Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική

[Ντινάκι]

apri σε ευχαριστώ για την απάντηση σου..

Να σου πω την αλήθεια απογοητεύομαι λίγο γιατί δεν ξέρω αν ποτέ φθάσω στο δικό σας το επίπεδο...τουλάχιστον εμείς οι πρωτάρηδες έχουμε κ εσάς να μας βοηθάτε!!

[PDE ads]

[MARKOS]

Nτινάκι, συμφωνούμε μαζί σου και για να το προχωρήσω λίγο ακόμα, εύχομαι και μεις οι παλιοι να φτάσουμε στο επίπεδο της apri και καποιων άλλων συναδέλφων (προς θεου, μακρια απο το δικό μου ) 

Το δικό μου επίπεδο φτάνει μεχρι εδώ: 

Για να θυμούνται οι μαθητες τα 5 ρήματα που τονίζονται στη λήγουσα στη προστακτική του αορίστου β', δηλαδή: ευρέ, ελθέ,ιδέ,ειπέ και λαβέ , τους τα μαθαινετε ως εξης:

Ορώ,
και αφού ορώ: ευρίσκω
και αφου ευρισκω: λαμβάνω
και αφου λαμβανω: έρχομαι
και αφου ερχομαι: λέγω 

[arois]

Nτινάκι, συμφωνούμε μαζί σου και για να το προχωρήσω λίγο ακόμα, εύχομαι και μεις οι παλιοι να φτάσουμε στο επίπεδο της apri και καποιων άλλων συναδέλφων (προς θεου, μακρια απο το δικό μου ) 

Το δικό μου επίπεδο φτάνει μεχρι εδώ: 

Για να θυμούνται οι μαθητες τα 5 ρήματα που τονίζονται στη λήγουσα στη προστακτική του αορίστου β', δηλαδή: ευρέ, ελθέ,ειδέ,ειπέ και λαβέ , τους τα μαθαινετε ως εξης:

Ορώ,
και αφού ορώ: ευρίσκω
και αφου ευρισκω: λαμβάνω
και αφου λαμβανω: έρχομαι
και αφου ερχομαι: λέγω 

Α, ρε Μάρκο, μου θυμίζεις τον πατέρα μου, συνταξιούχο γυμνασιάρχη. Πολύ ρετρό!!!

[MARKOS]

Μερικά πράγματα  ειναι  διαχρονικά 

* Eυχαριστώ πολύ τη καλη συναδέλφισσα apri για τη βοήθεια της,

[PDE ads]

[Ντινάκι]

Καλησπέρα παιδιά,

Η προστακτική αορίστου β'  μέσης φωνής του ρήματος ἀνατίθημι σύμφωνα με τον κανόνα  δε γίνεται ἀναθοῦ;
Γιατί εγώ το είδα σε μία ιστοσελίδα την οποία σας την παραθέτω http://www.lexigram.gr/lex/arch/%CE%B5%E1%BD%91%CF%81%E1%BD%B7%CF%83%CE%BA%CF%89 ως ἀνάθου!

Τι ισχύει;

[apri]

Η προστακτική αορίστου β'  μέσης φωνής του ρήματος ἀνατίθημι σύμφωνα με τον κανόνα  δε γίνεται ἀναθοῦ;

Όχι. Ο κανόνας λέει ότι στην προστακτική του μέσου αορίστου β', όταν μονοσύλλαβος τύπος συναντά δισύλλαβη πρόθεση (που δεν έχει υποστεί έκθλιψη), ο τόνος αναβιβάζεται στην τελευταία συλλαβή της πρόθεσης.
π.χ ανάθου, επίσπου, παράσχου 

(ΑΛΛΑ από+ου=αφού     ----- γιατί η πρόθεση "από"  υπέστη έκθλιψη και άρα δεν λειτουργεί πλέον ως δισύλλαβη)
          προ+θού= προθού-----------γιατί η πρόθεση δεν είναι δισύλλαβη
          αντί+ λαβού= αντιλαβού-------γιατί ο ρηματικός τύπος δεν είναι μονοσύλλαβος)

[lkjhgfd]

Ντινάκι δες στη σχολική γραμματική του Οικονόμου στη σελίδα 228, παράγραφος 345

[MARKOS]

Σχολική Γραμματική Αχ.Τζαρτζανου σελ.135, παρ.248.1

[Ντινάκι]

Ευχαριστώ πολύ παιδιά...πάλι καλά το ξεκαθαρίσαμε κι αυτό!!!
Να δω πόοοοσα ακόμα λάθη θα κάνω...!!!

[Stiliani]

Υπάρχει κάποιος κανόνας με τον οποίο τα παιδια  θα αναγνωρίζουν πότε τα τριτόκλιτα ουσιαστικά σε -ων διατηρούν
  το    -ω-  της  ονομαστικής :   
                     α)   σε όλες τις πτώσεις  (π.χ. κώδων)
                     β)   μόνο στην κλητική   (π.χ. κηδεμών)
                     γ)   σε καμμία άλλη πτώση (π.χ. γείτων) ;

Είναι δύσκολο γι 'αυτά να τα θυμούνται όλα  τα ουσιαστικά που αναφέρονται στη γραμματική απ' έξω. 

[apri]

Tο αν το ουσιαστικό είναι διπλόθεμο ή μονόθεμο το καταλαβαίνεις από το πώς γράφεται στα νέα ελληνικά το ίδιο ή παράγωγοι/σύνθετοι τύποι του.
Τα μονοθεμα έχουν διατηρήσει το "ω" στα νέα ελληνικά (π.χ κώδωνας-κωδωνοστάσιο, Σόλωνας, χειμώνας), ενώ τα διπλόθεμα έχουν διατηρήσει το  "ο" (π.χ γείτονας, κηδεμόνας, Ιάσονας).
Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει ότι θυμάσαι πώς γράφονται όλα αυτά στα νέα ελληνικά.
Άλλον τρόπο διάκρισής τους δεν ξέρω.

Η κλητική όλων των ενρινόληκτων/υγρόληκτων είναι ίδια με την ονομαστική,
εκτός από τα βαρύτονα διπλόθεμα που εμφανίζουν το αδύνατο θέμα (π.χ γείτον,  δαίμον, ρήτορ).

[Sali]

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στη Γραμματική του Οικονόμου (παράγρ. 132), μπορεί να βγάλει κάποια συμπεράσματα (με επιφυλάξεις).
Μονόθεμα (-ων, -ωνος) είναι λοιπόν τα περιεκτικά (ἀνθών, δενδρών, ἐλαιών κ.ά.), τα μεγεθυντικά (γάστρων, γνάθων κ.ά.), τα ονόματα των μηνών (Ἀνθεστηριών, Ἐλαφηβολιών, Μεταγειτνιών κ.ά.), τα εθνικά παροξύτονα (Ἴων, Λάκων κ.ά.) και τα προσηγορικά περισπώμενα (τυφῶν).
Από την άλλη, φαίνεται πως είναι πάντοτε διπλόθεμα (-ων, -ονος) τα προσηγορικά οξύτονα θηλυκά (ἀηδών, σιαγών, εἰκών κ.ά.).
Τα υπόλοιπα "παίζουν" ως μονόθεμα ή ως διπλόθεμα:
1. Κύρια ονόματα: Κρίτων, -ωνος, αλλά Ἰάσων, -ονος.
2. Ονόματα τόπων και πόλεων: Αὐλών, -ῶνος, αλλά Καρχηδών, -όνος.
3. Προσηγορικά παροξύτονα αρσενικά: κώδων, -ωνος, αλλά πνεύμων, -ονος.
4. Προσηγορικά οξύτονα αρσενικά: ἀγών, -ῶνος, αλλά κηδεμών, -όνος.

Την παραπάνω κατηγοριοποίηση την κάνω με πολλές επιφυλάξεις και δεν είμαι σίγουρος αν, τελικά, έχει και κάποιο νόημα...

[Stiliani]

  Πολύ χρηστικός ο κανόνας για τη διάκριση ανάμεσα στα μονόθεμα και διπλόθεμα με βάση το πώς γράφονται στα νέα ελληνικά . Ομολογώ οτι δεν τον γνώριζα.

Έτσι διαλύεται ακόμη ένα συννεφάκι χάρη στο forum.
                       Ευχαριστώ.

[kivelaki]

Καλησπέρα! Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι σχετικά με τον παρακείμενο των αφωνόληκτων ρημάτων. Το γ πληθυντικό όπως όλοι γνωρίζουμε σχηματίζεται περιφραστικά. Υπάρχει περίπτωση να σχηματίζεται και μονολεκτικά? π.χ γέγραφνται??? Ρωτώ γιατί ένας μαθητής μου ισχυρίζεται ότι το είπε η καθηγήτρια στο σχολείο του!