*

Αποστολέας Θέμα: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο  (Αναγνώστηκε 578463 φορές)

0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος monogramma

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 567
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
    • Μαθησιακές Δυσκολίες και Σχολική Ψυχολογία
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1358 στις: Μάρτιος 02, 2018, 06:02:40 μμ »
Καλησπέρα,

θα μπορούσε κάποιος να με βοηθήσει με την κατά λέξη μετάφραση αυτού του κομματιού :

"το δε πάθος έμπαλιν ουδέν μεν ημαρτημένον, ουδε παρορώμενον κατά τον λογισμόν, απειθής δέ εστι τό λόγω κίνησις ψυχής"

Σας ευχαριστώ  :)

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 20:15:54 »

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1359 στις: Μάρτιος 06, 2018, 08:47:44 μμ »
Συντάσσεται το λαμβάνω με αιτιατική και αφαιρετική γενική (παίρνω κάτι από κάποιον); Δεν βρήκα σε λεξικό αυτή τη σύνταξη, βρήκα όμως το καὶ μὴν χάριν γ᾽ ἂν ἀξίαν λάβοις ἐμοῦ (Σοφ. ΟΤ 1004). Επομένως, η γενική  Λακεδαιμονίων στο καὶ οἱ ἐκ τῆς Πύλου Ἀθηναῖοι Λακεδαιμονίων πολλὴν λείαν ἔλαβον μπορεί να χαρακτηριστεί αντικείμενο; (Η μήπως κτητική από το λείαν;  )

Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1360 στις: Μάρτιος 06, 2018, 10:48:04 μμ »
Συντάσσεται το λαμβάνω με αιτιατική και αφαιρετική γενική (παίρνω κάτι από κάποιον); Δεν βρήκα σε λεξικό αυτή τη σύνταξη, βρήκα όμως το καὶ μὴν χάριν γ᾽ ἂν ἀξίαν λάβοις ἐμοῦ (Σοφ. ΟΤ 1004). Επομένως, η γενική  Λακεδαιμονίων στο καὶ οἱ ἐκ τῆς Πύλου Ἀθηναῖοι Λακεδαιμονίων πολλὴν λείαν ἔλαβον μπορεί να χαρακτηριστεί αντικείμενο; (Η μήπως κτητική από το λείαν;  )

Θα περίμενε κανείς έναν εμπρόθετο. Αλλά γιατί όχι και μια γενική αφαιρετική, αφού το ρήμα εδώ δηλώνει απομάκρυνση;
Η γενική κτητική δεν με ενθουσιάζει καθόλου στο παράδειγμα των Λακεδαιμονίων, γιατί η "λεία" είναι κάτι που ανήκει σ' αυτόν που κάνει πλιάτσικο. Τα θύματα λαφυραγώγησης έχουν περιουσία, όχι λεία.
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1361 στις: Μάρτιος 07, 2018, 12:36:02 μμ »
Θα περίμενε κανείς έναν εμπρόθετο. Αλλά γιατί όχι και μια γενική αφαιρετική, αφού το ρήμα εδώ δηλώνει απομάκρυνση;


Πάντως, όπου κοίταξα, ως αφαιρετική μεταφράζεται.

Ευχαριστώ, apri!
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 20:15:54 »

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1362 στις: Μάρτιος 12, 2018, 10:27:12 πμ »
εὑρήσεις τοὺς μὲν ἰδιώτας ὑπὸ τούτων μάλιστα φιλουμένους, τοὺς δὲ τυράννους πολλοὺς μὲν παῖδας ἑαυτῶν ἀπεκτονότας, πολλοὺς δ’ ὑπὸ παίδων αὐτοὺς ἀπολωλότας, πολλοὺς δὲ ἀδελφοὺς ἐν τυραννίσιν ἀλληλοφόνους γεγενημένους, πολλοὺς δὲ καὶ ὑπὸ γυναικῶν τῶν ἑαυτῶν τυράννους διεφθαρμένους καὶ ὑπὸ ἑταίρων γε τῶν μάλιστα δοκούντων φίλων εἶναι:
τα δύο πρώτα πολλοὺς πρέπει να είναι επιμεριστικές παραθέσεις στο τοὺς τυράννους (σχήμα καθ’ όλον και μέρος). Τα πολλοὺς  ἀδελφοὺς  και πολλοὺς τυράννους, που ακολουθούν, 
μπορούν να χαρακτηριστούν και αυτά επιμεριστικές παραθέσεις; Η άλλη επιλογή είναι να θεωρηθούν αντικείμενα στο εὑρήσεις, αλλά ούτε αυτό μου ταιριάζει, γιατί δεν συνδέονται με τα τοὺς μὲν ἰδιώτας τοὺς δὲ τυράννους, αλλά με το πολλοὺς μέν.

Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1363 στις: Μάρτιος 12, 2018, 12:23:08 μμ »
Τα πολλοὺς  ἀδελφοὺς  και πολλοὺς τυράννους, που ακολουθούν, 
μπορούν να χαρακτηριστούν και αυτά επιμεριστικές παραθέσεις;

Γιατί όχι, αφού αναφέρονται κι αυτά σε μέρος των τυράννων;
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1364 στις: Μάρτιος 12, 2018, 12:45:35 μμ »
Γιατί όχι, αφού αναφέρονται κι αυτά σε μέρος των τυράννων;
Απλώς δεν έχω ξαναδεί επιμεριστική παράθεση με επίθετο + ουσιαστικό, και μάλιστα το ίδιο ουσιαστικό (τυράννους) το οποίο δηλώνει και το σύνολο.
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Συνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1365 στις: Μάρτιος 12, 2018, 01:30:53 μμ »
Κάνω μια σκέψη πάνω σ' αυτό, η οποία είναι ίσως πολύ σχολαστική. Μπορούμε να θεωρήσουμε τα ἀδελφοὺς και τυράννους όχι ως ουσιαστικά αλλά ως επίθετα - χρήση που μαρτυρείται και για τα δύο από το LSJ. Δηλαδή να τα εκλάβουμε ως κατηγορούμενα μέσω μιας εννοούμενης μετοχής ὄντας (επιθετικής ή, καλύτερα ίσως, εναντιωματικής). Στη σκέψη αυτή με οδήγησε το ότι κυρίως το πρώτο εξ αυτών, το ἀδελφούς, θεωρώ ότι συνδέεται στενά, από νοηματική άποψη, με το ἐν τυραννίσιν. Δηλαδή: πολλοὺς δέ, ἀδελφοὺς ὄντας ἐν τυραννίσιν (= αν και συνέπρατταν ως αδελφοί στην περίοδο της τυραννίας), ἀλληλοφόνους γεγενημένους. Παρόμοια σκέφτηκα και για το άλλο σκέλος: πολλοὺς δέ, τυράννους ὄντας (= αν και είχαν τυραννικό/δεσποτικό χαρακτήρα), ὐπὸ γυναικῶν τῶν ἑαυτῶν διεφθαρμένους... Αυτό το δεύτερο σκέλος δεν με ικανοποίησε ιδιαίτερα, αλλά νομίζω πως έτσι θα μπορούσαμε, ίσως, να αποφύγουμε τον σκόπελο στον οποίο αναφέρθηκε η Dwrina στην τελευταία της ανάρτηση.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1366 στις: Μάρτιος 12, 2018, 02:32:47 μμ »

 Μπορούμε να θεωρήσουμε τα ἀδελφοὺς και τυράννους όχι ως ουσιαστικά αλλά ως επίθετα - χρήση που μαρτυρείται και για τα δύο από το LSJ. Δηλαδή να τα εκλάβουμε ως κατηγορούμενα μέσω μιας εννοούμενης μετοχής ὄντας (επιθετικής ή, καλύτερα ίσως, εναντιωματικής). Στη σκέψη αυτή με οδήγησε το ότι κυρίως το πρώτο εξ αυτών, το ἀδελφούς, θεωρώ ότι συνδέεται στενά, από νοηματική άποψη, με το ἐν τυραννίσιν. Δηλαδή: πολλοὺς δέ, ἀδελφοὺς ὄντας ἐν τυραννίσιν (= αν και συνέπρατταν ως αδελφοί στην περίοδο της τυραννίας), ἀλληλοφόνους γεγενημένους.


Μια εννοούμενη εναντιωματική μετοχή ὄντας μου πέρασε από το μυαλό, όχι όμως όπως το εννοείς εσύ, αλλά με το ἀδελφοὺς  ουσιαστικό και με τα κόμματα σε άλλη θέση: πολλοὺς δέ, ἀδελφοὺς ὄντας, ἐν τυραννίσιν ἀλληλοφόνους γεγενημένους, αλλά και αυτό μου φάνηκε τραβηγμένο.


 Παρόμοια σκέφτηκα και για το άλλο σκέλος: πολλοὺς δέ, τυράννους ὄντας (= αν και είχαν τυραννικό/δεσποτικό χαρακτήρα), ὐπὸ γυναικῶν τῶν ἑαυτῶν διεφθαρμένους... Αυτό το δεύτερο σκέλος δεν με ικανοποίησε ιδιαίτερα


Αυτό νοηματικά ούτε εμένα με ικανοποιεί.
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1367 στις: Μάρτιος 12, 2018, 04:47:11 μμ »
Μερικές παρατηρήσεις σ' αυτά που λέτε:

1. Αν θεωρήσουμε το "αδελφούς" ως "partners" όπως μεταφράζει το perseus (και κάπως παρόμοια ο Sali), αναρωτιέμαι γιατί ο συγγραφέας τους αναφέρει μεταξύ παιδιών και συζύγων και όχι στο τέλος που μιλάει για "εταίρους" με τους οποίους ήταν πολύ φίλοι.
2. Αν εννοήσουμε εναντιωματική μετοχή "όντας" δίπλα στο "αδελφούς", το νόημα είναι λογικό. Όμως, επικοινωνιακά πάλι μου φαίνεται περίεργο να τονίζει μέσω της εναντίωσης την παραδοξότητα της αδελφοκτονίας, ενώ δεν το έχει κάνει με κάποιον τρόπο (π.χ. με ένα επιδοτικό "και") για την παιδοκτονία-πατροκτονία προηγουμένως.
3. Αν εννοήσουμε μετοχή "όντας" στο "τυράννους" στο τέλος, συμφωνώ μαζί σας ότι δεν προκύπτει κάποιο λογικό νόημα.


Η άποψή μου είναι ότι το "αδελφούς" αναφέρεται με τη συγγενική έννοια. Είναι λογικό αφού αναφέρεται σε παιδιά και συζύγους, να αναφερθεί και σε αδελφούς.
Όμως, το ότι αναφέρει αυτό το ουσιαστικό δίπλα στο "πολλούς", ενώ μέχρι εκείνο το σημείο εννοούνταν το "τυράννους", νομίζω ότι τον αναγκάζει:
α) να γράψει δίπλα το "εν τυραννίσιν" για να διευκρινίσει ότι μιλάμε όχι γενικά για αδελφούς, αλλά για αδελφούς σε καθεστώς τυραννίας και β) να γράψει εκ του περισσού το "τυράννους" δίπλα στο "πολλούς" στην τελευταία φράση.

Μπορεί να ήταν πιο απλή η πρόταση για τα δικά μας γούστα, αν έβαζε μια επιθετική μετοχή "όντας" δίπλα στο "αδελφούς", γιατί έτσι δεν θα χρειαζόταν ούτε το "εν τυραννίσιν" ούτε το "τυράννους" ( πολλοὺς δὲ ἀδελφοὺς όντας ἀλληλοφόνους γεγενημένους, πολλοὺς δὲ καὶ ὑπὸ γυναικῶν τῶν ἑαυτῶν διεφθαρμένους καὶ ὑπὸ ἑταίρων γε τῶν μάλιστα δοκούντων φίλων εἶναι).
Πιθανώς, όμως, να τον ενοχλούσε στην ίδια φράση το "όντας" και το "γεγενημένους", γιατί σε ένα πρώτο άκουσμα θα ήταν ασαφές ποιο είναι το κατηγορούμενό τους.
Και σίγουρα, δεν ήθελε να σπάσει το νόημα σε δυο προτάσεις όπως έκανε με την πατροκτονία-παιδοκτονία στην ίδια περίοδο(δηλ. να έγραφε ότι οι τύραννοι σκότωναν τους αδελφούς τους και σκοτώνονταν από αυτούς) γιατί θα γινόταν κάπως κουραστικός. Οπότε προτίμησε να γράψει ό,τι έγραψε.

Για εμένα και οι δυο αιτιατικές ("αδελφούς", "τυράννους") είναι επιμεριστικές παραθέσεις, γιατί μιλάμε και στις δυο περιπτώσεις για ένα μέρος του συνόλου των τυράννων. Έχουν κομματάκι παράδοξη μορφή, αλλά αυτή του βγήκε του συγγραφέα.
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Συνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1368 στις: Μάρτιος 12, 2018, 07:13:40 μμ »
Εδώ που τα λέμε, το μυαλό πάει αμέσως στις απλούστερες δομές, όπως τις περιέγραψε η apri. Και εγώ αυτό σκέφτηκα πρώτα, αλλά με τη σύνταξη που πρότεινα στην προηγούμενη ανάρτησή μου θέλησα να συμμορφωθώ πλήρως με τις επιταγές του Συντακτικού. Και είναι αλήθεια ότι εγώ τουλάχιστον για πρώτη φορά είδα τέτοια λοξοδρόμηση από τον κανόνα της επιμεριστικής παράθεσης, αν και το νόημα είναι απολύτως ξεκάθαρο. Πάντως, είναι ενδιαφέρον να δούμε αν αυτή η μορφή αποτελεί άπαξ λεγόμενο ή όχι.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1369 στις: Μάρτιος 12, 2018, 09:16:50 μμ »
Και είναι αλήθεια ότι εγώ τουλάχιστον για πρώτη φορά είδα τέτοια λοξοδρόμηση από τον κανόνα της επιμεριστικής παράθεσης, αν και το νόημα είναι απολύτως ξεκάθαρο. Πάντως, είναι ενδιαφέρον να δούμε αν αυτή η μορφή αποτελεί άπαξ λεγόμενο ή όχι.

Και σκέψου ότι ψιλο-λοξοδρόμηση από τον κανόνα -αλλά όχι αδύνατο- είναι να έχεις επιμεριστικές παραθέσεις σε αιτιατική...

Τώρα, ψάχνοντας βρήκα ένα σχόλιο στον Kuhner*** που μοιάζει να ταιριάζει με την περίπτωσή μας.
Αναφέρεται σε επιμεριστικές παραθέσεις με μετοχές και λέει το εξής:
"Ηere belong those passages in which after the principal subject, another subject in the nominative and connected with a participle is mentioned, being expressed by a special substantive, which hower makes a part of the principal subject".

ΘΟΥΚ 4.73 οἱ Ἀθηναῖοι .......ἡσύχαζον, λογιζόμενοι καὶ οἱ ἐκείνων στρατηγοὶ μὴ ἀντίπαλον εἶναι σφίσι τὸν κίνδυνον.
(δες όλη την περίοδο, που κι αυτή είναι μακρά: http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=73&page=137)

Η διαφορά είναι ότι στο δικό μας απόσπασμα δεν έχουμε υποκείμενο, αλλά αντικείμενο, μετά το οποίο παρατίθενται επιμεριστικά αιτιατικές με μετοχές. Οι δυο τελευταίες (αδελφούς, τυράννους) είναι όμως κι αυτές ουσιαστικά που αποτελούν μέρος του αρχικού αντικειμένου. Δεν είναι ίδια λογική;


***Kuhner (σελ. 367 κάτω-κάτω:https://books.google.gr/books?id=thQZAAAAYAAJ&pg=PA367&lpg=PA367&dq=partitive+apposition+greek&source=bl&ots=CJbFQOetNo&sig=bI99C8NCmtTPQZcjfHxbthZMEeU&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj6vfKXuOfZAhWnIJoKHVPnDMAQ6AEIVDAG#v=onepage&q=partitive%20apposition%20greek&f=false)

« Τελευταία τροποποίηση: Μάρτιος 12, 2018, 09:22:25 μμ από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1370 στις: Μάρτιος 12, 2018, 09:46:34 μμ »


Τώρα, ψάχνοντας βρήκα ένα σχόλιο στον Kuhner*** που μοιάζει να ταιριάζει με την περίπτωσή μας.
Αναφέρεται σε επιμεριστικές παραθέσεις με μετοχές και λέει το εξής:
"Ηere belong those passages in which after the principal subject, another subject in the nominative and connected with a participle is mentioned, being expressed by a special substantive, which hower makes a part of the principal subject".

ΘΟΥΚ 4.73 οἱ Ἀθηναῖοι .......ἡσύχαζον, λογιζόμενοι καὶ οἱ ἐκείνων στρατηγοὶ μὴ ἀντίπαλον εἶναι σφίσι τὸν κίνδυνον.


Αυτές τις περιπτώσεις τις αναφέρει και ο Schwyzer ως επιμεριστικές παραθέσεις, αλλά προσθέτει ότι «αυτές οι συνάψεις εύκολα μεταβαίνουν σε απόλυτες μετοχικές συντάξεις».
Πρόσεξα όμως τώρα στον Schwyzer  και ένα άλλο  παράδειγμα, χωρίς μετοχή, οἳ ἀνὴρ ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐλύθησαν, το οποίο μάλλον μοιάζει περισσότερο με την περίπτωση από τον Ιέρωνα.
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Συνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο
« Απάντηση #1371 στις: Μάρτιος 13, 2018, 02:38:36 μμ »
Μάλιστα! Είχα δει αυτή την επιμεριστική παράθεση πριν κάτι χρόνια σε κάποιο κείμενο, και έκτοτε την είχα ξεχάσει. Ενδιαφέρον! Από τα παραδείγματα που αναφέρονται, φαίνεται πως υπάρχει μια σταθερή δομή, δηλαδή η επιμερ. παράθεση συνοδεύεται από επιρρηματική μετοχή. Στην περίπτωση του Ιέρωνα επιρρηματική μετοχή δεν υπάρχει (αυτή είναι η διαφορά).
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158543
  • Σύνολο θεμάτων: 19199
  • Σε σύνδεση σήμερα: 575
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 21
Επισκέπτες: 355
Σύνολο: 376

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.098 δευτερόλεπτα. 36 ερωτήματα.