίδασκα πριν από τέσσερα χρόνια, άλλα πρέπει να πω τώρα...η σύνταξη των αρχαίων μου φαίνεται πολύ πιο ξεκάθαρη.
Σχετικά με την ύλη syrrahm, σήμερα μπήκα στην 4η ενότητα, τους έκανα ένα συνεχές δίωρο και πήρα την ώρα των κειμένων γιατί εκεί έχουμε κάνει 8 κείμενα που είναι οκ.....οι συνάδελφοι στο σχολείο μου που διδάσκουν στα άλλα τμήματα της β είναι πιο μπροστά από μένα, τελείωσαν την 4η ενότητα! Εγώ ήμουν πιο πίσω από όλες γιατί τους δίνω επιπλέον ασκήσεις και καθυστερούμε...έχουμε χάσει και αρκετά μαθήματα και να φανταστείς το σχολείο δεν έκλεισε καθόλου λόγω γρίπης!!! Και στη γλώσσα της α είμαι πίσω, είμαι ακόμη στην 3η ενοτητα,ενώ όλοι οι άλλοι έχουν μπει στην τέταρτη...αγχώνομαι λιγο μετα την ύλη,μπορεί να είμαι υπερβολική,έχει τελικά νόημα?
ΥΓ. Και στα αρχαία της γ είμαι πίσω,εκεί να δείτε επίπεδο οι φωστήρες μου,πέρσι ο φιλόλογος δεν τους έκανε μάθημα, τους έλεγε ανέκδοτα, ετσι μου είπαν.... ??? ??? ???
Μήπως είναι καλύτερα να πάω σε λύκειο?Τι λέτε ? ???
α καλα εγω στη γλωσσα α γυμνασιου στο επομενο μαθημα θα τελειωσω τη δευτερη ενοτητα. βεβαια ξεκινησαμε μεσα νοεμβριου. οσον αφορα στα αντικειμενα προσωπικα θα τους το ελεγα πιο απλα μιας κ προκειται για β γυμνασιου. δλδ οταν λεω πιο απλα εννοω με τι σειρα θα κανουμε τις ερωτησεις.
πχ. "Ο Γιάννης διδάσκει τον Πέτρο χορό"
κανουμε κανονικα συνταξη.
ρημα: διδασκει
ποιος διδασκει? "ο γιαννης" αρα ειναι υποκειμενο.
η επομενη ερωτηση που κανουμε δεν ειναι σε ποιον το διδασκει αλλα το τι διδασκει.
αρα τι διδασκει ο Γιαννης? "χορο" η απαντηση αρα το αμεσο αντικειμενο
σε ποιον διδασκει ο Γιαννης το χορο? "στον Πετρο" η απαντηση αρα το εμμεσο αντικειμενο.
γενικα αυτο που εχει πιο στενη σχεση με το ρημα αυτο ειναι το αμεσο αντικειμενο. αρα μπορεις να του πεις οτι η απαντηση στην πρωτη ερωτηση που σας ερχεται στο μυαλο να κανετε αυτο ειναι το αμεσο αντικειμενο.
επισης μπορεις να τους πεις οτι οταν κανουμε ερωτηση με πιο πολλες λεξεις τοτε βρισκουμε το εμμεσο αντικειμενο ενω στο αμεσο συνηθως εχει μια λεξη.
πχ "ο γιαννης δινει στο Γιωργο ενα μηλο"
"τι δινει ο γιαννης?" (μια λεξουλα στην ερωτηση αρα το αμεσο)
"σε ποιον δινει ο γιαννης το μηλο" (πιο πολλες λεξεις στη δευτερη ερωτηση αρα το εμμεσο)
τα απλοποιω τοσο γιατι ειπες οτι το επιπεδο δεν ειναι κ το καλυτερο
βεβαια μετα θα τους εξηγησεις κ τον κανονα αν μπορει να αντικατασταθει με εμπροθετο κτλ αλλα πρωτα - για να το καταλαβουν- μιλα τους με πιο απλη γλωσσα ;)
-
Στα παραδείγματα:
''για να μας δείξει τόπους, φορεσιές και σπίτια''
‘Μας έδειξε το σπίτι του’
η αντωνυμία «μας» είναι γενικής πτώσεως. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα, αν πάτε να μετατρέψετε το αντικείμενο στον ενικό (να μου δείξει). Επομένως, εδώ είναι σαφές ότι το "μας" είναι έμμεσο αντικείμενο.
Αν αποφασίσεις να βάλεις τέτοια άσκηση, καλό είναι να τους προϊδεάσεις από τα μονόπτωτα κιόλας ότι οι τύποι «μας», «σας», «τους» λειτουργούν είτε ως γενική είτε ως αιτιατική. Π.χ μου μίλησε-μας μίλησε, σας είπε-σου είπε κλπ
Βλέπε και: Το σπίτι μου- σπίτι μας
ή τις προτάσεις "Είπα στον άνθρωπο κάτι/Είπα του ανθρώπου κάτι/Του είπα κάτι
Είπα στους ανθρώπους κάτι/ Είπα των ανθρώπων κάτι/ Τους είπα κάτι
("Τότε, αφού συγυρίστηκα καλά, είπα των ανθρώπων να κοιμηθούνε ολίγον όσο να περάση το μεσημέρι"- Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη)
Η πιο προβληματική περίπτωση κατά τη γνώμη μου είναι η σύνταξη του ρ. διδάσκω. Το σχολικό συντακτικό γράφει αυτά που αναφέρθηκαν ήδη, η Φιλιππάκη από την άλλη δεν φαίνεται να το ξεχωρίζει από τα άλλα ρήματα που συντάσσονται με δυο αιτιατικές (π.χ κερνώ κάποιον κάτι).
Πιστεύω ότι η Φιλιππάκη έχει δίκιο. Αν προσέξετε το ρήμα αυτό ξεχωρίζει από τα άλλα, γιατί στην πραγματικότητα δεν έχει μια σύνταξη (προθετικό σύνολο/αντωνυμία) όπως τα συνηθισμένα δίπτωτα, αλλά δυο εναλλακτικές συντάξεις:
1) διδάσκω κάποιον κάτι (ή τον διδάσκω κάτι) και 2) διδάσκω σε κάποιον κάτι (ή του διδάσκω κάτι).
Επομένως, εγώ κλίνω προς την άποψη ότι έχουμε δυο διαφορετικές συντάξεις-προτάσεις, όπου στην πρώτη το άμεσο είναι η αιτιατική προσώπου και στη δεύτερη το άμεσο είναι η αιτιατική πράγματος.
Θεωρώ δηλ. ότι κακώς το σχολικό συντακτικό θεωρεί ως ισοδύναμη της πρότασης "Διδάσκω τον Πέτρο χορό" την πρόταση "Διδάσκω στον Πέτρο χορό". Μπορεί να έχουν την ίδια σημασία, αλλά πρόκειται για δυο διαφορετικές προτάσεις-συντάξεις.
Επειδή όμως το σχολικό βιβλίο ταυτίζει τις δυο συντάξεις και κυρίως επειδή άλλο ρήμα πλην του διδάσκω εγώ δεν έχω βρει με παρόμοιο πρόβλημα, εγώ παραλείπω να αναφερθώ στην περίπτωση του, γιατί έχω δει ότι μόνο σύγχυση προκαλείται τελικά, παρά ωφέλεια. Άλλωστε, γενικά πιστεύω ότι, όταν διδάσκεις ένα φαινόμενο για πρώτη φορά, καλό είναι να μην αναφέρεις σε εκείνη τη φάση εξαιρέσεις και προβληματικές περιπτώσεις, γιατί τα παιδιά μπερδεύονται.
-
Στο παράδειγμα Ο Γιάννης διδάσκει τον Πέτρο χορό, το χορό είναι το άμεσο και τον Πέτρο είναι το έμμεσο εφόσον μπορεί να αντικατασταθεί από το εμπρόθετο στον Πέτρο.
Ο Γιάννης διδάσκει τον Πέτρο χορό:
Το ρήμα συντάσσεται ως εξής: διδάσκω κάτι σε κάποιον
Άρα, δεν έπρεπε η πρόταση να είναι "Ο Γιάννης διδάσκει στον Πέτρο χορό" ??? οπότε η λέξη "χορό" είναι άμεσο Α και η λέξη "στον Πέτρο" το έμμεσο; ???
Αλλιώς, η πρόταση θα έπρεπε να είναι "Ο Γιάννης διδάσκει του Πέτρου χορό" σαν το "μου διδάσκει ιστορία" (< 1 Α σε αιτιατική = άμεσο + 1 Α σε γενική = έμμεσο).
-
bikini, συμφωνώ απολύτως. Δεν ξέρω αν διάβασες το μήνυμά μου πιο πάνω, αλλά αυτό ακριβώς υποστηρίζω και εγώ.
Πιστεύω δηλ. ότι έχουμε δυο τελείως διαφορετικές συντάξεις του ρ. διδάσκω.
1. Διδάσκω κάποιον κάτι=Τον διδάσκω κάτι (οι αιτιατικές προσώπου είναι το άμεσο αντικείμενο)
2. Διδάσκω σε κάποιον κάτι= Του διδάσκω κάτι (το εμπρόθετο αντικείμενο και η γενική είναι έμμεσα αντικείμενα)
Κακώς ταυτίζουμε συντακτικά την πρόταση 1 με την πρόταση 2.
Μπορεί να ταυτίζονται σημασιολογικά, δεν ταυτίζονται όμως συντακτικά.
-
bikini, συμφωνώ απολύτως. Δεν ξέρω αν διάβασες το μήνυμά μου πιο πάνω, αλλά αυτό ακριβώς υποστηρίζω και εγώ.
Το διάβασα, αφού είχα απαντήσει... :-[
Άρα, το διδάσκω μπορεί να έχει και Α σε γενική, σωστά; :)
-
bikini, συμφωνώ απολύτως. Δεν ξέρω αν διάβασες το μήνυμά μου πιο πάνω, αλλά αυτό ακριβώς υποστηρίζω και εγώ.
Το διάβασα, αφού είχα απαντήσει... :-[
Άρα, το διδάσκω μπορεί να έχει και Α σε γενική, σωστά; :)
Και βέβαια, μπορεί να πάρει αντικείμενο σε γενική.
Ελπίζω κάποια στιγμή να διορθωθεί και το σχολικό συντακτικό στο σημείο αυτό, γιατί συγχέει προτάσεις και μπερδεύει και όλους εμάς τους υπόλοιπους.
-
Νομίζω ότι, μεταξύ μας τουλάχιστον, δεν υπάρχει καμία διαφωνία/προβληματισμός γύρω από το ποιό είναι σε κάθε περίπτωση το άμεσο και ποιό το έμμεσο αντικείμενο - κι αυτό γιατί ανεξαρτήτως γενικών και ειδικών κανόνων αρκεί να χρησιμοποιήσουμε την κοινή (συντακτική) λογική.
Επομένως το ζητούμενο δεν είναι το να ξεκαθαρίσουμε τις δυο περιπτώσεις (είναι θαρρώ αρκετά ξεκάθαρες) αλλά να σκεφτούμε τον καλύτερο τρόπο να εξηγήσουμε τη διαφορά στα παιδιά, τα οποία δεν είναι ακόμη τόσο εξοικειωμένα με τη λογική του συντακτικού...
Γι' αυτό λοιπόν θα συμφωνήσω με την προσέγγιση της maryvas: θεωρώ ότι οι ατελείωτοι κανόνες με τις εξειδικεύσεις και τις εξαιρέσεις τους το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μπερδεύουν ακόμη περισσότερο τα παιδιά φορτώνοντάς τα με "περιττές" γνώσεις, τις οποίες δε νομίζω πως μπορούν στην παρούσα φάση να αξιοποιήσουν :-\
Το καλύτερο επομένως είναι να τους δώσουμε ένα γενικό μπούσουλα, δηλ. τη λογική με την οποία πρέπει να σκέφτονται και που σε γενικές γραμμές είναι αυτή που έχει ήδη περιγράψει η συνάδελφος:
πχ. "Ο Γιάννης διδάσκει τον Πέτρο χορό"
κανουμε κανονικα συνταξη.
ρημα: διδασκει
ποιος διδασκει? "ο γιαννης" αρα ειναι υποκειμενο.
η επομενη ερωτηση που κανουμε δεν ειναι σε ποιον το διδασκει αλλα το τι διδασκει.
αρα τι διδασκει ο Γιαννης? "χορο" η απαντηση αρα το αμεσο αντικειμενο
σε ποιον διδασκει ο Γιαννης το χορο? "στον Πετρο" η απαντηση αρα το εμμεσο αντικειμενο.
γενικα αυτο που εχει πιο στενη σχεση με το ρημα αυτο ειναι το αμεσο αντικειμενο. αρα μπορεις να του πεις οτι η απαντηση στην πρωτη ερωτηση που σας ερχεται στο μυαλο να κανετε αυτο ειναι το αμεσο αντικειμενο.
επισης μπορεις να τους πεις οτι οταν κανουμε ερωτηση με πιο πολλες λεξεις τοτε βρισκουμε το εμμεσο αντικειμενο ενω στο αμεσο συνηθως εχει μια λεξη.
πχ "ο γιαννης δινει στο Γιωργο ενα μηλο"
"τι δινει ο γιαννης?" (μια λεξουλα στην ερωτηση αρα το αμεσο)
"σε ποιον δινει ο γιαννης το μηλο" (πιο πολλες λεξεις στη δευτερη ερωτηση αρα το εμμεσο)
τα απλοποιω τοσο γιατι ειπες οτι το επιπεδο δεν ειναι κ το καλυτερο
βεβαια μετα θα τους εξηγησεις κ τον κανονα αν μπορει να αντικατασταθει με εμπροθετο κτλ αλλα πρωτα - για να το καταλαβουν- μιλα τους με πιο απλη γλωσσα ;)
-
Συμφωνώ απόλυτα με όλους τους συναφέλφους και θα ήθελα να πω ότι το συντακτικό των νέων ελληνικών μπερδεύει ιδιαίτερα τα παιδιά, όπως και κάποιοι κανόνες της γραμματικής ή ονομασίες. Τι εννοώ. Στο παλιό βιβλίο της Γλώσσας έλεγε: ποιόν ενέργειας, εξακολουθητικό, συνοπτικό, συντελεσμένο, οπότε έφτιαχνες το πινακάκι και τα παιδιά το καταλάβαιναν μια χαρά. Τώρα το εξακολουθητικό το ονομάζει μη συνοπτικό, οπότε έχουμε μη συνοπτικό, συνοπτικό, συντελεσμένο, με αποτέλεσμα να τα μπερδεύουν διαρκώς σκόμη και όταν τα έχουν καταλάβει και ξέρουν να τα ξεχωρίσουν. Και ερωτώ (μήπως ισχύει κάτι που δεν το ξέρω εγώ), η αλλαγή αυτή, όπως και πολλές άλλες τέτοιου είδους έχει γίνει για κάποιο ουσιαστικό λόγο ή απλώς για να κάνει τη ζωή μας δύσκολη ??? ::)
-
Έχετε δίκιο, θα τους το εξηγήσω απλά με ερωτήσεις και μετά θα τους πω ότι το έμμεσο μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο. Το σχολικό συντακτικό όντως προκαλεί σύγχυση όπως και το νέο βιβλίο και συμφωνώ απόλυτα με ό,τι γράφεις karxarias 29 για το ποιον ενεργείας! Τα περί συνοπτικού και μη συνοπτικού μου φαίνονται αστεία, εγώ τους είπα να σημειώσουν πάνω από το μη συνοπτικό τη λέξη ''εξακολουθητικό'' και τους έδωσα σχετικό πινακάκι στο οποίο έγραφα ''μη συνοπτικό/εξακολουθητικό'' για να το καταλάβουν.Το κατάλαβαν,τώρα με το αντικείμενο να δούμε! Με έχουν μπερδέψει και τα συντακτικά,άλλα γράφει το ένα, άλλα το άλλο...ποιο συντακτικό της νέας ελληνικής θεωρείτε καλό?
-
Μια άλλη απορία σχετική με την αντικατάσταση του έμμεσου αντικειμένου από εμπρόθετο: το σχολικό βιβλίο γράφει ότι στα δίπτωτα ρήματα το έμμεσο αντικείμενο μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο. Αυτό ισχύει στην περίπτωση που έχουμε αντικ. σε αιτ+γεν (το αντ. σε γεν. μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο) και στην περίπτωση που έχουμε δυο αντικείμενα που δηλώνουν πράγμα, πχ. γέμισε βαλίτσες το αυτοκίνητο, το άμεσο είναι το αυτοκίνητο και το έμμεσο το βαλίτσες γιατί μπορεί να αντικατασταθεί από τον εμπρόθετο ''με βαλίτσες''. Στην περίπτωση που έχουμε δυο αιτιατικές και η μία είναι πρόσωπο και η άλλη πράγμα, η αιτιατική του προσώπου είναι το άμεσο αν δεν μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο. Η αιτιατική του πράγματος που είναι το έμμεσο μπορεί να αντικατατασταθεί από εμπρόθετο σύμφωνα με τον κανόνα? Στο παράδειγμα ''Με κέρασε καφέ'' , η λέξη ''καφέ',' που είναι το έμμεσο αντ., μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο? :-\
-
δε νομιζω οτι στο συγκεκριμενο παραδειγμα μπορει να αντικατασταθει απο εμπροθετο η λεξη "καφε"
εσυ αυτο που θα τους πεις ειναι οτι η αιτιατικη προσωπου ειναι το αμεσο ενω η αιτιατικη πραγματος ειναι το εμμεσο.
αιτιατικη προσωπου μπορει να ειναι εμμεσο μονο αν μπορει να αντικατασταθει απο εμπροθετο.
-
Ενώ αρχικά σκεφτόμουν να τους πω ότι η αιτιατική προσώπου είναι έμμεσο αν μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο, τώρα σκέφτομαι να μην τους το πω αυτό γιατί φοβάμαι ότι θα μπερδευτούν...το διδάσκω είναι περίεργη περίπτωση όπως γράφει και η apri κι ενώ αρχικά ήθελα να το χρησιμοποιήσω, τώρα σκέφτομαι να μην το χρησιμοποιήσω καθόλου ως παράδειγμα...μια συνάδελφος από το σχολείο που διδάσκει επίσης γλώσσα στη β μου είπε ότι είναι καλύτερα να μην τους το πω αυτό για την αιτ.προσώπου και την αντικατάστασή της από εμπρόθετο όταν είναι έμμεσο αντ. Μου είπε ότι εκείνη δεν θα τους το πει. :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\
-
Υπάρχει κάποιο συντακτικό της νέας ελληνικής το οποίο θεωρείτε σοβαρό και αξιόλογο?
-
Ενώ αρχικά σκεφτόμουν να τους πω ότι η αιτιατική προσώπου είναι έμμεσο αν μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο, τώρα σκέφτομαι να μην τους το πω αυτό γιατί φοβάμαι ότι θα μπερδευτούν...το διδάσκω είναι περίεργη περίπτωση όπως γράφει και η apri κι ενώ αρχικά ήθελα να το χρησιμοποιήσω, τώρα σκέφτομαι να μην το χρησιμοποιήσω καθόλου ως παράδειγμα...μια συνάδελφος από το σχολείο που διδάσκει επίσης γλώσσα στη β μου είπε ότι είναι καλύτερα να μην τους το πω αυτό για την αιτ.προσώπου και την αντικατάστασή της από εμπρόθετο όταν είναι έμμεσο αντ. Μου είπε ότι εκείνη δεν θα τους το πει. :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\
το τι θα πεις εξαρταται απο το επιπεδο των παιδιων. αφου δεν ειναι κ το υψηλοτερο καλυτερα να μην τους το πεις. βεβαια πρεπει να προσεξεις ωστε ολα τα παραδειγματα που θα τους κανεις να μην περιεχουν τετοια περιπτωση.
κ αργοτερα οταν πλεον θα τα εχουν κατανοησει πληρως μπορεις να τους κανεις την επισημανση
-
Pony, εγώ θα σου πρότεινα να διδάξεις τα βασικά και να βάλεις και αντίστοιχα παραδείγματα. Ακόμα και υψηλό να είναι το επίπεδο των μαθητών, είναι καλύτερο να μάθουν πρώτα τα βασικά και αργότερα, αν έχουν κάποια απορία ή αν βρεις την ευκαιρία, τους λες και τις εξαιρέσεις ή τις ιδιόμορφες περιπτώσεις. Σκέψου ότι την ίδια περίπου περίοδο θα διδαχθούν και το άμεσο-έμμεσο αντικείμενο στα αρχαία, οπότε αν τους πεις πολλά μπορεί να τα μπερδέψουν όλα στο τέλος.
ΥΓ. Ένα βιβλίο που θα σου πρότεινα να πάρεις οπωσδήποτε, αν δεν το έχεις ήδη, είναι η γραμματική της Φιλιππάκη, που ασχολείται και με γραμματική και με συντακτικό. Κάτι άλλο δεν έχω υπ' όψιν μου.
Karxarina, (ελπίζω να μη σε ενοχλεί που αλλάζω λίγο το nickname, αλλά δεν μου πάει να σου απευθύνομαι στο αρσενικό γένος), έχεις δίκιο σ' αυτά που λες περί ασυνέπειας στην ορολογία στα σχολικά βιβλία. Φαντάζομαι ότι παίζει ρόλο η βιβλιογραφία στην οποία έχουν βασιστεί οι συγγραφείς τους. Γράφονται δε τόσο πρόχειρα συνήθως, που πολύ αμφιβάλλω αν ασχολούνται με τέτοιες λεπτομέρειες. Βέβαια, από μια άποψη δεν είναι κακό να μαθαίνουν τα παιδιά ότι τίποτα δεν είναι θέσφατο και δεδομένο και ότι ακόμα και η ορολογία ποικίλλει, όπως και οι επιστημονικές απόψεις. ;)
-
Apri αυτό θα κάνω, θα τους πω τα βασικά και θα τους κάνω κι αντίστοιχα παραδείγματα. Στα αρχαία είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα,αλλά όντως θα τα μπερδέψουν αν τους πω τις ιδιόμορφες περιπτώσεις, πχ το διδάσκω. Σχετικά με το βιβλίο, εννοείς τη Γραμματική της Φιλιππάκη που έχει γράψει μαζί με τους Holton και Mackridge? Αυτήν την έχω ,όπως και τη Βασική Γραμματική της σύγχρονης ελλ. γλώσσας των ίδιων συγγραφέων, η οποία δεν γράφει βέβαια κάτι σχετικό. Apri σ'ευχαριστώ πολύ,όπως και όλους τους υπόλοιπους, για τις συμβουλές, με βοηθήσατε πολύ! ;)
ΥΓ: Με βλέπω να πηγαίνω σε Λύκειο, δεν θα αντέξω άλλη αλλαγή των βιβλίων στο Γυμνάσιο!!!!Μα να ασχολούμαι 5 ώρες τη μέρα με τη γλώσσα του γυμνασίου και να έχω αμφιβολίες και απορίες????Καλύτερα έκθεση στην κατεύθυνση της Γ΄Λυκείου!
-
Σχετικά με το βιβλίο, εννοείς τη Γραμματική της Φιλιππάκη που έχει γράψει μαζί με τους Holton και Mackridge?
Ναι, αυτό εννοώ. Έχει λίγο συντακτικό στο τέλος. Ίσως οι υπόλοιποι μπορούν να σου προτείνουν κάποιο άλλο βιβλίο, που να ασχολείται μόνο με συντακτικό.
Η αλλαγή των βιβλίων είναι όντως μια δυσκολία, αλλά αμφιβάλλω αν θα γλυτώσεις απ΄ αυτήν όποια τάξη και να διαλέξεις. Δες το και από τη θετική πλευρά. Μπαίνεις στη διαδικασία να ξεσκονίζεις αυτά που ήδη ξέρεις και να προβληματίζεσαι, αντί να αναπαράγεις συνέχεια τα ίδια και τα ίδια.
-
Karxarina, (ελπίζω να μη σε ενοχλεί που αλλάζω λίγο το nickname, αλλά δεν μου πάει να σου απευθύνομαι στο αρσενικό γένος), έχεις δίκιο σ' αυτά που λες περί ασυνέπειας στην ορολογία στα σχολικά βιβλία. Φαντάζομαι ότι παίζει ρόλο η βιβλιογραφία στην οποία έχουν βασιστεί οι συγγραφείς τους. Γράφονται δε τόσο πρόχειρα συνήθως, που πολύ αμφιβάλλω αν ασχολούνται με τέτοιες λεπτομέρειες. Βέβαια, από μια άποψη δεν είναι κακό να μαθαίνουν τα παιδιά ότι τίποτα δεν είναι θέσφατο και δεδομένο και ότι ακόμα και η ορολογία ποικίλλει, όπως και οι επιστημονικές απόψεις. ;)
Aπολύτως σωστή!! ;)
Πάντως, βρε παιδιά, και εγώ συμφωνώ ότι στο Γυμνάσιο είναι πολύ πιο μπερδεμένα τα πράγματα... αλλά ας σκεφτούμε και τα χειρότερα.... Δημοτικό !!... Μην πω δε και το παμμέγιστο της δυσκολίας.... νηπιαγωγείο!!! ::) ::)
Ρε κατεύθυνση και πάλι κατεύθυνση!!! :)
-
Τζόγο διδάσκουν στη Β' Γυμνασίου
Mεγάλη συζήτηση γίνεται αυτές τις μέρες για την απελευθέρωση του τζόγου στην Ελλάδα (διαδικτυακό στοίχημα, φρουτάκια, κουλοχέρηδες και άλλα συναφή).
Η κυβέρνηση επιχειρηματολογεί υπέρ της προώθησης των τυχερών παιχνιδιών για
να αυξήσει τα ελλειματικά της έσοδα.
Και φτάνει στο ανήκουστο σημείο να ωραιοποιεί το θέμα μέσα από το σχολείο.
Σε βιβλίο της Β΄Γυμνασίου (Νεοελληνική Γλώσσα, σελ. 117, Το παιχνίδι του εύκολου κέρδους) υπάρχει κείμενο, στο οποίο γίνεται μια «γοητευτική παρουσίαση» του τζόγου!
Το γνωρίζει η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου;
http://taxalia.blogspot.com/2010/09/blog-post_869.html (http://taxalia.blogspot.com/2010/09/blog-post_869.html)
-
Τζόγο διδάσκουν στη Β' Γυμνασίου
Mεγάλη συζήτηση γίνεται αυτές τις μέρες για την απελευθέρωση του τζόγου στην Ελλάδα (διαδικτυακό στοίχημα, φρουτάκια, κουλοχέρηδες και άλλα συναφή).
Η κυβέρνηση επιχειρηματολογεί υπέρ της προώθησης των τυχερών παιχνιδιών για
να αυξήσει τα ελλειματικά της έσοδα.
Και φτάνει στο ανήκουστο σημείο να ωραιοποιεί το θέμα μέσα από το σχολείο.
Σε βιβλίο της Β΄Γυμνασίου (Νεοελληνική Γλώσσα, σελ. 117, Το παιχνίδι του εύκολου κέρδους) υπάρχει κείμενο, στο οποίο γίνεται μια «γοητευτική παρουσίαση» του τζόγου!
Το γνωρίζει η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου;
http://taxalia.blogspot.com/2010/09/blog-post_869.html
Ελεος πια!!! Στο χώρο της εκπαίδευσης δε λειτουργεί τίποτα και το πρόβλημα είναι αυτό το κειμενάκι.......
-
Eχω παρατηρήσει ότι σε ορισμένα ρηματα στη νέα ελληνική γίνεται ή χρήση της ενεργητικής φωνής ενώ λογικά θα έπρεπε να χρησ/ ται ή παθητική..... π.χ. το κινητό φορτίζει ...τα ρούχα/ ο μαρκαδορος ξεβαφει κ.λ.π. Στα παραδείγματα αυτά το σωστό δεν είναι η χρήση της παθητικής;το κινητό φορτίζεται,τα ρούχα ξεβαφονται;υπάρχει κάποιος λόγος που χρησ/ ται η ενεργητική;
-
Eχω παρατηρήσει ότι σε ορισμένα ρηματα στη νέα ελληνική γίνεται ή χρήση της ενεργητικής φωνής ενώ λογικά θα έπρεπε να χρησ/ ται ή παθητική..... π.χ. το κινητό φορτίζει ...τα ρούχα/ ο μαρκαδορος ξεβαφει κ.λ.π. Στα παραδείγματα αυτά το σωστό δεν είναι η χρήση της παθητικής;το κινητό φορτίζεται,τα ρούχα ξεβαφονται;υπάρχει κάποιος λόγος που χρησ/ ται η ενεργητική;
Δεν έχω ακούσει το "το κινητό μου φορτίζει". Έχω υπ' όψιν το "το κινητό μου φορτίζεται".
Αλλά εν πάση περιπτώσει, θα πάρω ως δεδομένο ότι χρησιμοποιείται από κάποιους.
Τα ρήματα που περιγράφεις, είναι τα λεγόμενα "εργαστικά" (ergative), που δηλώνουν αλλαγή κατάστασης και λειτουργούν άλλοτε ως μεταβατικά και άλλοτε ως αμετάβατα χωρίς να αλλάζουν φωνή. Όταν λειτουργούν ως μεταβατικά, προβάλλεται ο δράστης της ενέργειας (π.χ κλείνω την πόρτα). Όταν λειτουργούν ως αμετάβατα, προβάλλεται ο δέκτης της ενέργειας (π.χ κλείνει η πόρτα).
Όταν λειτουργούν ως αμετάβατα, η διάθεσή τους δεν είναι ακριβώς παθητική, γιατί δεν μπορείς να βάλεις δίπλα τους ένα έμψυχο ποιητικό αίτιο. Δηλ. δεν μπορείς να πεις *κλείνει η πόρτα από τη Μαρία.
Μπορείς να βάλεις μόνο έναν προσδιορισμό της αιτίας "έκλεισε η πόρτα από τον αέρα/λόγω του αέρα".
Έχουν (ή παρουσιάζονται σαν να έχουν) μέση διάθεση.
-
Δε διάβασα με αποτέλεσμα να κοπώ...το " να κοπώ " τι συντακτικό ρόλο έχει; Αντίστοιχα " θέλοντας να ξεσκάσω βγήκα...το " να ξεσκασω " αντικείμενο στη μετοχή θέλοντας;
Τί είδος προτάσεων έχουμε συνάδελφοι και τί θέση;Θέλω τη γνώμη σας ειλικρινά.
-
Δε διάβασα με αποτέλεσμα να κοπώ...το " να κοπώ " τι συντακτικό ρόλο έχει; Αντίστοιχα " θέλοντας να ξεσκάσω βγήκα...το " να ξεσκασω " αντικείμενο στη μετοχή θέλοντας;
Τί είδος προτάσεων έχουμε συνάδελφοι και τί θέση;Θέλω τη γνώμη σας ειλικρινά.
"να ξεσκάσω": Δευτερεύουσα ονοματική βουλητική πρόταση, αντικείμενο της μετοχής θέλοντας.
"να κοπώ": Δευτερεύσουσα ονοματική βουλητική πρόταση, προσδιορισμός στη λέξη αποτέλεσμα. Βέβαια, εδώ τα πράγματα σηκώνουν πολύ νερό, καθώς υπάρχουν αρκετές λέξεις με παρόμοια σύνταξη. Προτείνω βουλητική, θεωρώντας ότι είναι παρόμοια με το "Έχω σκοπό να κάνω κάτι", που μπορεί να αναλυθεί σε "Σκοπεύω να κάνω κάτι", άρα βουλητική. Παρόμοια πρόταση το "'Έχει πάθος να ταξιδεύει". Ξέρω ότι δεν αναλύεται το "με αποτέλεσμα", οπότε το λέω με κάθε επιφύλαξη. Θέλω κι εγώ να δω άλλες απόψεις, κυρίως ως προς τον γενικό χαρακτηρισμό "προσδιορισμός" για το συντακτικό ρόλο της συγκεκριμένης πρότασης.
-
Ακριβώς. Ταυτίζονται οι απόψεις μας ως προς την πρώτη.Αλλά η δεύτερη;Μήπως συμπερασματική;Δεν είμαι βεβαία.
-
Και οι δυο είναι συμπληρωματικές προτάσεις (ή βουλητικές, κατά την πιο παραδοσιακή ορολογία).
Η πρώτη λειτουργεί ως αντικείμενο της μετοχής.
Η δεύτερη συμπληρώνει το νόημα της λέξης "αποτέλεσμα". Στο συντακτικό του γυμνασίου κάνει λόγο για επεξήγηση στις περιπτώσεις που το "να" εξαρτάται από ουσιαστικό, αλλά δεν συμφωνώ ότι αυτό ισχύει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Επεξήγηση θα είχαμε, αν η πρόταση ήταν "με το εξής αποτέλεσμα, να....".
Επίσης, δεν νομίζω πως μπορούμε να την πούμε συμπερασματική πρόταση με τη στενή έννοια του όρου, όπως δεν είναι τελική και μια πρόταση που ξεκινά "με σκοπό να...". Ας πούμε πως είναι εναλλακτικές μορφές έκφρασης του αποτελέσματος, του σκοπού κλπ.
-
Και οι δυο είναι συμπληρωματικές προτάσεις (ή βουλητικές, κατά την πιο παραδοσιακή ορολογία).
Η πρώτη λειτουργεί ως αντικείμενο της μετοχής.
Η δεύτερη συμπληρώνει το νόημα της λέξης "αποτέλεσμα". Στο συντακτικό του γυμνασίου κάνει λόγο για επεξήγηση στις περιπτώσεις που το "να" εξαρτάται από ουσιαστικό, αλλά δεν συμφωνώ ότι αυτό ισχύει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Επεξήγηση θα είχαμε, αν η πρόταση ήταν "με το εξής αποτέλεσμα, να....".
Επίσης, δεν νομίζω πως μπορούμε να την πούμε συμπερασματική πρόταση με τη στενή έννοια του όρου, όπως δεν είναι τελική και μια πρόταση που ξεκινά "με σκοπό να...". Ας πούμε πως είναι εναλλακτικές μορφές έκφρασης του αποτελέσματος, του σκοπού κλπ.
Πόσο απολαμβάνω τέτοιες αναζητήσεις!
apri, μήπως γίνεται να μας εξηγήσεις ορισμένα θέματα περί ορολογίας; Το σχολικό της γ' γυμνασίου μιλάει για "βουλητικές" και εγώ με αυτή τη λογική απάντησα. Το σχολικό επίσης μιλάει για "αποτελεσματικές" προτάσεις και έχει μέσα σε παρένθεση το "συμπερασματικές". Επίσης, μου αρέσει πολύ ο όρος "συμπλήρωμα" αντί για "προσδιορισμός". Έχω την εξής απορία: πότε χρησιμοποιούμε το συμπλήρωμα και πότε τον προσδιορισμό στα νέα ελληνικά;
-
apri, μήπως γίνεται να μας εξηγήσεις ορισμένα θέματα περί ορολογίας;
......Έχω την εξής απορία: πότε χρησιμοποιούμε το συμπλήρωμα και πότε τον προσδιορισμό στα νέα ελληνικά;
Το "πότε" εξαρτάται από το αν χρησιμοποιείς το παραδοσιακό συντακτικό ή το συντακτικό της γενετικής-μετασχηματιστικής γραμματικής.
Με βάση τη Γ-Μ Γραμματική, συμπληρωματικές είναι οι προτάσεις που εισάγονται με το "ότι/πως" (ειδικές) και το "να" (βουλητικές), επειδή λειτουργούν ως συμπλήρωμα του ρήματος, κάποιου ονόματος ή κάποιου επιθέτου.
Το συμπλήρωμα (complement) είναι ένας όρος που είναι απαραίτητος, για να είναι πλήρες το νόημα της λέξης που συνοδεύει.
Αν συνοδεύει ρήμα, τότε συμπληρώνει υποχρεωτικά την ενέργειά του (αντικείμενο, κατηγορούμενο).
Μπορεί όμως να περιορίζει τη σημασία ενός ουσιαστικού (η δημοσίευση του βιβλίου), ενός επιθέτου (αγαπητός στους φίλους), ενός επιρρήματος (κοντά στο σχολείο) ή μιας πρόθεσης (από το σχολείο).
Αντιθέτως, ο προσδιορισμός (modifier) εξειδικεύει το νόημα της κεφαλής μιας φράσης, χωρίς να είναι αυτό απαραίτητο. Μπορεί να είναι ένα επίθετο που προσδιορίζει ένα ουσιαστικό (σε ΟΦ), ένα επίρρημα ή προθετική φράση που προσδιορίζει το ρήμα (σε ΡΦ). Συχνά, χρησιμοποιείται και όρος "προσάρτημα" (adjunct).
Στο συντακτικό του γυμνασίου, απ' ό,τι βλέπω, χρησιμοποιούν την παραδοσιακή ορολογία.
Δεν είναι κακό αυτό γενικώς. Όμως, ως προς τον ρόλο των βουλητικών δίπλα σε ονόματα, υπάρχει πρόβλημα. Γιατί προφανώς δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον όρο "συμπλήρωμα" (αν δεις στη γραμματική της Φιλιππάκη, θα δεις ότι έτσι περιγράφει τη λειτουργία αυτών των προτάσεων δίπλα σε επίθετα/ουσιαστικά), αλλά και ο όρος επεξήγηση που γράφουν, δεν νομίζω ότι αποδίδει την πλήρη πραγματικότητα.
Αν είχαμε επεξήγηση, τότε θα μπορούσαμε παντού να κάνουμε παύση με κόμμα μετά το επίθετο ή το ουσιαστικό, πριν αρχίσει η βουλητική πρόταση.
Αυτό ισχύει στα παραδείγματα που παρέθετε το παλιό συντακτικό του γυμνασίου:
π.χ Είχε μια παράλογη απαίτηση, να τον αγαπούν όλοι/ Ένα μόνο δεν ξέρω, να λέω ψέματα/Σπάνια το ήθελε αυτό, να μένει μόνος στο σπίτι.
Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, γιατί είναι απαραίτητη η πρόταση για να ολοκληρωθεί το νόημα του ονόματος (π.χ Είναι ικανός να το κάνει/ Πήρε την απόφαση να έρθει).
Σ' αυτές τις περιπτώσεις, το παλιό συντακτικό του γυμνασίου έλεγε ότι η βουλητική πρόταση λειτουργεί ως προσδιορισμός του επιθέτου/ουσιαστικού, χρησιμοποιώντας τον όρο "προσδιορισμό" κάπως ουδέτερα (δηλ. χωρίς να παραπέμπει σε κάποιο συγκεκριμένο είδος προσδιορισμού), περίπου με την έννοια του συμπληρώματος.
-
Με βάση τη Γ-Μ Γραμματική, συμπληρωματικές είναι οι προτάσεις που εισάγονται με το "ότι/πως" (ειδικές) και το "να" (βουλητικές), επειδή λειτουργούν ως συμπλήρωμα του ρήματος, κάποιου ονόματος ή κάποιου επιθέτου.
Διάκριση ανάμεσα στις ειδικές και τις βουλητικές υπάρχει; Ή χαρακτηρίζονται συμπληρωματικές και οι δύο;
Νομίζω αυτό που με μπερδεύει αυτή τη στιγμή αν ο όρος "συμπλήρωμα" είναι επαρκής ως ταξινόμηση ή χρησιμοποιείται ως όρος "ομπρέλα" για αντικείμενο, κατηγορούμενο, γενική αντικειμενική, εμπρόθετους προσδιορισμούς, κλπ (αναφέρω τα παραδείγματα που έδωσες). Συγγνώμη, apri, για τις απορίες, αλλά τη Γ-Μ γραμματική μόνο ακροθιγώς την έχω δει και με γοητεύει υπερβολικά. Άτιμε Τσόμσκι, ζημιά που μας έκανες! ;D
-
Διάκριση ανάμεσα στις ειδικές και τις βουλητικές υπάρχει; Ή χαρακτηρίζονται συμπληρωματικές και οι δύο;
Και οι δυο χαρακτηρίζονται συμπληρωματικές. Είναι σαν το απαρέμφατο, που είτε είναι ειδικό είτε τελικό, θεωρείται συμπλήρωμα του ρήματος.
Νομίζω αυτό που με μπερδεύει αυτή τη στιγμή αν ο όρος "συμπλήρωμα" είναι επαρκής ως ταξινόμηση ή χρησιμοποιείται ως όρος "ομπρέλα" για αντικείμενο, κατηγορούμενο, γενική αντικειμενική, εμπρόθετους προσδιορισμούς, κλπ (αναφέρω τα παραδείγματα που έδωσες).
Επαρκής είναι ο όρος. Απλώς, υπάρχουν διάφορα είδη συμπληρωμάτων, ανάλογα με το φραστικό περιβάλλον και την ειδικότερη λειτουργία τους. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να είναι υποχρεωτική η παρουσία τους, αλλιώς μιλάμε για προσάρτημα (προσδιορισμό).
-
Και οι δυο χαρακτηρίζονται συμπληρωματικές. Είναι σαν το απαρέμφατο, που είτε είναι ειδικό είτε τελικό, θεωρείται συμπλήρωμα του ρήματος.
Άρα συμπληρωματικές θεωρούνται και οι ενδοιαστικές και οι ονοματικές αναφορικές, που μπορούν να έχουν την ίδια συντακτική θέση με τις ειδικές και τις βουλητικές;Και για να χαρακτηρίσουμε μια πρόταση με βάση τη Γ-Μ, πρέπει να πούμε δευτερεύουσα συμπληρωματική ειδική/βουλητική; Ή το ειδική/βουλητική δεν υπάρχει ως χαρακτηρισμός;
apri, και πάλι χίλια ευχαριστώ για τα φώτα σου.
-
Άρα συμπληρωματικές θεωρούνται και οι ενδοιαστικές και οι ονοματικές αναφορικές, που μπορούν να έχουν την ίδια συντακτική θέση με τις ειδικές και τις βουλητικές;
Συμπληρωματικές είναι οι παλιές ειδικές, βουλητικές, ενδοιαστικές (ξέχασα να τις αναφέρω προηγουμένως).
Οι ελεύθερες ονοματικές αναφορικές μπορεί να λειτουργήσουν ως συμπλήρωμα, αλλά δεν λέγονται συμπληρωματικές προτάσεις.
Και για να χαρακτηρίσουμε μια πρόταση με βάση τη Γ-Μ, πρέπει να πούμε δευτερεύουσα συμπληρωματική ειδική/βουλητική; Ή το ειδική/βουλητική δεν υπάρχει ως χαρακτηρισμός;
Όχι, λες μόνο ότι είναι συμπληρωματική που εισάγεται με τον τάδε συμπληρωματικό δείκτη (ότι, πως, μήπως κλπ). Καμιά φορά όμως αναφέρονται από κάποιους και οι παραδοσιακοί όροι διευκρινιστικά (όχι όμως γιατί οι όροι αυτοί αναφέρονται στη Γ-Μ Γραμματική).
-
Υπέροχα! Έμαθα κάτι καινούριο σήμερα! Και πάλι ευχαριστώ, apri.
Μέχρι την επόμενη απορία, λοιπόν! ;)
-
Καλησπέρα σας
θα θελα να ζητήσω μερικές συμβουλές για το μάθημα της ΄Εκθεσης σε μαθήτρια Β΄γυμνασίου που έχει αρκετά κενά.
Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω,πως να κινηθώ,τι είδους ασκήσεις να της δίνω; Στην έκφραση και τη σύνταξη πως μπορώ να τη βοηθήσω;Να επιλέξω κάποιο βοήθημα και να βασιστώ πάνω σ΄αυτό;΄Εχετε να μου προτείνετε κάποιο καλό;
Στην αρχή του forum έγινε παρόμοια ερώτηση αλλά επειδή έγινε το 2007 σκέφτηκα μήπως έχει αλλάξει η σύνθεση του βιβλίου ή είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις από τους μαθητές τώρα....
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας! :)
-
Συνάδελφοι καλησπέρα.Θα ήθελα για αλλη μια φορά τα φώτα σας.Ανέλαβα εναν μαθητη Β΄γυμνασίου ο οποιος αν και ειναι πολύ καλος μαθητής έχει προβλήματα στην Έκθεση και κυρίως εκφραστικά,λεξιλογικά π.χ γράφει πολύ απλές εκθέσεις ,φτωχο λεξιλόγιο κ απλά νοήματα.Μου τόνισαν εξαρχής οτι χρειαζεται βοηθεια στην Έκθεση γιατι θελει να παει κ Θεωρητική.
Εμεις ηδη γράψαμε τρεις εκθέσεις,του βάζω να μου δίνει συνώνυμες λέξεις,ισοδύναμες εκφράσεις,διορθώνουμε μαζι την Έκθεση ,του δινω και μερικες 'ετοιμες να διαβάσει και φροντιζω να κανουμε πολλά κειμενα και του λεω να διαβάζει κ εφημεριδα.Δεν ξερω τι άλλο να κανω.Εντωμεταξυ μου παραπονιεται οτι δεν νιωθει καθόλου καλά με την Έκθεση και τον βλέπω απογοητευμενο.Έχετε καμια αλλη πρόταση;Αγχώνομαι λιγο γιατι ειναι κ καλος μαθητης και φίλος και προσπαθεί πολύ κ θελω πραγματικά να βοηθηθεί.
-
Εγώ θα σου πρότεινα να σπάσεις το μάθημα σε όσο το δυνατόν μικρότερα κομματάκια και να κάνεις ξεκάθαρο στο μικρό τι ακριβώς κάνετε κάθε φορά, π.χ. "τώρα θα μάθουμε πώς να γράφουμε επιστολή/e-mail". Από τη στιγμή που το παιδί δυσκολεύεται, θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσεις από την παράγραφο και όχι με ολόκληρο κείμενο, πχ. "σήμερα θα μάθουμε να γράφουμε παράγραφο με θεματική πρόταση, λεπτομέρειες και κατακλείδα. Σήμερα θα μάθουμε να γράφουμε παράγραφο με παραδείγματα." 1 πράγμα τη φορά, έτσι ώστε να είναι σαφές στο παιδί ποια δεξιότητα αναπτύσσει και να καταλαβαίνει το ίδιο πού και πώς βελτιώνεται. Έτσι μόνο μπορεί να χτίσει αυτοπεποίθηση πάνω στην παραγωγή λόγου. Επίσης, καλό είναι να μη διορθώνουμε τα πάντα σε ένα κείμενο, αλλά να επικεντρωνόμαστε σε 1-2 φαινόμενα έτσι ώστε να βελτιώσει αυτά τα συγκεκριμένα στην επόμενη του προσπάθεια. Αν του τα διορθώνουμε όλα, την επόμενη φορά δεν θα ξέρει από πού να αρχίσει, με αποτέλεσμα να μην κάνει τίποτα.
ΥΓ. Και πολύ βασικό: η επικοινωνιακή περίσταση. Σε ποιον απευθυνόμαστε και τι στόχο έχει το κείμενο μας. Βάλε το παιδί να το ζήσει αυτό που θα γράψει, πχ. είναι ένα γράμμα σε ένα φίλο σου που έχεις να τον δεις καιρό. Τι θέλεις να του πεις για το σχολείο σου; Αν το παιδί νιώθει ότι αυτό που γράφει δεν του χρησιμεύει σε τίποτα, δε θα νιώσει καλά με το μάθημα.
ΥΓ2. Δεν ξέρω αν έχει νόημα στο συγκεκριμένο παιδί που νιώθει ανασφάλεια με το γράψιμο να του δίνεις υποδειγματικές εκθέσεις. Μάλλον θα νιώθει περισσότερο άσχημα που δεν μπορεί να γράψει τόσο καλά παρά θα βοηθηθεί. Αλλά αυτό είναι μια υπόθεση που κάνω, πιθανόν και εντελώς λανθασμένη, γιατί δε γνωρίζω το προσωπικά το παιδί. Εσύ θα κρίνεις.
Καλή επιτυχία! :)
-
Ευχαριστω πολύ για την απάντηση.Γενικά στη δομή -ιδέες ειναι καλός αλλά γράφει πολύ απλά-απλοικά.Καλός ειναι και στις ασκήσεις π.χ αναπτυξη παραγράφων.Δεν ξερω πώς ακριβώς εκτος απο αυτά που ανέφερα να τον βοηθήσω στην εκφραση και στο λεξιλόγιο.Εκτος απο τις εκθέσεις γρ'αφουμε και παραγράφους,απαντησεις σε κειμενα ,γράφει αρκετά και κριτήρια του δινω αλλά με τον ίδιο απλο τρόπο.
-
Γραφω σε αυτό το νήμα γιατι η ερώτησή μου είναι σχετική με το θέμα.
Λοιπόν... Με αφορμή την υποτακτική σύνδεση στα Νέα της Α Γυμνασίου, εντόπισα μια λεπτομέρεια για την οποία δεν είμαι σίγουρη.
Δευτερεύουσες βουλητικές μπορεί να λειτουργούν ως υποκειμενο, αντικείμενο, ονοματικός προσδιορισμός, εντάξει ως εδω
και
συμπλήρωμα ;;;
Αναφέρομαι στις περιπτώσεις : χωρίς να..., με το να..., από το να...
Και παρεμπιπτόντως, ποιο συντακτικό θεωρείται πλέον βοηθητικό ;
-
Ναι, αυτές οι δευτερεύουσες λειτουργούν και ως συμπλήρωμα σε προθετικές φράσεις (πχ χωρίς να....) ή σε ονοματικές φράσεις (πχ ικανός να..../ επιθυμία να....).