PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Μια πρόταση:

Διδασκαλία Αρχαίων Ελληνικών από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού με ειδικά διαμορφωμένη ύλη.

Αν δεν είναι αστείο τότε γιατί όχι κι από τον παιδικό σταθμό που το μυαλό είναι πιο καθαρό;

Η εφημερία ανήκει στις εξωδιδακτικές εργασίες (υποχρεώσεις) των εκπαιδευτικών. Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα, έχουν αναφερθεί κι εδώ, που πρέπει να τα γνωρίζουμε.
Το ποιος εφημερεύει, ποια μέρα, με ποιες προϋποθέσεις ορίζεται από το σύλλογο διδασκόντων του σχολείου και όχι ατομικά από τον υπεύθυνο του ολοήμερου ή τον διευθυντή.
Εκπαιδευτικός που δουλεύει σε δυο σχολεία εφημερεύει μόνο στο ένα (σε αυτό που έχει τις περισσότερες ώρες)
Εκπαιδευτικός που δουλεύει σε τρία σχολεία ΔΕΝ εφημερεύει σε κανένα
Ως ωρομίσθιος είμαι υποχρεωμένος να βρίσκομαι στο σχολείο τις ώρες που πληρώνομαι.
Με βάση τα παραπάνω εγώ για παράδειγμα αν δεν είχα μάθημα δεν θα καθόμουν στο χώρο του σχολείου και κανένας δεν θα με έλεγχε γι' αυτό. Παραπέρα αν μου ζητούσαν πράγματα οριακά θα ζητούσα το πρακτικό του συλλόγου διδασκόντων που ορίζει τις εφημερίες και αν δεν υπάρχει θα απαιτούσα να παρευρεθώ σε συνεδρίαση που θα συζητηθεί αυτό το θέμα.

Συνεχίζω με ένα μυθιστόρημα που διάβασα τελευταία.

Φρανκ Μακ Κορτ, Ο Δάσκαλος Μια αυτοβιογραφία, εκδόσεις Scripta 2006



Ο Φρανκ Μακ Κορτ, δάσκαλος σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης, περιγράφει τη ζωή του στα Λύκεια της Νέα Υορκης, όπου στην προσπάθειά του να μην περάσουν απλά τα χρόνια για να πάρει σύνταξη προσπαθεί να προσεγγίσει τα παιδιά έξω από τους συνηθισμένους δρόμους μέσα από προσωπικές αντιφάσεις και συγκρούσεις.

Ο συγγραφές έγραψε το βιβλίο σε ηλικία 70 χρονών περίπου. Ήδη είχε τιμηθεί με το βραβείο Πούλιτζερ για το πρώτο του βιβλίο «Οι στάχτες της Άτζελα». Στον πρόλογο γράφει για τους λόγους που τον οδήγησαν να γράψει το βιβλίο:

...Στην Αμερική, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι στρατηγοί, οι ηθοποιοί, οι άνθρωποι της τηλεόρασης και οι πολιτικοί γίνονται αντικείμενο θαυμασμού και ανταμείβονται. Οι δάσκαλοι όχι. Το δασκαλίκι είναι η καταφρονεμένη παρακόρη των ανθρωπίνων επιτεδευμάτων. Στους δασκάλους λένε να χρησιμοποιήσουν την πόρτα υπηρεσίας, να κάνουν το γύρο του σπιτιού και να μπαίνουν από πίσω. Τους μακαρίζουν που έχουν Τ.Ε.Χ. (Τόσον Ελεύθερο Χρόνο). Μιλάνε γι' αυτούς συγκαταβατικά και, εκ των υστέρων, τους χαϊδεύουν τ΄ασπρισμένο τους κεφάλι...

Βιβλίο γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, αυτοσαρκαστικό, αιρετικό, άμεσο σε τραβάει να το διαβάσεις.
Αν μάλιστα έχεις σχέση με την εκπαίδευση θα βρεις μέσα μια πραγματικότητα που βιώνει ο εκπαιδευτικός ανεξάρτητα χώρας και συστήματος εκπαίδευσης.

Γράφει σ' ένα σημείο όταν σε μια σύγκρουσή του μ' ένα Λυκειάρχη διώχνεται από το σχολείο που δούλευε και γίνεται αναπληρωτής καθηγητής:

...Έγινα πλανόδιος καθηγητής και παράδερνα από σχολείο σε σχολείο...Μου ανέθεταν να διδάξω Αγγλικά ή οτιδήποτε άλλο είχνα ανάγκη:βιολογία, καλλιτεχνικά, φυσική, ιστορία, μαθηματικά. Οι αναπληρωτές καθηγητές όπως εγώ μετεωρίζονται κάπου μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας. Καθημερινά άκουγα να με ρωτούν. Και ποιος είστε σήμερα;
Η κυρία Κάτς
Ω.
Και αυτό ακριβώς ήσουν. Η κυρία Κατς ή ο κύριος Γκόρντον ή η δεσποινίς Νιούμαν. Ποτέ δεν ήσουν εσύ. Ήσουν πάντα ένα Ω....

Αλλού σημειώνει:

Κάποιος έπρεπε να μου είχε πει. Ε. Μακ, η ζωή σου Μακ, τριάντα χρόνια από τη ζωή Μακ θα είναι σχολείο, σχολείο, σχολείο, παιδιά, παιδιά, παιδιά, γραπτά, γραπτά, γραπτά, διάβασε και διόρθωσε, διάβασε και διόρθωσε, βουνά ολόκληρα από γραπτά να συσωρεύονται στο σχολείο, στο σπίτι, μέρες και νύχτες να διαβάζεις...
...Βουνά ολόκληρα από παιδικές ασημαντότητες, Μακ. Αν άνοιγαν το κεφάλι σου θα έβρισκαν μέσα χιλιάδες εφήβους σκαρφαλωμένους σε κάθε πιθαμή του μυαλού σου...
...Να θυμάσαι ότι, αν αυτός  θα είναι ο κόσμος σου, είσαι κι εσύ ένας απ' αυτούς τους, ένας έφηβος. Ζεις σε δυο κόσμους. Είσαι μαζί τους, μέρα μπαίνει - μέρα βγαίνει, και δεν μπορείς να φανταστείς Μακ, τι επιπτώσεις έχει αυτό στο μυαλό σου. Αιώνιος έφηβος...
...Όμως αυτό είναι η μια πλευρά του νομίσματος Μακ. Σε κάθε σχολική τάξη, πάντα κάτι συμβαίνει. Σε κρατάνε σε εγρήγορση. Σε διατηρούν φρέσκο. Δε θα γεράσεις ποτέ, αλλά ο κίνδυνος είναι ότι μπορεί να έχεις για πάντα το μυαλό ενός εφήβου...


Για περισσότερα:

Πληροφορίες για τον Φρανκ Μακ Κορτ ΕΔΩ

Βιβλία του ΕΔΩ (ξενόγλωσσα)

Το συγκεκριμένο βιβλίο ΕΔΩ ή ΕΔΩ

Μια παρουσίαση για την κινηματογραφική μεταφορά του πρώτου βιβλίου «Οι στάχτες της Άτζελα» ΕΔΩ

...Κάποιες εικόνες όμως θέλουν πείραγμα γιατί έχουν ανοιχτές γραμμές.

Μη διορθώσεις τα ανοίγματα.
Δώσε τις εικόνες όπως είναι στα παιδιά και άφησέ τα να βρουν το πρόβλημα και τρόπο για να το «διορθώσουν».
Να  κάνουν αναίρεση, να ψάξουν τις γραμμές και τα χρώματα κλπ κλπ. Να μην περιοριστούν δηλαδή μόνο στο αδειάζω ένα κουβά με χρώμα αλλά να δουλέψουν το ίδιο το πρόγραμμα ξεκινώντας από ένα «λάθος»
Υ.Γ. Πολλές φορές σε αντίστοιχες εργασίες με εικόνες κάνω ο ίδιος ανοίγματα για να ξεκινήσει μια τέτοια διαδικασία αφορμή για να ψάξουμε καλύτερα τις δυνατότητες των προγραμμάτων.

Ας «ανταλλάξουμε» εδώ βιβλία που διαβάσαμε και μας άρεσαν για την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς.
Βιβλία λογοτεχνικά, παιδαγωγικά που περιγράφουν ή οραματίζονται τη σχολική πραγματικότητα.
Καλό θα ήταν πέρα από μια σύντομη περιγραφή να υπάρχουν και πληροφορίες για την έκδοσή τους (εκδοτικός οίκος, χρονιά έκδοσης, τυχόν link κλπ)
Ξεκινώ με δυο παλιά:

Το σχολείο του λαού, Σελεστέν Φρενέ, Εκδόσεις Οδυσσέας, 1977



Ένας από τους οπαδούς της μαθητοκεντρικής παιδαγωγικής ο Φρενέ έγραψε ένα μέρος από το συγκεκριμένο βιβλίο φυλακισμένος σ' ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης της φιλοναζιστικής κυβέρνησης του Βισί στη Γαλλία.
Στο βιβλίο περιγράφει τις παιδαγωγικές του αρχές του και την πρακτική τους εφαρμογή σε σχολεία που δούλεψε - δημιούργησε.
Περιγράφει μια εναλλακτικής προσέγγιση της γνώσης με κυρίαρχο στοιχείο το σεβασμό στο παιδί.
Αντιγράφω από το πρώτο κεφάλαιο:
«...το παραδοσιακό σχολείο περιστρεφόταν γύρω από την ύλη διδασκαλία και γύρω από τα προγράμματα που καθόριζαν, διασαφήνιζαν και ιεραρχούσαν την ύλη αυτή. Η σχολική οργάνωση, οι δάσκαλοι και οι μαθητές συμμορφώνονταν στις αιτήσεις τους.
Το αυριανό σχολείο θα περιστρέφεται γύρω από τον μαθητή -  μέλος της κοινότητας Από τις βασικές τους ανάγκες και σε συνδυασμό με τις ανάγκες της κοινωνίας που ανήκει θα προκύπτουν οι τεχνικές μέθοδοι - χειρωνακτικές και διανοητικές - που θα ρυθμίζουν την ύλη διδασκαλίας, το σύστημα διδαχής, τις χαρακτηριστικές ιδιότητες της εκπαίδευσης...»
Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ο «Παιδαγωγικός Κώδικας - οδηγός του εκπαιδευτικού» ένα τεστ για τις μεθόδους διδασκαλίας που χρησιμοποιεί κάποιος και την συμβατότητά τους με τις 30 παιδαγωγικές σταθερές του Φρενέ και της ομάδας του. Οι σταθερές βρίσκονται ΕΔΩ (μόνο για γαλλομαθείς) και μια μετάφρασή τους, δεν ξέρω πόσο καλή είναι ΕΔΩ

Όποιος θέλει να δει μια διαφορετική προσέγγιση του σχολείου αξίζει να ψάξει να το βρει. Θα διαπιστώσει πως πολλά από τα δεδομένα του βιβλίου που αναφέρεται στις 10ετίες του 40 και του 50 είναι ζητούμενα για την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα του σήμερα.

~~~

Στο ίδιο πνεύμα είναι και το:

Γραμματική της Φαντασίας, Τζιάννι Ροντάρι, εκδόσεις Μεταίχμιο,



Το βιβλίο είναι η επεξεργασία των συζητήσεων που έκανε ο συγγραφέας σ' ένα σεμινάριο με 50 νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές που πραγματοποιήθηκε το 1972 σε μια πόλη της Ιταλίας με θέμα «Συναντήσεις με τη Φανταστική».
Ο Ροντάρι περιγράφει μια αντισυμβατική μέθοδο διδασκαλίας όπου τα παιδιά προσεγγίζουν τη γλώσσα και το σχολειό μέσα  από φανταστικές ιστορίες και παραμύθια που τα ίδια δημιουργούν, αλλάζουν, μπερδεύουν, συνεχίζουν.

Πολλά σωστά γράφτηκαν σε αυτή τη συζήτηση που δείχνουν την κατάσταση που επικρατεί στα δημοτικά.

Εγώ θα αρχίσω με γκρίνια. Η πληροφορική στα Δημοτικά μπήκε χωρίς κανέναν σχεδιασμό.
Πρώτη μου χρονιά φέτος και μπήκα σε εργαστήρια (3) παρατημένα. Ίντερνετ ανύπαρκτο, ή απελπιστικά αργό. Καλώδια δικτύου να λείπουν. Χαλασμένοι routers από χρόνια. Εκτυπωτές με τελειωμένα μελάνια. Πολλές φορές υπολογιστές που με τα βίας σηκώνουν windows98. Όμως υπάρχουν και χειρότερα! Συνάδελφοι αναγκάζονται να κάνουν "μάθημα" με 1 υπολογιστή!...

Η κατάσταση είναι όπως ακριβώς την περιγράφεις αγαπητέ fractalbit.  Βέβαια το πρόβλημα του σχεδιασμού της εκπαίδευσης και της επιστημονικής στήριξης του εκπαιδευτικού δεν περιορίζεται μόνο στην πληροφορική αλλά είναι χρόνιο πρόβλημα στη χώρα μας σε όλο το εύρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας   
Όμως μια αντίληψη που ακούω να εκφράζεται πολλές φορές: «είναι χάλια παράτα τα και κοίτα πως να περάσει η ώρα» δεν με βρίσκει σύμφωνο. Όσο περισσότεροι το λέμε αυτό τόσο απομακρύνεται η όποια δυνατότητα τα πράγματα στα σχολειά ν' αρχίσουν να αλλάζουν κάπως. Τόσο θα απαξιώνεται περισσότερο η δημόσια εκπαίδευση. Δεν βλέπω τη δουλειά μου/μας κάτω από μια ιεραποστολική ματιά, απλά δεν μου 'ρχεται να πω «άστα να πάνε» ιδιαίτερα όταν απέναντί μου έχω παιδιά...

Έγραψα στην αρχή του θέματος κάποιες σκέψεις από προσωπική μου εμπειρία. Με αφορμή το μήνυμά σου θα ήθελα να προσθέσω κάτι ακόμα.

Για τις υποδομές είναι σίγουρο πως δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Αν και υπάρχουν αρκετά δημοτικά σχολεία με πολύ καλά εργαστήρια, σε πολλά η κατάσταση είναι απαράδεκτη για την προσέγγιση του συγκεκριμένου αντικειμένου. Βελτιώσεις πολλές φορές μπορούν να γίνουν με μια καλή συζήτηση με τον υπεύθυνο του ολοήμερου και τον διευθυντή. Αρκετές φορές η άρνησή τους είναι αποτέλεσμα της άγνοιας και μιας επιφύλαξης ότι μπορεί να ξοδευτούν τζάμπα τα λεφτά. Αν δουν όμως αποτελέσματα και διάθεση κάτι μπορεί να γίνει.
Δυο υπολογιστές για παράδειγμα μπορούν να συνδεθούν μεταξύ τους με πολύ μικρό κόστος που δύσκολα θα αρνηθεί ένας διευθυντής σχολείου δίνοντας άλλο περιεχόμενο στο μάθημα. Το ίντερνετ είναι καλό αλλά υπάρχουν και χίλια δυο πράγματα που μπορούν να γίνουν και χωρίς αυτό ιδιαίτερα στις μικρές τάξεις. Μια αργή σύνδεση μπορεί να μην μοιραστεί σ' όλο το δίκτυο αλλά σε 1-2 υπολογιστές που τα παιδιά θα δουλεύουν περιοδικά. Σελίδες μπορούν να αποθηκευτούν τοπικά και να μοιραστούν αργότερα. Σε παλιότερους υπολογιστές μπορούν να εγκατασταθούν παλιότερες εκδόσεις των προγραμμάτων ή άλλα με μικρότερες απαιτήσεις και δυνατότητες. Όλα αυτά μπορούν να καλύψουν κάποια κενά και να βελτιώσουν τις συνθήκες της δουλειάς μας.

Πριν όμως απ' αυτά και την υλικοτεχνική υποδομή το πρώτο που νομίζω πως χρειάζεται να κάνουμε είναι να οριοθετήσουμε το αντικείμενο της δουλειάς μας. Τι σημαίνει διδάσκω πληροφορική στο δημοτικό σχολειό και ιδιαίτερα στο ολοήμερο.
Σε κάθε σχολείο υπάρχει ένα βιβλίο με τα αναλυτικά προγράμματα. Το τι δηλαδή διδάσκουμε σε κάθε αντικείμενο και πολλές φορές και με ποιο τρόπο και μεθοδολογία. Το κομμάτι για την πληροφορική είναι αρκετά ενδιαφέρον και μπορεί να βοηθήσει. Αν δεν υπάρχει το βιβλίο στο σχολείο τότε βρίσκεται ΕΔΩ. Καλό είναι να διαβαστεί και το αντίστοιχο αναλυτικό πρόγραμμα του Γυμνασίου και του Λυκείου.
Με βάση αυτό κάνε το πλάνο σου για κάθε τμήμα και για όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Ότι κάνεις προσπάθησε να το εντάξεις σε μια ενότητα βημάτων που το ένα θα ακολουθεί το άλλο. Αν πας χύμα εύκολα θα χαθείς και το μάθημα θα είναι μια σειρά από ασύνδετα αντικείμενα με αποτέλεσμα τα παιδιά γρήγορα να βαριούνται ή να ζητούν όλη την ώρα παιχνίδι.

Δε χρειάζεται να αγοράζεις δωράκια στα παιδιά ως επιβράβευση των προσπαθειών τους. Δεν είναι χρηματικό το θέμα απλά αυτές οι κινήσεις δεν είναι ότι το καλύτερο για την στέρεη μάθηση. Αν καταφέρεις να κινήσεις το ενδιαφέρον τους με τη διδασκαλία σου δε θες τίποτε άλλο. Τις περισσότερες φορές ένα μπράβο, ένα χάδι στα μαλλιά, ένας δημόσιος έπαινος αρκεί. Αν θες να δίνεις και κάτι, τα παιδιά ικανοποιούνται με πολύ απλά πράγματα. Παλιότερα τύπωνα σχεδιάκια που τα μοιραζόταν στο τέλος μιας προσπάθειάς τους. Δες ΕΔΩ . Σε πληροφορώ γινόταν δεκτά με με μεγάλο ενθουσιασμό. Κι αυτό γιατί:

Μεγάλη σημασία έχει η σχέση που αναπτύσσεις με τα παιδιά. Αυτό είναι δύσκολο για κάποιον που μετακινείται σε 2 ή 3 σχολεία και έχει λίγες ώρες αλλά αν δημιουργήσεις μια καλή ατμόσφαιρα σε κάθε  τμήμα πολλά προβλήματα θα λυθούν ευκολότερα.
Μάθε τα μικρά ονόματα των παιδιών και να τα φωνάζεις με αυτά. Κάνε τις ομάδες σε κάθε υπολογιστή όσο γίνεται πιο ισορροπημένες και φρόντισε να υπάρχει μια δίκαιη σειρά στο ποιος δουλεύει με το ποντίκι και το πληκτρολόγιο, περιόρισε την συχνή εναλλαγή προγραμμάτων (δες και πιο κάτω), βάλε απλούς κανόνες συμπεριφοράς που όμως θα τηρούνται με αποφασιστικότητα. Π.χ. Δεν ερχόμαστε με το φαγητό και το νερό μας στην αίθουσα ή δεν φεύγουμε απ' αυτή αν πρώτα δεν τακτοποιήσουμε υπολογιστές και θρανία.
 
Μην ψάχνεις να βρεις λογισμικό που θα εντυπωσιάσει τα παιδιά. Τα πιτσιρίκια εύκολα εντυπωσιάζονται αλλά το ίδιο εύκολα βαριούνται, πηδάνε από το ένα πρόγραμμα στο άλλο, με αποτέλεσμα να μπεις σ' ένα φαύλο κύκλο αναζήτησης νέων κάθε φορά προγραμμάτων. Ξεκαθάρισε τι θέλεις να κάνεις κάθε φορά και προσπάθησε να εμβαθύνεις όσο μπορείς δίνοντας τη δυνατότητα στα παιδιά ότι μαθαίνουν να το μαθαίνουν καλά.

Μη διστάσεις να πειραματιστείς με μια γλώσσα προγραμματισμού. Τα καινούρια εργαστήρια στα δημοτικά έχουν εγκατεστημένο το Microworlds Pro
Περισσότερα ΕΔΩ, καθώς και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ.

Αν δεν υπάρχει τότε η MSW Logo κάνει μια χαρά (ΕΔΩ). Μπορεί η logo να είναι παλιά αλλά σχεδιάστηκε ειδικά για εκπαιδευτική χρήση και μπορεί να βοηθήσει. Προσοχή δεν είναι σκοπός μας να κάνουμε προγραμματιστές στο δημοτικό αλλά μέσα από την εκμάθηση της συγκεκριμένης γλώσσας προγραμματισμού τα παιδιά μπορούν να προσεγγίσουν καλύτερα αφηρημένες γεωμετρικές και μαθηματικές έννοιες, να προσομοιώσουν πειράματα, να προσανατολιστούν στο χώρο, έστω και δισδιάστατα, να πειραματιστούν με το «σωστό λάθος», να αποκτήσουν «πειθαρχία» στο πως αντιμετωπίζουν τον υπολογιστή και να παίξουν. Δοκίμασε και δεν θα χάσεις... 

Πληροφορική δε σημαίνει όλη την ώρα μπροστά στο υπολογιστή. Κάνε μικρά πρότζεκτ που θα συνδέουν τους υπολογιστές με άλλες δραστηριότητες των παιδιών και άλλα μαθήματα. Πέρσι για παράδειγμα με τα παιδιά κάναμε μια έρευνα για τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών. Συζητήσαμε και κατασταλάξαμε στις ερωτήσεις, γράψαμε και διαμορφώσαμε στον υπολογιστή το ερωτηματολόγιο, η έρευνα έγινε σε όλα τα παιδιά του σχολείου, συνεχίσαμε με την αποδελτίωση και τη δημιουργία γραφικών παραστάσεων στον υπολογιστή και τελειώσαμε με τη δημιουργία παρουσίασης πάλι στον υπολογιστή. Σε όλη τη διαδικασία ο υπολογιστής ήταν το εργαλείο που βοηθούσε αλλά ταυτόχρονα έγινε και «μάθημα» για το Word, το Excel και το PowerPoint.
Τέτοιες μικρές έρευνες μπορούν να γίνουν και για άλλα θέμα με επέκταση της και στο ιντερνέτ ή στη βιβλιοθήκη του σχολείου αν υπάρχει. Στα σχολεία με εργαστήριο πληροφορικής υπάρχει και ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Σε συνεννόηση με τον υπεύθυνο ή τον διευθυντή μπορούν τα παιδιά να φωτογραφίσουν και να ενσωματώσουν το υλικό τους στα κείμενά τους, και τις παρουσιάσεις τους.

Πολλές δραστηριότητες μπορούν να γίνουν πιο ενδιαφέρουσες για τα παιδιά. Αντί να γραφτεί για παράδειγμα ένα κείμενο απλά στον υπολογιστή μπορεί, αν υπάρχει δίκτυο, να δημιουργηθούν μικρές ιστορίες ποιήματα ή ζωγραφιές που θα τις ξεκινάει μια ομάδα σ' ένα υπολογιστή και θα τις συνεχίζει ή θα τις σχολιάζει η άλλη στον άλλο υπολογιστή.

Ένα μεγάλο κομμάτι των δραστηριοτήτων μπορεί να συνδέει τον υπολογιστή με τα υπόλοιπα μαθήματα είτε με τη χρήση του Ίντερνετ είτε με παιχνίδια ή με άλλες δραστηριότητες. Για παράδειγμα τα νέα βιβλία των μαθηματικών χρησιμοποιούν αρκετά το Tangram. Μια έκδοσή σου σε ηλεκτρονική μορφή θα βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα τη λειτουργία του ενώ ταυτόχρονα παίζουν.
Σε άλλα βιβλία, για παράδειγμα της Ιστορίας της Γ Δημοτικού που έχω τώρα μπροστά μου, υπάρχουν παραπομπές σε επιλεγμένους δικτυακούς  τόπους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί της περιπλάνησης σε σελίδες με μοντέλα αυτοκινήτων και παιχνιδάκια σε flash 
Στον δικτυακό τόπο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και συγκεκριμένα ΕΔΩ υπάρχει εκπαιδευτικό λογισμικό για Μαθηματικά, Θρησκευτικά, Εικαστικά, Μουσική, Αγωγή, Ιστορία, Φυσικά. Σε συνεργασία με τον δάσκαλο ή τον εκπαιδευτικό μουσικής, εικαστικών μπορούν να «ενοποιηθούν» οι ώρες της μελέτης ή της μουσικής ή των εικαστικών και της πληροφορικής και να γίνεται το μάθημα από κοινού. Αν το καταφέρεις, γιατί δεν εξαρτάται πάντα από τη δική σου διάθεση, θα είναι μια πολύ καλή εμπειρία για όλους.


Και τέλος για τα παιχνίδια. Και σ΄αυτά εντάσσω και πολλές δραστηριότητες από τα Cd με τον Πέρη και την Κάτια.
Υπάρχει η άποψη πως τα παιδιά μαθαίνουν μέσα απ' το παιχνίδι. Και είναι σωστή. Μόνο που πρέπει να ξέρω γιατί δίνω το συγκεκριμένο παιχνίδι και τι θέλω να πετύχω. Αν το ξέρω τότε κάνω καλά. Αν δεν ξέρω και περιμένω απ' το πρόγραμμα με κάποιο μαγικό τρόπο να επιδράσει στη μάθηση όλων των παιδιών τότε δημιουργείται ψιλοπρόβλημα. Το παιχνίδι μπορεί να υπάρχει στο καθημερινό πρόγραμμα απλά ως διασκέδαση αλλά και να εξυπηρετεί και διδακτικούς στόχους. Για παράδειγμα μια δικτυακή έκδοση ενός παιχνιδιού μπορεί να είναι η αφορμή για μια πολύ καλή συζήτηση πάνω στη δικτύωση των υπολογιστών ή ένα παιχνίδι παζλ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση των δεσμών της ομάδας που κάθεται μπροστά στον υπολογιστή.

Αυτά τα όχι ολίγα.    Ότι σου έγραψα είναι προσωπικές εμπειρίες που έχουν εφαρμοστεί στην πράξη. Σε καλές ίσως τις περισσότερες φορές συνθήκες υποδομών.  Όμως αν κάτι με βοηθούσε πάντα ήταν μια συμβουλή που μου έδωσε ένας παλιός συνάδελφος.
-Μην κάνεις κάτι αν δεν  ξέρεις γιατί το κάνεις και δεν είσαι έτοιμος να το αναθεωρήσεις αν δεις ότι τα πιτσιρίκια σου λένε «σώπα δάσκαλε ν' ακούσουμε τα πουλιά»

Υ.Γ. Ελπίζω να μην ενοχλεί η χρήση του δεύτερου προσώπου στο κείμενο και μην εκληφθεί ως «δασκαλίστικη» 

Πώς θα αντιμετωπίζατε έναν πραγματικά ιδιότροπο, αφάνταστα ασυνεννόητο, ιδιαίτερα αδιάκριτο, υπερβολικά τυπολάτρη, επιλεκτικά βαρήκοο και γενικά εναν διευθυντή σκέτο βάσανο...;
ΚΑΘΕ ΛΥΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ...
ΑΣ ΠΕΣΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ...
Ο  Π  Λ  Ι  Σ  Α  Τ  Ε  !!!

1. Γνωρίζοντας πρώτα πολύ καλά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και τα δικά μου και τα δικά του.

Αν αυτό ισχύει τότε συζητάμε και άλλες λύσεις επιστημονικά τεκμηριωμένες.