Τι θα γίνει τελικά ρε καθηγητές;

[PanayotisYannakas]

Σε αυτό κείμενο να βάζω στο στόχαστρο τη βασική εκπαίδευση, όχι επειδή η τριτοβάθμια έχει λύσει τα προβλήματά της, ούτε επειδή αξίζουν κάποιο βραβείο. Τουλάχιστον όχι σαν σύνολο, και αντίθετα υπάρχουν καθηγητές στη βασική εκπαίδευση που αξίζουν, ατομικά, ένα ή και πολλά βραβεία! Αλλά είναι δυο παράλληλοι άξονες, έτσι είναι σε όλο στον κόσμο και έτσι πρέπει να είναι. Μιλώντας για την παιδεία και ταυτόχρονα και για τους δυο άξονες, το μόνο που καταφέρνει κανείς είναι μια χωριάτικη σαλάτα.

Ποιος είμαι; Όχι δεν είμαι ούτε ο υπουργός σας, ούτε κάποιος σύμβουλος του και φυσικά ούτε κάποιος συνδικαλιστής της ΟΛΜΕ ή ΕΛΜΕ. Είμαι το «προϊόν» σας, με είχατε υπό την επίβλεψη σας καθημερινά για 14 χρόνια – ναι είχα την τύχη να μην χρειαστεί να παρακολουθήσω όλες τις τάξεις του Δημοτικού στην Ελλάδα. Και ξέρατε γιατί η τύχη αυτό; Γιατί στην αθώα ηλικία έζησα ένα μοναδικό συναίσθημα. Στην ηλικία που δεν καταλαβαίνει κανείς από πολιτικά, ούτε από τα λόγια των μεγαλυτέρων. Στην ηλικία όπου αν κάποιος προσπαθήσει να σε επηρεάσει, το πιο πιθανό είναι να προκαλέσει ένα εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που ήλπιζε. Ποιο ήταν αυτό το συναίσθημα; Μια αντίφαση ανεξήγητη. Είχα την τύχη να φοιτώ σε δυο ταυτόχρονα σχολεία. Σε ένα γερμανικό και τα απογεύματα σε ένα Ελληνικό. Και όμως οι σκέψεις μου ήταν εντελώς διαφορετικές, χαοτικές μεταξύ τους, μόνο και μόνο που βρισκόμουν στον «χώρο» του εκάστοτε σχολείου. Και η πλάκα είναι ότι έχω την αμυδρά εντύπωση ότι τα δυο σχολεία στεγάζονταν στο ίδιο κτήριο!

Σας απαξιώ, στο σύνολο σας! Το έργο σας όχι μόνο το θεωρώ μέτριο ή ανεπαρκές αλλά και επικίνδυνο για την κοινωνία. Οι καθηγητές που εκτίμησα είναι μετρημένοι …σε 2-3 δάχτυλα. Τόσο από το καθαυτό σχολείο, όσο και από την …παραπαιδεία. Τα φροντιστήρια. Δεν ξέρω κανέναν κοντά στην ηλικία μου (σημείωση: είμαι 24) που να εκτίμησε τα σχολικά του χρόνια. Συνήθως μιλάμε για τις εκδρομές, τις κοπάνες, τα φλερτ, τα καπνιστήρια ή το πώς σπάγαμε πλάκα μαζί σας και φυσικά για τις παραξενιές σας. Μάλιστα, συνεχίζω να έχω επαφή με μαθητές από όλη την Ελλάδα. Τα πράγματα δεν μου φαίνονται και πολύ διαφορετικά. Σπάνια μιλάμε για καθηγητές, επειδή έχουν αποτελέσει πρότυπο ζωής και έμπνευσης, στην καλύτερη περίπτωση να πούμε κάτι για ένα μάθημα «Ω! κάτι τέτοιο δεν μας έλεγε και ο φυσικός;». Σπάνια είχατε ονόματα, ήσασταν ο Μαθηματικός, ο Ιστορικός. Πολλές φορές δε σας ταξινομούσαμε και σας συμπαθούσαμε από το πόσο τρελοκομείο γινότανε στην τάξη!

Από παραξενιές άλλο τίποτα. Και δεν πέρασα από λίγους καθηγητές. Μου φαίνεται τόσο δύσκολο να σας μετρήσω, λες και ήμουν κάποια χρόνια ιερόδουλη στο Μεταξουργείο. Είχα αλλάξει και σχολείο στα μέσα της χρονιάς. Ο λόγος; Απλά επειδή τελείωσα μια εφηβική σχέση ατσούμπαλα και δεν ήθελα την βλέπω. Σε όλη λοιπόν την εμπειρία του σχολείου, ήταν σημαντικός παράγοντας ποια είχα «γκόμενα».  Δεν μπορώ να ξεχάσω τον καθηγητή που μύριζε κάθε φορά αλκοόλ και ήταν πάντα κατακόκκινος. Δεν θέλαμε να σηκωθούμε στον πίνακα από την μπόχα. Δεν μπορώ να ξεχάσω την «λουλού», εκείνη την περίεργη καθηγήτρια που έμπαινε στην τάξη, δεν είμαι σίγουρος αν έλεγε καλημέρα. Καθότανε και ξεκινούσε ανάγνωση του βιβλίου. Ποτέ δεν μας κοιτούσε, ακόμη και όταν χτύπαγε το χέρι της, γιατί γινότανε πολύ (μα πολύ) φασαρία. Δεν έλεγε κάτι διαφορετικό από τη διαδοχική σειρά των λέξεων του βιβλίου, δεν απαντούσε σε ερωτήσεις, εξάλλου κανένας μαθητής δεν είχε διάθεση να κάνει ερωτήσεις ή εκτός ήθελε να σπάσει πλάκα. Καθηγήτρια γνωστή σε όλη την πόλη! Πληροφορική 3η γυμνασίου, η τάξη χωριζότανε κάθε φορά σε δυο μεγάλα στρατόπεδα. Το ένα στρατόπεδο ήταν μαθητές που έμπαιναν σε ιστοσελίδες καλλιτεχνών του Φοίβου και το άλλο στρατόπεδο οι μαθητές που άκουγαν καλλιτέχνες του Καρβέλα.  Κάποιες εξαιρέσεις βεβαίως και υπήρχαν, κυρίως από μεταλλάδες και από εκείνους που προτιμούσαν να διαβάζουν αθλητικά νέα. Η καθηγήτρια το πολύ-πολύ να μας απασχολούσε τα πρώτα 10 λεπτά, ένα σύστημα διδασκαλίας που το συνάντησα και κάποιες ακόμη φορές, από διαφορετικούς καθηγητές και διαφορετικά μαθήματα. Συνήθως …τα δευτερεύοντα.

Πιο πάνω «ξεστόμισα» μια πολύ βαριά κατηγορία. Ότι για εμένα το εκπαιδευτικό σύστημα, τουλάχιστον αυτό που γνώρισα, ήταν επικίνδυνο. Σας αρέσει ο τίτλους του κοινωνικού λειτουργού, συνέχεια κουνάτε το δάχτυλο στο κράτος ότι είστε ένας απαραίτητος κρίκος για την κοινωνία. Δεν θα μιλήσω ούτε για εγκληματικότητα, ούτε για τις πωλήσεις των ψυχοφαρμάκων που έχουν φτάσει στο Θεό και στην χώρα μας, …θα μου πείτε ότι φταίνε οι γονείς! Θα σας κατηγορήσω για την τελευταία μάστιγα που ξέσπασε στον Ελλαδικό χώρο, τον φασισμό. Εσείς, που οι περισσότεροι ζήσατε το Πολυτεχνείο και υποτίθεται ότι γίνατε χαλί να σας πατήσουν τα τανκς, εσείς ο απαραίτητος κρίκος για την κοινωνία που διαμορφώνει το αύριο της χώρας, ευθύνεστε ή δεν ευθύνεστε για το, έστω στιγμιαίο, 30% «ψηφοφόρων» ακροδεξιού κόμματος; Ας μην υπολογίσουμε και τους οπαδούς του  ακροαριστερού φασιστικού χώρου. Δεν έχει νόημα! Σας ρωτάω ευθέως είστε στεγνοί επαγγελματίες υπάλληλοι ή κοινωνικοί λειτουργοί; Αν είστε κοινωνικοί λειτουργοί ευθύνεστε για αυτό και ακριβώς αυτό αποδεικνύει, ότι το βασικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι τόσο καταστραμμένο που μόνο ένα shut down είναι η λύση.

Προσπαθώ να σας παρακολουθώ και την συμμετοχή σας στην κρίση, τι κάνετε, πως αντιδράτε και πως βοηθάτε ως «κοινωνικοί λειτουργοί». Ξέρετε τι είδα; Είδα να σας νοιάζει αν θα δουλεύετε 2 ώρες παραπάνω, είδα να κάνετε πηγαδάκια αυτοί του ΑΣΕΠ και οι υπόλοιποι, είδα να μιλάτε για το μισθό σας. Καλέσατε τους μαθητές σας σε συμπαράσταση, ενώ ουδέποτε δεν συμπαρασταθήκατε στους αγώνες των «δημιουργημάτων» σας. Το επιχείρημα ότι δεν ξέρω τι «αγώνες» κάνει ο καθένα σας στην προσωπική του ζωή είναι σαχλό. Όπως και εσείς χρειαστήκατε τη σημασία της συμπαράστασης της έννοιας μαθητής, έτσι λοιπόν σε αυτό το κόχλασμα της Ελληνικής κοινωνίας που λαμβάνει χώρα εδώ και 3-4 χρόνια θα είχε μια σημαντική επιρροή η έννοια του Καθηγητή. Τους αποκαλείτε εσείς κλέφτες, όταν εσείς είστε η πρώτη επαφή του Έλληνα με την φοροδιαφυγή. Ποιος διορισμένος ή μη, ποιος καθηγητής σχολείου ή φροντιστηρίου κόβει αποδείξεις για τα ιδιαίτερα; Κανείς, και αν υπάρχει κάποια εξαίρεση, αντικειμενικά είναι ο μαλάκας της υπόθεσης. Προφανώς και δεν έχει κανείς κίνητρο να κόβει αποδείξεις στην Ελλάδα, ο φόρος των ελευθέρων επαγγελματιών και επιχειρηματιών είναι στο 70% (πηγή) και ακριβώς για αυτό μου έχετε προκαλέσει την απαξίωση αυτή. Αντί να ασχοληθείτε με το καθαυτό πρόβλημα και με τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα, σας νοιάζει η ΟΛΜΕ, ο κλάδος σας και απλά γυρίζετε πλάτη σε μια σημαντική μερίδα των μαθητών σας.

Αγαπητοί μου κύριοι, η γενιά μου, οι συνομήλικοι μου είναι μουδιασμένοι, τα μοναδικά μας φτερά είναι αυτά του Red Bull. Πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι η μόνη δουλειά που μπορούμε να κυνηγήσουμε είναι σερβιτόροι. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε και να κρίνουμε τους πολιτικούς. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε και να κρίνουμε τι λένε τα κανάλια, δεν ξέρουμε τι είναι δημοσιογραφία και τι προπαγάνδα. Αυτά που μας δώσατε είναι ανεπαρκή. Και κοιτάξτε την κατάσταση ειλικρινά, δεν μας έλειπαν ούτε υπολογιστές, ούτε κτήρια, ούτε ζέστη, ούτε εργαστήρια. Τα βολεύουμε με αυτά που υπάρχουν, καλή διάθεση να υπάρχει... αλλά δεν υπάρχει 

[PDE ads]

[blueswire]

Δύο πράγματα συμβαίνουν φίλε μου. Είτε είσαι βαλτός και χτυπάς και εσύ με τον τρόπο σου τον εκπαιδευτικό εν γένει ή πήγαινες σχολείο προφανώς για να σπας πλάκα οπότε στην περίπτωση αυτή όσα χρόνια κι αν πήγες δεν πήρες χαμπάρι για το τί συνέβαινε εκεί μέσα. Είσαι ακριβώς αυτό που δεν θα ήθελα να γίνει κάποιος μαθητής μου, αλλά ξέρεις, στο δίωρο την εβδομάδα που τους βλέπω ό,τι χτίζω το γκρεμίζουν είτε γονείς, είτε η σαπίλα της κοινωνίας στην οποία θεωρείσαι μάγκας αν προσπαθείς να βολεύεσαι. Ας είναι, έχε την άποψή σου, αυτή που βλέπει ως αιτία όλων των κακών τον εκπαιδευτικό των 600 ευρώ...

[PanayotisYannakas]

Είτε είμαστε μαζί σας, είτε είμαστε βαλτοί!
Αυτό είναι το πρόβλημα σας, ο δυϊσμός σας.

Υ.γ.: Κάποτε είχατε μισθό 1500!
Εγώ τότε πηγαίνα σχολείο .

[panos2]

Αγαπητέ "δασκαλοφάγε", εγώ θα σε απογοητεύσω ακόμη πιο πολύ λέγοντάς σου πως ο κλάδος των εκπαιδευτικών αποτελεί όντως ότι καλύτερο έχει η χώρα. Μην αρχίσειςνα σκέφτεσαι τώρα τα αρνητικά των άλλων, γιατί μπορεί και να πνιγείς από το δηλητήριο που θα βγάλεις...
Σοβαρά τώρα. Έχεις τα δίκια σου, αλλά 1. γενικεύεις, 2. δε βλέπεις τη συνολική εικόνα και το πλάισιο και  3. με αυτή τη λυσσαλέα επίθεση δεν βοηθάς στην όποια εξέλιξη - βελτίωση, αλλά απλά βγάζεις χολή...

[PDE ads]

[bitch]

Παναγιώτη,
η αλήθεια ειναι πως λες μερικές αλήθειες που πονάνε. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας πρέπει να παραδεχτούμε ότι περιγράφεις μια θλιβερή πραγματικότητα.
Παράλληλα βέβαια αγνοείς και ένα σωρό παραγοντες που οδήγησαν σ αυτή την κατάσταση: Οι εκπαιδευτικοί φερ'ειπείν δεν είναι ξεκομμένοι από το υπόλοιποι κοινωνικό γίγνεσθαι. Στην δεκαετία του 80 και 90 που εσύ πήγες σχολείο συντελέσθηκαν - σε κοινωνικό επίπεδο  - ένα σωρό εγκλήματα, άλλαξαν παγιωμένες νοοτροπίες ετών, άλλαξε ακόμα και η πολιτική κουλτούρα ενός ολόκληρου κόσμου. Ως μικρότερος προφανώς δεν θα θυμάσαι ή δεν θα μπορεις να συνειδητοποιήσεις σε όλο του το εύρος πχ το ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Αμερικής και τ . Σοβιετικής Ένωσης που επηρέαζε όλους μας τότε...  αναπόφευκτα οι εκπαιδευτικοί ακολούθησαν αυτή την  μαζική αλλαγή. Λάθος ίσως, αλλά έτσι έγινε.
Άμοιροι ευθυνών προφανώς και δεν είναι οι εκπαιδευτικοί  - όπως ακριβώς δεν ειναι ο Πολεοδόμος και ο Εφοριακός που τα παιρνε, ο υδραυλικός και ο  ηλεκτρολόγος που δεν έκοβε ποτέ απόδειξη, ο κάθε Κωστόπουλος που ΚΛΙΚαρε σε γενιές ολόκληρες.... ας δουμε λοιπόν το θέμα ολικά και ολιστικά.

Ευχαριστούμε λοιπόν που μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου. Πες μου όμως, σε τι ωφελεί αυτή σου  η ανάρτηση τη συγκεκριμένη στιγμή ; Πώς καλυτερεύει ή βελτιώνει την κατάσταση; Πώς εμπνέει έναν κλάδο τσακισμένο, διαμελισμένο αλλά και διαιρεμένο; Τελικά το να χτυπάς κάποιον που βάλλεται ήδη την στιγμή που βάλλεται  ειναι η απάντηση στο πρόβλημα ή εν τέλει είναι ένας δυσάρεστος και ατελέσφορος κοινωνικός αυτοματισμός;

[panos2]

Έφυγε. Τον πήραμε και εμείς "από τα μούτρα"... Το έσωσε λίγο η bitch.  Αλήθεια που είναι ο Stevenseagal ή ο Killbill;
Χάθηκαν αυτά τα παιδιά... 

[bitch]

 

εεε εντάξει, μέρα που ναι σήμερα δικαιολογείται... κάτι μου λέει όμως πως θα ξανάρθει!! Πώς είστε γείτονα; πώς πάει η Καγκελαρία;

[Kokoschka]

Nα μαστε.Βρηκαμε και καποιον να τα βαζει και με ελάσσονες και με μείζονες ομου.Δεν εννοω τη γενικευμενη επιθεση κατά των συναδερφων μου ,που σε πολύ αντίξοες συνθηκες προσπαθουν να κανουν, οσο καλυτερα μπορουν, τη δουλεια τους.''Μην εχοντας τι άλλο να κανω σ αυτό το φορουμ εεε τοπο, αποφασισα να γινω βασιλιας''.Ενδυμιων.Αφιερωμενο

[Διηνέκης]

Είναι δύσκολο να εκτιμήσεις κάποιον, που δεν εκτιμά τον εαυτό του. Δίκιο έχει το παλικάρι. Πήγαινε στο σχολείο και ασχολιόταν με τις γκόμενες, το Φοίβο, τη Βανδή, τις καγκουριές και τη φραπεδιά στην καφετέρια. Και οι κακοί καθηγητές μοίραζαν βαθμούς σαν στραγάλια και περνούσε το παιδί τις τάξεις. Όχι μόνο το συγκεκριμένο παιδί, αλλά πάρα πολλά παιδιά, ακριβώς σαν και αυτό. Η μοναδική εμπλοκή τους με τη μαθησιακή διαδικασία ήταν η καταστροφή της ή η διακωμώδησή της. Παρ' όλα αυτά, οι κακοί καθηγητές, οι γραφικοί, οι αναίσθητοι, οι ιδιαιτεράδες, οι μεθύστακες, τα ρομπότ (πόσα κλισέ ακόμα, Θεούλη μου), βάζανε στο παιδί και στα κολλητάρια του βαθμούς αβέρτα και όλα μέλι γάλα. Στο Γυμνάσιο το παιδί δε μπορούσε να γράψει σωστά μια ρημάδα πρόταση. Έφτανε γ' τάξη με σπρωξιές, με κλάματα και παρακάλια από τους γονείς 'βάλε του δάσκαλε ένα βαθμό να τελειώσει το σχολείο, να πάει να μάθει μια τέχνη', και όταν έπαιρνε το βαθμό, αντί για να πάει να μάθει τέχνη, τσουπ... να 'τος του χρόνου και στο λύκειο. Και ξανά μανά το ίδιο βιολί.

Ηθικό δίδαγμα: αν αντιμετωπίζαμε, εμείς οι ίδιοι, το επάγγελμά μας με την αρμόζουσα σοβαρότητα, αν ήμαστε ακριβοδίκαιοι στις κρίσεις και στις αξιολογήσεις μας, αν αρνιόμαστε να κάνουμε 'εκπτώσεις' στις αρχές μας, ενδεχομένως παρασυρμένοι από την ανάγκη μας για τη διατήρηση της βολής μας, και αν δεν ήμαστε θιασώτες του δόγματος 'ωχ, αδερφέ, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα', σίγουρα θα μας σέβονταν περισσότερο.

Είναι αλήθεια ότι τη μόρφωσή μας, την οποία συχνά επικαλούμαστε για να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ της αναγκαιότητάς μας, πρώτοι από όλους εμείς δεν την εκτιμούμε.

[Χόμπιτ]

ε και γω αφού δε με εκτιμά ο γερμανολαζός (τα σκυλιά κάποτε μοιάζουν τα αφεντικά τους) πάω να φάω μια γαρδούμπα και μπόλικη μαγειρίτσα, μετά θα πιω μέχρι να κοκκινίσουν τα μάγουλά μου και να μη με αντέχει ο ταξιτζής, θα καπνίσω και στο καπνιστήριο και μετά θα σηκωθώ να γράψω ένα άρθρο για την άτιμη την παλιο κενωνία που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει στα τάρταρα.

[apri]

@PanayotisYannakas

Μακάρι το πρόβλημα να ήταν μόνο οι καθηγητές που λοξοδρόμησαν, Παναγιώτη.

Διάβασε πιο προσεκτικά όσα έγραψες εσύ ο ίδιος.
Λες πως οι καθηγητές που γνώρισες δεν ήταν εμπνευσμένοι, βαριόντουσαν, διεκπεραίωναν απλά έναν ρόλο.
Και οι μαθητές; Πού ήταν τα όνειρα των μαθητών για να γίνουν κάτι καλύτερο; Πού ήταν ο μόχθος "για να μάθουν γράμματα" και να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο από αυτό που τους έδειχναν οι μεγαλύτεροι;
Ένα "χαρτί" δεν επιθυμούσατε οι περισσότεροι, ακόμα κι αν δεν το αξίζατε; Μόνος σου δεν λες πως "κανείς δεν είχε διάθεση" για κάτι παραπάνω; Και δεν αναφέρομαι μόνο στα διδασκόμενα μαθήματα, αλλά ακόμα και στις εξωσχολικές ασχολίες και προτιμήσεις, που περιορίζονταν στα "εύκολα" και όχι στο κάτι παραπάνω.
Μήπως τελικά αυτό το "παραπάνω", που τώρα σου λείπει, αλλά τότε δεν επιδίωκες, εμπεριείχε προσωπικό κόπο και γι' αυτό ανέμενες, όπως τόσοι άλλοι, να σας προσφερθεί έτοιμο στο πιάτο, για να δεήσετε να το γευθείτε;

Ξέρεις κάτι; Σε όλη την ανάρτησή σου περιγράφεις την "κακοδαιμονία της ευκολίας" που διέπνεε όλη την κοινωνία, τουλάχιστον μετά τη Μεταπολίτευση. Γιατί όλη η κοινωνία είχε ως πρότυπο την ευκολία σε όλες της πτυχές της ζωής: στο χρήμα, στη γνώση, στις ανθρώπινες σχέσεις, στην εργασία, ακόμα και στους τρόπους διασκέδασης ή στους τρόπους διεκδίκησης.

Κι η ευκολία πάντα ελκύει τον άνθρωπο στην αρχή. Μόνο που όπως διαπιστώνεις κι εσύ, αργά ή γρήγορα καταλαβαίνεις ότι με την ευκολία χάνεις το βαθύτερο νόημα και το ενδιαφέρον, χάνεις τις γέφυρες που σε ένωναν με τους γύρω σου αφού μπορείς τόσο εύκολα να επιβιώνεις και να περνάς καλά χωρίς την ανάγκη κανενός. Μια κοινωνία που έχει ως πρότυπο την ευκολία, σιγά-σιγά γίνεται μια κοινωνία κενή νοημάτων και συλλογικών οραμάτων και κάποτε καταρρέει.


Τελευταία διάβαζα ένα άρθρο του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου και στάθηκα στις παρακάτω γραμμές, γιατί τις βρήκα θλιβερά αληθινές:

"Με άλλα λόγια, έχει αποδειχτεί πλέον πολλάκις πως όσο οι μέσοι Έλληνες ψηφοφόροι έχουν ένα πιάτο μακαρόνια στο τραπέζι και μια τηλεόραση να τους μουδιάζει τον εγκέφαλο με χυδαιότητες πάσης φύσης, δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να διεκδικήσουν οτιδήποτε περαιτέρω.

Αυτό είναι το κοινωνικό συμβόλαιο στην Ελλάδα και απλά «δεν προβλέπεται» η παιδεία, η ευνομία, η ισοπολιτεία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ή το οποιοδήποτε συλλογικό όραμα ικανό να ξεπεράσει τους γραφικούς εθνικισμούς ή τα φολκλορικά κλισέ."



Πρέπει με κάποιον τρόπο να σηκώσουμε το κεφάλι και να θυμηθούμε τα αυτονόητα αγαθά μιας κοινωνίας που βάλαμε στην άκρη, κατασυκοφαντώντας τα ή αδιαφορώντας γι' αυτά προκειμένου να ικανοποιήσουμε εύκολα τον εαυτούλη μας.
Αν δεν καταφέρουμε να ξαναονειρευτούμε ως κοινωνία, τότε το μέλλον θα γίνεται όλο πιο σκοτεινό.

[guestteacher]

Παναγιώτη,

Υπάρχουν αρκετοί εδώ μέσα που θα σε κατηγορήσουν, θα το προσωποποιήσουν, θα σου πουν ότι μας πυροβολείς κ.α.
Μπράβο καταρχήν στο θάρρος σου να γράψεις εδώ μέσα γνωρίζοντας ότι οι συσχετισμοί είναι εναντίον σου.
Για να γράψεις όμως εδώ μέσα κάποιοι στο έμαθαν. Όπως και εμένα και σε όλους.
Ξέρεις τι έλεγα πάντα.
Για τα καλά μου ευθύνονται οι άλλοι για τα άσχημα μου μόνο εγώ.
Γιατί όταν έπρεπε δεν μίλησα,δεν έδρασα, δεν προσπάθησα να αλλάξω κάτι από τα κακώς κείμενα.
Εγώ καταλαβαίνω αυτά που γράφεις και σου υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να αλλάξω.
Προσπάθησε και εσύ να καταλάβεις ότι αν ένα κομμάτι της κοινωνίας νοσεί τότε όλη η κοινωνία νοσεί...
Και η εκπαίδευση είναι κομματι της κοινωνίας γιατί ζούμε σε ένα ανοικτο περιβάλλον με αλληλεπιδράσεις εκατέρωθεν.

ΥΓ. Σε ευχαριστούμε για την συμμετοχή σου και την συμβολή σου στον προβληματισμό μας και καλή Ανάσταση νας έχεις.

[guestteacher]

Παναγιώτη,

Σου υποσχέθηκα να διορθωθώ και το έκανα άμεσα

Εγραψες ....

 Πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι η μόνη δουλειά που μπορούμε να κυνηγήσουμε είναι σερβιτόροι. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε και να κρίνουμε τους πολιτικούς. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε και να κρίνουμε τι λένε τα κανάλια, δεν ξέρουμε τι είναι δημοσιογραφία και τι προπαγάνδα. Αυτά που μας δώσατε είναι ανεπαρκή. Και κοιτάξτε την κατάσταση ειλικρινά, δεν μας έλειπαν ούτε υπολογιστές, ούτε κτήρια, ούτε ζέστη, ούτε εργαστήρια. Τα βολεύουμε με αυτά που υπάρχουν, καλή διάθεση να υπάρχει... αλλά δεν υπάρχει


Αλλά είσαι

http://yannakas.me/about-me/

Και γράφεις

http://ischool.e-steki.gr/showthread.php?t=149371

http://yannakas.me/

Οπως λοιπόν βλέπω ούτε γκαρσόνι δουλεύεις και μια χαρά σπουδάζεις ή αποφοίτησες....λοιπόν μπορείς να μας πεις τώρα ξεκάθαρα τα κίνητρα σου; Εκτός αν συμμετέχεις και εσύ στον πόνο της νεολαίας...αυτής που δεν είχε την δυνατότητα να σπουδάσει και την πολυτέλεια να γράφει 17000+ μηνύματα μόνο σε ένα site αλλά ποτέ δεν κατηγόρησε τους άλλους για τις δικές της ανεπάρκειες...

ΥΓ. Καλό Πάσχα σου είπα; Οχι; Καλό Πάσχα να έχεις και ελπίζω το Αγιο Φως να σε φωτίσει παληκάρι μου....

[apri]

Ελπίζω μόνο η μακροσκελής περιγραφή του "ανεπαίσθητου εντειχισμού" του κατά τα καβαφικά πρότυπα (http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=3&cat=1),, να είναι απλά ένα απωθημένο και όχι μια ψυχολογική προετοιμασία της κοινής γνώμης για τη λύση που προτείνει:

Αν είστε κοινωνικοί λειτουργοί ευθύνεστε για αυτό και ακριβώς αυτό αποδεικνύει, ότι το βασικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι τόσο καταστραμμένο που μόνο ένα shut down είναι η λύση.

ΥΓ. guestteacher....είσαι Ηρακλής Πουαρώ, όχι αστεία.