Στάση/Συμπεριφορά/Προβλήματα στα ιδιαίτερα

[Isla]

Εκεινά τα κλασικά βιβλία αγγλικών με τον Arthur Newton τη Mary και τον κακό Bruce (πώς λεγόταν η σειρά; ) δεν χρησιμοποιούνται πια;

Έχουν γίνει ταινία :p

https://www.youtube.com/watch?v=OJwylA0ZP4I

Και με αυτούς τους μαθητές τι κάνεις; Kαταφέρνεις πάντα να τους φέρεις σε τέτοιο επίπεδο ώστε να πάρουν το Β2; Aν το καταφέρνεις πάντα, εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος καθηγητής, αξίζετε πολλά συγχαρητήρια. Μιλώ πάντα για τον αδιάφορο κι απαθή μαθητή, όχι τον αδύναμο που προσπαθεί.

Δεν καταφέρνω σχεδόν ποτέ να τους φέρω σε επίπεδο Β2 απλά γιατί δεν μπορώ να διαβάσω εγώ γι' αυτούς. Συνήθως οι αδύναμοι / αδιάφοροι / απαθείς μαθητές έχουν κενά χρόνων που δεν καλύπτονται εύκολα. Αν πάρουν μπρος και αρχίσουν να διαβάζουν, μπορώ να κάνω μικρά θαύματα. Αν συνεχίζουν να αδιαφορούν, στην καλύτερη περίπτωση να τους φέρω σε ένα επίπεδο Α2+

[PDE ads]

[eng_teacher]

Δεν καταφέρνω σχεδόν ποτέ να τους φέρω σε επίπεδο Β2 απλά γιατί δεν μπορώ να διαβάσω εγώ γι' αυτούς. Συνήθως οι αδύναμοι / αδιάφοροι / απαθείς μαθητές έχουν κενά χρόνων που δεν καλύπτονται εύκολα. Αν πάρουν μπρος και αρχίσουν να διαβάζουν, μπορώ να κάνω μικρά θαύματα. Αν συνεχίζουν να αδιαφορούν, στην καλύτερη περίπτωση να τους φέρω σε ένα επίπεδο Α2+

Πόσο δίκιο έχετε..

Θα ξεφύγω και θα ανοίξω μία παρένθεση στο θέμα, για να πω (κλασσικά!) το παράπονό μου από την προηγούμενη εργοδότρια μου και φροντιστηριούχο. Υπήρχε μία σχέση "αγάπης-μίσους" με αυτή τη γυναίκα.. από τη μία είμαι ευγνώμων γιατί με προσέλαβε δίνοντας μου την ευκαιρία να αποκτήσω εμπειρία τάξης, μου έδωσε πολλές ώρες, με εκπαίδευσε, κτλ.. αλλά από την άλλη μου έκανε (άθελα της ή εσκεμμένα) τη ζωή μαύρη με το να βάζει ΠΕΡΙΤΤΑ άγχη και πιέσεις κάθε μα κάθε μέρα! Επειδή ήμουν ευγνώμων και γενικώς θέλω να δίνω το 100% στο ό,τι κάνω, δούλευα πολύ σκληρά και στο φροντιστήριο και στο σπίτι για να είναι όλοι ευχαριστημένοι (γονείς, παιδιά, εργοδότρια), όμως λόγω της υπερβολικής και περιττής πίεσης -ενώ ρωτήθηκα- επέλεξα να μην ανανεώσω τη σύμβαση και χωρίς να έχω βρει άλλη δουλειά.

Και για να μπω στο ζουμί, θα δώσω παραδείγματα από αυτήν την υπερβολή του στυλ "όλα ο καθηγητής, όλο το βάρος στον καθηγητή".
π.χ.
1) Αν είναι αδιάφορα, φταίει ο καθηγητής. Πρέπει να τα εμπνεύσει.

2) Αν δε διαβάζουν τα παιδιά ή έρχονται άγραφα, φταίει ο καθηγητής. Πρέπει να τα εμπνεύσει να ασχοληθούν στο σπίτι.

3) Ακόμα κι αν οι μαθητές έρχονται άγραφοι και αδιάβαστοι, πρέπει όλη η δουλειά να γίνεται στην τάξη και να φεύγουν από το μάθημα έχοντας αναπληρώσει ή μάθει ό,τι δεν εμπεδώθηκε στο σπίτι.

-> Στα μικρά επίπεδα, okay, αυτό είναι εφικτό, αλλά μου έλεγε τα ίδια και για τις τάξεις Lower. Στα 7 παιδιά lower μόνο 1-2 ερχόντουσαν διαβασμένα, όλα τα άλλα (αγόρια στην εφηβεία) ήταν σε μεγάλο ποσοστό αδιάβαστα ή αν είχαν κάνει τις εργασίες τους θα ήταν σε 10 λεπτά όλα άρπα κόλλα. Μου αργούσαν και 10 και 15 λεπτά στο μάθημα επειδή τελευταία στιγμή γράφανε την έκθεση στο πόδι! Πώς να κάνεις ικανοποιητική πρόοδο στο writing εάν ΔΕΝ γράφεις;

Μου ζητούσε και κάτι εξωπραγματικά πράγματα που ΑΡΓΟΤΕΡΑ αποδείχτηκε ότι δεν κάνει ούτε η ίδια, ούτε οι καθηγήτριες που με αντικατέστησαν φέτος..

4) Στην prejunior μόνο αγγλικά, ούτε μία λέξη ελληνική, να νομίζουν ότι είσαι Αγγλίδα.

-> Το έκανα, αλλά αποδείχτηκε ότι όταν τα παιδιά δεν καταλάβαιναν τι έλεγα, δυσανασχετούσαν, άρχιζαν να βαριούνται ή δεν ήταν φρόνιμα.

5) Για το αδύναμο τμήμα της Lower με 2-3 αγόρια εντελώς αδιάφορα, άγραφα, με κενά και συνδυασμούς μαθησιακών δυσκολιών (δυσλεξία και διάσπαση προσοχής) έπρεπε το Speaking/Writing αποκλειστικά στα αγγλικά από εμένα, ούτε μία πρόταση ελληνική. Τα παιδιά καταλαβαίνανε πάρα πολύ λίγα ή πολύ δύσκολα, έπαιρνε πολυτίμο χρόνο και στο τέλος βρισκόμουν εγώ 100% υπεύθυνη και υπόλογη για το πόσο διάβαζαν, το πόσο γρήγορα προχωρούσαν ή το πώς έγραφαν στις εκθέσεις-τεστ.

Τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω πόσο παράλογες ήταν κάποιες απαιτήσεις, αλλά το θέμα ήταν ότι τότε δεν ήξερα και με έπαιρνε από κάτω and I couldn't live with myself.

[MissPE06]

Aν και κινδυνεύουμε με παρατήρηση, γιατί ξεφεύγουμε κάπως από το θέμα, ναι, είναι δύσκολο όταν τα παιδιά δε μελετούν στο σπίτι και δεν ασχολούνται σοβαρά με το homework, γιατί αυτή η δουλειά πρέπει να γίνει μετά στην τάξη και δεν μπορείς να προχωρήσες παρακάτω.
Επίσης, δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό να μη χρησιμοποιείς καθόλου την L1 του μαθητή, ειδικά όταν έχεις τμήμα κι όχι ένα μόνο άτομο. Αλήθεια, ποιοι από εσάς μιλάτε μόνο στη γλώσσα στόχο είτε σε ιδιαίτερα είτε σε τμήματα;

[anastasiakll]

για ιδιαιτερο c2 σε επαρχια 4-6 ωρες την βδομαδα ποσο θα ζητουσατε?

[PDE ads]

[Isla]

1) Αν είναι αδιάφορα, φταίει ο καθηγητής. Πρέπει να τα εμπνεύσει.

2) Αν δε διαβάζουν τα παιδιά ή έρχονται άγραφα, φταίει ο καθηγητής. Πρέπει να τα εμπνεύσει να ασχοληθούν στο σπίτι.

Και για τα δύο μπορεί να φταίει ο καθηγητής... ή οι γονείς... ή ο μαθητής... ή ο προηγούμενος καθηγητής... ή το φροντιστήριο... ή αποφάσεις που πάρθηκαν στο παρελθόν για την πορεία και την εξέλιξη του μαθητή... ή ένας συνδιασμός αυτών. Πόσο να εμπνεύσει πια ο άμοιρος ο καθηγητής; Καθηγητής είναι, δεν είναι θαυματοποιός.

Σίγουρα υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις για να βάλεις τους αδύναμους και αδιάφορους μαθητές "στο παιχνίδι", να βρεις το κουμπί τους και να τους παρακινήσεις, και αν έχεις τη συνεργασία των γονιών μπορείς να καταφέρεις πολλά πράγματα, αλλά συνήθως οι γονείς των αδύναμων / αδιάφορων μαθητών είναι εξίσου αδιάφοροι ή δεν έχουν τον τρόπο να πιέσουν από το σπίτι ή μπορεί με τη συμπεριφορά τους να δυσκολεύουν την κατάσταση.

3) Ακόμα κι αν οι μαθητές έρχονται άγραφοι και αδιάβαστοι, πρέπει όλη η δουλειά να γίνεται στην τάξη και να φεύγουν από το μάθημα έχοντας αναπληρώσει ή μάθει ό,τι δεν εμπεδώθηκε στο σπίτι.

Αν το κάνεις αυτό, κρατάς πίσω τους καλούς μαθητές το οποίο είναι πολύ άδικο για αυτούς που θέλουν να μάθουν και να προχωρήσουν.

4) Στην prejunior μόνο αγγλικά, ούτε μία λέξη ελληνική, να νομίζουν ότι είσαι Αγγλίδα.

Μεγάλη βλακεία! Ακόμα και τα βιβλία μεθοδολογίας προτείνουν να χρησιμοποιείς τη μητρική γλώσσα των μαθητών.

5) Για το αδύναμο τμήμα της Lower με 2-3 αγόρια εντελώς αδιάφορα, άγραφα, με κενά και συνδυασμούς μαθησιακών δυσκολιών (δυσλεξία και διάσπαση προσοχής) έπρεπε το Speaking/Writing αποκλειστικά στα αγγλικά από εμένα, ούτε μία πρόταση ελληνική.

Η χαρά του αδιάφορου μαθητή... ή πώς να μετατρέψεις τη φωνή της καθηγήτριας σε white noise 

[Isla]

για ιδιαιτερο c2 σε επαρχια 4-6 ωρες την βδομαδα ποσο θα ζητουσατε?

Εξαρτάται από την επαρχία. Οι περισσότερες τιμές που ακούω από μεγάλες επαρχιακές πόλεις είναι υψηλότερες από τις τιμές που ακούω στην Αθήνα, αλλά όχι απαραίτητα. Προσωπικά λιγότερα από 15 ευρώ την ώρα για επίπεδο C2 (εφόσον θέλει προετοιμασία για εξετάσεις) δεν θα έπαιρνα. Το θεωρώ κοροϊδία. Αλλά αυτό εξαρτάται από πολλά πράγματα, πόσο ανάγκη έχεις τα λεφτά, πόσο έμπειρη είσαι, τι άλλες εναλλακτικές έχεις κλπ.

[eng_teacher]

Ενήλικη μαθήτρια, μου ακύρωσε το μάθημα πριν τις προφορικές της εξετάσεις ECCE γιατί "well, in my opinion, I don't need any more lessons..". Είχε ξαναδώσει lower με φροντιστήριο και είχε κοπεί στα productive skills. Αρχίσαμε 15 Σεπτέμβρη με 1,5 ώρα τη βδομάδα, εγώ ήθελα να δώσει Μάιο γιατί θεωρούσα ότι έχουμε πολύ λίγο χρόνο μέχρι το Δεκέμβρη και η κοπέλα ήθελε πάρα πολλή δουλειά, αλλά ήταν απόλυτη. Έγιναν άθλοι από μεριάς μου και από μεριάς της (αν και δεν ήταν και η πιο επιμελής μαθήτρια) να βγει ένα βιβλίο writing μέσα σε 14 μαθήματα, να ξεφύγει από το βαθμό D, να αποκτήσει ιδέες για τα διάφορα θέματα και να παράγει λόγο πιο σωστά, κατανοητά, κτλ. Speaking λόγω πίεσης χρόνου της έχω κάνει μόνο μέσω του writing και λίγα σκόρπια speaking parts όσο προλαβαίναμε στο τέλος της ώρας.

Ήθελα ένα μάθημα πριν τα προφορικά για να κάνουμε 3 speaking tests από την αρχή ως το τέλος, και να της δώσω κάποιες τελευταίες οδηγίες και συμβουλές και τι πήρα ως απάντηση τελευταία στιγμή;; Δε νομίζω ότι χρειάζομαι άλλο μάθημα..

Μάλιστα. Ένιωσα άσχημα, σα να μου λέει ότι πάω να της αρπάξω κάτι τελευταία ευρώ! Είμαι υπερβολική μάλλον ε; Και ό,τι μου έλεγε την προηγούμενη βδομάδα ότι τους ξεχωρίζει τους καλούς καθηγητές και ότι με εκτιμά πολύ.

Τι να πω.. της ευχήθηκα ολόψυχα καλή επιτυχία, (κι ο Θεός βοηθός!). 

[Isla]

Μάλιστα. Ένιωσα άσχημα, σα να μου λέει ότι πάω να της αρπάξω κάτι τελευταία ευρώ! Είμαι υπερβολική μάλλον ε; Και ό,τι μου έλεγε την προηγούμενη βδομάδα ότι τους ξεχωρίζει τους καλούς καθηγητές και ότι με εκτιμά πολύ.

Μην το παίρνεις τόσο προσωπικά. Δεν φταις εσύ που ο άλλος δεν ξέρει τι είναι καλύτερο για τον εαυτό του. Εμείς στο φροντιστήριο πάντα κάνουμε αρκετές έξτρα ώρες πριν τις εξετάσεις χωρίς πληρωμή. Κάποιοι μαθητές το εκτιμούν και το εκμεταλλεύονται (πέρυσι είχα ένα γκρουπ που έρχονταν ανά 4 άτομα και έγραφαν εκθέσεις όλοι μαζί μέσα στο γραφείο μου επειδή δεν είχαμε διαθέσιμες τάξεις, απλά και μόνο για την εμπειρία της εξέτασης) και άλλοι σε παίρνουν τηλέφωνο και σου λένε "σήμερα δεν θα έρθω για listening γιατί θα πάω γυμναστήριο" ή το φοβερό "αυτό το θέμα δε νομίζω να πέσει" (την ώρα που τους εξηγείς sos θέμα έκθεσης). Η λογική λέει ότι αν 1 εβδομάδα πριν τις εξετάσεις προσφέρεις στον μαθητή την ευκαιρία να κάνει έστω μία ώρα παραπάνω μάθημα, θα πρέπει να την αρπάξει. Αλλά η πράξη διαφέρει και όλοι νομίζουν ότι ξέρουν καλύτερα.

[eng_teacher]

Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη που θα γκρινιάξω (και δεν είναι η πρώτη φορά στο φόρουμ)..

Ε εντάξει, δε γίνεται. Παίρνω email στις 6 τα χαράματα από μία ενήλικη μαθήτρια ότι θα σταματήσει τα μαθήματα γιατί είναι σε άσχημη οικονομική κατάσταση λόγω ανεργίας. Ερχότανε Αθήνα από μακρυά για να δίνει βιογραφικά και επειδή όλοι οι εργοδότες ζητάνε αγγλικά, ονειρευότανε να πάρει το lower μέσα στους επόμενους μήνες ("θέλω ή του Cambridge ή του Michigan, όχι τα άλλα!") με 1,5 ώρα την εβδομάδα, χωρίς βιβλία, και ξεκινώντας από Α2. Στο τελευταίο μάθημα ξέχασε να με πληρώσει, μου έγραψε πάνω σε ένα ολοκαίνουργιο βιβλίο μαθητή που είχαμε συμφωνήσει να το αγοράσει από μένα αρχές Γενάρη και στο τέλος δεν το πήρε! Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό, ούτε 2 μήνες δεν κλείσαμε. Το ότι είναι άνεργη και ότι θα πρέπει πληρώνει εισιτήρια στον ΟΣΕ κάθε βδομάδα για να έρχεται Αθήνα ΔΕΝ το ήξερε όταν έκλεισε το μάθημα;

Και όπως φαίνεται, έχουν δίκιο όσοι λένε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται..
Είναι 5 παρά τώρα, ετοίμαζα υλικό για ένα μάθημα που έχω στις 7. Μήνυμα από τη μαμά της μαθήτριας.. με λίγα λόγια επειδή δεν πρόλαβε να διαβάσει τα δικά μου ακυρώνεται το σημερινό και επειδή έχει πολλά για το σ/κ ακυρώνεται και το επόμενο. Γ Λυκείου, το ανέλαβα μέσα στις γιορτές γιατί δε μείνανε ευχαριστημένοι από την προηγούμενη καθηγήτρια, θέλει να δώσει το ειδικό μάθημα Αγγλικών στις Πανελλήνιες και έχουμε μόνο 4-5 μήνες μπροστά μας για να προσπαθήσουμε από κακό Β1 επίπεδο να μπορεί να ανταπεξέλθει έστω επαρκώς στις εξετάσεις (επιπέδου C1) για να πιάσει τη βάση και να μπορέσει να δηλώσει τη σχολή. Μ'αρέσει που εγώ κάθομαι κι αγχώνομαι κι εκείνοι ακυρώνουν μαθήματα..

[anastasiakll]

εσυ θα δινεις τον καλυτερο σου εαυτο γιατι ο σωστος καθηγητης πρεπει να το κανει

απο εκει κ περα ο καθενας ειναι υπευθυνος για τις πραξεις του

εσυ απλα να φροντιζεις να υπενθιμιζεις την κατασταση γιατι στο τελος θα σου χρεωσουν κ την αποτυχια

[Isla]

Το ότι είναι άνεργη και ότι θα πρέπει πληρώνει εισιτήρια στον ΟΣΕ κάθε βδομάδα για να έρχεται Αθήνα ΔΕΝ το ήξερε όταν έκλεισε το μάθημα;

Το ήξερε, αλλά μπορεί να έλπιζε ότι σύντομα θα έβρισκε δουλειά ή να άλλαξε κάτι στα οικονομικά της που δεν το είχε προβλέψει (να της χάλασε το πλυντήριο ή να αρρώστησε η μάνα της ή να αποφάσισε να πάει να δει την ξαδέρφη της στην Αμερική και να χρειάζεται λεφτά για το εισιτήριο). Εσύ από την πλευρά σου, επειδή δεν έχεις γυάλινη σφαίρα να βλέπεις το μέλλον και να προβλέπεις ποιος θα συνεχίσει και ποιος θα διακόψει, μπορείς να προστατευτείς με διάφορους τρόπους: να ζητάς να προπληρώνεσαι με το μήνα ή με το μάθημα, να μην κάνεις διευκολύνσεις στα βιβλία κλπ. Γιατί δυστυχώς, όπως διαπιστώνεις, δεν έχουν όλοι τσίπα, ούτε είναι για όλους προτεραιότητα η εκμάθηση των αγγλικών και η απόκτηση πτυχίου.

Πόσα σου χρωστάει; Μπορείς να την ενοχλήσεις και να ζητήσεις να σου βάλει τα χρήματα στην τράπεζα;

Είναι 5 παρά τώρα, ετοίμαζα υλικό για ένα μάθημα που έχω στις 7. Μήνυμα από τη μαμά της μαθήτριας.. με λίγα λόγια επειδή δεν πρόλαβε να διαβάσει τα δικά μου ακυρώνεται το σημερινό και επειδή έχει πολλά για το σ/κ ακυρώνεται και το επόμενο. Γ Λυκείου, το ανέλαβα μέσα στις γιορτές γιατί δε μείνανε ευχαριστημένοι από την προηγούμενη καθηγήτρια, θέλει να δώσει το ειδικό μάθημα Αγγλικών στις Πανελλήνιες και έχουμε μόνο 4-5 μήνες μπροστά μας για να προσπαθήσουμε από κακό Β1 επίπεδο να μπορεί να ανταπεξέλθει έστω επαρκώς στις εξετάσεις (επιπέδου C1) για να πιάσει τη βάση και να μπορέσει να δηλώσει τη σχολή. Μ'αρέσει που εγώ κάθομαι κι αγχώνομαι κι εκείνοι ακυρώνουν μαθήματα..

Αυτό που είπε η anastasiakll πιο πάνω. Επίσης επειδή έχετε έναν πολύ υψηλό στόχο, θα πρότεινα να φτιάξεις ένα πρόγραμμα με τα μαθήματα που έχετε προγραμματίσει και στο τέλος κάθε μήνα να ενημερώνεις τη μαμά για το πόσο πίσω έχετε μείνει σχετικά με το πού πρέπει να είσαστε για να πετύχετε το στόχο σας. Τουλάχιστον να μην έχουν την εντύπωση ότι οι ακυρώσεις δεν δημιουργούν πρόβλημα, αφού σίγουρα για τους ίδιους είναι βολικές τόσο από πλευράς προγραμματισμού όσο και από πλευρά οικονομικής.

Πόσο θέλει να μπει στη σχολή που θέλει αγγλικά; Γιατί μεθαύριο μπορεί να σου πει ότι άλλαξε γνώμη και τελικά θα προσπαθήσει για κάτι άλλο...

[Matina7]

Τι κάνουμε όταν έχουμε αναλάβει ένα παιδί δημοτικού ή γυμνασίου (όχι ότι και του Λυκείου πάνε πίσω) που τεμπελιάζει, δε θέλει να διαβάζει, δε θέλει να σπουδάσει και από τότε λέει ότι το ενδιαφέρει μόνο κάποια τέχνη για να χρησιμοποιεί τα χέρια αντί του μυαλού και να βγάζει εύκολα (σχετικό αυτό) και γρήγορα χρήματα; Δυστυχώς έχω συγγενικό πρόσωπο με πολλά παιδιά που δε διαβάζουν, έχουν και ένα χρόνο διαφορά μεταξύ τους, οπότε και δεν τόλμησα καν να τα αναλάβω. Όσο πάνε και χειροτερεύουν! Άσε που ήθελε να κάνω τα μαθήματα του σχολείου συν τα αγγλικά με 100 ευρώ το μήνα! Σιγα και δεν! Εδώ με ρώτησε αν μπορώ σε ένα καλοκαίρι να βγάλω μία τάξη, την A' Senior, με 30/μήνα και τζαμπέ βιβλία για να πηδάμε 2 χρονιές ανά έτος. Πού κατάντησαν οι γονείς; Και να πω ότι δεν έχουν λεφτά! Δεν ξέρω πώς να συμμορφώσω τέτοια παιδιά. Είναι ατίθασα, στην κοσμάρα τους, νοιάζονται μόνο για παιχνίδι και παιδικά, ενώ το σχολείο και γενικά η μάθηση είναι αγγαρεία. Ό,τι και να κάνεις, αν δεν υπάρχει κίνητρο... Και το άλλο έχει να κάνει με τους γονείς που περιμένουν να λυθούν όλα τα προβλήματα των παιδιών τους από εμάς. Κι αν δεν, είμαστε άχρηστοι. Να μην αναφερθώ στα βιβλία. Γύρω στα 60-80, δε θυμάμαι, έκανε η σιερά b' Junior της Express Publishing που αγόρασε για το μεγάλο της παιδί (3η δημοτικού) και γκρίνιαζε μια ώρα. Εγώ φταίω που τους πιάνει κορόιδα το φροντιστήριο και βάζει τους γονείς να ξεκινούν από τη β' δη. αγγλικά για να κάνουν 2 χρονιές τα μαθήματα της junior; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι βιάζονται να πάρουν τα παιδιά τους από το γυμνάσιο το Γ2, και δη σε μια ηλικία που δεν είναι πνευματικά έτοιμα να ανταποκριθούν όπως ένας προχωρημένος έφηβος ή ενήλικας στις απαιτήσεις του Γ2. Εκτός κι αν τα εκτρώματα στυλ ESB κτλ τους καλύπτουν. Εδώ εγώ που είχα δώσει Cambridge και Michigan στην α' λυκείου δεν ήμουν έτοιμη. Και ήμουν η μόνη σε εκείνη την εξέταση σε όλη τη Θεσ/νίκη κάτω των 18. Όπως και στο Β2 για τα ίδια πτυχία είχα απέναντί μου τελειόφοιτους λυκείου, φοιτητές και 30-40ρηδες εργαζομένους. Μιλάμε ότι είχαν εντελώς διαφορετική αντίληψη και των κειμένων και των εκθέσεων. Για τα δε βιβλία, ένα έχω να πω: σιγά μην κάτσω να σκάσω για τα καβουράκια του κάθε γονιού. Όλα είναι πάνω  κάτω στα ίδια χρήματα. Όποιος οίκος μού τα δίνει δωρεάν και με ικανοποιεί ως καθηγήτρια, αυτόν θα επιλέξω.

[Isla]

Εγώ φταίω που τους πιάνει κορόιδα το φροντιστήριο και βάζει τους γονείς να ξεκινούν από τη β' δη. αγγλικά για να κάνουν 2 χρονιές τα μαθήματα της junior; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι βιάζονται να πάρουν τα παιδιά τους από το γυμνάσιο το Γ2, και δη σε μια ηλικία που δεν είναι πνευματικά έτοιμα να ανταποκριθούν όπως ένας προχωρημένος έφηβος ή ενήλικας στις απαιτήσεις του Γ2. Εκτός κι αν τα εκτρώματα στυλ ESB κτλ τους καλύπτουν. Εδώ εγώ που είχα δώσει Cambridge και Michigan στην α' λυκείου δεν ήμουν έτοιμη. Και ήμουν η μόνη σε εκείνη την εξέταση σε όλη τη Θεσ/νίκη κάτω των 18. Όπως και στο Β2 για τα ίδια πτυχία είχα απέναντί μου τελειόφοιτους λυκείου, φοιτητές και 30-40ρηδες εργαζομένους. Μιλάμε ότι είχαν εντελώς διαφορετική αντίληψη και των κειμένων και των εκθέσεων. Για τα δε βιβλία, ένα έχω να πω: σιγά μην κάτσω να σκάσω για τα καβουράκια του κάθε γονιού. Όλα είναι πάνω  κάτω στα ίδια χρήματα. Όποιος οίκος μού τα δίνει δωρεάν και με ικανοποιεί ως καθηγήτρια, αυτόν θα επιλέξω.

Υπάρχουν πολύ καλοί λόγοι να ξεκινήσεις αγγλικά στη Β' Δημοτικού, μην σου πω και στην Α' Δημοτικού με Pre-Junior, και το ιδανικό για τους καλούς μαθητές είναι να δώσουν για C2 στην Α' ή Β' Λυκείου. Δουλεύω πολύ με ανήλικες στο Proficiency και η συντριπτική πλειοψηφία λέει ότι - with hindsight - θα ήταν καλύτερα να είχαν δώσει για Proficiency όσο ήταν ακόμα στο σχολείο. Πλέον δεν συστήνω σε κανέναν που έχει όρεξη να διαβάσει να αφήσει τα αγγλικά μετά στο Lower και να τα ξαναπιάσει ως ενήλικας.

Τα βιβλία έχουν το κόστος που έχουν και προσωπικά ακούω βερεσέ τα παράπονα γονιών που δίνουν χωρίς να το σκέφτονται 30 ευρώ για να φάνε σε ταβέρνα (2 ώρες μάσας) και τσιγγουνεύονται τα 80 ευρώ για βιβλία που τα παιδιά τους θα τα χρησιμοποιούν 8 μήνες.

Όσο για το φτηνό ιδιαίτερο, it's a buyer's market. Όταν συνέχεια δέχεσαι να δουλέψεις για λιγότερα χρήματα (όχι εσύ προσωπικά αλλά όλοι μας), λογικό είναι ο πελάτης να σε σπρώχνει όλο και πιο κάτω.

[eng_teacher]

Θα επανέλθω με νεότερα για εκείνη την περίπτωση 14χρονου μαθητή που ήταν και δυστυχώς συνεχίζει να είναι άγραφος/ αδιάβαστος/ αδιάφορος στο ιδιαίτερο.

Δεν πάει καλά. Μ' έχει προβληματίσει πάρα πολύ, σε σημείο που αρχίζει και με εκνευρίζει! Προ λίγου επέστρεψα από το μάθημα και είναι φοβερό πόση υπερένταση μπορεί να σου δημιουργήσει ένα μάθημα 'τρύπα στο νερό' με μία τόση δύσκολη περίπτωση μαθητή. Τι είχε; Λεξιλόγιο και 5 ασκήσεις γραμματικής (Past Simple/ Present Perfect Simple & Continuous) και να κάνει με προτάσεις με used to/ get/ be used to/ would τις οποίες χρώσταγε από προηγούμενη βδομάδα. Ξεκινάμε. Έχουμε 1,5 ώρα μπροστά μας.. ε σκεφτόμουνα ότι ένα μισαωράκι το πολύ η εξέταση/ διόρθωση του homework, και στην υπόλοιπη 1 ώρα να κάνουμε 2 μονοσέλιδα του βιβλίου, το Listening & Speaking section. Είχε γράψει 3-4 προτάσεις μόνο, πολύ κακογραμμένες, δεν έβγαζαν καν νόημα.. άντε να το συζητήσουμε να γράψουμε καινούργιες που να στέκουν. Οι 5 ασκήσεις όλο λάθη, τα παίρνουμε ένα-ένα πάααααλι. Αποτέλεσμα; Πέρασε έτσι η 1η ώρα, κάναμε άρον άρον λίγο speaking σα warm up για το listening κάναμε τις 1-2 ασκήσεις που είχε και αυτό ήταν. Προχωράμε σαν χελώνες και τα πάντα έχουν αμφίβολο αποτέλεσμα. Νιώθω χάλια πλέον και πριν και κατά τη διάρκεια και μετά το μάθημα. Όλο αυτό με έχει κάνει κι εμένα demotivated και δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ άλλο. Αν δεν είχα την αδερφή του, θα το είχα αφήσει το μάθημα πριν από τα Χριστούγεννα. Νιώθω αποτυχημένη καθηγήτρια και ότι κάνω κακό μάθημα, ότι μπορεί να μην τα εξηγώ καλά. Μετά σκέφτομαι ότι σχεδόν όλες οι περιπτώσεις που έχω έχουν πρόοδο (κάποιοι κάνουν αργά αλλά σταθερά βήματα και κάποιοι παρουσίασαν γρήγορα ανέλπιστη πρόοδο). Τι κάνω τόσο λάθος; Πώς γίνεται να κάνεις τα 2/3 της κάθε μα κάθε μίας άσκησης λάθος; Τους έχω ξαναδιδάξει τους χρόνους και σε παιδιά και σε ενήλικες και ούτε στην 1η άσκηση/ δραστηριότητα που είχαν να τα εφαρμόσουν δεν έκαναν τόσα λάθη. Αυτό το μάθημα με έχει κάνει και αμφιβάλλω πλέον για τον εαυτό μου.

Είχα αποφασίσει μετά τα χάλια της προηγούμενης βδομάδας (πρώτα μαθήματα μετά τις διακοπές) να αλλάξω εντελώς τακτική, να κάνω περίπου αυτό που είπες Isla.. δηλαδή να του κάνω reading, listening και speaking μόνο και τίποτα άλλο και ό,τι μάθει! Ποιο Lower του χρόνου; Δεν υπάρχει περίπτωση. Στο listening είναι άριστος, μήπως μάθει λεξιλόγιο και να μάθει να μιλάει πολύ απλά αλλά κατανοητά! Σκέφτηκα να μην κάνουμε ασκήσεις γραμματικής, ούτε λεξιλογίου, τίποτα (να τις πηδάμε εντελώς τις αντίστοιχες σελίδες στο βιβλίο). Μόνο λεξιλόγιο να παίρνει σα homework και να αρχίσουμε μικρά/ μεγάλα project που να τα οργανώνουμε μαζί και να τα προετοιμάζει ελάχιστα στο σπίτι (ΜΗΠΩΣ τότε ασχοληθεί σοβαρά)! Δεν ξέρω τι άλλο πια.

Της είπα της μητέρας του για την αλλαγή στην προσέγγιση που σκέφτομαι να κάνω και μου είπε 'όχι', να τον πιέζω να μου γράφει, και εκθέσεις και γραμματικές και όλο το πακέτο, και να μην τον αφήσω 'πιο χαλαρό' λέει.