*

Αποστολέας Θέμα: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα  (Αναγνώστηκε 58194 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος harac

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2490
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« στις: Δεκέμβριος 17, 2014, 09:14:48 μμ »
Μύθοι και αλήθειες  για τη ζωή των εκπαιδευτικών στα δυσπρόσιτα:
Για τα μικρά  δυσπρόσιτα λέγονται πολλές αλήθειες ,αλλά κυκλοφορούν και πολλοί μύθοι.  Καταθέτω ορισμένα στερεότυπα:

•   Γνωρίζεσαι ευκολότερα  με τους συναδέλφους  και  βρίσκεις ευκολότερα παρέες από ότι σε ένα μεγάλο μέρος
•   Υπάρχει μεγαλύτερη αλληλοβοήθεια και αλληλεγγύη μεταξύ συναδέλφων γιατί οι δυσκολίες ενώνουν τους ανθρώπους
•   Ο χειμώνας είναι χάλια
•   Αν δεν έχεις παρέες, ο καιρός δεν περνά με τίποτα
•   Οι διευθυντές των μικρών  σχολείων δείχνουν μεγαλύτερη κατανόηση και ευελιξία  σε σχέση με αυτούς που διευθύνουν  μεγάλα σχολεία, γιατί οι απαιτήσεις είναι μικρότερες.
•   Οι μαθητές είναι περισσότερο πρόθυμοι και συνεργάσιμοι

Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Αν θέλετε,  θα είχε ενδιαφέρον να καταθέσετε τις εμπειρίες σας.

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 01:59:26 »

Αποσυνδεδεμένος minus03

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 568
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #1 στις: Δεκέμβριος 17, 2014, 10:37:57 μμ »
για να τα παρουμε με τη σειρά... :)
παρέες ναι,γνωρίζεις...εξαρτάται βεβαια απο το τι ψάχνεις...οι νεοι συναδελφοι σε ηλικια δεν σημαινει οτι ειναι και απαραιτητα καλη παρέα...επίσης υπάρχουν ακομα και στα μικρά μερη πολλοί ντόπιοι....
ο χειμωνας ειναι οντως δυσκολος...
εννοειται πως αν δεν βρεις κατι να ασχοληθεις, ή δεν εχεις παρεα ή δεν κανεις ευκολα συμβιβασμους ,δεν περνα ευκολα ο καιρος...
διφωνω για τους διευθυντες...στα μικρα σχολεια και νησια εχω προσωπικα συναντησει τους πιο δυστροπους και περιεργους διευθυντες...
το κλιμα στους συλλογους δεν ειναι απαραιτητα καλο επειδη ειναι λιγοι...
και τα παιδια ,...αν ειναι πολυ τουριστικο το νησι ας πουμε, δεκαρα τσακιστη δεν δινουν ουτε για το δασκαλο ουτε για τα μαθηματα...
γενικα ,αν μπορουσα να διαλεξω...πολη...και μαλιστα μεγαλη...και ας χανομουν στην ανωνυμια...προσωπικη γνωμη παντα... :)

Αποσυνδεδεμένος harac

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2490
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #2 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 12:07:39 πμ »
Ήμουν για τέσσερα χρόνια στο ίδιο όμορφο δυσπρόσιτο νησάκι, αλλά έχω βρεθεί και σε μεγαλύτερα μέρη. Αν μπορούσα να διαλέξω, σίγουρα θα προτιμούσα μεσαία ως μεγαλύτερα μέρη:

•   Στο θέμα των κοινωνικών επαφών δεν περίμενα κάτι διαφορετικό.  Η εμπειρία μου έδειξε ότι όσο πιο μικρό το μέρος, τόσο περιορίζονται και οι επιλογές σε παρέες  και κοινωνική ζωή, εκτός αν είσαι ντόπιος. Αν θες να έχεις  παρέες στα ενδιαφέροντά σου , πρέπει να βάλεις πολύ «νερό στο κρασί σου». Εύκολα γνωρίζεσαι, αλλά δύσκολα «δένεσαι». Όμως έχω γνωρίσει  εξαιρετικούς ανθρώπους και σε άλλους χώρους εκτός από τους συλλόγους.
•   Η αλληλεγγύη εξαρτάται από όλους μας. Συνήθως οι σύλλογοι  συγκεντρώνουν τυχαία εκπαιδευτικούς από διαφορετικά μέρη και με διαφορετικές νοοτροπίες. Πολλοί είναι αυτοί που συμπαραστέκονται στις δυσκολίες των άλλων, έχω δει όμως και περιπτώσεις ανταγωνισμού όπου «ο ένας κοιτά να βγάλει το μάτι του αλλουνού»  ή απλώς αδιαφορίας όπου οι περισσότεροι είναι συνένοχοι σε ανεπίτρεπτες καταστάσεις και αδικίες,, κάνοντας τα «στραβά μάτια»...
•     Ο χειμώνας, αν εξαιρέσεις τα συχνά απαγορευτικά, που εντείνουν το αίσθημα του αποκλεισμού, είναι η καταλληλότερη εποχή για διάβασμα, σεμινάρια   και μεταπτυχιακά εξ΄ αποστάσεως. Είναι και όμορφος, γιατί τα νησιά έχουν δύο εποχές, καλοκαίρι και άνοιξη. Η άνοιξη ξεκινά το Δεκέμβριο, με τις πρώτες βροχές και  το τοπίο είναι καταπράσινο. Από τον Ιανουάριο και μετά οι εξοχές γεμίζουν λουλούδια μέχρι και το Μάιο.  Για όσους αγαπούν το περπάτημα και τη φύση, τότε είναι η καλύτερη εποχή.
•     Οι παρέες είναι υποκειμενικό ζήτημα , εξαρτάται από τον κάθε ένα μας. Πάντως αν έχεις λάθος προσδοκίες από λάθος ανθρώπους και  λάθος τόπους, συνήθως απογοητεύεσαι. Σπάνια βρίσκεις ακριβώς αυτό που θα ήθελες.   Αν όμως δεν έχεις ιδιαίτερες απαιτήσεις , περνάς καλά γιατί ξέρεις τι να περιμένεις από τους άλλους .Όπως και να είναι όμως, οι επιλογές περιορίζονται.  Στα μικρά μέρη όλοι ξέρουν που είσαι, τι κάνεις, ποιους βλέπεις, πόσες καλημέρες είπες σήμερα, αν είχες νεύρα εχτές, αν ξέχασες να χαιρετήσεις τη γειτόνισσα  κλπ. Τίποτα δεν περνά απαρατήρητο, περνάς καθημερινό «σκανάρισμα», ειδικά από τους ντόπιους. Στο μέρος που ήμουν, ο Δήμος και μερικοί γονείς είχαν μια ιδιαίτερα επιθετική στάση απέναντι στους εκπαιδευτικούς, δημιουργούσαν εντάσεις και  τους φερόντουσαν σαν να ήταν όμηροί τους. Παρέμβαιναν διαρκώς στα θέματα του σχολείου.  Όσο και αν ο Δήμος έχει συνεισφέρει πολλά στο σχολείο, δεν μπορεί να επεμβαίνει διαρκώς στη λειτουργία του και όταν δεν συμφωνεί σε κάτι με τους εκπαιδευτικούς, να το κλείνει (!).  Στα μεγάλα μέρη χάνεσαι μέσα στην ανωνυμία με τα θετικά και τα αρνητικά της και αυτό για εμένα είναι προτιμότερο.
•   Ξέρω ότι θίγω ένα ευαίσθητο σημείο. Οι καλύτεροι διευθυντές που είχα, ήταν όλοι στα μεγάλα σχολεία. Οι διευθυντές των μικρών δυσπρόσιτων σχολείων βρίσκονται σε αυτή θέση συχνά λίγο τυχαία,  χωρίς να διαθέτουν πάντοτε  τα απαραίτητα ουσιαστικά προσόντα και εμπειρία.  Πολλές φορές δεν γνωρίζουν πως να διαχειριστούν κρίσεις στο σύλλογο, στους μαθητές και στην τοπική κοινότητα (το τελευταίο είναι και το δυσκολότερο). Χωρίς να φταίνε πάντα, γίνονται τυπολάτρες, ιδιαίτερα ευθυνόφοβοι και δε δείχνουν ευελιξία.  Φοβούνται να διευκολύνουν καταστάσεις και να δείξουν ανθρώπινο πρόσωπο. Άλλοι πάλι γίνονται εξουσιομανείς και βγάζουν σαδισμό.  Σε μεγάλα μέρη, οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες και απαιτούνται «κότσια», στο μικρό απομονωμένο μέρος όμως κάποιοι  παρασύρονται εύκολα σε ατοπήματα, συχνά από άγνοια ή εν γνώσει τους. Νομίζουν ότι εκεί δεν θα τους ελέγξει κανείς.  Μαθαίνουν διοίκηση  «στου κασίδη το κεφάλι». Τα μικρά μέρη ευνοούν «δικτατορίες» και ο εκπαιδευτικός πρέπει να έχει συνεχώς τα μάτια του δέκα τέσσερα..  Ευτυχώς υπάρχουν και  κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, άνθρωποι που αγωνίζονται σε δύσκολες συνθήκες για το καλύτερο, προσφέροντας πολλά στο σχολείο και δεν πρέπει να τους αγνοούμε.
•     Οι μαθητές έχουν  σαφώς λιγότερα ερεθίσματα και λιγότερες ευκαιρίες σε σχέση με τα μεγάλα μέρη. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν φτωχότερες επιδόσεις σε μεγαλύτερο ποσοστό  σε σύγκριση με τους μαθητές σε μεγαλύτερα μέρη.  Αν εκμεταλλευτούν το γεγονός ότι είναι λίγοι σε σχέση με τον αριθμό των εκπαιδευτικών και το ότι μπορεί να τους δοθεί μεγαλύτερη σημασία από ότι σε ένα μεγαλύτερο σχολείο, τότε μπορεί να  επωφεληθούν και να μάθουν περισσότερα. Δεν το κάνουν όμως πάντοτε, ιδιαίτερα στα τουριστικά μέρη όπως έγραψε και  ο minus03. Φυσικά σε μικρά μέρη έχω  δει και πολύ καλούς μαθητές.  Δυστυχώς όμως πολλοί είναι αυτοί που  απογοητεύονται και δεν δείχνουν προθυμία. Πολλά παιδιά, ιδιαίτερα μεταναστών, εγκαταλείπουν και το σχολείο. 


       Ίσως σας κούρασα, αλλά νομίζω οτι είναι καλό να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας

Αποσυνδεδεμένος celtic77

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 150
  • Φύλο: Άντρας
  • ΠΕ70 (Δασκάλων) & ΠΕ11 (Φυσικής Αγωγής).
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #3 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 12:09:42 πμ »
Προσωπική εμπειρία από την Κύθνο.....
Παρέες με άλλου καθηγητές (με λίγους καλούς), με άλλους (συμβιβασμός) αλλά έτυχε τότε
Διευθυντής πολύ καλός
Μαθητές πρόθυμοι για μάθημα εκτος σχολείου, στο σχολείο μέτρια κατάσταση
Χειμώνας (δεν υπήρχε γενικά έκανε ζέστη)

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 01:59:26 »

Αποσυνδεδεμένος noname

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 460
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #4 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 06:44:10 πμ »
Οι διευθυντές των μικρών δυσπρόσιτων σχολείων βρίσκονται σε αυτή θέση συχνά λίγο τυχαία,  χωρίς να διαθέτουν πάντοτε  τα απαραίτητα ουσιαστικά προσόντα και εμπειρία.  Πολλές φορές δεν γνωρίζουν πως να διαχειριστούν κρίσεις στο σύλλογο, στους μαθητές και στην τοπική κοινότητα (το τελευταίο είναι και το δυσκολότερο). Χωρίς να φταίνε πάντα, γίνονται τυπολάτρες, ιδιαίτερα ευθυνόφοβοι και δε δείχνουν ευελιξία.  Φοβούνται να διευκολύνουν καταστάσεις και να δείξουν ανθρώπινο πρόσωπο. Άλλοι πάλι γίνονται εξουσιομανείς και βγάζουν σαδισμό.  Σε μεγάλα μέρη, οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες και απαιτούνται «κότσια», στο μικρό απομονωμένο μέρος όμως κάποιοι  παρασύρονται εύκολα σε ατοπήματα, συχνά από άγνοια ή εν γνώσει τους. Νομίζουν ότι εκεί δεν θα τους ελέγξει κανείς.  Μαθαίνουν διοίκηση  «στου κασίδη το κεφάλι». Τα μικρά μέρη ευνοούν «δικτατορίες» και ο εκπαιδευτικός πρέπει να έχει συνεχώς τα μάτια του δέκα τέσσερα..
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 18, 2014, 06:48:08 πμ από noname »

Αποσυνδεδεμένος topsy

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1679
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #5 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 08:52:14 πμ »
Ο,τι ισχυει στα δυσπροσιτα, ισχυει και στα μεγαλα αστικα κεντρα. 12 χρονια σε νησια γνωρισα εξαιρετικους διευθυντες, συλλογους και ανθρωπους, οπως γνωρισα και αθλιους. Ασχετοι διευθυντες που εχουν βρεθει στις θεσεις τους υπαρχουν και στις πολεις αρκει να εχεις μια καλη πολιτικη ακρη (aka συνεντευξη). Αφορισμοι δεν χωρανε πουθενα. Οσο για παρεες και φιλιες, ο καθενας μας κουβαλαει τον χαρακτηρα του παντου. Αν εισαι θετικος ανθρωπος κανεις φιλους, αν εισαι μιζερος, εισαι και στο νησι και στην Αθηνα.
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 18, 2014, 08:54:45 πμ από topsy »

Αποσυνδεδεμένος ERTA

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 636
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #6 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 09:31:23 πμ »
Δυσπρόσιτα....αρχικά πήγαμε για τα μόρια όταν το υπουργείο τα έδινε και οι πιο πολλοί από εμάς -σιγά μην μας έννοιαζε το μέρος το οποίο όυτε στο χάρτη δεν ξέραμε που ήταν αλλά ας όψονται τα μόρια....
Σπίτια :αν σε στέλναν τον Νοέμβριο και μετά τα καλά τα είχαν πιάσει όσοι ήταν εκεί από Σεπτέμβριο...οπότε εσύ έπρεπε να μείνεις στα αχούρια τους τα χρυσοπληρωμένα. Είχε και φτηνά μα αν ήσουν με 11 ώρες  ωρομίσθιος πάλι δεν σου φτάνανε.
Σύλλογος μεγαλος δεν υπάρχει άλλος: η ανθρωποφαγία και το κουτσομπολιό πήγαινε σύννεφο Οι πιο πολλοί εκεί επειδή δεν την πάλευαν λόγω του ό, τι ήταν και 4 και 7 και 10 χρόνια στο ξερόνησο εκτώνωναν την libido τους πάνω σου:από τα μάθημα που έκανες μέχρι και την ενδυμασία σου. Τρελό bulling δίοτι όταν έχεις μια βαλτωμένη επαγγελματική ζωή (καθόλου μετάθεση, αξιολόγηση, μισθοί στα τάρταρα, οι μαθητές σου δεν νοιάζονται για το μάθημά σου και το επίπεδό τους είναι ''δημοτικό''), οικογενειακή και κοινωνική ζωή λες , δεν πιάνω τον κ... του αναπληρωτή ή του ωρομίσθιου αφγού δεν μπορώ να πιάσω το κ... του Λοβ, της Άννας, του Αρβ ΚΛΠ;΄άσε που πολλοί το είχαν κάνει και επιστήμη:έλεγαν σε ένα σχολέιο που ήμουν ο διεθυντής με την παρέα του :''να έλθει κανένας καινούργιος να περάσουμε καλά (δηλ. να γελάσουμε μαζί του...)όχι πολύ πρέα δίοτι παραγνωρίζεσαι :είδα συλλόγους να μην μιλιώνται μεταξύ τους για γκομενικά!!!
Μαθητοπατερισμός και άγιος ο θεός:: αν βρεις διευθυντές και συναδέλφους ντόπιους´....κώλος και βρακί με την τοπική κοινωνία και με μαμάδες....
όταν πρωτοπήγα σε Κυκλαδονήσι μου λέει ο διευθυντής που πουλούσε τρομοκρατία βρίζοντας τα θεία από το πρώι ως το βράδυ-ό,τι δίνεις λαμβάνεις ,δηλαδή πρέπει να δώσεις -δεν κατάλαβα τι;-για να πάρεις άδεια. Πάντα υπήρχαν αυλές περί τον διευθυντή που βολευόταν με άγραφες κλπ.
Κοινωνική ζωή και πως περνάει ο ριμαδοχειμώνας στο ξερόνησο: έχοντας 7 χρόνια στα μαγικά νησιά των Κυκλάδων σας λέω το εξής:πρέπει να είσαι έτοιμος να μην ταιριάξεις με όλους ακόμα και με κάνενα αφού μπορέι να έχουν ήδη παρεάκια κι εσύ να είσαι στους εκτός- ακόμα και για οικονομικούς λόγους-ή ηλικίες να μην ταιριάζουν ή να είναι όλοι εκεί αρκετά χρόνια οπότε πού να βγουν στα ίδια και τα ίδια μέρη και καφετέριες;άσε που τα οικονομικά είναι δύσκολα για όλους (πάνε εκείνες οι εποχές που μόλις σχολάγαμε πηγαίναμε μετά σε ταβέρνες και στο καπάκι για καφέ και μέχρι πρωίας ) οπότε τι κάνεις; βάζεις ιντερνετάκι στο σπίτι ή βρίσκεις σπίτι με free wi-fi,  έχεις και μια βαλίτσα βιβλία και το ρίχνεις στην μελέτη ή τελειώνεις ένα μάστερ ή το ρίχνεις στην χειμερινή κολύμβηση και στους περιπάτους ή στη μαγειρική...
συγκοινωνία :άμα είσαι σε νησάκι με blue star κάτι πάει κι έρχεται αν είσαι εκέι που πάει ο ventouris ferries κάνε κανένα τάμα να μην  έχει απαγορευτικό...
μαθητές: χαμηλό έως τραγικό επίπεδο. άσε που ζουν από τον τουρισμό...καλα παιδιάκια αλλά και τσογλανάκια,
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 18, 2014, 09:50:28 πμ από ERTA »

Αποσυνδεδεμένος harac

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2490
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #7 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 06:38:43 μμ »
Ο,τι ισχυει στα δυσπροσιτα, ισχυει και στα μεγαλα αστικα κεντρα. 12 χρονια σε νησια γνωρισα εξαιρετικους διευθυντες, συλλογους και ανθρωπους, οπως γνωρισα και αθλιους. Ασχετοι διευθυντες που εχουν βρεθει στις θεσεις τους υπαρχουν και στις πολεις αρκει να εχεις μια καλη πολιτικη ακρη (aka συνεντευξη). Αφορισμοι δεν χωρανε πουθενα. Οσο για παρεες και φιλιες, ο καθενας μας κουβαλαει τον χαρακτηρα του παντου. Αν εισαι θετικος ανθρωπος κανεις φιλους, αν εισαι μιζερος, εισαι και στο νησι και στην Αθηνα.
Συμφωνώ. Η μιζέρια βρίσκεται μέσα μας. Αν σου φταίνε όλα στο μεγάλο μέρος, σου φταίνε και στο μικρό. Απλώς στο μικρό μέρος, ειδικά αν είσαι και πολλά χρόνια στον ίδιο τόπο, βλέποντας τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα διαρκώς, κουράζεσαι ευκολότερα και πρέπει συνεχώς να ψάχνεις για διεξόδους .

Αποσυνδεδεμένος harac

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2490
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #8 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 09:25:43 μμ »

Μαθητοπατερισμός και άγιος ο θεός:: αν βρεις διευθυντές και συναδέλφους ντόπιους´....κώλος και βρακί με την τοπική κοινωνία και με μαμάδες....


Δεν είναι απαραίτητο να είναι ντόπιοι. Σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, έχω περάσει από δύο απομακρυσμένα νησάκια, σε διαφορετικά διαμερίσματα του Αιγαίου. Και στα δύο είδα διευθυντές που ενώ δεν ήταν ντόπιοι, απλώς ήταν "παλιοί" στο νησί, καλόπιαναν τις τοπικές αρχές και τις μαμάδες, κατηγορώντας συστηματικά τους συναδέλφους για "ψύλλου πήδημα". Έχω δει όμως και το αντίθετο άκρο, όπως έχω ήδη περιγράψει, να μη μπορούν να διαχειριστούν καθόλου κρίσεις με τους ντόπιους και οι καταστάσεις να οξύνονται με άσχημα αποτελέσματα.

Αποσυνδεδεμένος S__p

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 41
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #9 στις: Δεκέμβριος 18, 2014, 11:52:27 μμ »
Στα μικρά μέρη οι διευθυντές ενδιαφέρονται για την καλή τους σχέση με τοπική κοινωνία πρωτίστως κ για τη διατήρηση της θέσης τους για την οποία συχνότατα δεν έχουν ακόμη κ τυπικά προσόντα. Έχουν το πλεονέκτημα της προηγούμενης γνώσης λόγω χρόνου στο μέρος κ αν δεν ικανοποιηθούν εύκολα κατηγορούν συναδέλφους σε ντόπιους. Ο,τι λέω δεν αφορά όλους,σίγουρα όμως ένα μεγάλο μέρος. Κ φυσικά προέρχεται απο προσωπική πείρα.
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 18, 2014, 11:55:45 μμ από S__p »

Αποσυνδεδεμένος greedo

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3580
  • Φύλο: Άντρας
  • Han shot first...
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #10 στις: Δεκέμβριος 19, 2014, 02:16:02 πμ »
 Πάντως είναι όμορφα στα μικρά μέρη!  :)
  

Αποσυνδεδεμένος topsy

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1679
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #11 στις: Δεκέμβριος 19, 2014, 09:42:18 πμ »
Και που να δεις τι σημαινει καλοπιανω γονεις σε ορισμένα "καλά" σχολεια της Θεσσαλονίκης!!

Αποσυνδεδεμένος harac

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2490
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #12 στις: Δεκέμβριος 21, 2014, 02:15:02 μμ »
Συνεχίζω  ακόμα με μερικές αλήθειες και μύθους για τη ζωή στα δυσπρόσιτα:

•   Μια που είσαι στην πινέζα, όταν έχει καλό καιρό, έχεις την ευκαιρία να επισκεφθείς και όλα τα γύρω εξωτικά νησάκια ή μεγαλύτερα μέρη για βόλτα, προμήθειες και ψώνια
•   Επειδή δεν έχεις πολλά έξοδα σε μεταφορικά (ταξί, λεωφορεία, κλπ), ξοδεύεις λιγότερα από όσα θα ξόδευες αν ήσουν σε ένα μεγάλο μέρος.
•   Δεν έχεις να πας σε πολλά σχολεία και δεν σου βγαίνει η γλώσσα στο τρέξιμο.
•   Λόγω αποστάσεων, μπορεί να γίνει ευκολότερα μάθημα  και με σύγχρονες τεχνολογίες πληροφορικής , (πχ.  χρησιμοποιώντας σαν συμπληρωματικό μέσο την τηλεδιάσκεψη), ειδικά για ότι αφορά στο «κοινωνικό σχολείο»
•   Στα μικρά σχολεία υπάρχει λιγότερη γραφειοκρατία, άρα έχεις περισσότερο χρόνο να οργανώσεις και να προετοιμάσεις το μάθημά σου
•   Έχεις  όμως περισσότερα αντικείμενα, άρα και περισσότερη προετοιμασία, γιατί οι αναθέσεις σου  συχνά είναι  ότι λείπει από το πρόγραμμα  σε ώρες και δεν υπάρχει άλλος διαθέσιμος εκπαιδευτικός να το καλύψει
•   Είναι εύκολο να πάρεις μετάθεση ή απόσπαση σε δυσπρόσιτο αν θες να πάρεις μόρια
•   Με την κρίση και την ανεργία στις μεγάλες πόλεις, πολλοί  νέοι επιστρέφουν στην επαρχία και έτσι ο πληθυσμός στα μικρά μέρη έχει αρχίσει να ανανεώνεται. Αυτό σημαίνει και αυξανόμενο αριθμό  μαθητών στα μικρά σχολεία

       Συμφωνείτε; Διαφωνείτε;  Έχετε να συμπληρώσετε  κάτι;

Αποσυνδεδεμένος ERTA

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 636
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα
« Απάντηση #13 στις: Δεκέμβριος 21, 2014, 03:06:10 μμ »
Έχεις λίγα παιδάκια στα τμήματα κι όχι 25άρια κλπ.
Κόβεται συχνά το ρεύμα λόγω  κακών καιρικών συνθηκών και πεπαλαιωμένου δικτύου (γι' αυτό πολλά σπίτια σε αυτά τα μέρη είναι εφοδιασμένα με ''λάμπες κινδύνου'' για φως στο σκοτάδι όταν αιφνιδιαστικά κοπεί το ρεύμα.)
Το κατεψυγμένο πάει σύννεφο διότι φρέσκα δεν φτάνουν και πολύ εύκολα...ενώ σε μίνι μάρκετ πολλά προϊόντα είναι κοντά στη λήξη τους...
Επίσης παρακαλάς να μην πάθεις τίποτα: ένα σούπερ πούμα θα σε πάρει. Ένα φαρμακείο θα υπάρχει για καλή σου τύχη ή κανένας αγροτικός... Όσο δε για άλλα κοίτα μην σου χαλάσει σπάσει κανένα δόντι διότι για οδοντίατρο....τα χριστούγεννα!,  να μην σου πω το καλοκαίρι άμα φύγεις οριστικά από το ξερόνησο...

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158558
  • Σύνολο θεμάτων: 19200
  • Σε σύνδεση σήμερα: 441
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 2
Επισκέπτες: 387
Σύνολο: 389

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.087 δευτερόλεπτα. 34 ερωτήματα.