*

Αποστολέας Θέμα: Μαθητής με επιληψία  (Αναγνώστηκε 9470 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος dreamy

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 257
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Μαθητής με επιληψία
« στις: Σεπτέμβριος 16, 2009, 11:18:13 πμ »
Καλημέρα!Είμαι ΠΕ06 κ πληροφορήθηκα ότι πρόκειται να έχω ένα παιδάκι στην τάξη pre-junior με επιληψία το οποίο ενώ κανονικά θα πήγαινε πρώτη δημοτικού θα ξαναπάει στο νηπιαγωγείο. Τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη θα είναι πρώτη.Θα ήθελα να ρωτήσω όποιον γνωρίζει τι θα πρέπει να περιμένω,τι θα πρέπει να κάνω ώστε να βοηθήσω αυτό το παιδί, όσο γίνεται ,να ενταχθεί στην τάξη.

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 12:24:48 »

Αποσυνδεδεμένος eleni09 ΠΕ 02

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 791
  • "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν..."
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #1 στις: Σεπτέμβριος 16, 2009, 11:29:37 πμ »
το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι εδω που εργαζομαι εχουμε μια κοπελα με επιληψια η οποι αομως δεν παρουσιαζει καποιο στοιχειο της ασθενειας.παιρνει κανονικα τα φαρμακα της κι ετσι δεν παρουσιαζει κρισεις...-φανταζομαι κ το παιδακι θα παιρνει καποια αγωγη-και η μονη διαφορα εχει να κανει με τη συμπεριφορα της...ειναι κυριως πολυ υποτονικη μπορω να πω...με χαλαρους τονους κτλ...κατα τα αλλα συμπεριφερεται νορμαλ...
δυστυχως δεν μπορω να σε βοηθησω περαιτερω ....

Αποσυνδεδεμένος tama

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 739
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #2 στις: Σεπτέμβριος 16, 2009, 11:37:10 πμ »
Καλημέρα!Είμαι ΠΕ06 κ πληροφορήθηκα ότι πρόκειται να έχω ένα παιδάκι στην τάξη pre-junior με επιληψία το οποίο ενώ κανονικά θα πήγαινε πρώτη δημοτικού θα ξαναπάει στο νηπιαγωγείο. Τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη θα είναι πρώτη.Θα ήθελα να ρωτήσω όποιον γνωρίζει τι θα πρέπει να περιμένω,τι θα πρέπει να κάνω ώστε να βοηθήσω αυτό το παιδί, όσο γίνεται ,να ενταχθεί στην τάξη.
Σε λύκειο πέρυσι είχα νεαρό,με επιληψία...Ήταν φυσιολογική η συμπεριφορά του αλλά έπαιρνε τα φάρμακά του..Όταν εξετάστηκε προφορικά παρουσίασε μια μικρή κρίση λόγω άγχους αλλά τίποτα το τρομερό..Είχε γρήγορη αναπνοή όπως όταν έχουμε  άγχος ...Του δώσαμε χρόνο...Του πέρασε μετά από λίγο...Εννοείται ότι ουσιαστικά τελείωσε και η εξέταση.Δεν θα αφήναμε το παιδί να πάθει τίποτα βέβαια...Σε αυτήν την περίπτωση καλύτερα να σε ενημερώσουν οι γονείς ή κάποιος γιατρός για να αναγνωρίσεις τα συμπτώματα...

Αποσυνδεδεμένος dreamy

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 257
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #3 στις: Σεπτέμβριος 16, 2009, 11:50:55 πμ »
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Τι προτείνετε όταν θα απευθύνω το λόγο κ δε θα ανταποκρίνεται?Να του δινω περισσότερο χρόνο,να το βοηθάω με παραδείγματα κ τέλος απλά να το αφήσω στην ησυχία του?Μου είπανε ότι θα ενημερωθώ σε περίπτωση κρίσεων.Αν ξέρει κανείς κ κανένα σχετικό site ας μου πει.

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 12:24:48 »

Αποσυνδεδεμένος olgander

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 175
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 03
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #4 στις: Σεπτέμβριος 19, 2009, 10:31:46 πμ »
Καταρχήν θα σου πρότεινα να ενημερωθείς για την πάθηση όχι μόνο για την περιπτωση κρίσεων αλλά και γενικά. Ψάξε στο google σίγουρα θα βρεις πολλές έγκυρες πηγές. Εν ολίγοις όμως, μπορώ να σου πω ότι υπάρχουν 2 ειδών επιληψίες: Η μικρή (κυρίως αφαιρέσεις) και η μεγάλη που κάνει τις γνωστές κρίσεις (αφροί από το στόμα, σπασμοί κτλ). Αν το παιδί παίρνει τα φαρμακά του, λογικά θα είναι οκ. Ωστόσο πολλές φορές, για διάφορους λόγους,(πίεση, άγχος, έντονη δραστηριότητα, κούραση κτλ) μπορεί να παρουσιάσει κρίσεις, για την αντιμετώπιση των οποίων προτείνω να συμβουλευτείς τους γονείς του.
 Σε ότι αφορά το μάθημα, να του δίνεις χρόνο, να το ενθαρρύνεις, αλλά μην τον εγκαταλείψεις στο έλεός του! Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα έχουν παρενέργειες μια απο τις οποίες (απο μακροχρόνια χρήση) είναι η εμφάνιση μαθησιακών δυσκολιών. Καταλαβαίνεις επομένως ότι θα χρειαστεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση. Ενδεχομένως το παιδί να ντρέπεται τους συμμαθητές του που ενδεχομένως να το χλευάζουν κιόλας (είναι πολύ σκληρά τα παιδιά)-αν γνωρίζουν την ασθένεια ή έχουν παρακολουθήσει κάποια κρίση- γι' αυτό χρειάζεται αγάπη και ενθάρρυνση. Ελπίζω να βοήθησα...

Αποσυνδεδεμένος olgander

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 175
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 03
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #5 στις: Σεπτέμβριος 19, 2009, 10:37:50 πμ »
Να συμπληρώσω επίσης ότι ακόμα κι αν το παιδί φαίνεται μια χαρά (δεν έχει κρίσεις) στην πραγματικότητα στον εγκέφαλό του γίνονται συνεχώς μικρές-μικρές κρίσεις (το εγκεφαλογράφημα τα δείχνει όλα) οι οποίες αποσυντονίζουν τον ασθενή και δείχνει να είναι στα χαμένα. Όλα τα παραπάνω στην περίπτωση που δεν έχουν ρυθμιστεί τα φάρμακα ακόμα ώστε να σταματήσουν οι κρίσεις. Αν είναι σε φάση ίασης (αν συμβεί αυτό γίνεται συνήθως στην εφηβεία) δεν θα καταλάβεις τίποτα.

Αποσυνδεδεμένος dreamy

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 257
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #6 στις: Σεπτέμβριος 19, 2009, 04:11:37 μμ »
Ευχαριστώ olgander! θα προσπαθήσω να ενημερωθώ κ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ!

Αποσυνδεδεμένος kellykou

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1537
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #7 στις: Σεπτέμβριος 20, 2009, 01:09:03 πμ »
Οπως ειπαν και παραπανω ενα παιδι με επιληψια ειναι ενα "φυσιολογικο" (αν στεκει ο ορος ) με τη μονη διαφορα οτι μπορει να σου κανει κριση σπασμων.


Σου παραθετω καποια κειμενακια για να καταλαβεις τι γινεται:
Ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες που μπορούμε να προσφέρουμε σε κάποιον που παθαίνει ένα επεισόδιο σπασμών ;

Για να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα επεισόδιο σπασμών ( δηλαδή μια γενικευμένη τονικοκλονική κρίση ) προσφέροντας τις απαραίτητες πρώτες βοήθειες πρέπει να έχουμε μια στοιχειώδη ενημέρωση για το τι συμβαίνει στην διάρκεια ενός τέτοιου επεισοδίου.

Η εικόνα του ασθενούς είναι χαρακτηριστική. Η έναρξη είναι αιφνίδια, το άτομο συνήθως χάνει τις αισθήσεις του και πέφτει κάτω, υπάρχει ένα γενικευμένο σφίξιμο του κορμιού που ακολουθείται από ρυθμικές και έντονες συσπάσεις όλων των άκρων. Τα μάτια είναι ανοιχτά και γυρισμένα προς τα επάνω ( βολβοστροφή ), το στόμα είναι σφιχτά κλειστό, η αναπνοή βγαίνει με ρόγχο, το πρόσωπο και τα χείλη μπορεί να κυανώνονται ( μπλαβίζουν ) λόγω πτωχής οξυγόνωσης. Μπορεί ακόμη να τρέχουν σάλια με αφρό από το στόμα του ασθενούς ενώ, σπανιότερα,  παρατηρείται απώλεια ούρων ή κοπράνων.

Μια γενικευμένη τονικοκλονική κρίση συνήθως διαρκεί λίγα λεπτά αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η διάρκεια της μπορεί να είναι αρκετά μεγαλύτερη. Όταν το επεισόδιο τελειώσει ο ασθενής αρχίζει να συνέρχεται σταδιακά αλλά είναι συγχυτικός ή «θολωμένος» και, σπανιότερα, μπορεί να  παρουσιάζει υπερδιέγερση. Συνήθως θέλει να κοιμηθεί μετά το επεισόδιο και όταν ξυπνά είναι καλά ή έχει πονοκέφαλο. Η φάση αυτή ονομάζεται μετακρισική φάση και κρατά από λίγα λεπτά μέχρι και λίγες ώρες.

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό των επεισοδίων σπασμών ο ασθενής συνέρχεται χωρίς καμιά βλάβη στην υγεία του. Αυτό ισχύει ακόμα και εάν δεν βρίσκεται δίπλα του κάποιος για να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες.  Επικίνδυνο γίνεται ένα επεισόδιο σπασμών είτε εάν η διάρκεια του είναι πολύ μεγάλη είτε εάν συμβεί σε συνθήκες που μπορεί να οδηγήσουν σε ατύχημα. Για παράδειγμα μια κρίση που θα συμβεί όταν ο ασθενής κολυμπάει στην θάλασσα ή οδηγεί αυτοκίνητο ή βρίσκεται κάπου ψηλά, από όπου μπορεί να πέσει στο έδαφος, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες.


Πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε σε ένα μεγάλο επιληπτικό σπασμό.
Α) Τι πρέπει να κάνουμε;
Να κρατήσουμε την ηρεμία μας και να κοιτάξουμε την ώρα.
Να απομακρύνουμε αντικείμενα που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό στον ασθενή.
Να βάλουμε ένα μαξιλάρι κάτω απο το κεφάλι ή κάποιο μαλακό ρούχο.
Να βγάλουμε τα γυαλιά αν υπάρχουν και να τον γυρίσουμε πλάγια ώστε να διατηρηθούν ανοικτοί οι αεραγωγοί προς αποφυγή πνιγμονής.
Να καθαρίσουμε το σάλιο αν αυτό υπάρχει γύρω από το στόμα.
Όταν αρχίσει να συνέρχεται ή βρίσκεται σε σύγχυση να τον καθησυχάσoυμε.
Αν ο σπασμός διαρκεί θα πρέπει να ειδοποιήσουμε τον γιατρό ή εάν υπάρχει διαθέσιμο φάρμακο να το χρησιμοποιήσουμε (διαζεπάμη από το ορθό).
Β) Τι να μην κάνουμε;
Να μην επιχειρούμε μετακίνηση, ενώ ο σπασμός εξελίσσεται, εκτός εάν υπάρχει άμεσος κίνδυνος π.χ. αν ο σπασμός συμβαίνει σε έναν δρόμο που περνάνε αυτοκίνητα ή πάνω σε ένα κεφαλόσκαλο ή κοντά σε νερό κ.ά.
Να μην προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε τις κινήσεις
Να μην τον σηκώσουμε.
Να μην βάλουμε αντικείμενα σκληρά όπως κουτάλι ή μολύβι ανάμεσα στα δόντια, για τον κίνδυνο τραυματισμού ή τα δάκτυλά μας για να μην καταλήξουμε σε κάκωσή τους.
Να μην προσπαθήσουμε να δώσουμε νερό ή φάρμακο από το στόμα κατά τη διάρκεια του σπασμού.
Να μην τον ενοχλήσουμε την ώρα που το επεισόδιο έχει μόλις τελειώσει, αλλά να τον αφήσουμε να συνέλθει με ηρεμία και ησυχία επιβεβαιώνοντας τον ότι όλα θα πάνε καλά.
Όταν γνωρίζουμε τις κρίσεις ενός ατόμου και τη συνήθη διάρκειά τους δεν είναι απαραίτητο να καλούμε το ασθενοφόρο ή τον γιατρό, εκτός και αν. όπως προαναφέραμε o σπασμός διαρκεί πολύ.
Όσον αφορά τους μικρούς σπασμούς (εστιακούς. μυοκλονικούς κ.α.) δεν χρειάζεται συνήθως να πάρουμε μέτρα παρά μόνο εάν είναι πολύ έντονοι και έ χουν τάση για επιδείνωση και μεγάλη διάρκεια. Συνήθως η παρατήρηση των κρίσεων και η παρουσία μας δίπλα στον ασθενή είναι πιο σημαντικές από βεβιασμένες και έντονες ενέργειες.
Γ) Πότε πρέπει να κληθεί γιατρός;
Εάν ο σπασμός διαρκεί περισσότερο από το συνηθισμένο.
Εάν ένας μεγάλος σπασμός ακολουθείται από τον άλλο χωρίς ανάκτηση των αισθήσεων στο μεσοδιάστημα.
Εάν ο ασθενής χτυπήσει το κεφάλι του πέφτοντας στη έναρξη του σπασμού και δεν ανακτά τις αισθήσεις του ενώ ο σπασμός έχει ήδη σταματήσει, λογω πιθανής κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης από την πτώση.
Εάν υπάρχει τραυματισμός που δεν αντιμετωπίζεται στο σπίτι.


Συνοδεύεται η επιληψία από Ψυχοκινητικη καθυστέρηση και διαταραχή συμπεριφοράς;
Από πολύ παλιά, όταν οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τις αιτίες της επιληψίας, την είχαν κατατάξει ανάμεσα στις ψυχιατρικές παθήσεις. Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι κρίσεις οφείλονται σε μία διαταραχή του εγκεφάλου με αποτέλεσμα να μην θεωρείται πια νόσος του πνεύματος.
Ο μεγαλύτερος αριθμός των ασθενών δεν παρουσιάζει ούτε ψυχικές διαταραχές ούτε χαμηλή νοημοσύνη. Τα παιδιά και οι έφηβοι που πάσχουν από επιληψία μπορούν να παρακολουθούν κανονικό σχολείο χωρίς δυσκολίες. Όπως και στον υπόλοιπο πληθυσμό συναντά κανείς υψηλής, μέτριας ή χαμηλής νοημοσύνης πάσχοντες από επιληψία.
Άλλωστε η ιστορία έδειξε ότι σπουδαίοι άνθρωποι όπως πολιτικοί (Μέγας Αλέξανδρος, Καίσαρας), μουσικοί (Παγκανίνι), συγγραφείς (Μπάίρον, Ντοστογιέφσκι). ερευνητές (Νόμπελ), ζωγράφοι(Βαν Γκογκ), φιλόσοφοι (Σωκράτης) και πολλοί άλλοι διακρίθηκαν παρά το γεγονός ότι έπασχαν από επιληψία.
Παρά ταύτα πρέπει να αναφερθεί ότι σ'ένα ποσοστό 10-20% υπάρχουν διαταραχές νοημοσύνης ή συμπεριφοράς.
Οι συχνότερες αιτίες είναι:
Βαριά εγκεφαλική βλάβη από προγεννητικά, περιγεννητικά ή μεταγεννητικά αίτια
. Εξελισσόμενες (νευροεκφυλιστικές) εγκεφαλικές παθήσεις.
. Δυσμενείς περιβαλλοντικοί παράγοντες π.χ.. υπερπροστασία κακές διαπροσωπικές σχέσεις στην οικογένεια κ.ά.
.Συνεχώς επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις, που προκαλούν διαταραχή της εγκεφαλικής λειτουργίας, με αποτέλεσμα μείωση της μνήμης ευερεθιστότητα, επιβράδυνση των αντιδράσεων κ.α.

28. Ποιά προβλήματα έχει ένα παιδί με επιληψία στον παιδικό σταθμό και σχολείο;
Ως γνωστόν η καλύτερη παιδαγωγική προετοιμασία όλων των παιδιών για το κανονικό σχολείο επιτυγχάνεται όταν αυτό προηγουμένως έχει παρακολουθήσει ένα παιδικό σταθμό. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά που πάσχουν από επιληψία ειδικότερα όταν με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή έχουν οι σπασμοί τους σημαντικά βελτιωθεί ή σταματήσει. Θα πρέπει ωστόσο να ενημερωθεί η βρεφονηπιαγωγός για την ασθένεια του παιδιού και τις πιθανές διαταραχές συμπεριφοράς που αυτό μπορεί να παρουσιάζει. Τα παιδιά που εμφανίζουν έντονη νευρικότητα και ανησυχία αρχικά πρέπει να παραμένουν για λίγες ώρες στο σταθμό προσαρμοζόμενα σταδιακά στο περιβάλλoν. Παιδιά με ψυχονοητική καθυστέρηση είναι καλό να παρακολουθούν ειδικό παιδικό σταθμό, όπου οι ομάδες των παιδιών είναι πολύ μικρές, η νηπιαγωγός μπορεί να τα φροντίζει περισσότερο, ν' απασχολείται μαζί τους λόγω και των ειδικών γνώσεων και εμπειριών που διαθέτουν σε θέματα παιδιών με ειδικά προβλήματα. Το αυτό ισχύει και για το σχολείο. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει, ότι τα παιδιά με επιληψία με φυσιολογική ψυχοκινητική εξέλιξη όταν αναπτύσουν πνευματική δραστηριότητα εμφανίζουν μικρότερο αριθμό σπασμών.
Σκόπιμο είναι βέβαια ν' αποφεύγεται κάθε υπερβολή.
Τα σημαντικότερα προβλήματα που εμφανίζονται στο σχολείο είναι:
. έντονη ανησυχία σε σημείο πολλές φορές ν' ενοχλούνται τα υπόλοιπα παιδιά.
. βραδύτητα στην εκτέλεση εντολών μ' αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις.
. διάσπαση συγκέντρωσης προσοχής.
. γρήγορη κόπωση.
Τα προβλήματα αυτά πρέπει οι γονείς να συζητούν με τους εκπαιδευτικούς προς όφελος του παιδιού.
Ωστόσο 30% όλων των παιδιών με επιληψία δεν είναι ικανά να παρακολουθήσουν ένα κανονικό σχολείο. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν επιθυμούν οι γονείς για να μην μειονεκτεί το παιδί τους έναντι των υπολοίπων συμμαθητών του. Πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι περισσότερο νιώθει μειονεκτικά και ταλαιπωρείται, όταν το αποτέλεσμα της πρoσπάθειάς του - παρά την επιπλέον βοήθεια στο σπίτι- είναι στο σχολείο αρνητικό. Έτσι το παιδί είναι απογοητευμένο, φοβισμένο δεν επιθυμεί να συνεχίσει την προσπάθειά του, ενώ σε ένα ειδικό σχολείο μπορεί να έχει πολύ καλή επίδοση και να νιώθει και τι ίδιο ευχαριστημένο. Σημαντικό είναι πάντως να ενημερώνεται ο δάσκαλός του σχολείου για την πάθηση του παιδιού για να μπορούν να αντιμετωπίσουν τυχόν απρόοπτες καταστάσεις και να δείξουν κατανόηση στις τυχόν ιδιαιτερότητες.

29. Επιτρέπονται τα σπορ;
Η σημασία του παιχνιδιού και γενικά των σπορ στη ανάπτυξη και ανάδειξη των ικανοτήτων του παιδιού, είναι πλέον σ' όλους γνωστή. Φυσικά δεν εξαιρείται το παιδί με επιληψία. το οποίο με το παιχνίδι αποκτά περισσότερη αυτοπεποίθηση με αποτέλεσμα πιο υπεύθυνη συμπεριφορά και πιο αποτελεσματική θεραπεία. Υπάρχουν βέβαια κάπoιες βασικές οδηγίες που αφορούν σε πρώτη γραμμή την αποφυγή κινδύνου να τραυματισθεί το παιδί ιδιαίτερα στο κεφάλι, αν κατά τη διάρκεια της άθλησης συμβεί κάποιος επιληπτικός σπασμός. Οι υπερβολές σε ορισμένα σπορ μπορεί να είναι επικίνδυνες για την εμφάνιση κρίσεων.
Πάντως όταν σ' ένα παιδί σχολικής ηλικίας εμφανισθούν για πρώτη φορά κρίσεις καλό είναι για 2-3 μήνες να αποφευχθούν ορισμένα αθλήματα π.χ. κολύμβηση.
Στη συνέχεια ισχύουν οι ακόλουθοι κανόνες:
Κολύμβηση: Αυτή επιτρέπεται μόνον υπό την επιτήρηση ενηλίκου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κολύμβηση σε ανοιχτή θάλασσα αλλά και στη πισίνα, ενώ συνίσταται επίβλεψη ακόμη και όταν το παιδί βρίσκεται στην μπανιέρα. Γενικώς πρέπει να αποφεύγονται τα μακροβούτια και οι καταδύσεις.
Ποδηλασία: Επιτρέπεται εφόσον ο ασθενής είναι ελεύθερος σπασμών για 3-6 μήνες έτσι ώστε να μην θέτει σε κίνδυνο τον εαυτό του και τους άλλους. Όλα τα παιδιά πρέπει να φέρουν προστατευτικό κράνος στο κεφάλι και να αποφεύγουν τους πολυσύχναστους δρόμους.
Χειμερινά σπορ: Σπορ όπως σκι είναι επιτρεπτά αρκεί να αποφεύγεται η πτώση από ύψος. Και οι παγοδρομίες επιτρέπονται αρκεί να υπάρχει προφύλαξη της κεφαλής με κράνος.
Ενόργανος γυμναστική: Επίπονες και επικίνδυνες ασκήσεις και συνεχείς προπονήσεις με σκοπό τον πρωταθλητισμό πρέπει να συζητώνται με το θεράποντα. Γενικά πρέπει να αποφεύγονται αθλήματα όπως μποξ, ιππασία, δισκοβολία, πέταμα με ανεμόπτερο, ράλι με μοτοσικλέτα ή αυτοκίνητο.

30. Επιτρέπεται η τηλεόραση;
Στην φωτοκινητική επιληψία η γρήγορη και έντονη εναλλαγή της εικόνας της τηλεόρασης προκαλεί σπασμούς. Η διάγνωση τίθεται εύκολα με το ΗΕΓ.
Στις περιπτώσεις αυτές η τηλεόραση πρέπει να περιορίζεται ή και να αποφεύγεται και να λαμβάνονται οπωσδήποτε οι παρακάτω προφυλάξεις:
. Να τοποθετείται η συσκευή τουλάχιστόν 3 μέτρα μακριά και να είναι στο ίδιο επίπεδο με τα μάτια
. Μέσα στο δωμάτιο να υπάρχει διάχυτο φως και καλύτερα μία μικρή λάμπα πάνω από τη συσκευή της τηλεόρασης.
. Να αποφεύγεται η γρήγορη αλλαγή των καναλιών, να προτιμάται το τηλεκοντρόλ. και μάλιστα με κλείσιμο του ενός ματιού. Υπάρχουν ειδικά γυαλιά για την τηλεόραση, ενώ τα γυαλιά ηλίου δεν είναι βοηθητικά. Τα γυαλιά της τηλεόρασης χρησιμοποιούνται μαζί μ' ένα ειδικό φίλτρο που τοποθετείται πάνω στην οθόνη της τηλεόρασης έτσι ώστε τα φωτεινά ερεθίσματα να εισέρχονται μόνο από το ένα μάτι. Στην ουσία το αυτό επιτυγχάνεται κι αν το παιδί την ώρα της τηλεθέασης καλύψει το ένα μάτι του.
. Μικρή συσκευή τηλεόρασης είναι προτιμότερη από μία μεγάλη. Σε όλες τις άλλες μορφές επιληψίας ισχύει ότι και για τα υγιή παιδιά. Δηλαδή, οι υπερβολές ν' αποφεύγονται και τα παιδιά ποτέ αργά το βράδυ να μην παρακολουθούν τηλεοπτικά προγράμματα.

31. Προκαλούν επιληπτικούς σπασμούς τα Video-παιχνίδια;
Τα τελευταία χρόνια έγινε σημαντική έρευνα γύρω από την επίδραση των Videο-παιχνιδιών και έδειξε ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερος κίνδυνος από αυτά στο παιδί με επιληψία. Αν το παιδί είναι φωτοευαίσθητο, είναι προτιμότερο να παίζει παιχνίδια σε κανονική οθόνη computer ή στις ειδικές κονσόλες για τα παιχνίδια αυτά, παρά στην οθόνη της τηλεόρασης.

32. Επιτρέπονται τα computer;
Τα κομπιούτερ και η τηλεόραση δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο και τα φωτεινά ερεθίσματα που παρέχουν δεν έχουν τις ίδιες ιδιότητες. Επομένως το παιδί με επιληψία μπορεί να χρησιμοποιεί computer υπό την προϋπόθεση ότι η οθόνη είναι ενδεδειγμένη για το computer και όχι μία κοινή οθόνη τηλεόρασης. Αν και σ' αυτή την περίπτωση οι γονείς δεν αισθάνονται ασφάλεια, τότε μπορεί να χρησιμοποιήσουν οθόνη LCD (Liquid Crystal Display) που είναι απολύτως ασφαλής.

33. Επιτρέπεται η Ντίσκο;
Τα φωτορυθμικά της ντίσκο μπορεί να προκαλέσουν σπασμούς σε μερικά φωτοευαίσθητα νεαρά άτομα, ιδιαίτερα όταν συνδυάζονται με ζέστη, θόρυβο, ξενύχτι. σωματική κόπωση και οινοπνευματώδη. Στην πραγματικότητα υπάρχει ένας συγκεκριμένος τύπος φωτορυθμiκών (strobe lights) που προκαλούν σπασμούς σε φωτοευαίσθητο άτομο. Αν μία disco χρησιμοποιεί τέτοια φώτα είναι καλύτερο ν' αποφεύγεται. Επίσης αν ένα άτομο εκτεθεί αιφνίδια σε φωτορυθμικά που του προκαλούν ενόχληση μπορεί να μειώσει την ευαισθησία του και να προστατεύσει τον εαυτό του καλύπτοντας με το χέρι το ένα μάτι.

38.Τι κάνουμε όταν το παιδί επαναστατεί στη λήψη φαρμάκων;
Ίσως το φάρμακο να έχει άσχημη γεύση. Σ' αυτές τις περιπτώσεις το μέλι, η μαρμελάδα ο χυμός ακόμη και το γάλα ή τσάϊ μπορούν να βοηθήσουν
Μερικές φορές τα χάπια που έχουν γραφτεί από τον γιατρό είναι μεγάλα και δυσκολεύουν το παιδί να τα καταπιεί. Η αλλαγή τους σε σιρόπι είναι αναγκαία.
Πολλά παιδιά δεν θέλουν να πάρουν τα φάρμακά τους γιατί ακούν από τους γονείς, ότι αυτά είναι επικίνδυνα και έχουν επιπλοκές. Άλλοτε πάλι γιατί η σχέση μαζί τους είναι διαταραγμένη και μ' αυτόν τον τρόπο θέλουν να τους τιμωρήσουν μη ικανοποιώντας τη επιθυμία τους.
Είναι λοιπόν σημαντικό οι γονείς να ξεπεράσουν οι ίδιοι τους φόβους τους απέναντι στα φάρμακα και ν' αντιμετωπίζουν τη διαδικασία της χορήγησής τους χωρίς υπερβολές και ανασφάλεια.

45. Τι πρέπει να γνωρίζουν οι παιδαγωγοί;
Αν οι κρίσεις συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι σκόπιμο να πληροφορήσουμε όσους είναι επιφορτισμένοι με την ημερήσια φροντίδα του παιδιού. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν η διάγνωση έχει γίνει πρόσφατα και η πιθανότητα υποτροπής των κρίσεων είναι μεγάλη. Ο παιδαγωγός πρέπει να γνωρίζει πώς είναι οι κρίσεις του παιδιού έτσι ώστε να τις αναγνωρίσει και να ειδοποιήσει τους γονείς. Αν δοθεί φαρμακευτική αγωγή ο παιδαγωγός / θα πρέπει να πληροφορηθεί για πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου π.χ. υπνηλία οι οποίες ίσως να επηρεάσουν την επίδοση του παιδιού στο σχολείο.
Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι αρκετές φορές η αντιμετώπιση εκ μέρους των παιδαγωγών δεν είναι η πρέπουσα και ενδεδειγμένη, συνήθως γιατί δεν έχουν εκπαιδευθεί σωστά πάνω στα θέματα υγείας των παιδιών και λιγότερο συχνά γιατί αντιμετωπίζουν το θέμα με αρνητισμό και ευθυνοφοβία. Ο γονέας στην περίπτωση αυτή πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια του γιατρού του παιδιού του ο οποίος γραπτά ή προφορικά θα δώσει τις αναγκαίες εξηγήσεις και πληροφορίες.
Αν οι κρίσεις του παιδιού είναι πλήρως ελεγμένες ή μόνον νυκτερινές ο γονέας αφού συζητήσει και με το γιατρό του, μπορεί να αποφασίσει να μην ανακοινώσει το θέμα στο σχολείο.

Δρ Αντιγόνη Σιρίγου Παπαβασιλείου (παιδίατρος νευρολόγος)

και Δρ Αλεξάνδρα Νικολάου Παπαναγιώτου(παιδίατρος κοινωνικης ιατρικής)




Αποσυνδεδεμένος dreamy

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 257
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #8 στις: Σεπτέμβριος 20, 2009, 01:52:25 πμ »
Kellykou δεν έχω λόγια απλά ευχαριστώ!!!! ;)

Αποσυνδεδεμένος fragy

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 323
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #9 στις: Οκτώβριος 02, 2009, 11:35:00 μμ »
kellykou συγχαρητήρια για την πληροφόρηση και θέλω να συμπληρώσω κάποια σημαντικά πράγματα.
1. δεν σημαίνει οτι κάποιος που έχει επιληψία έχει και όλα τα συμπτώματα. Το κάθε είδος εχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Αν πρόκειται για παιδί που οι κρίσεις του είναι απλά να "χάνεται" για κάποιες στιγμή αυτό σημαίνει οτι πρέπει να περιμένεις να επανέλθει. Τίποτα παραπάνω.  Η γενικευμένη τονικοκλονική επιληψία έχει 3 χαρακτηριστικά. 1 αυτό το χάσιμο, 2 η απώλεια συνείδησης 3 σπασμοί οι οποίοι κάποιες φορές είναι τόσο μικροί που δεν τους καταλαβαίνει ούτε το ίδιο το άτομο. πχ μπορεί απλά να του πέσει  το μολύβι απο το χέρι. Δεν σημαίνει οτι κάποιος που πάσχει απο γενικευμένη επιληψία κάνει και τις 3 κρίσεις. Συνήθως τα μικρά παιδιά κάνουν το πρώτο είδος. Το θέμα είναι να μην ξεχνάνε να παίρνουν φάρμακα, να μην κουράζονται πάρα πολύ, να κοιμούνται καλά και να μην αγχώνονται και στεναχωριούνται.
 
Υπάρχει περίπτωση να παθαίνει κρίσεις κάποιο άτομο απο την φωτοευαισθησία εκεί δεν θα έχεις σημαντικό πρόβλημα στην τάξη.
Κάποια άτομα πρέπει να μην τρώνε συγκεκριμένες τροφές που έχουν να κάνουν με υδατάνθρακες.

Η επιληψία σίγουρα δεν έχει να κάνει με την νοημοσύνη. Είναι μια ευαισθησία στον εγκέφαλο. Για να καταλάβεις με απλά λόγια, αν ένας άνθρωπος έχει δυνάμεις μέχρι το 10, ένας επιληπτικός έχει μέχρι το 7-8 ας πούμε. Αν πάει παραπάνω γίνεται ένα βραχυκύκλωμα στον οργανισμό του. Όπως όταν κλείνει ο υπολογιστής απο την υπερθέρμανση. Απλά παρουσιάζεται σαν σύμπτωμα στα άτομα με διανοητική καθυστέρηση γι'αυτό και πολύ τα έχουν συνδέσει.
Παρόλα αυτά κάποια φάρμακα έχουν σαν σύμπτωμα την κατάθλιψη, τα κιλά και την υπνηλία. Γι αυτό κάποιοι φαίνονται υποτονικοί. Θα δεις και άτομα που είναι πολύ δραστήρια, πιο πολύ και απο το συνηθισμένο. Το κακό σε κάποιες περιπτώσεις όπως αυτή που το παιδί χάνεται είναι οτι δεν μπορεί απο την αρχή να δωθεί η απαραίτητη αγωγή γιατί η αγωγή ανεβαίνει ανάλογα με το αν το παιδί συνεχίζει να κάνει κρίσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορείς να μετρήσεις τα επίπεδα του ποσοστού στο αίμα και εκεί ρυθμίζεται πιο εύκολα. Μπορεί να κάνει κρίσεις 1 φορά στα 3 χρόνια ή 50 κρίσεις την μέρα. Αυτό εξαρτάται απο το είδος της κρίσης. Απλά στην δεύτερη περίπτωση λογικά είναι συχνά εξαντλημένο ενω στην πρώτη δεν επηρεάζει σχεδόν σε τπτ τη ζωή του.

Τα εγκεφαλογραφήματα δεν δείχνουν απαραίτητα το πρόβλημα. Ειδικά στην γενικευμένη σημαντικός παράγοντας είναι ο ύπνος οπότε πολύ πιθανό να φανεί το πρόβλημα μόνο σε εγκεφαλογράφημα με στέρηση ύπνου και αυτό όχι σίγουρα.

Το οτι έχασε την τάξη παρόλα αυτά υπάρχει περίπτωση να μην έχει να κάνει με την επιληψία. Ίσως το συγκεκριμένο παιδί έχει και κάποιο άλλο πρόβλημα ή οι γονείς ήθελαν να δώσουν βάση και να ξεπεράσουν το πρόβλημα και προτίμησαν να κρατήσουν το παιδί σπίτι μέχρι να ρυθμιστεί το πρόβλημα.

Αν σου κάνει κρίσεις με σπασμούς και απώλεια συνείδησης, κάτσε κάτω, κράτα του το κεφάλι για να μην χτυπήσει, γύρνα το στα πλάγια, οχι απο την πλευρά της καρδιάς, απ την άλλη και το ένα γόνατα λίγο λύγισέ το, αυτό απο την πάνω πλευρά. Έτσι η γλώσσα δεν θα φράξει τον φάρυγγα και θα μπορεί να αναπνεύσει. Οι κρίσεις διαρκούν δευτερόλεπτα, μην σε τρομάξουν. Είναι σαν να λυποθημάει ενα ατομο και απλά έχει κάποια επιπλέον συμπτώματα. Μετά θα θέλει απαραίτητα να κοιμηθεί. Ας το σε μια γωνιά να κοιμηθεί, μην του πεις να κάτσει. Υπάρχει πιθανότητα να ξανακάνει κρίση.Δες το ρεαλιστικά. Τηλεφώνησε στον γονιό να έρθει να το πάρει να ξεκουραστεί το παιδί. Αυτο που μπορείς να κάνεις είναι απλά να μην το πιέζεις και να μην του μιλήσεις ποτέ άσχημα, να μην το στεναχωρήσεις δηλαδή. Μην του φερθείς σαν να μην έχει τις ίδιες δυνατότητες με τα άλλα παιδιά, θα το στιγματίσεις χωρίς να υπάρχει λόγος.

Κάποια άτομα έχουν αύρες, δηλαδή καταλαβαίνουν οτι θα κάνουν κρίσεις και μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Κάποιοι δεν έχουν, αυτοί πρέπει να προσέχουν. Τα παιδιά δεν μπορούν να το ελέξουν ούτε να σου πουν οτι είναι κουρασμένα και πονάει το κεφάλι τους. Δεν είναι επικύνδινοι για κανέναν άλλον εκτός τον εαυτό τους.

Αποσυνδεδεμένος pe20katerina

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 307
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #10 στις: Οκτώβριος 03, 2009, 12:18:18 πμ »
Μερικά συνοπτικά απο το σεμινάριο:
Τα είδη της επιληψίας και ποιες οι ενέργειες του εκπαιδευτικού κατά την επιληπτική κρίση.

Η Επιληψία είναι μια Χρόνια διαταραχή του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις.
                                    Μεγάλη κρίση (grand mal):
   Το παιδί βγάζει παράξενη φωνή.
   Οι μύες γίνονται σκληροί και μετά χαλαρώνουν
   Σπασμωδικές κινήσεις, πιθανώς πολύ ισχυρές
   Διάρκεια μερικά λεπτά
   Μετά δεν θυμάται- είναι σαστισμένο
   Μετά πρέπει να αναπαυθεί και να πέσει σε λήθαργο
   Υπάρχει προειδοποίηση (αύρα): Μπορεί να είναι οπτική, ακουστική ή οσφρητική (σε πράγματα που
   δεν υπάρχουν, αλλά οι καταστάσεις βιώνονται έντονα).
                                                               Μικρή κρίση (Petit mal)
   Δεν υπάρχει προειδοποίηση, ούτε κραυγή, ούτε σπασμοί
   Αρχίζει απότομα, διαρκεί δευτερόλεπτα, μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
   Δείχνει σαν ονειροπαρμένο, δεν καταλαβαίνει τίποτα απ' αυτά που γίνονται στην τάξη.
   ΠΙΘΑΝΟΝ να μη γίνει αντιληπτό

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ:
Κρατάμε την ψυχραιμία μας και αφήνουμε την κρίση να εξελιχθεί
Απομακρύνουμε αντικείμενα που μπορεί να το τραυματίσουν
Τοποθετούμε μαξιλάρι, ή ένα μαλακό ρούχο για προσκέφαλο.
Του βγάζουμε τα γυαλιά, αν φοράει,  και το γυρίζουμε πλάγια, ώστε να διατηρηθούν ανοικτοί οι αεραγωγοί, προς αποφυγή πνιγμού.
Καθαρίζουμε τα σάλια
Όταν αρχίσει να συνέρχεται το καθησυχάζουμε
Ειδοποίηση γιατρού – φάρμακα
Ενημέρωση μαθητών

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ
Όχι μετακίνηση την ώρα του σπασμού, εκτός αν υπάρχει άμεσος κίνδυνος
Δεν προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τις κινήσεις
Δεν το σηκώνουμε
Δεν βάζουμε σκληρά αντικείμενα στο στόμα
Δεν του δίνουμε νερό
Όταν τελειώσει η κρίση, δεν αρχίζουμε  τις ερωτήσεις: δεν το ρωτάμε τι έγινε, πως αισθάνεται κλπ, το αφήνουμε να ησυχάσει.

μερικά σποτάκια δείτε http://www.youtube.com/watch?v=LILuOHDMz4s&feature=channel
και γενικότερα στο youtube ψάχνοντας για seizure, epilepsy, - grand mal -or- petit mal

Αυτός που κάνει μια ερώτηση είναι ανόητος για 5 λεπτά.
Αυτός που δεν κάνει καθόλου ερωτήσεις παραμένει ανόητος για πάντα.

Αποσυνδεδεμένος giannispolo

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 531
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #11 στις: Οκτώβριος 03, 2009, 01:20:01 μμ »
Καλημέρα!Είμαι ΠΕ06 κ πληροφορήθηκα ότι πρόκειται να έχω ένα παιδάκι στην τάξη pre-junior με επιληψία το οποίο ενώ κανονικά θα πήγαινε πρώτη δημοτικού θα ξαναπάει στο νηπιαγωγείο. Τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη θα είναι πρώτη.Θα ήθελα να ρωτήσω όποιον γνωρίζει τι θα πρέπει να περιμένω,τι θα πρέπει να κάνω ώστε να βοηθήσω αυτό το παιδί, όσο γίνεται ,να ενταχθεί στην τάξη.

Το παιδάκι θα ενταχθεί κανονικότατα, δεν υπάρχει λόγος εσύ να ανησυχείς. Από την πλαυρά σου το μόνο που χρείαζεται να κάνεις είναι υπομονή και να το αντιμετωπίζεις όπως όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις. Αυτή είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση.Είναι μια ασθένεια χωρίς ίαση αλλά υπάρχει θεραπεία, έχω φίλο γιατρό και το ξέρω ;) Ελπίζω να βοήθησα. ;D

Αποσυνδεδεμένος dreamy

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 257
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #12 στις: Οκτώβριος 04, 2009, 10:51:10 μμ »
fragy,pe20katerina&giannispolo ευχαριστώ για όλα!Άρχισα μαθήματα κ είναι όλα καλά μέχρι στιγμής  κ το μικρό είναι μια γλύκα! :D

Αποσυνδεδεμένος fragy

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 323
    • Προφίλ
Απ: Μαθητής με επιληψία
« Απάντηση #13 στις: Οκτώβριος 05, 2009, 12:53:18 μμ »
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Τι προτείνετε όταν θα απευθύνω το λόγο κ δε θα ανταποκρίνεται?Να του δινω περισσότερο χρόνο,να το βοηθάω με παραδείγματα κ τέλος απλά να το αφήσω στην ησυχία του?Μου είπανε ότι θα ενημερωθώ σε περίπτωση κρίσεων.Αν ξέρει κανείς κ κανένα σχετικό site ας μου πει.

Αν του μιλήσεις και δε σου μιλήσει υπάρχουν 2 λόγοι. Ο ένας είναι οτι εκείνη τη στιγμή κάνει κρίση και θα το καταλάβεις σίγουρα ;), ο άλλος είναι να ονειροπολεί όπως όλα τα μικρά παιδιά. Εκεί θα φερθείς φυσιολογικά. Μην σκέφτεσαι οτι δεν πρέπει να του κάνεις καθόλου παρατηρήσεις και τέτοια. Κακό θα του κάνεις, θα τον αφήσεις πίσω γνωστικά.Κανονικά, απλά ευγενικά και χωρίς φωνές.

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32277
  • Τελευταία: ΤΣΕΦΙ
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158517
  • Σύνολο θεμάτων: 19198
  • Σε σύνδεση σήμερα: 557
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 19
Επισκέπτες: 363
Σύνολο: 382

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.103 δευτερόλεπτα. 35 ερωτήματα.