Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.

Μηνύματα - momos

Σελίδες: 1234
1
Αναθέσεις/Ωράριο / Απ: Τριτεκνη δασκαλα + εφημεριες
« στις: Σεπτέμβριος 02, 2008, 10:15:23 μμ »
Προσφατα ακουσα οτι οι τριτεκνοι δασκαλοι απαλλασονται απο τις εφημεριες. Γνωριζει καποιος απο το forum αιν αυτο ειναι αληθες, η εχει ακουσει κατι σχετικο (ΦΕΚ, Π.Δ., εγκυκλιος) ;

Για την Πρωτοβάθμια Εκπαιδευση η τελευταία ενημερωτική εγκύκλιος που έχει έρθει τον Ιούνιο που μας πέρασε και που βρίσκεται ΕΔΩ αναφέρει πως
απαλλαγή από εφημερίες και άλλα εξωδιδακτικά καθήκοντα έχουν οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί μέχρι τα παιδιά τους να αποφοιτήσουν από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Η ρύθμιση ισχύει υποχρεωτικά για τα Δημοτικά που έχουν οργανικότητα πάνω από 6 θέσεις. Για τα μικρότερα ανάλογα με τις δυνατότητες λειτουργίας του σχολείου.

Οι τρίτεκνοι όμως δεν έχουν ενταχθεί στην κατηγορία των πολυτέκνων και κατά συνέπεια δεν ισχύει γι' αυτούς η συγκεκριμένη ρύθμιση.

2
Δεν θα έλεγα ότι το βιβλίο είναι γαι την εκπαιδευση ή τους εκπαιδευτικούς είναι όμως ένα βιβλίο για παιδιά ;):
«Συνομιλίες με παιδιά» του Ρ. Λαίνγκ από εκδόσεις Ύψιλον.


Μπορείς να μας πεις πιο πολλά γι αυτό;
Μόνο ο τίτλος δεν λέει πολλά, ούτε είναι σημαντική πληροφορία.

Και βεβαια. -> λινκ

Ο συγγραφέας είναι από τους μεγαλύτερους ψυχίατρους στον κόσμο. Οι συνομιλίες αφορούν συζητήσεις με τα παιδιά του. Πληρώνοντας 9ευρώ μπορείς να ικανοποιήσεις την περιέργειά σου.Εξάλλου έχει πάλι ποδόσφαιρο ;)

Μια και δεν βλέπω ποδόσφαιρο και έτυχε να υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου δυο λόγια παραπάνω.  :)



Το βιβλίο περιέχει μια σειρά από συζητήσεις του συγγραφέα με τα παιδιά του ή συζητήσεις των παιδιών του που καλύπτουν μια περίοδο 6 χρόνων.
Σε αρκετές απ' αυτές παρουσιάζονται προβληματικές καταστάσεις που λίγο πολύ κάθε γονιός αντιμετωπίζει καθώς και τη «λύση» που δινόταν.
Μια «λύση» που πολλές φορές ήταν αντίθετη με το θεωρητικά «σωστό».

Στον πρόλογό του ο συγγραφές γράφει σ' ένα σημείο:
«...Ελπίζω οι σελίδες αυτές να συμβάλλουν στο να γίνει φανερό ότι οι ενήλικες κερδίζουν τόσα πολλά από την επαφή τους με τα παιδιά όσα και τα παιδιά από την επαφή τους με τους ενήλικες. Για τα παιδιά μαθαίνουμε μόνο από τα ίδια τα  παιδιά. Η αυτογνωσία μας εξασθενίζει πάρα πολύ αν δεν έχουμε επαφή με την παιδική ηλικία... Δεν ασχολούμε με τα παιδιά μου γιατί έχω υποχρέωση ή γιατί έτσι πρέπει, παρά απλούστατα γιατί το θέλω...»
Προσωπικά δεν μπορώ να πω πως με ενθουσίασε ιδιαίτερα το βιβλίο. Υπάρχουν σημεία με ενδιαφέρον αλλά γενικά, εκτός από την εισαγωγή, το βρήκα βαρετό.  :-[

Περισσότερα για τον συγγραφέα ΕΔΩ

3
Για αυτούς που δεν είναι συνταξιούχοι, γνώριζεις τι ισχύει;
Η ένταξη τους είναι στο τέλος πίνακα;
Θα πρέπει να καλούνται αφού δεν υπάρχουν άλλοι για να καλύψουν τις θέσεις αυτές;
Σ'ευχαριστω για τις πληροφορίες

Ναι πάντα. Δες εδώ και για τις τελευταίες ρυθμίσεις-> ΥΠ.Ε.Π.Θ. - Δ1/58503/742α/29.06.2004. Είναι πολλά και ανακατεμένα.  :-\
Να διευκρινίσω ότι ένας δημόσιος υπάλληλος πρέπει να παραιτηθεί για να εργαστεί ως αναπληρωτής. Κρατάει την ιδιότητά του μόνο ως ωρομίσθιος.

4
Νιωθω ασχημα που η επιηκεια που εδειξα για τους συγγραφεις σχολικων βιβλιων οδηγησε σε διαμαχη μεταξυ των μελων... :-\ δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου. Χρησιμα ολα αυτα που γραψατε.
Θα ειχε ενδιαφερον να ειχαμε και την αποψη ενος μαθητη... υπαρχει μηπως καποιος συναδελφος εδω στο φορουμ που θα μπορουσε να καταγραψει τον τροπο που λαμβανουν το βιβλιο οι ιδιοι οι μαθητες; νομιζω το μελος mavoglou ειχε πει πιο πανω οτι μια τετοια προσεγγιση θα του φαινοταν πιο φιλικη, αν ηταν μαθητης... μηπως θα μπορουσε καποιος δασκαλος η δασκαλα να καταθεσει την αποψη του;

 :) Μη νιώθεις άσχημα αγαπητέ /τη sorimavat.  Δεν υπήρξε παρεξήγηση ούτε διαμάχη....

..Κι εγώ θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη κάποιου δασκάλου, όχι μόνο για το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά γενικά για περιπτώσεις που έχει εντοπίσει λάθη μέσα σε βιβλία και πώς το αντιμετωπίζει. :-\

Προσωπικά κάθε λάθος που βρίσκω μέσα στα βιβλία που διδασκώ, είναι μια καλή αφορμή για να πάρει το μάθημα μια διαφορετική τροπή. Το πώς αυτό θα υλοποιηθεί εξαρτάται από τη φύση του λάθους.
Διαφορετικά αντιμετωπίζεται μια τυπογραφική αβλεψία, διαφορετικά ένα λάθος διατυπωμένο μαθηματικό πρόβλημα, διαφορετικά μια λάθος επιστημονική προσέγγιση.
Η λογική όμως είναι αυτή. Συζήτηση και προσπάθεια να βγει το «σωστό» ενώ παράλληλα να απομυθοποιήσουν οι μαθητές την «αυθεντία» του δασκάλου και του βιβλίου.
Μια τέτοια προσέγγιση υπάρχει και στα καινούργια διδακτικά εγχειρίδια. Στα μαθηματικά για παράδειγμα υπάρχουν «επίτηδες λάθος» προβλήματα και τα παιδιά καλούνται να τα επαναδιατυπώσουν ώστε να λυθούν.
Αυτά όσο αφορά την αντιμετώπιση του λάθους μέσα στην τάξη. Από κει και πέρα θεωρητικά στο τέλος κάθε χρονιάς τα λάθη που εντοπίζονται συγκεντρώνονται για να διορθωθούν στην επόμενη έκδοση του βιβλίου. Δεν γίνεται όμως πάντα αυτό γιατί είπαμε. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν λειτουργεί πολλές φορές απλά λογικά...

Για τα της ιστορίας. Δε διδάσκω φέτος σε τμήμα Έκτης όμως η διδακτική προσέγγιση που υπάρχει στο βιβλίο της ιστορίας είναι κοινή σε όλα τα διδακτικά εγχειρίδια του Δημοτικού.
Προσωπικά  τη βρίσκω πιο ενδιαφέρουσα και τους μαθητές πιο ενεργητικούς στην όλη εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι βέβαια πιο δύσκολη και επίπονη για τον εκπαιδευτικό. Πρέπει να σχεδιάσεις τη διδασκαλία σου πολύ καλύτερα για να μην χαθείς και βέβαια φαίνονται πιο έντονα τα χρόνια προβλήματα που όποιος δουλεύει στο σχολείο τα βιώνει καθημερινά. Η έλλειψη ουσιαστικής και μόνιμης επιμόρφωσης και επιστημονικής στήριξης και σε μικρότερο βαθμό για μένα η έλλειψη υποδομών.  :-\

5
Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει προσεκτικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει διαβάσει γι αυτά ή ακόμα έχει ακούσει ιστορίες που λέγονται από τους λίγους που "ξέρουν" αλλά δεν δημοσιεύονται (για προφανείς λόγους) θα γνωρίζει ότι πολλά παιχνίδια παίζονται στο χώρο αυτό με μια περισσή οσμή δυσωδίας.

Η όλη υπερβολή γύρω από το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ... κάτι δεν μου πάει καλά...
Κάτι δεν μου κολλάει στον όλο θόρυβο.

Κι εγώ πολλές φορές αναρωτιέμαι αγαπητέ mavoglou.
Όμως παρατηρώντας πιο προσεκτικά τις αντιδράσεις βλέπω πως ένα μεγάλο κομμάτι τους εκπορεύεται απλά από μια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης των συντηρητικών αντανακλαστικών ενός μέρους της σύγχρονης κοινωνίας μας. (Κάτι αντίστοιχο έγινε και παλιότερα για τις ταυτότητες - αλήθεια ποιος τις θυμάται σήμερα;)
Δεν είναι τυχαίο πως όσο μεγαλώνει ο θόρυβος γύρω από το βιβλίο τόσο και περισσότεροι πολιτικού αισθάνονται την ανάγκη να τοποθετηθούν, ιδιαίτερα αυτοί που «ψαρεύουν» ψήφους σε συγκεκριμένους χώρους. Οι δηλώσεις για παράδειγμα του Γ. Καλού, Υφυπουργού Παιδείας, που μίλησε για απόσυρση του βιβλίου για να τον αδειάσει την άλλη μέρα η Μ. Γιαννάκου είναι χαρακτηριστικό του κλίματος για όποιον ξέρει τους στενούς δεσμούς του υφυπουργού με το εκκλησιαστικό κατεστημένο στον Πειραιά. Αντίστοιχα μπορεί κανείς να δεί και δηλώσεις βουλευτών - πολιτευτών που ανήκουν στο λεγόμενο «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ ή ακόμη και του ΚΚΕ.
ΟΜΩΣ οι περισσότεροι ΔΕΝ διάβασαν το βιβλίο... και πολύ περισσότερο δεν δοκίμασαν να το διδάξουν  :)

...Εδώ μόνο έχω μία μικρή ένσταση. Οι συγγραφείς οφείλουν να είναι προσεκτικοί και οφείλουν να παραδίδουν ένα βιβλίο χωρίς λάθη την στιγμή που αυτό θα ξεκινήσει, άμα τη διανομή του, να διδάσκεται. Επομένως θα υπάρξουν κάποια παιδιά που θα το διδαχθούν χωρίς "προσαρμογές, βελτιώσεις, διορθώσεις". Κι αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο! Ο έλεγχος και ο εντοπισμός των λαθών πρέπει να γίνεται πριν το βιβλίο διανεμηθεί στα σχολεία... :-\

Σ' ένα εκπαιδευτικό σύστημα που λειτουργεί στοιχειωδώς λογικά κανένα βιβλίο, όχι μόνο της ιστορίας, δεν εισάγεται στην εκπαιδευτική διαδικασία να δεν προηγηθεί ένα διάστημα πιλοτικού ελέγχου. Κι αυτό δεν είναι ευθύνη των συγγραφέων αλλά της κάθε φορά πολιτικής ηγεσίας και των προϊσταμένων εκπαιδευτικών φορέων. Αλλά αγαπητή sophie το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν λειτουργεί λογικά.
Απ' την άλλη βέβαια οι ενστάσεις δεν αφορούν τυχόν επιμέρους λάθη αλλά το συνολικό προσανατολισμό του βιβλίου. Κι αυτός δεν «διορθώνεται». Ή τον επιλέγεις ή προτιμάς κάτι άλλο...
 
Υ.Γ. Ουπςςς  :) Τώρα είδα πως τα ίδια έγραψε και ο αγαπητός mavoglou...

6
Πολυπολιτισμική εκπαίδευση (Προβληματισμοί - Προοπτικές)
εκδόσεις ελληνικά γράμματα, Αθήνα 1997



Ο καθηγητής Brian Bullivant του Πανεπιστημίου Monash της Μελβούρνης, ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου, επισημαίνει:

...Για τους συντηρητικούς επικριτές,  (η πολυπολιτισμική εκπαίδευση) εκφράζει μια προσπάθεια πολιτικοποίησης της εκπαίδευσης με σκοπό την υπόθαλψη των απαιτήσεων της μειονότητας, ενώ για κάποιους πιο ριζοσπαστικούς είναι η πιο οικεία ιδεολογική επινόηση για τη διαιώνιση της πραγματικότητας της ρατσιστικής εκμετάλλευσης των εθνικών μειονοτήτων με το να υποθάλπουν τις πολιτισμικές τους ευαισθησίες...

...Η πολυπολιτισμική εκπαίδευση είναι εκπαίδευση μέσα στην ελευθερία - ελευθερία από κληρονομημένες προκαταλήψεις και στενά αισθήματα και συναισθήματα εξίσου, όσο και ελευθερία για διερεύνηση άλλων πολιτισμών και προοπτικών και οργάνωση των ατομικών επιλογών με πλήρη επίγνωση των προσφερόμενων και εφικτών επιλογών... (Στόχος της)... είναι να ευαισθητοποιήσει το παιδί στην κληρονομημένη πολλαπλότητα του κόσμου - πολλαπλότητα συστημάτων, πεποιθήσεων, τρόπων ζωής, κουλτούρας, τρόπους ανάλυσης οικείων εμπειριών, τρόπων θέασης ιστορικών γεγονότων κ.ο.κ. Πώς μπορεί να γίνει αυτό στην πράξη είναι μια δύσκολη ερώτηση...


Την ερώτηση αυτή προσπαθούν να απαντήσουν 18 επιστήμονες από Δυτική Ευρώπη, Β. Αμερική και Αυστραλία, μέσα από διαφορετικά εκπαιδευτικά και κοινωνικά περιβάλλοντα και θεωρήσεις.
15 Κεφάλαια με μια τεράστια βιβλιογραφία συνθέτουν το βιβλίο η επιμέλεια του οποίου έγινε από την Αθηνά Ζώνιου Σιδέρη και τον Παύλο Χαραμή. Η μελέτη του μπορεί να βοηθήσει τον μαχόμενο εκπαιδευτικό να προσεγγίσει καλύτερα μια πραγματικότητα στα σχολεία διαφορετική από παλιότερα μια και η χώρα μας έχει γίνει πλέον χώρα υποδοχής μεταναστών και οι τάξεις μας έχουν πάψει από καιρό να έχουν ομοιογενή πολιτισμικά μαθητικό πληθυσμό.
Αν σ' αυτό προσθέσεις και την αλλαγή της στάσης μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, προς το αρνητικό, απέναντι στους μετανάστες, στο «ξένο» και το «διαφορετικό» τότε η μελέτη τέτοιων βιβλία αποκτά μεγαλύτερη αξία.

 Το βιβλίο μπορεί να το βρει κανείς ΕΔΩ

7
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ,ΕΓΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ;
ΙΣΧΥΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗ ΕΚΠΛΗΡΩΣΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ(ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ);

ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ Η ΤΟ ΝΟΜΟ Η ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ;

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ



Αν δεν έχει αλλάξει κάτι όλες οι ρυθμίσεις είναι στην Δ2/35557/09-04-2003 Απόφαση ΥΠ.Ε.Π.Θ. ΦΕΚ 465 τ. Β΄
Μπορείς να τη βρεις εδώ -> http://dide.xan.sch.gr/newsite/noms-s.php?id=2164. Κοίταξε το άρθρο 12.

8
Παραθέτω εδώ τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη όχι γιατί αγγίζουν άμεσα το ζήτημα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού αλλά γιατί νομίζω ότι με τον τρόπο του απαντά εξίσου στους δήθεν «εθνικο σωτήρες μας» και τους «εκσυγχρονιστές μας».

Ελευθεροτυπία – Τετάρτη 21/03/2007

«Κηρυγμένος και ακήρυχτος πόλεμος»

............ Μίλησε για τον «ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ των μεν που βρίσκονται σε πόστα και των δε που αμύνονται και οδηγούνται σε αφανισμό». Και επιτέθηκε εναντίον του «Φαλμεράγιερ ο οποίος με τρόπο δήθεν "επιστημονικό" προσπάθησε να αποδείξει ότι οι Νεοέλληνες δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται Ελληνες, επιχειρηματολογώντας ότι δεν υπήρχε ελληνικό λάβαρο πριν από το '21. Ξεχνάει τη γλώσσα και το ήθος το ελληνικό. Αλλά όχι, δεν είμαστε Ελληνες, σύμφωνα με όσους επιδιώκουν την πλήρη μας εξαφάνιση. Αυτή η εξαφάνιση έχει πολιτική βάση. Μας έφαγαν οι εκσυγχρονιστές. Κι απ' την άλλη υπάρχει η άκρα Δεξιά και οι Πρίγκιπες της Εκκλησίας, με τη στείρα εθνοπληξία τους. Δεν ταυτιζόμαστε μ' αυτούς, ούτε είμαστε εθνικόφρονες. (...)Μερικοί θα ήταν πολύ ικανοποιημένοι αν αλλάζαμε το όνομα της χώρας σε "Γυφτοβλαχία". Αν διαβάσετε μάλιστα τα ονόματα όσων αντικρούουν τους ιστορικούς που επιμένουν στη συνέχεια του ελληνικού έθνους θα δείτε ποιοι είναι: η Ανανεωτική Αριστερά, ο Πρετεντέρης, το «Βήμα» και κάτι παλαιοί Τροτσκιστές, σε μια οριζόντια συμμαχία. Μας απαντούν με ιδεολογικό τρόπο. Ετσι θα τους απαντήσουμε κι εμείς. Θα κηρύξουμε ιδεολογικό πολιτικό πόλεμο και θα τους θυμίσουμε τι πίστευε ο Σολωμός, ο Μακρυγιάννης, ο Σεφέρης κι ο Ελύτης όταν έγραφε "τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική". Εμείς δεν είμαστε πατριδοκάπηλοι. Εμείς είμαστε Ελληνες. Τελεία και παύλα».



Κι όμως αγαπητή mat,
Ο Θεοδωράκης δεν απαντά «εξίσου». Τάσσεται με την μια συγκεκριμένη άποψη. Σχολή σκέψης (sic) όπως την ονομάζει...
Αλλά αυτά είπαμε είναι πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές του καθένα μας απολύτως σεβαστές....

... όμως θλίβομαι γιατί αν ο Μίκης τον 21ο αιώνα έχει ακόμα πρόβλημα με το Φαλμεράγιερ και τις θεωρίες του και αγχώνεται για το  αν είμαστε γνήσιοι απόγονοι του Περικλέους και της Ασπασίας τότε ....     

Προσωπικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζω στον σημερινό κόσμο δεν είναι η επιβίωσή μου ως Έλληνας, δεν είδα δα και κανέναν να νοιάζεται ιδιαίτερα για της εξαφάνισή μου, εκτός αν πάμε σε θεωρίες διεθνών συνωμοσιών οπότε αλλάζουμε συζήτηση..
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι η καθημερινή συρρίκνωση των δικαιωμάτων μου ως πολίτης αυτής της χώρας. Η συρρίκνωση της ποιότητας της καθημερινής μου ζωής.
Σε όλα τα επίπεδα.
Στο σχολείο που κάνω μάθημα, στην πόλη που ζω, στις συναλλαγές μου με τον κρατικό μηχανισμό, στην επαφή μου με το περιβάλλον...
Και η λύση σ' αυτά τα προβλήματα, η ιστορία τουλάχιστον αυτό έχει δείξει όπως και να την διαβάσει κανείς, είναι η ευαισθητοποίηση όσο γίνεται περισσοτέρων ανθρώπων.
Κάθε τι κατά συνέπεια που βάζει το μυαλό να σκέφτεται και να ψάχνει, να αναζητά αιτίες και γιατί, να μη θεωρεί πάντα δεδομένα αυτά που του αναμασάει χρόνια τώρα «ο χωροφύλακας, ο παπάς και ο δάσκαλος»,  εγώ το υποστηρίζω.
Και για να επαναφέρω τη συζήτηση στο βιβλίο της Ιστορίας προσωπικά μου αρέσει ως διδακτικό εργαλείο γιατί κινείται σ' αυτή την κατεύθυνση.
Βάζει τα παιδιά να σκέφτονται... και όχι απλά να θυμούνται πόσο μεγάλοι ήταν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Εκεί είναι το παιχνίδι σήμερα και όχι στην υπεράσπιση μιας υποθετικής «καθαρότητας» της ελληνικής, της αλβανική, της τούρκικης, της βουλγάρικης, της σέρβικης κλπ «φυλής».
Αλλά βέβαια αυτά είναι πολύ προσωπικές θεωρήσεις που μπορεί να μην αφορούν και κανένα άλλον ...

Μια και είμαστε όμως σ' ένα περιβάλλον που βοηθάει τα μάλα την πρόσβαση στις «πηγές»  δυο τρεις παραπομπές ακόμη ώστε να διαμορφώνουμε άποψη καλύτερα.
 
Υ.Γ. Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο θα διαπιστώσει και ποιοι από τους παρακάτω τουλάχιστον έκαναν μια ανάγνωση ή γράφουν για να γράφουν... Αφορά βέβαια και τον Μίκη αυτό.  8)



9
Σχολικά μαθήματα / Απ: Σύνδεση υπολογιστών - Δίκτυο
« στις: Μάρτιος 19, 2007, 02:34:57 πμ »
Γεια σας,

Είναι 3 υπολογιστές. Γίνεται όταν συνδέεται ο ένας στο internet να συνδέονται και οι άλλοι? Είναι εφικτό αυτό με κάποια καλωδίαση ίσως?

Στο σχολείο που κάνω μάθημα, είναι 5 υπολογιστές σε δικτυάκι. Γίνεται κοινή χρήση εκτυπτή, αλλά κανείς δε βλέπει τα αρχεία του άλλου, ούτε κάποια κοινά αρχεία. Δε θα έπρεπε να υπάρχει η τελευταία δυνατότητα? Πώς μπορώ να τα διορθώσω ώστε όλοι οι υπολογιστές να μπορούν να βλέπουν και να χρησιμοποιούν κάποια αρχεία?

Ευχαριστώ για το χρόνο σας...


Αγαπητή andriana άνοιξες ένα θέμα με πολλές παραμέτρους...

Παράθεση
Γίνεται όταν συνδέεται ο ένας στο internet να συνδέονται και οι άλλοι? Είναι εφικτό αυτό με κάποια καλωδίωση ίσως?

Ναι. Θα χρειαστείς κάρτες δικτύου που μπορεί να υπάρχουν ήδη στους υπολογιστές, αν όχι ΕΔΩ
καλώδια όπως ΕΔΩ
και ένα φτηνό switch (πχ ΕΔΩ).
Συνολικό κόστος όχι πάνω από 35 €
Βέβαια θα χρειαστούν και κάποιες ρυθμίσεις στους υπολογιστές.

Παράθεση
...Γίνεται κοινή χρήση εκτυπωτή, αλλά κανείς δε βλέπει τα αρχεία του άλλου, ούτε κάποια κοινά αρχεία. Δε θα έπρεπε να υπάρχει η τελευταία δυνατότητα? Πώς μπορώ να τα διορθώσω ώστε όλοι οι υπολογιστές να μπορούν να βλέπουν και να χρησιμοποιούν κάποια αρχεία?

Πως είναι συνδεδεμένοι; Τι λειτουργικό σύστημα έχουν;

10
...δεν είναι ισοπεδωτική η άποψη που είναι ενάντια στα νέα βιβλία και σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται τα ήδη υπάρχοντας. οπαδός αυτής της άποψης είμαι κι εγώ.
 πιο συγκεκριμένα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄αν και δεν είναι το μόνο. ένα σχόλιο. ένα βιβλίο που έχει όντως τρωτά σημεία και σε θέμα περιεχομένου και στάσης απέναντι στην ιστορική πραγματικότητα και στο πως παρουσιάζεται, πρέπει να προβληματίσει συνολικά. ..

Σίγουρα δεν είναι όλα άσπρο - μαύρο. Πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για μαθήματα που κουβαλάνε ένα έντονο ιδεολογικό φορτίο και οι ερμηνείες των γεγονότων μπορεί να μας οδηγήσουν σε διαφορετικους δρόμους ανάλογα με την ιδεολογική θεώρηση του καθένα μας.
ΟΜΩΣ...
... ένα πρώτο πρόβλημα που εγώ τουλάχιστον κατέγραψα στην κριτική της πλειοψηφίας αυτών που καταφέρονται ενάντια στο νέο βιβλίο είναι ότι κατηγορούν ένα βιβλίο που δεν το ...διάβασαν ούτε καν με διαγώνια ματιά. Γιατί αν το διάβαζαν τα περισσότερα που έγραφαν δεν θα τα έγραφαν.
Δεν μπορεί για παράδειγμα η εφημερίδα Ριζοσπάστης  (Σάββατο 20 Γενάρη 2007) να αναφέρει:
«...Η προσπάθεια σύμπτυξης σε λίγες αράδες των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών που επικρατούσαν στο μεσοπόλεμο έχει σαν αποτέλεσμα ούτε λίγο ούτε πολύ το λαϊκό κίνημα και οι διεκδικήσεις του - που εδώ παρουσιάζονται απρόσωπες και χωρίς περιεχόμενο - να εμφανίζεται σαν υπαίτιο για τις δικτατορίες. Καλλιεργώντας στα μυαλά των μικρών μαθητών τη σύγχυση και την ταύτιση τελικά των κινητοποιήσεων με τις δικτατορίες...»
όταν μια απλή ανάγνωση των αντίστοιχων σελίδων του βιβλίου, κι όχι των λίγων αράδων, λέγονται άλλα πράγματα ενώ οι οδηγίες που δίνονται στο δάσκαλο μέσα από το «βιβλίο του δασκάλου» είναι σε αντίθετη κατεύθυνση από την «κριτική» της εφημερίδας.
Για να μην μακρηγορώ αξίζει μια επίσκεψη στο blog Don’t Kiss the Frog και συγκεκριμένα στο κείμενο «την τσουτσούνα σου και την υπογραφή σου»
Η ανάγνωσή του περιέχει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία...

Επιστρέφοντας στο βιβλίο προσωπικά με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο μια προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων μέσα από έρευνα και πηγές. Μια προσέγγιση που τα παιδιά δεν αποστηθίζουν ημερομηνίες και αριθμούς νεκρών κάθε μάχης αλλά προσπαθούν να ανακαλύψουν το γιατί πίσω από κάθε ιστορικό γεγονός μέσα στις συνθήκες της εποχής που έγινε, ξεφεύγοντας από το δίπολο ο πάντα καλός Έλληνας (άντε με λίγα ελαττωματάκια)  - ο κακός εχθρός.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι, και δυστυχώς κανείς δεν το συζητά, ότι αυτή η νέα αυτή προσέγγιση όχι μόνο στο βιβλίο της ιστορίας αλλά και στο σύνολο των νέων βιβλίων στο Δημοτικό έπρεπε να συνοδευτεί από μια ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που τα διδάσκουν ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν ουσιαστικά μέσα στην τάξη μ' ένα τέτοιο προσανατολισμό. Μια επιμόρφωση που έπρεπε να συνεχιστεί  και σε όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς. 
ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΟΥΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ...
...Και είναι κρίμα... πολύ κρίμα για τα παιδιά πρώτα και κύρια ... :-\  :-\  :-\ και για μας που τελικά θα κρίνουμε τα βιβλία με ιδεολογήματα...

11
Δημοτικό / Για το βιβλίο Ιστορίας της Στ Δημοτικού
« στις: Μάρτιος 07, 2007, 11:07:08 μμ »


Η συζήτηση για το νέο βιβλίο της ιστορίας της Στ' Δημοτικού ξεκίνησε στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς μετά από δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου και κύκλων της εκκλησίας για «ενστάσεις» στα βιβλία: Θρησκευτικά της  Α, Β και Γ Γυμνασίου, Ιστορία της Στ' Δημοτικού, Αρχαίων Ελληνικών της Α' Γυμνασίου και Νέων Ελληνικών της Γ' Γυμνασίου

Η κριτική για τα μεν βιβλία των θρησκευτικών στρέφεται στο ότι είναι «περισσότερο θρησκειολογικού περιεχομένου», για το βιβλίο της Ιστορίας της Στ' Δημοτικού ότι «η ύλη είναι συμπυκνωμένη σε 140 σελίδες και δεν υπάρχει εκτενής ανάλυση για την Ελληνική Επανάσταση ή τη Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ δεν είναι εμφανής και ο ρόλος της Εκκλησίας στην Επανάσταση» και για τα βιβλία των Αρχαίων Ελληνικών και των Νέων Ελληνικών ότι έχουν αφαιρεθεί κείμενα που αναφέρονται στον χριστιανισμό .

Στην πορεία η συζήτηση επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού όπου μαζί με τον κ. Χριστόδουλο δημιουργήθηκε ένα μέτωπο που αποτελείται: (αντιγράφω από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας / ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/02/2007)

«...*Τον επικοινωνιακό μηχανισμό της Εκκλησίας της Ελλάδος (όπως τα μέλη της «Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Πολιτιστικής Ταυτότητος» Κων/νος Χολέβας και Βλάσης Αγτζίδης). Ο ίδιος ο Χριστόδουλος έδωσε τις ευλογίες του με ομιλία του στη Σχολή Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. (23/1/07).
*Το ΛΑ.Ο.Σ. και ιδιαίτερα τα στελέχη του που προέρχονται από το λεπενικό «Ελληνικό Μέτωπο» του Μάκη Βορίδη (Χαρίτος, Δούμας, Καρδαράς).
*Την ομάδα γύρω από τα έντυπα «Αρδην» και «Ρήξη» του Γιώργου Καραμπελιά.
* Την υπερατλαντική ελληνοαμερικάνικη εθνικοφροσύνη, με μπροστάρισσα τη γνωστή μας «Παμμακεδονική Α.Ε.» των ΗΠΑ, που μπήκε στον χορό με μια σχετική καθυστέρηση...
...Συντονιστικό κέντρο της καμπάνιας αποτελεί το ηλεκτρονικό περιοδικό «Αντίβαρο» (www.antibaro.gr), που πήρε και την πρωτοβουλία συλλογής των υπογραφών...
...Η μελέτη των υπογραφών έχει ενδιαφέρον: Από τους 3.736 που είχαν υπογράψει ώς την περασμένη Τρίτη, 36 είναι αξιωματικοί ε.α. (οι 5 στρατηγοί) και 8 εν ενεργεία, 7 ιερείς, 64 δάσκαλοι και 137 καθηγητές, ενώ 11 δηλώνουν ιστορικοί. Τουλάχιστον 275 αναφέρουν ως τόπο διαμονής την Κύπρο, 46 τον Καναδά, 23 την Αυστραλία κι 162 τις ΗΠΑ -απαιτούν δηλαδή αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα μιας άλλης χώρας απ' αυτή στην οποία ζουν και εργάζονται!...
...υπέρ της άμεσης απόσυρσης του βιβλίου έχουν υπογράψει ένας τέως πρόεδρος της δημοκρατίας (Χρ. Σαρτζετάκης), ένας πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής (Π. Κρητικός) και δύο πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Βερυβάκης, Βουνάτσος). Τέσσερις πάλι βουλευτές της Ν.Δ. (Γκιουλέκας, Κωνσταντάρας, Παπαθεμελής, Κοντογιάννης) κατέθεσαν σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή. Άλλες celebrities της λίστας είναι ο συνταξιούχος διπλωμάτης Θέμος Στοφορόπουλος, ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, ο (γνωστός απ' την υπόθεση ΜΑΒΗ) Γιώργος Αναστασούλης κι ο (γνωστός απ' την υπόθεση Οτζαλάν) Σάββας Καλεντερίδης...»


Οι κριτική στο βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού έχει κωδικοποιηθεί στο κείμενο συλλογής υπογραφών που αναφέρεται πιο πάνω και που βρίσκεται ΕΔΩ

Έχει  ενδιαφέρον η ανάγνωση του συγκεκριμένου κειμένου. Η κριτική ξεκινά από το  χρώμα της Οθωμανικής κατοχής στους χάρτες γιατί λέει είναι ουδέτερο !!! για να καταλήξει στο ζουμί που είναι το ότι συγκεκριμένο βιβλίο δεν υπηρετεί την «Ελληνική Αλήθεια»!!!

Εκτός από τα παραπάνω παραθέτω:

1. Το συγκεκριμένο βιβλίο της Ιστορίας

Βιβλίο Μαθητή         Σελίδες 1-23, 24-53, 54-73, 74-93, 94-113, 114-138
Βιβλίο Δασκάλου       Βιβλίο
Τετράδιο Εργασιών   Σελίδες 1-19, 20-38, 39-56

2. Το αναλυτικό πρόγραμμα του μαθήματος της ιστορίας -> ΕΔΩ

3. Μια συνέντευξη των συγγραφέων στη Χαρά Καλημέρη στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ στις 3/2/2007 -> ΕΔΩ

4. Μια συνέντευξη πέντε πανεπιστημιακών που υπερασπίζονται το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄Δημοτικού στις 06/03/07 -> ΕΔΩ

Αν υπάρχει ενδιαφέρον ας ξεκινήσουμε μια συζήτηση.

12
Εργασιακά / Απ: Ποινές μαθητών
« στις: Μάρτιος 03, 2007, 12:36:50 πμ »
Παραβλέποντας για λίγο το ουσιαστικό του θέματος, το κατά πόσο δηλαδή ένα σχολείο μπορεί με τιμωρίες να αλλάξει τη συμπεριφορά των μαθητών του, όλες οι ρυθμίσεις για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των μαθητών στη Μέση Εκπαίδευσή στηρίζονται στο Προεδρικό Διάταγμα 104/79 (Φ.Ε.Κ 23/Α/7-2-1979).
Εκεί αναφέρει στο άρθρο 26:

§1. Η συμπεριφορά μαθητών, η καθ' οιονδήποτε τρόπον εκδηλουμένη εντός και εκτός του σχολείου δια πράξεων ή παραλείψεων, συνιστά την διαγωγήν αυτών.

§2. Η διαγωγή περιλαμβάνεται μεταξύ των στοιχείων της σχολικής καταστάσεως των καθ' έκαστον σχολικόν έτος εις το Γυμνάσιον ή Λύκειον φοιτώντων μαθητών και ελέγχεται, χαρακτηρίζεται και καταχωρίζεται εις τα οικεία βιβλία κατά τας διατάξεις του παρόντος Προεδρικού Διατάγματος.

§3. Η προσήκουσα διαγωγή των μαθητών, νοουμένη ως έμπρακτος συμμόρφωσις προς τους διέποντας την σχολική ζωήν κανόνας και προς τας ηθικάς αρχάς του κοινωνικού περιβάλλοντος, εντός του οποίου διαβιούν, αποτελεί υποχρέωσιν αυτών, πάσα δε παρέκκλισις εκ ταύτης, εκδηλουμένη δι' υπαιτίου πράξεως ή παραλείψεως, αποτελεί αντικείμενον παιδαγωγικού ελέγχου και εν ανάγκη αντιμετωπίζεται δια σχολικών κυρώσεων κατά τας διατάξεις του παρόντος Προεδρικού Διατάγματος


Τυπικά λοιπόν ο σύλλογος διδασκόντων έχει και δικαίωμα και υποχρέωση να ασχοληθεί με το περιστατικό που αναφέρθηκε και να επιβάλει κυρώσεις.

Θα ήθελα όμως να πω και δυο λόγια για το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα. Εκδόθηκε το 1977 σε εξουσιοδότηση του περίφημου νόμου 309 για την εκπαίδευση. (για όσους ενθυμούνται ή μελετούν και την ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος).
Το Π.Δ. 104 κουβαλάει μέσα του μια άλλη αντίληψη για το σχολείο και τη λειτουργία του, ξένη με τις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις. Αν και  έπρεπε να είχε αλλάξει από το 1985 ήδη (με τη ψήφιση του νέου γενικού νόμου για την εκπαίδευση 1566 που κατάργησε τον 309) παραμένει σε ισχύ με προσθήκες λίφτιγκ που έχουν γίνει κατά διαστήματα.

Έτσι ενώ στα δημοτικά σχολεία η έννοια των πειθαρχικών ποινών και της πειθαρχίας εκσυγχρονίστηκε, έστω και στα χαρτιά, με το Π.Δ. 201/98...

(αναφέρει συγκεκριμένα το άρθρο 13 παρ. 8:

α. Κανένας χαρακτηρισμός που αφορά τη διαγωγή των μαθητών δεν καταχωρείται στο βιβλίο Μητρώου και Προόδου και στα άλλα βιβλία και υπηρεσιακά έγγραφα.
β. Οι μαθητές του σχολείου, ενθαρρύνονται να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων για θέματα που αφορούν τους ίδιους και την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου καθώς και το σχολικό περιβάλλον. Σε επίπεδο σχολικής μονάδας δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για τη συνεργασία των μαθητών με τους εκπαιδευτικούς και τους συμμαθητές τους και παρωθούνται να συμμετέχουν ενεργά στη σχολική ζωή.
Προβλήματα συμπεριφοράς αποτελούν αντικείμενο συνεργασίας μεταξύ του διευθυντή και των εκπαιδευτικών με τους γονείς και με τους σχολικούς συμβούλους, για την καλύτερη δυνατή παιδαγωγική αντιμετώπιση του θέματος.
Σε κάθε περίπτωση και πριν από οποιαδήποτε απόφαση, λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η βασική αρχή του σεβασμού της προσωπικότητας και των δικαιωμάτων του παιδιού.
γ. Οι σωματικές ποινές δεν επιτρέπονται.
δ. Η αλλαγή περιβάλλοντος του μαθητή είναι μέτρο παιδαγωγικού ελέγχου και μπορεί να γίνει με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων, όταν πρόκειται για αλλαγή τμήματος ή με τη συναίνεση του γονέα. όταν πρόκειται για αλλαγή σχολείου.
)

...στα Γυμνάσια και τα Λύκεια η «ομαλή» λειτουργία τους στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ποινή και τον εκφοβισμό.

Δεν αναφέρομαι εδώ σε συγκεκριμένους συναδέλφους που λειτουργούν διαφορετικά αλλά σ' ένα παγιωμένο κλίμα όπου η αποβολή και ο βαθμός είναι τα «παιδαγωγικά μέσα» που θεωρούνται δεδομένα και χρησιμοποιούνται κατά κόρο για να συνετίσουν τους «προβληματικούς». Αν αυτό συνδυαστεί και με την πλήρη απουσία επιστημονικής καθοδήγησης - βοήθειας και στήριξης της δουλειάς μας τότε δεν είναι τυχαία η αποστροφή που νιώθουν πολλοί μαθητές μας για το σχολείο και η ουσιαστική αδυναμία να αντιμετωπίσει επί της ουσίας προβληματικές καταστάσεις.


13
Εγώ ελπίζω να τη βολέψω,
επιμέλεια Μαρσέλο Ντ’ Όρτα, εκδόσεις Γνώση, 1990
Ο θεός μας έπλασε τζάμπα,
επιμέλεια Μαρσέλο Ντ’ Όρτα, εκδόσεις Γνώση, 1994
Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα αρραβωνιαστήκαν από κάτω,
επιμέλεια Μαρσέλο Ντ’ Όρτα, εκδόσεις Γνώση, 1994


  |    | 

Ο Μαρσέλο Ντ’ Όρτα δάσκαλος στο στο Δημοτικό Σχολείο του Αρζάνο (μια ιταλική πόλη στη Νάπολη) μαζεύει στη διάρκεια της θητείας του εκθέσεις παιδιών που του άρεσαν. Κάποια στιγμή αποφασίζει να τις εκδώσει και το αποτέλεσμα είναι το πρώτο βιβλίο.
Η επιτυχία του πρώτου βιβλίου τον οδήγησε στη συγκέντρωση κι άλλου υλικού, δικό του αλλά και από άλλους δασκάλους, με συγκεκριμένη όμως  θεματολογία. (θρησκεία στο δεύτερο βιβλίο και σεξ στο τρίτο)
Τρία βιβλία λοιπόν με το πώς βλέπουν τα παιδιά τον κόσμο μας. Το διάβασμα των βιβλίων είναι απολαυστικό και αρκετές φορές μ' έκαναν να σκεφτώ πως πολλά από αυτά που λέμε στις αίθουσες διδασκαλίας «μένουν» στο μυαλό των παιδιών κάπως αλλιώς.
Το πρώτο του βιβλίο (Εγώ ελπίζω να τη βολέψω) έγινε και ταινία.

Παραθέτω τρεις από τις εκθέσεις των παιδιών, μια από κάθε βιβλίο.
 

ΠΕΡΙΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΜΑΣ (Εγώ ελπίζω να τη βολέψω)

Κάθε χρόνο αλλάζουμε αίθουσα και κάθε χρόνο η δική μας είναι πάντα η πιο άσχημη απ' όλες. Ο δάσκαλος μου μας είπε πως το φταίξιμο είναι δικό του, παρόλο που αυτός δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Αυτός τα λέει όλα σε μας, δεν έχει μυστικά, και μας το είπε γιατί φταίει αυτός.
Αυτός μας είπε ότι στην αρχή του χρόνου, όταν δίνονται οι αίθουσες, γίνεται κόλαση ανάμεσα στους δασκάλους. Ο καθένας θέλει την πιο ωραία αίθουσα και την πιο καινούργια, ιδιαίτερα οι γριές δασκάλες. Τσακώνονται, καβγαδίζουνε, καταριούνται. Ο δάσκαλος μου σκέφτεται ότι αυτοί είναι όλοι βάρβαροι και δε μπαίνει στην κουβέντα. Τότε, όταν βλέπουνε ότι αυτός δε λέει τίποτα για τον εαυτό του, τον παίρνουνε για μαλάκα (με συγχωρείτε για τη λέξη) και του δίνουνε πάντα την πιο βρώμικη αίθουσα.
Στην Πρώτη εγώ ήμουνα πάρα πολύ μικρός, και δε θυμάμαι τι μας έλειπε. Στη Δευτέρα τα καλοριφέρ δε ζεσταίνανε κι εμείς ψοφούσαμε από το κρύο. Στην Τρίτη θυμάμαι ότι μας πηγαίνανε από δω κι από κει και δε βρίσκαμε ησυχία. Στην Τετάρτη το ντουλαπάκι ήτανε σάπιο και βγαίνανε οι κατσαρίδες από μέσα. Στην Πέμπτη, που είναι αυτό το χρόνο, έχουμε τα καρεκλάκια των μικρών.
Η αίθουσα μου είναι πάντα βρώμικα: δε σκουπίζουνε, δε πλένουνε, τα καλάθια είναι πάντα γεμάτα. Οι επιστάτες είναι όλη της καμόρα (Μαφία) και δε θέλουνε να κάνουνε τίποτα. Ο διευθυντής τους φωνάζει αλλά αυτοί του τρυπάνε τις ρόδες.
Κάνει καλά ο δάσκαλος μου που θέλει να πάει στο Βορρά.
Εγώ όταν μεγαλώσω θα πάω στο Βόρειο Πόλο!

~~~

ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΟΥΔΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΦΟΥΚΙΑΝΙΣΜΟ (Ο θεός μας έπλασε τζάμπα)

ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΔΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ χαζός.
Ο βουδισμός παρουσιάζει ένα Βούδα με μια κοιλιά μεγαλύτερη από του Πάολο Βιλάτζο (Ιταλός κωμικός) κι αυτοί, αντί να καταλάβουν ότι ο Θεός δεν μπορεί να έχει τέτοια κοιλάρα, τον πιστεύουνε και τον παρακαλάνε κιόλας.
Οι θρήσκοι του βουδισμού έχουνε όλοι το κεφάλι γουλί και τους λένε βόντζους, που δεν είναι όμως η παλιοκουβέντα που ξέρουμε.
Εξαιτίας του βουδισμού, στην Ινδία δεν τρώνε τις αγελάδες, που γι' αυτούς είναι οι δικοί μας άγιοι, και τα παιδιά εξαιτίας αυτών των αγίων, είναι όλα αδύνατα αδύνατα.
Το μόνο καλό της Ινδίας είναι ότι είναι όλοι φτωχοί και δεν έχουνε μαφία σαν και μας.
Ο Μωάμεθ μετά είναι ένας άλλος! Εξαιτίας του γίνονται πάντα οι πόλεμοι στον κόλπο, κάνανε και σταυροφορίες εναντίον μας! Οι γυναίκες δεν κοιτάνε στο πρόσωπο κανένα, εξαιτίας των πέπλων, αυτοί λένε ότι είναι ακάθαρτες, τέλος πάντων, είναι το αντίθετο από τις ινδικές αγελάδες. Για κάθε σκοτωμένο χριστιανό, ένας μωαμεθανός πηγαίνει στον παράδεισο. Εξαιτίας τους, αργά 'η γρήγορα, θα γίνει ο παγκόσμιος πόλεμος. Κάνουνε και τους καμπόσους επειδή έχουνε το πετρέλαιο οι γύφτοι! Ο μοναδικός που γλιτώνει μετά από μας, είναι λογικό, είναι ο κομφουκιανοσμός. Ο ανώτερος του κομφουκιανισμού ήτανε ο Κομφούζιος. Ο Κομφούζιος έλεγε πάρα πολύ ωραίες φράσεις που τις γράψαμε στο τετράδιο. Για παράδειγμα: «Αν επανορθώνεται γιατί θυμώνεις; Αν δεν επανορθώνεται γιατί θυμώνεις;»
Το μόνο κρίμα, είναι ότι ο Κομφούζιος ήτανε πάρα πολύ Κινέζος.

~~~

ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ; - 3 (Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα αρραβωνιαστήκαν από κάτω)

ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ που ο ΑΝΤΡΑΣ ΘΑ ΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΑ του, η γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος ή όχι. Αν μείνει έγκυος, σχηματίζεται ένα παιδί μέσα στην κοιλιά, αν δε μείνει έγκυος, η κοιλιά παραμένει ίδια με πριν, δηλαδή απούσα.
Μια έγκυος γυναίκα, αν ανακαλύψει ότι είναι έγκυος, δεν πρέπει να βάλει παντελόνια πολύ στενά στη μέση, είναι καλύτερα να βάλει μια φαρδιά φούστα μπλε, δεν πρέπει να πηγαίνει πολλές φορές στη δουλειά ή να παίρνει συνεχώς αεροπλάνα, τρένα και πλοία, γιατί όλα αυτά τα μέσα κάνουν την κοιλιά της να χοροπηδάει πολύ. Επίσης, δεν πρέπει να κάνει πολλές δίαιτες ή πολύ βαριές δουλειές στο σπίτι. Το πολύ πολύ μπορεί να καθαρίζει με το σκουπάκι.
Μια έγκυος γυναίκα δεν πρέπει να κάνει άλλα παιδιά αν δεν είναι πια νέα. Αν είναι είκοσι χρονών, τότε εντάξει, μπορεί να κάνει, αλλά αν είναι πενήντα με πενήντα πέντε χρονών, τότε αν κάνει παιδί, θα βγει οπωσδήποτε χαζό.
Όλες οι μαμάδες που γνωρίζω εγώ, πριν γίνουνε μαμάδες ήτανε έγκυες, εκτός από μία, τη Φιλομένα, που για να μην κουράσει πάρα πολύ το παιδί, το υιοθέτησε.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα στη Wikipedia είναι ΕΔΩ (ιταλικά)

Μια συνέντευξή του ΕΔΩ (ιταλικά)

Τα βιβλία μπορεί κανείς να τα βρει ΕΔΩ

Μια σελίδα με περισσότερα αποσπάσματα είναι ΕΔΩ

14
Μια πρόταση:

Διδασκαλία Αρχαίων Ελληνικών από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού με ειδικά διαμορφωμένη ύλη.
Αν δεν είναι αστείο τότε γιατί όχι κι από τον παιδικό σταθμό που το μυαλό είναι πιο καθαρό;
Γιατί όχι momos.
Γνωρίζω ότι δεν το εννοείς, αλλά μου άρεσε που σε παραξένεψε αρκετά για να το σχολιάσεις...

Αν και θα μας μαλώσουν οι φιλόλογοι καθώς απομακρυνόμαστε από το θέμα μπαίνω στον πειρασμό να γράψω δυο τρεις σκέψεις με αφορμή το «γιατί όχι...»  :)

Τα ανίψια μου παρακολουθούν ένα ομαδικό φροντιστήριο για Αρχαία Ελληνικά από το Νηπιαγωγείο. Κάνουν κάποια παιχνίδια και δραστηριότητες χρησιμοποιώντας για επικοινωνία την Αρχαία Ελληνική γλώσσα. Δεν μπορώ να πω πιο πολλά, μια και δεν μένουμε στην ίδια πόλη και δεν τα βλέπω συχνά.
Πριν λίγες ημέρες, όμως, διάβασα τις εκθέσεις του πιο μικρού που πηγαίνει δευτέρα δημοτικού. Ο λόγος του μεστός, γεμάτος ιδέες και σωστή γραφή. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι ένα παιδί 7 χρονών γνωρίζει να χωρίζει τις δευτερεύουσες προτάσεις και να βάζει κόμματα εκεί που πρέπει, κάτι που δεν το γνωρίζουν και πολλοί μαθητές λυκείου.

Το ίδιο βέβαια μπορούν να κάνουν και πάρα πολλά άλλα δευτεράκια. Και λόγο πλούσιο και μεστό έχουν και τη στίξη χρησιμοποιούν σωστά. Κι όλα αυτά χωρίς ποτέ να έχουν παρακολουθήσει φροντιστήριο αρχαίων. 
Το πως μαθαίνει ένα παιδί είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Διαφορετικών πολλές φορές για τον κάθε μαθητή. Αν η εκμάθηση μια ξένης γλώσσας, όπως π.χ. τα αρχαία ελληνικά, οδηγούσε σε τέτοια αποτελέσματα τότε σε μια χώρα σαν τη δική μας που αφιερώθηκαν και αφιερώνονται καθημερινά χιλιάδες εργατοώρες για τη διδασκαλία των αρχαίων θα έπρεπε να κάνουμε θαύματα όχι μόνο στη γλώσσα αλλά και γενικότερα. Όμως...  :-\  :-\  ???  ???

Τώρα για τις γενικότερες προεκτάσεις.

Παράθεση
...μεγάλες εταιρίες στο εξωτερικό συστήνουν τα στελέχη τους να μάθουν Αρχαία Ελληνικά.
...Έχει αποδειχθεί ότι η εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών βοηθάει στην δημιουργία πολύπλοκων συνάψεων μεταξύ των νευρώνων του εγκεφάλου και αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να διαχειριστεί πιο εύκολα πολύπλοκες καταστάσεις.
...Σύγχρονες γλώσσες προγραμματισμού σχεδιάζονται σήμερα στην Αμερική χρησιμοποιώντας τις νόρμες της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.

Τα έχω ακούσει και διαβάσει κι εγώ. Πουθενά όμως δεν βρήκα την επιστημονική τους τεκμηρίωση. Όλα καλύπτονται πίσω από κάποια μυστηριώδη πειράματα που κανείς δεν τα μαρτυράει ή προέρχονται από εμπιστευτικές πηγές που τις ξέρουν μόνο αυτοί που τα γράφουν.
Ότι βρήκα κινείται στη σφαίρα της παραφιλολογίας μαζί με παλιότερους μύθους για την ελληνική γλώσσα, μύθοι που υπάρχουν και σε άλλους λαούς για τις δικές τους γλώσσες, του στιλ «η ελληνική για μια ψήφο δεν έγινε επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ», «τα ελληνικά είναι η πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου» κλπ κλπ.

Η μοναδική, ο Θεός να την κάνει, έρευνα, που έχω υπόψη είναι κάποιου ψυχιάτρου Ι. Τσέγκου H εκδίκηση των τόνων: H επίδραση των «Αρχαίων Ελληνικών» και του «Μονοτονικού» στην ψυχοεκπαιδευτική εξέλιξη του παιδιού ο οποίος αφού αποδίδει το «κουτσούρεμα»  ???  ???  της γλώσσας μας στους Αμερικάνους από το 1821 ήδη  :o και στα κόμματα και στη δημοκρατία που απέλυσαν  ???  τους συνταγματάρχες   :o :o παρουσιάζει και τα «πορίσματα» της μετά από «πειράματα» σε δυο ομάδες παιδιών του Δημοτικού (η μια διδάχτηκε αρχαία και η άλλη όχι). Η «έρευνα» παρουσιάστηκε σε διάφορες εφημερίδες και ιστοσελίδες ως είδηση, χρησιμοποιήθηκε δε και από την Ιερά Σύνοδο ως «επιχείρημα» για την επιστροφή του πολυτονικού.

Για να μην μακρηγορώ ΕΔΩ υπάρχει  μια αναλυτική απάντηση από τον  Σπύρο Μοσχονά (διδάσκει στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών ως Επίκουρος Καθηγητής στη Γλωσσολογία και τη Φιλοσοφία της Γλώσσας.)

Κατά συνέπεια με ενδιαφέρον περιμένω τις πηγές και την επιστημονική τεκμηρίωση μια κι έχω αρχίσει και αλλού μια τέτοια συζήτηση.

Από τη δική μου μεριά σταχυολογώ τρεις ιστοσελίδες που βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες γλωσσικά

Το blog Ανορθογραφίες -> http://anorthografies.blogspot.com/
Οι σελίδες για τη γλώσσα του Νίκου Σαραντάκου -> http://www.sarantakos.com/language.html
Οι Επιφυλλίδες του  Σπύρου Α. Μοσχονά -> http://www.media.uoa.gr/people/smoschon/pages/gr/essays.html


Υ.Γ. Αν ζούσα στην Ανατολική Μεσόγειο τον 5ο αιώνα π.χ. θα έλεγα στα παιδιά μου να μάθουν οπωσδήποτε τα (αρχαία) ελληνικά. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσαν να προσεγγίσουν το πιο όμορφο κομμάτι του τότε κόσμου. Θα ήταν στο περιθώριο.
Σήμερα, πολίτης του πλανήτη Γη,  λέω στο παιδί μου να μάθει τα αγγλικά σαν τη μητρική του γλώσσα. Κι αυτό όχι για να βρει δουλειά αλλά γιατί χωρίς αυτά το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου μας, το πιο ενδιαφέρον, θα του μείνει για πάντα ξένο. Θα είναι στο περιθώριο
Αλλά αυτό είναι μια διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων που έχει ο καθένας μας. Διαφορετική θεώρηση που κάνει σε τελευταία ανάλυση τη ζωή να έχει ποικιλία και ενδιαφέρον  :)

Υ.Γ.2 Πολλά που χαρακτήρισα σαν παραφιλολογία τα άκουσα τελευταία στο Πανεπιστήμιο να λέγονται από ανθρώπους που υποτίθεται διδάσκουν τους σημερινούς δασκάλους των παιδιών μας.  :'(  :'( Μεταξύ των άλλων ειπώθηκε σοβαρότατα πως έρευνες απέδειξαν   :o :o  πως όταν κάποιος γράφει με πένα ο γραπτός του λόγος είναι πιο πλούσιος...

Σελίδες: 1234

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158555
  • Σύνολο θεμάτων: 19199
  • Σε σύνδεση σήμερα: 575
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 17
Επισκέπτες: 348
Σύνολο: 365

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.152 δευτερόλεπτα. 30 ερωτήματα.