*

Αποστολέας Θέμα: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική  (Αναγνώστηκε 63345 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #112 στις: Δεκέμβριος 14, 2010, 04:20:42 μμ »
Bikini, αν σε ενδιαφέρει ακόμα το θέμα, πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Sidney Allen "Vox Graeca", το οποίο μεταφράστηκε στα ελληνικά και εκδόθηκε από το Ίδρυμα του Μ. Τριανταφυλλίδη (το βρήκα στον Πατάκη, αλλά φαντάζομαι ότι θα το έχουν και άλλα βιβλιοπωλεία). Είναι πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που αναφέρεται στην προφορά των αρχαίων ελληνικών στην κλασική κυρίως εποχή. Απ' ό,τι είδα, περιλαμβάνει αρκετά στοιχεία από αυτά που ανέφερα για το "ρ", αλλά και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες.
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 17:14:30 »

Αποσυνδεδεμένος nafsi

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 54
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #113 στις: Δεκέμβριος 20, 2010, 09:59:07 μμ »
καλησπέρα σε όλους! η μαθήτρια μου ζήτησε να της μεταφράσω στα λατινικά την εξής φράση: the power of choice. the power = vis, choice = ???  ??? ??? sooooos... :-\

Αποσυνδεδεμένος suliet

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 549
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #114 στις: Δεκέμβριος 21, 2010, 12:34:08 πμ »
"Vis electiva" έτσι το βρήκα με το google translate. ελπίζω να βοήθησα!!!

Αποσυνδεδεμένος nafsi

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 54
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #115 στις: Δεκέμβριος 21, 2010, 01:03:39 πμ »
ευχαριστώ πολύ! το βρήκα κι εγώ, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι αξιόπιστη η μετάφραση του google. το electiva είναι επίθετο στην περίπτωση αυτή;

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 17:14:30 »

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #116 στις: Δεκέμβριος 21, 2010, 07:36:32 μμ »
καλησπέρα σε όλους! η μαθήτρια μου ζήτησε να της μεταφράσω στα λατινικά την εξής φράση: the power of choice. the power = vis, choice = ???  ??? ??? sooooos... :-\

Ναι, είναι vis electiva. Αυτή τη φράση τη χρησιμοποιούσε συχνά ο Θωμάς ο Ακινάτης, γνωστός θεολόγος και φιλόσοφος στην Καθολική Εκκλησία. Το vis είναι ουσιαστικό, το electiva είναι επίθετο, γένους θηλυκού.

Καλησπέρα σε όλους, μπορεί κάποιος φιλολογος ή όποιος τελοσπάντων γνωρίζει να μου πει τους αρχικούς χρόνους του ρήματος ενδιαφέρω και πώς γίνεται προστακτική ενεστώτα και αορίστου¨????ευχαριστώ εκ των προτέρων και περιμένω με αγωνια μια απάντηση!!!!

Οι τύποι είναι, όπως τους γράφει η maryvas. Δεν είναι όμως καλή ιδέα να ζητάς προστακτική σε σύνθετο ρήμα, γιατί πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται σπάνια στην προστακτική και γι' αυτό  οι ομιλητές είτε μπερδεύονται και χρησιμοποιούν παρόμοιους τύπους της οριστικής που είναι πιο συχνοί (π.χ επέστρεφε αντί επίστρεφε) είτε σχηματίζουν σωστούς αλλά αδόκιμους τύπους (π.χ ενδιάφερε). Μπορείς να κάνεις μια συζήτηση πάνω στο θέμα βέβαια... Συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις, χρησιμοποιούμε τύπους της υποτακτικής (π.χ να ενδιαφέρεσαι).
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος rataplan

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 446
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #117 στις: Οκτώβριος 14, 2012, 06:52:21 μμ »
Αγαπητοί  συνάδελφοι, βρεθηκα  σε  δύσκολη  θέση, όταν  μαθητής  μου  με  ρώτησε  για  τις  ανωμαλίες  που  παρουσιάζει  το  όνομα  Ζευς. Συγκεκριμένα, τον  προβλημάτισε  η  διαφορά  Ονομαστικής  -  Κλητικής  (Ζευς, Ζευ)  αφενός, γενικής- δοτικής-αιτιατικής  (Διός, Διί, Δία)  αφετέρου....ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΑ, μπορεί  να  εξηγηθεί  βασει  φωνητικών-φωνολογικών  κανόνων? έπαιξε  κάποιο  ρόλο  η  προφορά?
(Από  την  άλλη, υπάρχουν  τυποι  όπως  Ζηνός, Ζηνί, Ζήνα, που  όμως  δεν  ειναι  ευχρηστοι)
Ευχαριστώ  εκ  των  προτέρων  για  τις  απαντήσεις  σας....

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #118 στις: Οκτώβριος 14, 2012, 07:20:42 μμ »
Νομίζω ότι είναι δυο διαφορετικά θέματα. Δεν έχουμε δηλαδή φωνολογική μεταβολή ενός θέματος.
Αλλά επειδή τώρα βιάζομαι να φύγω και δεν προλαβαίνω να το ελέγξω, κρατώ μια επιφύλαξη.

Θα ψάξω κάποια στιγμή, μόλις βρω χρόνο, και θα σου πω. Εκτός αν με προλάβει κάποιος άλλος, βέβαια. :D
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Lucinda

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 904
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #119 στις: Οκτώβριος 14, 2012, 08:58:20 μμ »
Κλίση του ονόματος: Ο Ζευς, του Διός, τω Διί, τον Δία, ω Ζευ (συγγνώμη για το μονοτονικό).

Η ονομαστική και κλητική λέγονται ορθές πτώσεις. Οι υπόλοιπες θεωρούνται πλάγιες πτώσεις.

Δεδομένου ότι το σύμβολο του Δία είναι ο κεραυνός, στις ορθές πτώσεις αντικατοπτρίζεται η μία ιδιότητα του Δία, να ενώνει ρίχνοντας τον κεραυνό  ουρανό και γη (Ζευς, εκ του ζεύγνυμι). Η κίνηση του κεραυνού σε αυτή τη περίπτωση είναι ορθή, γι' αυτό το όνομα έχει αυτή τη μορφή ακριβώς στις ορθές πτώσεις.

Αντίστοιχα στις πλάγιες πτώσεις, το σύμβολο του Δία χωρίζει πλαγίως, δηλαδή δύναται διήναι, δηλαδή μπορεί να χωρίζει στα δύο με πλάγιο τρόπο αυτό στο οποίο θα πέσει (π.χ. ένα δέντρο).

Επομένως, η κλίση του ουσιαστικού με την εναλλαγή των ριζών στις ορθές και τις πλάγιες πτώσεις έχει άμεση σχέση με τις ιδιότητες του Δία και συνεπώς με τη κίνηση.

Αποσυνδεδεμένος rublev

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1251
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #120 στις: Οκτώβριος 14, 2012, 09:49:02 μμ »
Επειδή το συγκεκριμένο θέμα με απασχόλησε στο παρελθόν,αντιγράφω κι ελπίζω να βοηθήσω.

Ζευς από το ιαπετικό *djeu-s  θέμα *djeu- και την εξασθενημένη βαθμίδα του div- που σημαίνει φέγγων,ουρανός,ημέρα (Σταματάκου,Ιστορικη Γραμματικη).Παράλληλα ο Χατζηδάκις (Ακαδημεικά) υποστηρίζει ότι το Ζ προήλθε από το δ+ι και γ+ι,οπότε Διεύ-ς=Ζευς.

Επίσης,το σανσκριτικό  div-am και το αττικό Δια μπορούν να συνανήκουν σε ένα βασικό ιαπετικό τύπο *div-m (Σταματάκος).Αρα απο την ετυμολογία συνάγεται ότι ο όρος Ζευς σημαίνει θεός,δεδομένου ότι τόσο το *djeu-s σημαίνει θεός,όσο και *djeu-s επίσης σημαίνει Ζευς,έτσι ο όρος Ζευς και θεός ταυτίζονται και σημαίνουν θεός,φως,ημέρα,πυρ (Πολίτης,Φιλοσοφήματα).

Οι μακροδίφθογγοι της ιαπετικής στην ελληνική κατέστησαν βραχυδίφθογγοι (βραχυνθέντος του πρώτου φωνήεντος),κάθε φορά που βρέθηκαν στο τέλος λέξης ή εν μέσω λέξης προ συμφώνου:ιαπ.*djeu-s> ελλ. Ζευς (κι όχι *Ζηύς).
Η εξαφάνιση του δεύτερου φωνήεντος της διφθόγγου έλαβε ίσως χώρα και στην ιαπετική στην εν.αιτ.*dje-m  εξ ονομ.*djeu-s.Από την ιαπετικη αιτ.*dje-m προήλθε η αιτ. της λατινικής diem.Το θέμα Ζῆν-της αιτ. Ζῆν-α στην ιωνικοαττική αντιστοιχεί ακριβώς στην αιτ. αυτή της ιαπετικής *dje-m (είναι γνωστό ότι το τελικό -m της ιαπ. έγινε τελικό -ν ήδη στην αρχαιότατη ελληνική).Αργότερα στην αιτ. Ζῆν προστέθηκε και η κατάληξη -α (Ζῆνα) κατ'αναλογία προς την αιτ. των συμφωνόληκτων της γ'κλίσης,π.χ. φύλακ-α (Σταματακος,470)
« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 14, 2012, 09:51:40 μμ από rublev »

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #121 στις: Οκτώβριος 14, 2012, 11:41:01 μμ »
Να συμπληρώσω και εγώ κάποια στοιχεία τώρα που γύρισα.

Κατ' αρχάς, φαίνεται πως στην αρχαιότητα θεωρούσαν πλέον ότι οι δυο λέξεις (Ζευς και Διός) προέρχονταν από διαφορετικό θέμα, κάτι που φαίνεται από την προσπάθεια που έκαναν (π.χ Πλάτων) να τα ετυμολογίσουν διαφορετικά το καθένα, συνδέοντάς τα αντίστοιχα με το "ζεύγνυμι" και το "διαίω" ή το "διά".

Αν κρίνω, ωστόσο, από το γεγονός πως στα βοιωτικά και στα λακωνικά υπήρχε ο τύπος "Δευς" που μοιάζει πολύ με το "Ζευς", είναι πολύ πιθανό να έχουμε να κάνουμε με δυο φωνητικές παραλλαγές της ίδιας λέξης.
Και λέω ότι μοιάζουν οι δυο τύποι γιατί:

1. Φωνητικά στα αρχαία το Δ δεν απέχει πολύ από το Ζ.
Το Δ προφερόταν [d].
Το Ζ πριν τον 4ο αιώνα π.Χ προφερόταν [zd]
και ίσως σε προγενέστερη φάση [dj] σε συνιζήσεις (π.χ στα αιολικά το "διά" γραφόταν "ζα")
με πιθανό ενδιάμεσο στάδιο την προφορά [dz] .

2. Η μετατροπή του [e] σε [ i ] στις άλλες πτώσεις (Ζευς-Διός-Διί),  μπορεί να οφείλεται σε δυο λόγους:
Πρώτον, μπορεί να έχουμε το φαινόμενο της "στένωσης" (τροπή ενός ανοικτού φωνήεντος σε κλειστό),
ένα φαινόμενο που στα νέα ελληνικά συναντάμε στο βόρειο ιδίωμα (π.χ παιδί-πιδί), αλλά και σε κάποιες αρχαίες διαλέκτους (π.χ  τροπή [ο] σε [ u] στα μακεδονικά και τα αρκαδοκυπριακά).
Ίσως να ήταν πιθανή στα αρχαία και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις  (π.χ προ φωνήεντος). Αυτό όμως απλώς το υποθέτω αυτήν τη στιγμή, οπότε στο λέω με επιφύλαξη.

Δεύτερον, μπορεί στη συγκεκριμένη περίπτωση να έχει συμβεί κάτι άλλο, να υπήρχε το [ι] εξ αρχής στο θέμα της ονομαστικής/κλητικής (δηλ. διεF-) και να σιγήθηκε στις άλλες πτώσεις το [e] .
Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό θα εξηγούσε και το γράμμα Ζ για την απόδοση του συνιζημένου δι-  στην ονομαστική.
 

3. Όσο για το "υ"  ήταν ημίφωνο, που πριν από σύμφωνα εμφανιζόταν ως "υ" (Ζευς),
ενώ πριν από φωνήεντα ως F (ΔιFoς- το ημίφωνο ανάμεσα σε δυο φωνήεντα τελικά σιγήθηκε και προέκυψε ο τύπος "Διός").

« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 15, 2012, 12:24:47 πμ από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος F.

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 604
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #122 στις: Οκτώβριος 15, 2012, 12:51:36 πμ »
Εξαιρετικα ενδιαφερον θεμα και με κανατε να ψαξω κι εγω να βρω τι παιζει, μια που το κλινω συχνα και λεω και στους μαθητες μου οτι ειναι και sos :P.Στα λιγο βιαστικα που εψαξα τα κοιταπια μου ανακαλυψα μια εξηγηση στο ετυμολογικο λεξικο της Νεας Ελληνικης Γλωσσας του Μπαμπινιωτη (σελ.531) λιγο πιο λιτη απο της προηγουμενες και σας το παραθετω αυτολεξει: Ζεύς< αρχ. Ζεύς/ Δεύς (ηδη μυκηναικη δοτικη Di-we: ΔιFεί) < Ινδοευρωπαικα dj- eu-, παναρχαιη θεοτητα του ουρανου και του φωτος γνωστη και σε αλλες Ινδοευρωπαικες γλωσσες || σανσκριτικα dyάus, λατινικα Juppiter (παραβλεπε αρχαια φραση Ζεύ πάτερ κλητικη προσφωνηση), χεττικη sius. Το θεμα του θεωνυμιου αναγεται σε μεταπτωτικη βαθμιδα του Ινδοευρωπαικου dei- "λαμπω" απο οπου προερχονται τοσο το αρχαιο επιθετο διος (με περισπωμενη στο ι) "λαμπρός", "αίθριος" (βλεπε λεξη ευδία) οσο και διαφορες λεξεις με τη σημασια "ημέρα (λατινικα dies> ισπανικα dia, ιταλικα di) καθως και οροι που σημαινουν "θεός" (λατινικα deus> γαλλικα dieu, ισπανικα dios, ιταλικα dio). Απο την αιτιατικη Δία προηλθε η νεα ελληνικη ονομαστικη Δίας.
 Περα απο το μονοτονικο της ελληνικης, οι τονοι στις ξενες λεξεις δεν εχουν αποδωθει καθολου καθως δεν ξερω πως να τους γραψω με αυτο το πληκτρολογιο. Ελπιζω να βοηθησα κι εγω με τον τροπο μου 

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #123 στις: Οκτώβριος 15, 2012, 01:33:01 πμ »
Nαι, βοήθησες. :D
Με βάση αυτά που λες και είπε κι ο rublev, φαίνεται πως παίζει η δεύτερη εκδοχή που ανέφερα, δηλ. το "ι" υπήρχε εξ αρχής στο θέμα της λέξης και σιγήθηκε σε κάποιους τύπους.
Ενδιαφέρον. ;)
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος F.

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 604
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #124 στις: Οκτώβριος 15, 2012, 10:05:53 πμ »
Χαιρομαι!! Την ωρα που εγραφα την αναλυση θυμηθηκα που ειχα ηδη δει το "δίος" (λαμπρος) αλλα ειπα να το ψαξω για σιγουρια: στο προιμιο της Ιλιαδας,  στην αρχαια ελληνικη ομως, στιχος 7 "δίος Αχιλλεύς" !! Αλλο ενα παραδειγμα να λεμε στους μαθητες μας!! Απο τοτε που εδινα πανελληνιες το προιμιο καθω ημουν τριτη δεσμη μου ειχε κολλησει αυτη η φραση!!! Στην μεταφραση της Ιλιαδας απο Καζαντζακη-Κακριδη( σελ. 18) το μεταφραζει ως "μέγας Αχιλλεας"  παρολαυτα στις υποσημειωσεις της σελιδας αναφερει: << μέγας: Στο πρωτοτυπο δίος, που καταγεται απο το Δία. Ο χαρακτηρισμος αυτος αποδιδεται στους βασιλιαδες, γιατι περηφανευονται πως καταγονται απο το Δία>>


 Τέλεια η απορια, οσοι εχετε κι αλλες γραψτε ελευθερα  ;) ;)

« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 15, 2012, 10:15:17 πμ από F. »

Αποσυνδεδεμένος kivelaki

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 11
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα: Γραμματική
« Απάντηση #125 στις: Αύγουστος 14, 2015, 12:08:41 πμ »
Γνωριζετε αν το "έτος" στον πληθυντικο κανει "έτη" και "ετεα" ;

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32278
  • Τελευταία: Parask
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158534
  • Σύνολο θεμάτων: 19198
  • Σε σύνδεση σήμερα: 575
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 19
Επισκέπτες: 424
Σύνολο: 443

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.158 δευτερόλεπτα. 36 ερωτήματα.