Δημόσιο ή Ιδιωτικό σχολείο? (επαρχία)

[mariavoyatzi]

Καλημέρα, είμαι από μεγάλη πόλη της επαρχίας και έχουμε προβληματισμό αν θα γράψουμε τον γιο μας σε δημόσιο ή ιδιωτικό Γυμνάσιο. Τώρα πηγαίνει Ε’ Δημοτικού. Δεν έχουμε τεράστιες οικονομικές δυνατότητες, αλλά με ένα πολύ καλό κουμάντο, θεωρητικά μπορούμε να καλύψουμε το ιδιωτικό σχολείο.
Ανέκαθεν ήμουν ένθερμη οπαδός της δημόσιας και δωρεάν παιδείας από θέση αρχής και αποστρέφομαι την κυβερνητική αριστεία, αλλά στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς τα πράγματα είναι απογοητευτικά… Επειδή είμαστε στην επαρχία και γνωριζόμαστε, τα δημόσια σχολεία στην πόλη μου είναι περίπου ίδια πάνω-κάτω, δεν υπάρχουν σχολεία που για κάποιο λόγο τα αποφεύγουν επί τούτου οι γονείς (π.χ. κακές γειτονιές, παραβατικότητα, ουσίες κτλ), όπως π.χ. γίνεται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει μια μέση κατάσταση γενικά.

Τα ερωτήματά μου:
Παιδεία: Στο δημόσιο σχολείο οι δάσκαλοι βάζουν πολύ βασικά και λίγα πράγματα για στο σπίτι, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω αν το παιδί είναι σε καλό επίπεδο. Τα καταφέρνει πολύ καλά, ωστόσο αυτά που έχει να μελετήσει είναι ελάχιστα. Δεν υπάρχουν ερεθίσματα για εμβάθυνση από το σχολείο, ώστε να πάρει καλές και βαθιές γνώσεις για τη ζωή. Σαν μαθητής έχει πολύ και καλό δυναμικό, το οποίο όμως μένει αναξιοποίητο σε επίπεδο σχολείου. Ποτέ δεν γίνεται το κάτι παραπάνω. Εκ μέρους του σχολείου όλα είναι στο βασικό, το μίνιμουμ, το ελάχιστο. (Σε επίπεδο εξωσχολικών δραστηριοτήτων κάνουμε το καλύτερο δυνατό).
Bulling: Επίσης, έχουμε φαινόμενα bulling τα οποία δεν αντιμετωπίζονται με αποτελεσματικό τρόπο από το σχολείο ώστε να κοπούν μαχαίρι ή έστω να μετριαστούν. Δεν κάνουν προγράμματα πρόληψης του bulling ούτε ποτέ καλούν τον σύμβουλο εκπαίδευσης. Το σχολείο προσπαθεί να λύσει με εσωτερικό τρόπο τέτοια φαινόμενα, και το μόνο που κάνει είναι να καλούν κάθε τρεις και λίγο τους γονείς των παραβατικών παιδιών μεταθέτοντας σε αυτούς την ευθύνη. Να αναφέρω ότι στο συγκεκριμένο σχολείο τυχαίνει να μην υπάρχουν πολλά παιδιά αλλοδαπής καταγωγής και, όσα υπάρχουν, είναι ενσωματωμένα, είναι μια χαρά, δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Το bulling γίνεται από κάτι ελληνάκια καλόπαιδα.
Τα ερωτήματά μου είναι:
1) Στα ιδιωτικά σχολεία γίνεται εμβάθυνση και ουσιαστική δουλειά? Δίνεται υλικό για το σπίτι έτσι ώστε τα παιδιά να μην αποκτούν κενά? Μας ενδιαφέρει η ΠΑΙΔΕΙΑ, να αποκτήσει δηλαδή ο γιος μας καλές βάσεις. Δεν με ενδιαφέρει να γίνει πυρηνικός επιστήμονας. Ας γίνει και υδραυλικός που λέει ο λόγος. Μας ενδιαφέρει το παιδί να ΜΑΘΕΙ και να μην είναι σαν άδειος τενεκές που πάει και έρχεται.

2) Στα ιδιωτικά σχολεία πώς αντιμετωπίζονται τα φαινόμενα του bulling? Κάνει κάτι το σχολείο ή πετάνε χαρταετό όπως στα δημόσια? Παρακολούθησα πρόσφατα την υπόθεση με το bulling στον 15άχρονο μαθητή του Αρσακείου και απογοητεύτηκα. Είναι δυνατόν να πληρώνουν οι γονείς έναν σκασμό λεφτά στο ‘ένδοξο’ Αρσάκειο και στο τέλος να καταλήγουν σε ασφαλιστικά μέτρα γιατί δεν υπήρχε άλλη λύση να προστατευτεί το παιδί? Τι χάλια είναι αυτά?

Στην πόλη μου επίσης υπάρχει η επιλογή του πρόσφατα ιδρυθέντος Πειραματικού Γυμνασίου που προς το παρόν πλασάρεται και διαφημίζεται εντόνως ως ‘καλύτερο’ από τα υπόλοιπα δημόσια Γυμνάσια, και το οποίο είναι λόττο αν θα κληρωθεί ένας μαθητής. Επίσης, μας ενδιαφέρει η περίπτωση του Μουσικού Σχολείου για το οποίο μάθαμε ότι χρειάζεται μέσον, το οποίο δεν έχουμε. Το παιδί θα κάνει προετοιμασία και θα δώσει εξετάσεις με τον σταυρό στο χέρι. Επίσης, δεν έχουμε στην πόλη μας Πρότυπο Γυμνάσιο.

Το ιδανικό για μένα θα ήταν το Μουσικό Σχολείο, γιατί το παιδί δεν θα βρίσκεται σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον ιδιωτικού σχολείου. Μπορεί η κάλυψη της ύλης να είναι όπως σε όλα τα υπόλοιπα δημόσια Γυμνάσια, αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει έμφαση και δραστηριότητες στη μουσική. Από το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα.
Επίσης, επειδή είμαστε στην επαρχία, είτε στο Μουσικό είτε στο Πειραματικό θα είναι με παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων, πράγμα που το θέλουμε. Επειδή είμαστε απλοί άνθρωποι, δεν αντέχουμε κάποιους ψωνισμένους γονείς των ιδιωτικών σχολείων της πόλης μας ούτε τον ανταγωνισμό που υπάρχει ενίοτε στα ιδιωτικά σχολεία. Θέλουμε απλά και ταπεινά πράγματα. Να αποκτήσει το παιδί ΠΑΙΔΕΙΑ.
Είμαστε σε αναζήτηση  τι να κάνουμε σε περίπτωση που το παιδί δεν πετύχει στο Μουσικό Σχολείο και δεν κληρωθεί στο Πειραματικό Γυμνάσιο…

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και συγνώμη για το σεντόνι. Κάθε άποψη ευπρόσδεκτη.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Από τα λεγομενά σας φαίνεται μια μεγάλη απαξίωση για το δημόσιο σχολείο, όσο κι αν διατείνεστε για το αντίθετο.

Δυο πράγματα θα πω μόνο. Δεν είναι απλα ότι στο Αρσάκειο είχαμε bullying. Είναι το ερώτημα, πόση ώρα έμειναν τα παιδιά σε χωρο του σχολείο χωρίς επίβλεψη, ώστε να συμβεί κάτι τέτοιο. Να πω ότι γινόταν υπόγειο μπουλινγκ μη ορατο, με μηνύματα ή με μια ύπουλη απομόνωση, ας πούμε ότι δεν θα το πάρει κανείς είδηση αν δεν διαμαρτυρηθεί το παιδί. Αλλά να είναι τόση ώρα μόνα τους ώστε να προκληθούν και σωματικές βλάβες; Φαντάζεστε αυτό να είχε γίνει σε δημόσιο σχολείο; Δεύτερο. Αυτοκτονία μαθήτριας μέσα σε ιδιωτικό σχολείο. Ζήτησε να πάει στην τουαλέτα και πήδηξε. Και αυτά δεν έγιναν σε συνοικιακά ιδιωτικά χαμηλού κόστους. Αυτά ως προς το κομμάτι του πώς φανταζεται κανεις ότι προστατεύεται από κακοτοπιές ένα παιδί σε ιδιωτικό σχολείο. Α και σε άλλο ιδιωτικό προ μηνών υπήρξε συμπλοκή με ξύλο στο προαύλιο που βιντεοσκοπήθηκε κιόλας. Δεν θα σχολιάσω την ταύτιση του μπουλινγκ με τους αλλοδαπούς. Θα σταθώ όμως στο ότι το σχολείο «μετακυλίει την ευθύνη στους γονείς». Το εννοείτε αυτό; Πιστεύετε ότι το σχολείο μπορεί να αλλάξει τη συμοεριφορα των παιδιών χωρίς τη συνεργασία της οικογένειας; Τα σχολεία δεν είναι ιδρύματα ή οικοτροφεία. Τα παιδιά έχουν γονείς που είναι υπεύθυνοι για αυτά την υπόλοιπη μέρα και απ αυτούς ξεκινάνε όλα και σ αυτούς τελειώνουν όλα. Γι αυυο και αν δείτε προσεκτικά τις ειδήσεις θα παρατηρήσετε ότι αυτά που παρουσιάζονται ως περιστατικά σχολικού εκφοβισμού, πολύ συχνά συμβαίνουν εκτός σχολείου, είτε διαδικτυακά (που οι γονείς φέρουν ευθύνη για τη χρήση διαδικτύου) ή σε εξωτερικούς χώρους, πολύ απλα γιατί στο σχολείο υπάρχει πλαίσιο και επιτήρηση που λειτουργεί αποτρεπτικά.

Στο γνωστικό κομμάτι τώρα. Στο ιδιωτικό δεν θα υπάρχουν ελλείψεις καθηγητών και θα υπάρχει προβλεψη για τις απουσίες εκπαιδευτικών. Σίγουρα υπάρχει οργάνωση και παρακολούθηση της διδασκαλίας για αυστηρά κοινή γραμμή σε όλα τα τμήματα και συνήθως υπάρχει τακτικότερη και πιο συγκροτημένη  ενημέρωση προς τους γονείς. Αυτό φυσικά δεν κάνει άριστους όλους τους μαθητες των ιδιωτικών. Επιπλέον, τα παιδιά παρακολουθούν τα ίδια προγράμματα σπουδών, εξετάζονται με τος ίδιες οδηγίες, έχουν (με κάποιες εξαιρέσεις) τα ίδια κακά βιβλία, επομένως δεν γλιτώνετε και τις πιο σοβαρές παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος. Απλώς μειώνεται η πιθανότητα να πέσετε στην σπάνια προβληματική περίπτωση εκπαιδευτικού και κερδίζετε ένα πιο οργανωμένο και φροντισμένο περιβάλλον, αποστειρωμένο σίγουρα ως προς την παρουσία μαθητών με διάφορες δυσκολίες.
Καινοτομίες, προγράμματα και δραστηριότητες έχουν πλέον και τα δημόσια σχολεία, ανάλογα με το τι ενδιαφέρεται να προσφέρει ο εκάστοτε σύλλογος διδασκόντων.

[ΤΚ]

Συμφωνώ με την εξαιρετική απάντηση του Έσπερου. Σε όλα.

Θέλω απλά να προσθέσω ότι και στα ιδιωτικά δεν γίνεται τόσο καλή δουλειά όσο φαντάζονται μερικοί. Ίσα ίσα που στα ιδιωτικά σπάνια θα επιβραδύνουν για χάρη ενός μαθητή όπως κάνουν συχνά στα δημόσια. Δεν είναι τυχαίο που η μέση δαπάνη των νοικοκυριών για ιδιαίτερα μαθήματα είναι μεγαλύτερη στις οικογένειες που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία από ότι σε δημόσια.

Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι δεν υπάρχουν πτυχές που τα ιδιωτικά είναι πολύ καλύτερα από τα δημόσια.
Σίγουρα οι υποδομές του σχολείου, το κτίριο κτλ είναι πολύ πιο όμορφα και περιποιημένα σε σχέση με το δημόσιο σχολείο.

Επίσης συχνά έχουν καλύτερη διαχείριση της ηχορρύπανσης που πιστέψτε με είναι πάρα πολύ σημαντικός παράγοντας.

Τώρα όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς, δεν θεωρώ ότι το επίπεδό τους είναι απαραίτητα καλύτερο από το δημόσιο. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι στα ιδιωιτικά υπάρχει πολύ ο παράγοντας του φαίνεσθε. Δλδ αυτό που απασχολεί περισσότερο ένα ιδιωτικό σχολείο είναι να φαίνεται καλό σχολείο, όχι απαραίτητα να είναι.

Τώρα αυτό που λέτε για τις ασκήσεις, παρακολουθώ σελίδες ιδιωτικών που αναρτούν το καθηκοντολόγιο της ημέρας. Δεν θα έλεγα ότι πάντοτε βάζουν πολύ παραπάνω ασκήσεις σε σχέση με το δημόσιο. Αλλά και έτσι να είναι. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί να μην αγοράσεις ένα ωραιότατο βοήθημα με ασκήσεις και να αναθέτεις στο παιδί σου για επιπλέον εξάσκηση;

[topsy]

Έχοντας δουλέψει και στα δυο, θα συμφωνήσω με τα παραπάνω σχόλια. Καλύτερες κτιριακές υποδομές μπορεί, εξίσου γεμάτες τάξεις όμως, ίδιες συμπεριφορές παιδιών, πελατειακές σχέσεις ( κάποια παιδιά δεν τα αγγίζουμε ο,τι κι αν κάνουν ανάλογα με την ισχύ των γονέων και κάποιοι εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονται ως υποχρεώσεις των ιδιοκτητών προς καποιους), πολλά πράγματα για το θεαθηναι και όχι επι της ουσίας (όγκος αχρείαστων φωτοτυπιών, πανηγυρακια, εκδηλώσεις κλπ). Εννοείται ότι στο ιδιωτικό δεν θα γλιτώσετε την παραβατικότητα, εννοείται οτι οι αδύναμοι μαθητες κάνουν ιδιαίτερα, εννοείται ότι οι όμιλοι χρεώνονται έξτρα, όπως και οτιδήποτε ξεφεύγει από το πρόγραμμα του υπουργείου. Αν δεν ηθελα το παιδί μου να πάει στο δημόσιο της γειτονιάς, η αμέσως επόμενη επιλογή θα ήταν πειραματικό ή πρότυπο, όχι ιδιωτικό, αλλά πώς είστε τόσο βέβαιοι ότι το γυμνασιο της γειτονιάς σας δεν είναι καλό;
Επίσης το ότι δεν έχει ένα παιδί πολλά για το σπίτι, δεν είναι ένδειξη, μπορεί να γίνεται εξαιρετική δουλειά στο χώρο του σχολειου (είχε και το παιδί μου μια τέτοια εξαιρετική δασκάλα που έβγαζε όλη τη δουλειά στην τάξη και στο σπίτι είχε ελάχιστα πράγματα, αλλά μάθαινε πραγματικά).