*

Ψηφοφορία

Αλλαγή επαγγέλματος ναι ή όχι

ΝΑΙ
48 (60.8%)
ΟΧΙ
31 (39.2%)

Σύνολο ψηφοφόρων: 78

Αποστολέας Θέμα: Τι κάνεις όταν όνειρο ("εργασία" ως εκπαιδευτικός) γίνεται εφιάλτης;  (Αναγνώστηκε 83568 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος theodora7

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 778
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 02, ΠΕ60 ,ΠΕ23, ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ, ΣΛΑΒΙΚΩΝ,ΠΕ71
    • Προφίλ
Ναι αλλα οταν ελεγα για εξοδο απο το ευρω...καποιοι "συναδελφοι" εριχναν αναθεμα...δεν πειραζει ας εχουμε ευρω και μισθους 300-400 ευρω , συνταξεις των 200 ευρω , και να ζουμε σε ενα δωματιο στο πατρικο μας μαζι με τους γονεις μας...των οποιων η συνταξη βεβαιως μας στηριζει...

Δεν υπαρχει περιπτωση να ανακαμψουμε με το ευρω σαν νομισμα και αυτο το χρεος...
+++++++++++++++
Ο καιρός για παραμύθια έληξε!!!
https://www.youtube.com/watch?v=UmZulvbllPU
τὸ γὰρ φιλότιμον ἀγήρων μόνον, καὶ οὐκ ἐν τῷ ἀχρείῳ τῆς ἡλικίας τὸ κερδαίνειν, ὥσπερ τινές φασι, μᾶλλον τέρπει, ἀλλὰ τὸ τιμᾶσθαι.

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)

Αποσυνδεδεμένος chris75

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 681
  • Φύλο: Άντρας
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Ναι αλλα οταν ελεγα για εξοδο απο το ευρω...καποιοι "συναδελφοι" εριχναν αναθεμα...δεν πειραζει ας εχουμε ευρω και μισθους 300-400 ευρω , συνταξεις των 200 ευρω , και να ζουμε σε ενα δωματιο στο πατρικο μας μαζι με τους γονεις μας...των οποιων η συνταξη βεβαιως μας στηριζει...

Δεν υπαρχει περιπτωση να ανακαμψουμε με το ευρω σαν νομισμα και αυτο το χρεος...


Και καλά να είσαι στα 18 και στα 20, στις μέρες μας πάρα πολλοί/ες στις ηλικίες των 30, 40 και βάλε μένουν ακόμη με τους γονείς λόγω των αθλίων οικονομικών, για να μην μιλήσουμε για την ακόμη πιο απαράδεκτη, για να μην την χαρακτηρίσω αλλιώς κατάσταση, της επιστροφής του γιου ή της κόρης μαζί με τον/την σύζυγο(και οι δύο άνεργοι, σύνηθες στην περίοδο αυτή) μαζί με  το/τα παιδιά τους στο....παιδικό δωμάτιο στο πατρικό σπίτι!!!!! τάση, η οποία εμφανίζεται με όλο και πιο αυξημένους, ανησυχητικά, ρυθμούς στην εποχή μας!

Αποσυνδεδεμένος greedo

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3580
  • Φύλο: Άντρας
  • Han shot first...
    • Προφίλ
 Δυστυχώς εκεί μας φέρανε οι "Σόιμπλε" και οι ντόπιοι υπάλληλοί τους (που βέβαια εμείς ψηφίζουμε μην έχοντας άλλες επιλογές).
  

Αποσυνδεδεμένος dpa2006

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1377
  • Φύλο: Άντρας
  • Λατρεύω την εκπαίδευση, ΠΕ04.01
    • Προφίλ
Υπάρχουν και τόσα γραφεία ευρέσεως εργασίας που κερδοσκοπούν εις βάρος μας να τα λέμε κΙ αυτά... Καλύτερα όποιος ενδιαφέρεται να εργαστεί έξω να ψάξει κ λίγο μόνος του

Αυτό είναι πολύ παλιό φαινόμενο...
Δυστυχώς! :(

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)

Αποσυνδεδεμένος dpa2006

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1377
  • Φύλο: Άντρας
  • Λατρεύω την εκπαίδευση, ΠΕ04.01
    • Προφίλ
Ναι αλλα οταν ελεγα για εξοδο απο το ευρω...καποιοι "συναδελφοι" εριχναν αναθεμα...δεν πειραζει ας εχουμε ευρω και μισθους 300-400 ευρω , συνταξεις των 200 ευρω , και να ζουμε σε ενα δωματιο στο πατρικο μας μαζι με τους γονεις μας...των οποιων η συνταξη βεβαιως μας στηριζει...

Δεν υπαρχει περιπτωση να ανακαμψουμε με το ευρω σαν νομισμα και αυτο το χρεος...
Η Ελλάδα δεν μπορούσε να μπει στην Βέλτιστη Οικονομική Ζώνη (Optimum Currency Area) που λέγεται ΕΕ και έφτιαξε ο Ρόμπερτ Μαντέλ γιατί είχε δίδυμα ελλείμματα.
Η απόφαση για την εισαγωγή της ήταν καθαρά πολιτική.
Βέβαια πολλές χώρες "έτρεξαν" και έκρυψαν κάτι από τα οικονομικά τους ώστε να πληρούν τις προϋποθέσεις εισαγωγής και την έχουν πατήσει σαν κι εμάς...

Αποσυνδεδεμένος Αστραδενή

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 24
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Τι κάνεις όταν όνειρο ("εργασία" ως εκπαιδευτικός) γίνεται εφιάλτης;
« Απάντηση #215 στις: Σεπτέμβριος 30, 2016, 11:12:33 πμ »
Γεια σας, είμαι νέο μέλος και  πριν λίγες μέρες ανακάλυψα το forum σας. Σας αποστέλλω αυτό το μήνυμα, ελπίζοντας να πάρω κάποια απάντηση, αλλά και να βοηθήσω συναδέλφους να αποφασίσουν για το δικό τους μέλλον μέσω των παθημάτων μου... Πραγματικά τα τελευταία 5 χρόνια δεν ξέρω τι να κάνω με το θέμα της δουλειάς... Το 2007 που έδωσα πανελλήνιες - είχαν προηγηθεί χαρτιά μεσαίου επιπέδου σε αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά - έλεγα να πάω στη Διερμηνεία Μετάφραση. Όλοι μου έλεγαν να γίνω εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης , καθώς τότε υπήρχε ζήτηση και είχαν οι σχολές κάποιο άλφα επίπεδο, τελείωσα κανονικά το 2011 κι έπαθα " Διαμαντοπούλου "... Έκτοτε έκανα διαφόρων ειδών δουλειές του ποδαριού, ακόμη και σε μαγαζί με ρεμπέτικη μουσική, κι οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήταν και το καλύτερό μου...Όσον αφορά στα ιδιαίτερα..., ήταν σαν να κυνηγάω τα παιδιά με το δίκανο κι από πάνω  να έχω τους γονείς να λένε: " Θέλω το παιδί να γίνει πολιτικός μηχανικός " ( ενώ πήγαινε έκτη τάξη κι ούτε διαίρεση δεν μπορούσε να κάνει, καθώς ασχολούνταν με άλλα πράγματα πιο σημαντικά... πχ, νύχια, μαλλιά κά)..Στο τέλος, έμενα και απλήρωτη από μερικούς...Πέρασαν 2- 3 χρόνια και πάνω που ήρθε η σειρά μου να με καλέσουν, τότε, έπαθα " Λοβέρδο"... Στο μεταξύ, όλα αυτά τα χρόνια έδινα εξετάσεις στο ωδείο του νομού μου, συν τα ιδιαίτερα μαθήματα που έκανα στο δάσκαλο μουσικής που με είχε μαθήτρια από την πρώτη δημοτικού... Και πήρα μετά από 5 χρόνια το πτυχίο κλασικής κιθάρας ( συν άλλα 10 που είχαν προηγηθεί όσο πήγαινα στο σχολείο). Φέτος πια, έκανα τα χαρτιά σαν εκπαιδευτικός δημοτικής, όχι σαν 70.50 γιατί δεν περάστηκαν εγκαίρως τα μόριά μου, και τώρα πια περιμένω για κάτι που δεν είναι βέβαιο, γιατί κάθε φορά, στο παρά πέντε όλο και κάτι γίνεται... Πλέον έχω φτάσει 27 χρονών - δεν είμαι μεγάλη, αλλά δεν είμαι και μικρή, κι έχουν προηγηθεί τόσα χρόνια ταλαιπωρίας - και βλέπω άλλους συνομήλικούς μου, που δεν είχαν περάσει κάπου, να έχουν τακτοποιηθεί με ποικίλους τρόπους, ενώ όλοι όσοι διαλέξαμε τους εκπαιδευτικούς κλάδους και μπήκαμε με υψηλή βαθμολογία, να μένουμε στάσιμοι περιμένοντας με τον " σταυρό στο χέρι", τη στιγμή που άλλοι - απόφοιτοι κολλεγίων και ιδιωτικών σχολών της πλάκας, που έβγαζαν τότε 3 και 4 - να έχουν θησαυρίσει από ιδιαίτερα και οι γονείς να τους έχουν θεοποιήσει... Λοιπόν, αξίζει τον κόπο όλη αυτή η ταλαιπωρία; Μήπως θα έπρεπε με την πρώτη - δεύτερη αναποδιά να στρεφόμαστε αλλού; Σε άλλες δουλειές, που έχουν κάποιο κύρος και, αν μη τι άλλο,  σταθερά χρήματα ( βλ. Λιμενικό Σώμα, Σχολές Εμποροπλοιάρχων κτλ)...

Αποσυνδεδεμένος origenis

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 659
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Τι κάνεις όταν όνειρο ("εργασία" ως εκπαιδευτικός) γίνεται εφιάλτης;
« Απάντηση #216 στις: Σεπτέμβριος 30, 2016, 12:09:22 μμ »
Γεια σας, είμαι νέο μέλος και  πριν λίγες μέρες ανακάλυψα το forum σας. Σας αποστέλλω αυτό το μήνυμα, ελπίζοντας να πάρω κάποια απάντηση, αλλά και να βοηθήσω συναδέλφους να αποφασίσουν για το δικό τους μέλλον μέσω των παθημάτων μου... Πραγματικά τα τελευταία 5 χρόνια δεν ξέρω τι να κάνω με το θέμα της δουλειάς... Το 2007 που έδωσα πανελλήνιες - είχαν προηγηθεί χαρτιά μεσαίου επιπέδου σε αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά - έλεγα να πάω στη Διερμηνεία Μετάφραση. Όλοι μου έλεγαν να γίνω εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης , καθώς τότε υπήρχε ζήτηση και είχαν οι σχολές κάποιο άλφα επίπεδο, τελείωσα κανονικά το 2011 κι έπαθα " Διαμαντοπούλου "... Έκτοτε έκανα διαφόρων ειδών δουλειές του ποδαριού, ακόμη και σε μαγαζί με ρεμπέτικη μουσική, κι οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήταν και το καλύτερό μου...Όσον αφορά στα ιδιαίτερα..., ήταν σαν να κυνηγάω τα παιδιά με το δίκανο κι από πάνω  να έχω τους γονείς να λένε: " Θέλω το παιδί να γίνει πολιτικός μηχανικός " ( ενώ πήγαινε έκτη τάξη κι ούτε διαίρεση δεν μπορούσε να κάνει, καθώς ασχολούνταν με άλλα πράγματα πιο σημαντικά... πχ, νύχια, μαλλιά κά)..Στο τέλος, έμενα και απλήρωτη από μερικούς...Πέρασαν 2- 3 χρόνια και πάνω που ήρθε η σειρά μου να με καλέσουν, τότε, έπαθα " Λοβέρδο"... Στο μεταξύ, όλα αυτά τα χρόνια έδινα εξετάσεις στο ωδείο του νομού μου, συν τα ιδιαίτερα μαθήματα που έκανα στο δάσκαλο μουσικής που με είχε μαθήτρια από την πρώτη δημοτικού... Και πήρα μετά από 5 χρόνια το πτυχίο κλασικής κιθάρας ( συν άλλα 10 που είχαν προηγηθεί όσο πήγαινα στο σχολείο). Φέτος πια, έκανα τα χαρτιά σαν εκπαιδευτικός δημοτικής, όχι σαν 70.50 γιατί δεν περάστηκαν εγκαίρως τα μόριά μου, και τώρα πια περιμένω για κάτι που δεν είναι βέβαιο, γιατί κάθε φορά, στο παρά πέντε όλο και κάτι γίνεται... Πλέον έχω φτάσει 27 χρονών - δεν είμαι μεγάλη, αλλά δεν είμαι και μικρή, κι έχουν προηγηθεί τόσα χρόνια ταλαιπωρίας - και βλέπω άλλους συνομήλικούς μου, που δεν είχαν περάσει κάπου, να έχουν τακτοποιηθεί με ποικίλους τρόπους, ενώ όλοι όσοι διαλέξαμε τους εκπαιδευτικούς κλάδους και μπήκαμε με υψηλή βαθμολογία, να μένουμε στάσιμοι περιμένοντας με τον " σταυρό στο χέρι", τη στιγμή που άλλοι - απόφοιτοι κολλεγίων και ιδιωτικών σχολών της πλάκας, που έβγαζαν τότε 3 και 4 - να έχουν θησαυρίσει από ιδιαίτερα και οι γονείς να τους έχουν θεοποιήσει... Λοιπόν, αξίζει τον κόπο όλη αυτή η ταλαιπωρία; Μήπως θα έπρεπε με την πρώτη - δεύτερη αναποδιά να στρεφόμαστε αλλού; Σε άλλες δουλειές, που έχουν κάποιο κύρος και, αν μη τι άλλο,  σταθερά χρήματα ( βλ. Λιμενικό Σώμα, Σχολές Εμποροπλοιάρχων κτλ)...
Κοπελιά,για να μην επαναλαμβάνομαι,οι επιλογές σου είναι δύο:ή πας δικαστικά και απαιτείς γραπτό ασεπ που θα σου δώσει την ευκαιρία να διεκδικήσεις θέση στην δημόσια εκπαίδευση, ή ακολουθείς άλλο επάγγελμα. Αν περιμένεις απο τους συναδέλφους σου με προυπηρεσία να σου αφήσουν περιθώρια διορισμού, θα πάρεις σύνταξη περιμένοντας! Καλώς ήρθες στην ζούγκλα της εκπαίδευσης.

Αποσυνδεδεμένος kostasMath

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1471
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Τι κάνεις όταν όνειρο ("εργασία" ως εκπαιδευτικός) γίνεται εφιάλτης;
« Απάντηση #217 στις: Σεπτέμβριος 30, 2016, 07:44:44 μμ »
Σας αποστέλλω αυτό το μήνυμα, ελπίζοντας να πάρω κάποια απάντηση, αλλά και να βοηθήσω συναδέλφους να αποφασίσουν για το δικό τους μέλλον μέσω των παθημάτων μου... Πραγματικά τα τελευταία 5 χρόνια δεν ξέρω τι να κάνω με το θέμα της δουλειάς... ..  ( στο παρά πέντε όλο και κάτι γίνεται... Λοιπόν, αξίζει τον κόπο όλη αυτή η ταλαιπωρία; Μήπως θα έπρεπε με την πρώτη - δεύτερη αναποδιά να στρεφόμαστε αλλού;
Όλοι μας περάσαμε από αυτή τη φάση. Δεν αξίζει , με την πρώτη ευκαιρία στρεφόμαστε αλλού, μόνο αναποδιές έχει η εκπαίδευση.
Μη ξοδεύεις άλλα χρήματα για να επιμένεις σε κάτι που οδηγεί σε αδιέξοδο.  Δεν υπάρχει ειδικότητα πε70,50 .Κάθε χρόνο θα βρίσκονται μπροστά σου όλοι οι πε71 με μηδέν μόρια και οι ειδικές κατηγορίες!
Μην έχεις ως πρότυπο όσους πηγαίνουν αναπληρωτές δεν οδηγεί πουθενά με τα σημερινά δεδομένα και με την ισχύουσα νομοθεσία είναι χάσιμο χρόνου.
Τώρα σε περίπτωση που κριθείς διοριστέα σε έναν ασεπ  μπορεί να περάσουν 8 χρόνια και να μην διοριστείς.
Το καλύτερο σου το φυλάω για το τέλος, φαίνεται απίθανο αλλά ποιος σου εγγυάται πως δεν θα βρεθεί υπουργός παιδείας που θα ακυρώσει το πτυχίο σου? Αύριο μπορεί να πουν πως οι μαθητές του δημοτικού κουράζονται να βλέπουν μόνο έναν δάσκαλο…
Σήμερα οι δάσκαλοι έχουν β ανάθεση , αργότερα που όλοι θα έχουν παιδαγωγική επάρκεια , θα μπορούν να διδάξουν και στην πρωτοβάθμια? Τι θα τους κάνουν τους δασκάλους? Τώρα μετέτρεψαν τα γυμνάσια σε δημοτικά όπου ένας καθηγητής μπορεί να συμπληρώνει ώρες με γ ανάθεση. Αν ένας υπουργός παιδείας θέλει να προωθήσει κάποιους είναι λογικό να τους αναθέσει μαθήματα στα δημοτικά αφού τα καταφέρνουν στα γυμνάσια!
Υγ το ψευδώνυμο είναι από βιβλίο ή το κανονικό σου?


Αποσυνδεδεμένος alex1977

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 211
    • Προφίλ
Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις και με τη λέξη "εφιάλτης" στον τίτλο σου. Τελευταία κυριολεκτικά ζω έναν εφιάλτη και μάλιστα εχθές σκεφτόμουν πως, όταν άφησα το δικό μου όνειρο (δούλευα ως φωτογράφος από τα 18 και οι δικοί μου με πίεζαν ότι δεν ήταν επάγγελμα αυτό κι έτσι σπούδασα στα 26...) κι αφιερώθηκα τελικά σε όνειρο άλλων, είχα κάποια δεδομένα. Επέλεξα ένα αντικείμενο που μου άρεσε και ήξερα πως υπήρχε επετηρίδα, άρα πήγαινα για τη σιγουριά. Και τότε καταργήθηκε η επετηρίδα, ήρθε ένας διαγωνισμός που στους περισσότερους, όπως και σ'εμένα, χάριζε κυρίως το χαρακτηρισμό "επιτυχών" ασχέτως αν απέχεις από τον τελευταίο διοριστέο μισή μονάδα και εσύ βολόδερνες για χρόνια ως ωρομίσθιος κάνοντας και 2η δουλειά και παράλληλα προετοιμαζόμενος για το ρημαδοδιαγωνισμό κι έκανες και μάστερ  και πήγαινες και σε σεμινάρια πολύμηνα παρακαλώ γιατί ήθελες να βελτιώνεσαι και να αποκτάς νέες γνώσεις και έφτασες στο 2015 και στα 40+ σου να πρέπει ακόμα να κάνεις αιτήσεις εις διπλούν κιόλας (πχ ιεκ και ηλεκτρονική και διά ζώσης) για μερικές ωρίτσες και γενικά να μην έχεις λεφτά να περάσεις... και είπα τι εξευτελισμός!

Σ'αυτά τα χρόνια φυσικά δούλεψα περίπου 4 χρόνια και σε φροντιστήριο όπου επίσης οι συνθήκες είναι εξευτελιστικές και πραγματικά φρικάρω τώρα που τα σκέφτομαι όλα μαζί. Λέω άφησα το άλλο όνειρό μου, αφοσιώθηκα σε κάτι που του έδωσα όλη μου την ψυχή και το χρόνο... φέρνω ένα παράδειγμα. Το 2008 είχα 2 δουλειές (η μία στα 80 χλμ από το σπίτι μου και τη 2η την έκανα με κίνδυνο της ζωής μου, αφού έτρεχα για να προλάβω να είμαι στην ώρα μου σχολώντας από την 1η στις 2μμ, γυρνούσα στο σπίτι γύρω στις 8μμ και Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή πήγαινα σε ολοήμερα σεμινάρια επί 6 μήνες... τόσο αγνή ήμουν. Δε σκέφτηκα τον εαυτό μου, πίστευα στο περίφημο "δία βίου μάθηση", ήθελα να γίνομαι καλύτερη. Μέχρι και λεφτά από την τσέπη μου έβαλα αγοράζοντας 1200 ένα λαπτοπ αποκλειστικά για το σχολείο, καλύπτοντας στην ουσία τα κενά του δημοσίου σχολείου που ως ξενόγλωσση σε κάποια σχολεία δε μου επέτρεπαν την πρόσβαση στην αίθουσα υπολογιστών (είτε γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε είτε γιατί δε βόλευαν τα προγράμματα είτε γιατί ο διευθυντής φοβόταν μην τους χαλάσω...). Και να βελτιώνομαι δηλαδή και να προσπαθώ να αποδείξω κάθε τρεις και λίγο ότι αξ'ίζω το διορισμό... Σε ποιους; Σ'αυτούς που τελικά διόρισαν πτυχιούχο του 2006 χωρίς τα δικά μου προσόντα και, ναι, χωρίς επιτυχία ασεπ...

Νιώθω τώρα και ότι έχασα χρόνο και ότι με εμπαίζουν και πολίτης τελευταίας κατηγορίας επειδή οι γονείς μου είναι "ασήμαντοι".

Και, βιώνοντας πια τις συνθήκες φτώχειας και του αδιέξοδου, είναι κυριολεκτικά εφιάλτης. Είναι σαφές πως πρέπει να αλλάξω δουλειά. Αλλά τι νέα δουλειά να ξεκινήσω στα 43 μου; Ποιος εργοδότης θα με πάρει σ'αυτή την ηλικία και χωρίς ειδίκευση; Που πώς να εξειδικευτώ κιόλας, δεν έχω τα λεφτά. Αλλά και να λυνόταν αυτό, με τόση ανεργία που έχουμε πολύ περισσότερο από ποτέ προτιμούν νεότερους. Εδώ σε γνωστή αλυσίδα καφέ (που σαφώς ΔΕΝ πρόκειται ποτέ να επισκεφτώ) έχουν στις αγγελίες τους όριο τα 30-35 έτη... λες και για να πλύνεις πιάτα παίζει ρόλο η ηλικία... Είναι δράμα η κατάσταση. Γι'αυτό, αν με ρωτήσει κάποιος νέος, θα του πω να αλλάξει και δουλειά και κυρίως χώρα... Αλλά εδώ στο pde, αν το πεις αυτό, θα γυρίσει ΒΛΑΚΩΔΩΣ ο νέος πτυχιούχος και θα σου πει ότι δεν έχουν ευκαιρίες και θες να του φας τη θέση, ότι θέλουμε να πάνε στο εξωτερικό για να φάμε μόνοι μας τις θέσεις του (έλεος) διορισμού... δε σκέφτονται ότι, όπως ξεμείναμε εμείς, έτσι θα ξεμείνουν κι αυτοί, ότι και σ'αυτούς θα φερθούν το ίδιο απάνθρωπα και δίχως σεβασμό.

Εν ολίγοις, είμαι ανοιχτή σε κάθε νέα προοπτική εκτός διδασκαλίας. Αυτά...
Συμφωνώ μαζί σου, τα πράγματα όμως δεν είναι μόνο στην εκπ/ση έτσι. Σε ολο το δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, βολεύονται όσοι έχουν μέσο. Εγώ φέτος ήμουν σε ΔΕΚΟ σε νησί, έβγαλα τη δουλειά της γραμματείας χωρίς να έχω προηγούμενη εμπειρία, με το συνεργάτη το μόνιμο να λείπει συνεχώς, και να τα ακούσω κιόλας γιατί έβαζα υπερωρίες (καμιά σχέση με όσες πραγματικά είχα δουλέψει και δε φαινόταν η δουλειά μου), τις οποίες ο ίδιος ο διευθυντής μου είχε πει να βάζω. Κι όταν έγινε φασαρία για τις υπερωρίες των εκτάκτων, μου είπε στο γραφείο του, προφανώς γιατί τα άκουσε από τα κεντρικά, ότι "όι να κάνουν οι υπάλληλοι ό,τι θέλουν", πράγμα που δεν ίσχυε βέβαια. Αλλά όταν γίνεται η δουλειά, που οι ίδιοι οι μονιμοι σου αναθέτουν τόσους μήνες, κι εκτός από την καθημερινή δουλειά και αρχειοθετήσεις και καθάρισμα και αρχειοθέτηση ντάνων χαρτούρας και το γραφείο γίνεται αγνώριστο, όλα ξεχνιούνται. Αντίθετα οι μόνιμοι που έχουν φύγει πριν το ωραριό τους ή που εν ώρα ωραρίου φεύγουν και κάνουν δουλειές για το σπίτι που χτίζουν΄ή στην επιχείρηση της γυναίκας τους και βάζουν κάργα τις κυριακές και τις αργίες και τα Σάββατα και τις υπερωρίες τις κάνουν δεν τις κάνουν δεν αντιμετωπίζουν το ίδιο. Ας είναι απόφοιτοι λυκείου κι έχουν μπει με εντοπιότητα, κτλ κι έχουν φτάσει το 4ιλιαρο μισθό μικτά, με πληρωμένα τα ενοίκια, κτλ. Εσύ κάτσε και δούλευε για 700 καθαρά βασικό μισθό ως απόφοιτος ΠΕ, βγάλε τη δουλειά και άκουστα στο τέλος κιόλας, επειδή έπεσες σε ρατσιστή προϊστάμενο, ο οποίος τους μόνιμους δεν τους πειράζει αρκεί να του περνάν καλά τις ωρίτσες του. Και όταν στο τέλος του είχα αναφέρει κάποια δουλειά που μου χε σκαρώσει διευθυντής σε σδε, για να πάει στον επόμενο, κι ότι μου ερχόταν να τον πλακώσω, τον είδα να κάνει κάποια ειρωνική κίνηση. Βέβαια, τι είμαι εγώ μπροστά στον καθένα, κατά τη γνώμη του φαντάζομαι, που έχει μπει με μια επετηρίδα κι έχει πιάσει κομματικά διευθυντική θέση για να με υπολογίσει εμένα που είμαι από αγροτική οικογένεια, χωρίς μέσα και οικονομική ευμάρεια. Τελικά, το συμπέρασμα είναι ότι όποιος έχει πιάσει καρέκλα στο δημόσιο ή είναι δημόσιος υπάλληλος, φέρεται ρατσιστικά στους υπόλοιπους που δεν έχουν διοριστεί ή έιναι έκτακτοι. Κι αν υπάρξει και καμιά παρεξήγηση όπως με τις ώρες μου και τα πράγματα λέγονται όπως να ναι και οι παρεξηγήσεις δε λύνονται, γιατί δε σε υπολογίσουν 'ώστε να σε ρωτήσουν σχετικά πώς έγιναν τα πράγματα, κάνεις τη δουλειά, παίρνεις το μπούλο, σου μενει η ρετσινιά ότι πριμοδοτείς τον εαυτό σου με ώρες, γιατι ό μόνιμος δεν είναι ποτέ στο γραφείο το πρωί ή μετά το πέρας του ωραρίου να δει αν δουλεύεις, αλλά δεν μπορείς να υπερασπιστείς πλήρως τον εαυτό σου, γιατί κανείς δε σε ακούει. Και ίσως κιόλας να σε στοχοποιούν και για τις προκηρύξεις που κάνεις στο φορέα γενικότερα και να σου πετούν τα χαρτιά, πράγμα που υποψιάζομαι ότι έχει συμβεί πρόσφατα σε μένα. Κι εκτός από αυτό είχα και τον ίδιο το διευθυντη να μου πετά υπονοούμενα στυλ ξέρω τι θέλεις, αλλά δεν μπορώ, σαν να υποννοούσε ότι ενδιαφέρομαι γι αυτόν, ενώ εγώ ήμουν πάντα με το σεις και με το σας, πράγματα που δεν είναι ωραία να λέγονται από διευθυντή σε εργαζόμενο.

Αποσυνδεδεμένος PASAS123

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2158
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
τα έχω ζήσει και εγώ αλεξ1977 δυστυχώς και μετα μας φταίνε οι τουρκοι γερμανοι και η νεολαία, οι πολιτικοί.
και σημερα που μιλαμε βαζουν πλασματικες υπερωρίες.  7¨00 με 15¨00 ωράριο (8ωρο δλδ) αλλα οι μαγκες πανε 9¨00 με 17¨00 (παλι 8ωρο) με τη διαφορά οτι τις 2 τελευταίες ώρες τις παίρνουν υπερωρία   
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 01, 2016, 04:54:39 μμ από PASAS123 »

Αποσυνδεδεμένος gia 96

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5013
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Η κακή εκπαίδευση, χειρότερη της αγραμματοσύνης
    • Προφίλ
Κοπελιά,για να μην επαναλαμβάνομαι,οι επιλογές σου είναι δύο:ή πας δικαστικά και απαιτείς γραπτό ασεπ που θα σου δώσει την ευκαιρία να διεκδικήσεις θέση στην δημόσια εκπαίδευση, ή ακολουθείς άλλο επάγγελμα. Αν περιμένεις απο τους συναδέλφους σου με προυπηρεσία να σου αφήσουν περιθώρια διορισμού, θα πάρεις σύνταξη περιμένοντας! Καλώς ήρθες στην ζούγκλα της εκπαίδευσης.
Δεν είμαστε όλοι μας όμως άγρια και αιμοδιψή θηρία!
Οι άνθρωποι σπεύδουν να ασκήσουν κριτική, για να μην κριθούν οι ίδιοι!

Αποσυνδεδεμένος aspinoulas

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 443
  • ΠΕ03
    • Προφίλ
http://www.esos.gr/arthra/47753/oi-20000-diorismoi-den-yparhoyn-pia

Το χειρότερο είναι οτι όταν ο Φίλης μας εξαπατούσε για μια ακόμα φορά κάποιοι έκαναν ονειρα....

Γιατί τους πιστεύετε εσείς οι "κάποιοι" -ήθελα να 'ξερα....

Οι άνθρωποι είναι απλά ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ και ΑΝΙΚΑΝΟΙ.

Και δυστυχώς ο εφιάλτης συνεχίζεται....
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 02, 2016, 01:14:53 πμ από aspinoulas »

Αποσυνδεδεμένος PPE

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1208
    • Προφίλ
http://www.esos.gr/arthra/47753/oi-20000-diorismoi-den-yparhoyn-pia

Το χειρότερο είναι οτι όταν ο Φίλης μας εξαπατούσε για μια ακόμα φορά κάποιοι έκαναν ονειρα....

Γιατί τους πιστεύετε εσείς οι "κάποιοι" -ήθελα να 'ξερα....

Οι άνθρωποι είναι απλά ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ και ΑΝΙΚΑΝΟΙ.

Και δυστυχώς ο εφιάλτης συνεχίζεται....


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Αποσυνδεδεμένος markosath

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 332
  • IT"S TRUMP
    • Προφίλ
Γεια σας, είμαι νέο μέλος και  πριν λίγες μέρες ανακάλυψα το forum σας. Σας αποστέλλω αυτό το μήνυμα, ελπίζοντας να πάρω κάποια απάντηση, αλλά και να βοηθήσω συναδέλφους να αποφασίσουν για το δικό τους μέλλον μέσω των παθημάτων μου... Πραγματικά τα τελευταία 5 χρόνια δεν ξέρω τι να κάνω με το θέμα της δουλειάς... Το 2007 που έδωσα πανελλήνιες - είχαν προηγηθεί χαρτιά μεσαίου επιπέδου σε αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά - έλεγα να πάω στη Διερμηνεία Μετάφραση. Όλοι μου έλεγαν να γίνω εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης , καθώς τότε υπήρχε ζήτηση και είχαν οι σχολές κάποιο άλφα επίπεδο, τελείωσα κανονικά το 2011 κι έπαθα " Διαμαντοπούλου "... Έκτοτε έκανα διαφόρων ειδών δουλειές του ποδαριού, ακόμη και σε μαγαζί με ρεμπέτικη μουσική, κι οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήταν και το καλύτερό μου...Όσον αφορά στα ιδιαίτερα..., ήταν σαν να κυνηγάω τα παιδιά με το δίκανο κι από πάνω  να έχω τους γονείς να λένε: " Θέλω το παιδί να γίνει πολιτικός μηχανικός " ( ενώ πήγαινε έκτη τάξη κι ούτε διαίρεση δεν μπορούσε να κάνει, καθώς ασχολούνταν με άλλα πράγματα πιο σημαντικά... πχ, νύχια, μαλλιά κά)..Στο τέλος, έμενα και απλήρωτη από μερικούς...Πέρασαν 2- 3 χρόνια και πάνω που ήρθε η σειρά μου να με καλέσουν, τότε, έπαθα " Λοβέρδο"... Στο μεταξύ, όλα αυτά τα χρόνια έδινα εξετάσεις στο ωδείο του νομού μου, συν τα ιδιαίτερα μαθήματα που έκανα στο δάσκαλο μουσικής που με είχε μαθήτρια από την πρώτη δημοτικού... Και πήρα μετά από 5 χρόνια το πτυχίο κλασικής κιθάρας ( συν άλλα 10 που είχαν προηγηθεί όσο πήγαινα στο σχολείο). Φέτος πια, έκανα τα χαρτιά σαν εκπαιδευτικός δημοτικής, όχι σαν 70.50 γιατί δεν περάστηκαν εγκαίρως τα μόριά μου, και τώρα πια περιμένω για κάτι που δεν είναι βέβαιο, γιατί κάθε φορά, στο παρά πέντε όλο και κάτι γίνεται... Πλέον έχω φτάσει 27 χρονών - δεν είμαι μεγάλη, αλλά δεν είμαι και μικρή, κι έχουν προηγηθεί τόσα χρόνια ταλαιπωρίας - και βλέπω άλλους συνομήλικούς μου, που δεν είχαν περάσει κάπου, να έχουν τακτοποιηθεί με ποικίλους τρόπους, ενώ όλοι όσοι διαλέξαμε τους εκπαιδευτικούς κλάδους και μπήκαμε με υψηλή βαθμολογία, να μένουμε στάσιμοι περιμένοντας με τον " σταυρό στο χέρι", τη στιγμή που άλλοι - απόφοιτοι κολλεγίων και ιδιωτικών σχολών της πλάκας, που έβγαζαν τότε 3 και 4 - να έχουν θησαυρίσει από ιδιαίτερα και οι γονείς να τους έχουν θεοποιήσει... Λοιπόν, αξίζει τον κόπο όλη αυτή η ταλαιπωρία; Μήπως θα έπρεπε με την πρώτη - δεύτερη αναποδιά να στρεφόμαστε αλλού; Σε άλλες δουλειές, που έχουν κάποιο κύρος και, αν μη τι άλλο,  σταθερά χρήματα ( βλ. Λιμενικό Σώμα, Σχολές Εμποροπλοιάρχων κτλ)...
Μηπως τα δικά σου προσόντα είναι της πλάκας, γιατι μου φαίνεται εισαι το δόγμα Φίλη "δεν ξερω αγγλικα δεν εχω πτυχιο ειμαι υπουργος παιδείας" αλλά βρίζει τα ξένα πτυχία ο απόφοιτος λυκείου με προσόντα δοκιμαστή λίπους.
Εκ του αποτέλεσματος προκύπτει ,και καταλαβάινοντας τον εκνευρισμό σου ίσως θα πρέπει να αναρωτηθείς αν αυτοί έχουν περισσότερα "προσόντα" τελικά.
https://www.donaldjtrump.com/

Trump wins presidency

Donald Trump will become the next president of the United States in a stunning victory.

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158560
  • Σύνολο θεμάτων: 19200
  • Σε σύνδεση σήμερα: 541
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 11
Επισκέπτες: 548
Σύνολο: 559

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.146 δευτερόλεπτα. 37 ερωτήματα.