0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
5. Πρωινή προσευχή - σημαιοστολισμός.α. Πριν από την έναρξη των μαθημάτων πραγματοποιείται κοινή προσευχή των μαθητών και του διδακτικού προσωπικού στο προαύλιο του σχολείου με ευθύνη των εκπ/κών που εφημερεύουν. Σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών η προσευχή πραγματοποιείται στην αίθουσα κάθε. τάξης.Oι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν υποχρεωτικά στην πρωινή κοινή προσευχή και στον εκκλησιασμό και επιβλέπουν το τμήμα τους. Η συμμετοχή και των μη ορθοδοξων εκπαιδευτικώνν είναι απαραίτητη για την επιτήρηση των μαθητών τους. Η συμμετοχή των ετερόδοξων μαθητών στην πρωινή προσευχή γίνεται σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο εδάφιο δ της παραγράφου 10 αυτού του άρθρου. ...9. ΕκκλησιασμόςΟ εκκλησιασμός των μαθητών κατά σχολείο ή τάξη πραγματοποιείται με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων και με τη συνοδεία των εκπ/κών στις παρακάτω περιπτώσεις:α. Την εορτή των Τριών Ιεραρχών και τις εθνικές εορτές, σύμφωνα με το άρθρο 4 αυτού του Προεδρικού διατάγματος.β. Την ημέρα του Πολιούχου, οταν οι τοπικές συνθήκες του εορτασμού το επιτρέπουν.γ. Μια φορά το μήνα σε εργάσιμη ημέρα, τις δυο πρώτες ώρες, μετά από συνεννόηση με τους υπεύθυνους του ιερού ναού κι εφόσον εξασφαλίζονται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για ασφαλή μετάβαση των μαθητών.δ. Εκτάκτως μεχρι τρεις φορές το διδ. έτος, όταν κρίνεται σκόπιμο από το σύλλογο διδασκόντων, σε ώρες λειτουργίας ή μη του σχολείου.10. Μη Ορθόδοξοι μαθητέςα. Μαθητές που ανήκουν σε άλλο δόγμα ή άλλο θρήσκευμα δεν συμμετέχουν στον εκκλησιασμό, εφόσον οι γονείς τους το ζητήσουν με γραπτή δήλωση. 'Οταν ένας από τους γονείς ανήκει σε άλλο δόγμα ή θρησκεία, για να γίνει απαλλαγή χρειάζεται κοινή δήλωση των γονέων. Αν οι γονείς είναι διαζευγμένοι ισχύει η δήλωση του γονέα που έχει την επιμέλεια, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 8 αυτού του Π.Δ. .Οι γονείς των μη ορθόδοξων μαθητών ενημερώνονται έγκαιρα για την ημέρα και την ώρα του εκκλησιασμού ώστε αυτοί να οδηγηθούν στο σχολείο μετά τη λήξη του. Όταν ο εκκλησιασμός γίνεται έκτακτα ή δεν ειδοποιούνται οι γονείς και κηδεμόνες των παραπάνω μαθητών, η απασχόληση και η επιτήρησή τους γίνεται με ευθύνη του σχολείου.Οι προαναφερδμενοι μαθητές συμμετέχουν στον εορτασμό των εθνικών επετείων και στις άλλες εκδηλώσεις του σχολείου.β. Οι παραπάνω μαθητές απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών και με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων ορίζεται ο τρόπος απασχόλησής τους εντός ή εκτός της αίθουσας ή σε άλλη αίθουσα, την ώρα της διδασκαλίας του μαθήματος αυτού.γ. Αν οι γονείς τους επιθυμούν να αναγράφεται στα επίσημα έγγραφα ή βιβλία του σχολείου ότι ακολουθούν άλλο δόγμα ή θρησκεία πρέπει να προσκομίσουν πιστοποιητικό Μητρώου ή Δημοτολογίου, στο οποίο να αναφέρεται δτι ακολουθούν το συγκεκριμένο δογμα.δ. Οι παραπάνω μαθητές, εφόσον προσέρχονται στο σχολείο πριν γίνει η πρωινή προσευχή, παρευρίσκονται με το τμήμα που ανήκουν στο χώρο της συγκέντρωσης χωρίς να συμμετέχουν στην προσευχή, τηρώντας απόλυτη ησυχία, σεβόμενοι τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους που προσεύχονται.
α) H πραγματοποίηση του εκκλησιασμού των σχολείων προϋποθέτει την ύπαρξη χώρου στον ενοριακό Ναό και συνοδούς εκπ/κούς, οι οποίοι πρέπει να προσφέρονται θεληματικά, ή, αν ορίζονται από τους Δ/ντές των σχολείων, να μη δημιουργείται σ` αυτούς πρόβλημα που θα γίνεται αιτία αγανακτήσεως ή κοπώσεως ή οικονομικών, οικογενειακών ή άλλων συναφών επιπτώσεων.β) Στα σχολεία των επαρχιών (χωριών και μικρών πόλεων) πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και ο εκκλησιασμός πρέπει να γίνεται, γιατί και οι ενοριακοί Ναοί μπορούν άνετα να εξασφαλίσουν χώρο και εκπ/κοί λειτουργοί θα προσφέρονται να συνοδεύσουν αυτούς, αν βέβαια διαμένουν στο ίδιο μέρος.γ) Το ίδιο φρονούμε ότι μπορεί να γίνει στις επαρχιακές μεγαλύτερες πόλεις, με τη διαφορά ότι οι μαθητές μπορούν να εκκλησιάζονται τμηματικά σε δύο ή περισσότερους Ναούς, εφόσον βέβαια και εδώ θα προσφέρονται συνοδοί εκπ/κοί.
Μαθητές άθεοι ή αλλόθρησκοι αρνούνται να συμμετάσχουν στο μάθημα των θρησκευτικών και απλώς να παραστούν σε μια εκκλησία (χωρίς δηλ. συμμετοχή σε κάποιο μυστήριο) , λες και θα "μιανθούν" ή θα αλλαξοπιστήσουν στην παραμικρή επαφή με το "διαφορετικό".Άλλοι πάλι δάσκαλοι αρνούνται να διδάξουν θρησκευτικά, επειδή οι ίδιοι δεν πιστεύουν!!! Δηλ. αν δίδασκαν πολιτεύματα ή οικονομικές θεωρίες, δεν θα δίδασκαν αυτά με τα οποία δεν συμφωνούν, μην τυχόν και τα ακούσουν τα παιδιά;
Λυπάμαι που το λέω, αλλά τα παραπάνω δείχνουν το επίπεδο της δημοκρατίας και της παιδείας του τόπου. Σκέτο μπάχαλο... Μαθητές άθεοι ή αλλόθρησκοι αρνούνται να συμμετάσχουν στο μάθημα των θρησκευτικών και απλώς να παραστούν σε μια εκκλησία (χωρίς δηλ. συμμετοχή σε κάποιο μυστήριο) , λες και θα "μιανθούν" ή θα αλλαξοπιστήσουν στην παραμικρή επαφή με το "διαφορετικό".Καθηγητές δογματικοί-κομπλεξικοί προβάλλουν πιεστικά τη δική τους άποψη για τη θρησκεία στο μάθημα των θρησκευτικών και αντί το κράτος να τους ελέγξει, η λύση που προτείνεται είναι η απαλλαγή των μαθητών από το μάθημά τους. Δηλ. με την ίδια λογική θα έπρεπε οι μαθητές να απαλλάσσονται και από τα υπόλοιπα μαθήματα που διδάσκονται από προβληματικούς καθηγητές ή που δεν τους αρέσουν ως αντικείμενα;Άλλοι πάλι δάσκαλοι αρνούνται να διδάξουν θρησκευτικά, επειδή οι ίδιοι δεν πιστεύουν!!! Δηλ. αν δίδασκαν πολιτεύματα ή οικονομικές θεωρίες, δεν θα δίδασκαν αυτά με τα οποία δεν συμφωνούν, μην τυχόν και τα ακούσουν τα παιδιά;Γιατί οι μαθητές πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πρόβατα που πρέπει να μπουν σε συγκεκριμένα μαντριά και μάλιστα χωρίς να μαθαίνουν τίποτα για τα διπλανά;Άλλοι, μαθητές και καθηγητές, που ψάχνουν ευκαιρία για κοπάνα με κάθε ευκαιρία, προβάλλουν ένα σωρό επιχειρήματα-μπαρούφες, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να γλυτώσουν ό,τι μπορούν από τις υποχρεώσεις τους.Άλλοι "σπάνε πλάκα"... Κοινώς, η απόλυτη αυθαιρεσία από όλες τις πλευρές προς ικανοποίηση των προσωπικών εμμονών και της βολής του καθενός. Κι αυτό λέγεται "εκπαίδευση".
Δεν το καταλαβαίνω αυτό που έχειθς βάλει και πρώτο πρώτο. Το θρήσκευμα ειναι αυστηρά προσωπική υπόθεση. Γιατί, γιατί να αναγκαζεται να κάνει ο μαθητής με το ζόρι κατι που δεν θέλει; Ισως να μην αισθάνεται ότι θα μιανθεί, αλλά ότι θα χάσει άσκοπα 2 ώρες από τη ζωή του ακούγοντας μπαρούφες. Μάλλον έτσι θα του φαίνονται. Και ειναι εντελώς δημοκρατικό αυτό που ζητάΚαλά κάνουν και αρνούνται αφού δεν το πιστεύουν. Είναι ειλικρινείς τουλάχιστον και τίμιοι. Το μάθημα των θρησκευτικών έχει το απολιθωμένο ύφος της κατηχησης, χρόνια τώρα, καμία σχέση με το πώς διδάσκονται τα άλλα μαθήματα που αναφέρεις
Το παράδειγμα που έθεσες είναι ευρύ. Σε άλλα αντικείμενα, πχ φυσική, ε ο καθηγητής δε διαλέγει κάτι θεολογικού ενδιαφέροντος. Μπορεί ο φυσικός να είναι θρήσκος αλλά μπορεί και όχι. Κι αναρωτιέμαι για την περίπτωση που δεν είναι: ως άνθρωπος που προσπαθώ να επιλέγω τι θα μπει στο κεφάλι μου, δεν έχω δικαίωμα να απορρίψω πχ τον εκκλησιασμό; Προσωπικά με απωθούν οι θρησκείες, η εκκλησία, όλη αυτή η οργάνωση. Μ'αρέσει το παράδειγμα του Χριστού (παράδειγμα χαρακτήρα-συμπεριφοράς) αλλά ο Χριστός/ο θεός/η πίστη είναι άσχετα από την εκκλησία και τα θρησκευτικά έθιμα. Γιατί, εφόσον τα απορρίπτω, εφόσον με ενοχλούν, να πρέπει να δεχτώ αυτή την καταπίεση; Ποιοτικό το θέμα. Θα μου πεις είναι εντός του ωραρίου μου ο εκκλησιασμός. Οκ. Αλλά γιατί πρέπει να είμαι παρούσα ψυχή τε και σώματι; Αφού η ψυχή μου αντιδρά μόλις ακούει ψαλμούς. Μιλάω με 100% καλές προθέσεις, όχι επιθετικά.
Αν το μάθημα των Θρησκευτικών έχει το απολιθωμένο ύφος της κατήχησης, τότε είναι ευθύνη του κράτους να αλλάξει το ύφος, ώστε να μη γίνεται κατήχηση, αλλά διδασκαλία.Το θρήσκευμα δεν είναι αποκλειστικά προσωπική υπόθεση από τη στιγμή που καθορίζει την ταυτότητα του καθενός, τη συμπεριφορά του, την ένταξή του σε αντίστοιχες ομάδες μέσα στην κοινωνία. Είναι απολύτως απαραίτητο να γνωρίζει ο κάθε μαθητής τα υπάρχοντα θρησκεύματα (στο μάθημα της Θρησκειολογίας), με ιδιαίτερη έμφαση στο κυρίαρχο θρήσκευμα της περιοχής του (στο μάθημα των Θρησκευτικών) με την ίδια λογική που διδάσκεται με μεγαλύτερη έμφαση η ιστορία, η λογοτεχνία και η γλώσσα της περιοχής του. Επειδή, δηλ. είναι ο μόνος τρόπος να καταλάβει τους γύρω του, να μάθει να τους σέβεται και να τους αποδέχεται, να έχει μια ταυτότητα που θα του επιτρέπει να συνδέεται με "ομοίους" αλλά και να συνεργάζεται με "έτερους".Πίστεψέ με, έχω περάσει άπειρες ώρες στη ζωή μου ακούγοντας μπαρούφες σε διάφορα μαθήματα (και μάλιστα σε κύρια μαθήματα) σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, γιατί ήταν προβληματικά τα εγχειρίδια, οι καθηγητές ή ο όλος σχεδιασμός του μαθήματος. Αν άρχιζα να πατάω delete κάθε φορά, μόλις και μετά βίας θα ήξερα να γράφω το όνομά μου τώρα.Παιδεία δεν είναι "μαθαίνω ό,τι μου αρέσει", αλλά "μαθαίνω ό,τι περισσότερο μπορώ, για να καταλάβω καλύτερα τον κόσμο".Αν κάποια στιγμή το καταλάβουμε σ' αυτήν τη χώρα, ίσως γίνουμε και καλύτεροι άνθρωποι με πιο ανοιχτό πνεύμα.
Απρι κανείς δεν διαφωνεί στο ότι πρέπει να σέβεσαι και να μαθαίνεις τον κόσμο γύρω σου...Ωστόσο το περιεχόμενο του μαθήματος μόνο αυτό δεν είναι. Γνωρίζεις τι περιλαμβάνουν τα βιβλία των θρησκευτικών; Ειδικά στις μικρές τάξεις
Άλλο είναι το θέμα του τόπικ όμως. Τι δουλειά εχει το κράτος να σε αναγκάζει να εκκλησιαστείς; Δεν είναι απολυταρχικό; Είναι για να σου διδάξει ότι έχεις την επιλογή να μην πηγαίνεις ως ενήλικας, ενώ δεν την έχεις ως μαθητής; Πολύ ανάποδα το βλέπεις