*

Αποστολέας Θέμα: Μουσικές διαδρομές (2008)  (Αναγνώστηκε 2434782 φορές)

0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος blethalassa

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 430
  • ...κύριε Κλεό, θα μας κάνεις τον ρέφερι ?
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #28 στις: Φεβρουάριος 11, 2008, 12:40:11 πμ »
ωραία ιδέα η μουσική !

το ΑΝ ΔΙΟΡΙΣΤΩ του Σαββιδάκη που αναφέρθηκε παραπάνω είναι πολύ παλιό, τουλάχιστον δεκαετίας ! Ήταν από τ αγαπημένα μου, ιδανικό για χαλαρές βόλτες με τ αμάξι  , όπως και το ΜΗ ΣΑΣ ΛΕΩ ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ, το επίπεδο βέβαια είναι τραλαλί τραλαλό !      τι μου θυμίσατε τώρα , είχε γίνει τότε γνωστός ο Σαββιδάκης από " της Ελλάδος τα παιδιά", ιστορικές στιγμές :)

Ήρεμες εποχές χωρίς άγχος για ωρομισθίες και αναπληρώσεις!

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 23:03:26 »

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #29 στις: Φεβρουάριος 11, 2008, 07:54:49 μμ »

Καλησπέρα σε όλους!Σήμερα για μια ακόμη φορά διαπίστωσα την αθλιότητα τη γύρω μου...Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες που λίγη σημασία ίσως έχουν.Εξάλλου όλοι μας έχουμε τόοοσα πολλά να πούμε...Σας το αφιερώνω, σε όλους εσάς που έχετε ανοιχτό μυαλό για μια άλλη άποψη,που είναι το μόνο που μετράει τελικά....


Nothing else matters-Metallica

So close, no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
and nothing else matters

Never opened myself this way
Life is ours, we live it our way
All these words I don't just say
and nothing else matters

Trust I seek and I find in you
Every day for us something new
Open mind for a different view
and nothing else matters

never cared for what they do
never cared for what they know
but I know

So close, no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
and nothing else matters

never cared for what they do
never cared for what they know
but I know

Never opened myself this way
Life is ours, we live it our way
All these words I don't just say

Trust I seek and I find in you
Every day for us, something new
Open mind for a different view
and nothing else matters

never cared for what they say
never cared for games they play
never cared for what they do
never cared for what they know
and I know

So close, no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
No, nothing else matters



Δείτε το εδώ http://www.youtube.com/watch?v=ziThYl6B2vw&feature=related
κι εδώ χωρίς ...λόγια
http://www.youtube.com/watch?v=-I2cDm1SHTE&feature=related


Υ.Γ για όποια λάθη ας βοηθήσουν οι συνάδελφοι των αγγλικών!
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος Siobaras

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1041
  • Φύλο: Άντρας
  • 1.d4!
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #30 στις: Φεβρουάριος 11, 2008, 10:00:35 μμ »
Δε γράφω τους στίχους για να μη χαλάσω το επίπεδο του θέματος.

Πάντως ένα μόνο τραγούδι περιγράφει με ακρίβεια τα συναισθήματά μου για σήμερα...
http://www.youtube.com/watch?v=7Wte8hR3Wr8

ΠΡΟΣΧΗ: Είναι εντελώς εκτός κλίματος... Να φανταστείτε το συγκρότημα λέγεται "Ανώριμοι" και είναι πολύ επιτυχημένη ονομασία...
(το βίντεο είναι από άσχετους χαβαλέδες)
Και τότε η νύχτα... παίρνει διάσταση...

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #31 στις: Φεβρουάριος 12, 2008, 01:35:21 πμ »
Απόψε μ' έπιασε το λυρικο-στοχαστικό μου... Γι' αυτό ένα εξαιρετικό του Θανασάκη του Παπακωνσταντίνου (αγαπημένος επίσης):

Αποσπερίτης                
(στίχοι-μουσική-τραγούδι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου)

Η μέρα φεύγει ποιος την κλέβει
ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν κι όσοι παιδέψαν
τα λερωμένα πέταξαν

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις..

Οι πολιτείες πάντα χορεύουν
σε ρυθμό κιρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν
της νύχτας το μετέωρο

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις..

Τα βήματά μας άθελά μας
είναι δώρα ακριβά
γι' αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις..

Μες στο σκοτάδι θα 'ρθουν πάλι
μακρινές μαρμαρυγές
να ψιθυρίσουν να θυμίσουν
τρεις απανωτές φορές



Δεν το βρήκα με τον Θανάση, αλλά με τον Σωκρατη (Μάλαμα) από συναυλία στο θέατρο Βράχων.. Απολαύστε το:
http://slowname.com/video/48TBRQwy3gg/%CE%9C%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%A3-%CE%98%CE%92%CE%A1%CE%91%CE%A7%CE%A9%CE%9D-%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3

« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουάριος 12, 2008, 01:50:48 πμ από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 23:03:26 »

Αποσυνδεδεμένος sophie

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1393
  • Φύλο: Γυναίκα
  • 2009...ζώντας με την...Commedia Dell' Arte!!!
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #32 στις: Φεβρουάριος 12, 2008, 11:36:01 πμ »

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ
Ο εξώστης (Τα μάτια του φίλου μου)



Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια του φίλου μου
ν' ακολουθούν σαν πουλιά τις γραμμές του τρένου
να κοιτάνε στον ορίζοντα ένα τοπίο άβατο
να σκέφτονται αν η αγάπη είναι πιο κρύα απ' το θάνατο
Από ένα εξώστη μου έδειχνε μια άλλη ζωή
τώρα αυτός είναι στο διάστημα κι εγώ ακόμα στη γη
περπατώντας σ' ένα επίπεδο προάστιο
σημαδεύω τους ανθρώπους μ' ένα κομμένο λάστιχο

Κι εγώ που πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου
φτιάχνω τον κόσμο μ' ένα κομμάτι τής ψυχής σου
κι απ' τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία
κάθε καλοκαίρι το "θάνατο στη Βενετία"
κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πού πάνε
κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε

Χιλιάδες εικόνες έρχονται σαν κύματα
αλλεπάλληλα μου στέλνεις μηνύματα
συνθήματα στους τοίχους, στο κέντρο της πόλης
όπου κοιτάξω, η ζωή μου όλη
μια μεγάλη απόδραση με τον Ήτα-Βήτα
για μεγάλους κλέφτες σαν τον Κ. Βήτα
στέκομαι εδώ χωρίς να ξέρω τι θέλω
κι είναι τόσο ωραία όλα αυτά που πιστεύω

Κι εγώ που πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου
φτιάχνω τον κόσμο μ' ένα κομμάτι τής ψυχής σου
κι απ' τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία
κάθε καλοκαίρι το "θάνατο στη Βενετία"
κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πού πάνε
κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε

Ταξίδεψέ με όπου εσύ πιστεύεις
είμαι τυφλός και μόνο εσύ το ξέρεις
τα πιο όμορφα πράγματα χάνονται γρήγορα
άνθρωποι, σύννεφα, το μελάνι στα ποιήματα
Πόσο παράξενα χτυπάει τώρα η καρδιά μου
υπάρχει άδικο έξω απ' τα όνειρά μου
θυμάμαι στα μάτια σου να σχηματίζεται το άπειρο
θυμάμαι στα μάτια σου να σχηματίζεται το άπειρο

Κι εγώ που πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου
φτιάχνω τον κόσμο μ' ένα κομμάτι τής ψυχής σου
κι απ' τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία
κάθε καλοκαίρι το "θάνατο στη Βενετία"
κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πού πάνε
κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε

 


Απλά "ταξιδιάρικο"...
http://www.youtube.com/watch?v=NSeFoYF8LLE
ΠΕ60

Αποσυνδεδεμένος BOEMISSA

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 748
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #33 στις: Φεβρουάριος 12, 2008, 01:22:37 μμ »
Να προτείνω και εγώ το "Διάφανο'' με τον Σωκράτη Μάλαμα, σε στίχους του Θανάση Παπακων/νου. Ο Θανάσης είναι και πατριωτάκι μου, συκγεκριμένα κατάγεται από τον Τύρναβο της Λάρισας και είναι το καμάρι μας. Μάλιστα ο τελευταίος του δίσκος είναι όλα τα λεφτά από άποψη μουσικής και στίχου. Εξαιρετικά αφιερωμένο στο συνάδελφο daniel,που του αρέσει ο Θανασάκης.
Η μάθηση για όσους ευτυχούν είναι στολίδι και και για όσους ατυχούν καταφύγιο

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #34 στις: Φεβρουάριος 12, 2008, 01:41:34 μμ »
Moonlight sonata-Beethoven

Αν κάνετε τον κόπο να το δείτε-ακούσετε ολόκληρο θα γαληνέψετε...


http://www.youtube.com/watch?v=579blxZQQXU&NR=1



Υ.Γ Συνάδελφοι πολύ χαίρομαι για τις εξαιρετικές-στη συντριπτική τους πλειοψηφία-επιλογές σας!
Όχι πως έχει καμιά ιδιαίτερη αξία η γνώμη μου,εξάλλου είναι καθαρά υποκειμενικό τι είναι εξαιρετικό και τι όχι,απλά είναι επιλογές που θα μπορούσα να τις είχα κάνει και με προλάβατε!
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουάριος 12, 2008, 02:07:30 μμ από enastron »
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #35 στις: Φεβρουάριος 12, 2008, 11:32:43 μμ »

Δε βρηκα κάτι στο internet για να το ακούσετε, αλλά αν το βρείτε κάπου (και έχετε υπόψη σας από πολυφωνικό ηπειρώτικο) θα ανατριχιάσετε..
Ξεχώρισμα μάνας-γιου (ξανα-φεύγει στα ξένα):

Αλησμονώ και χαίρομαι...
(Πολυφωνικό της Ηπείρου)

Αλησμονώ και χαίρομαι, θυμιούμαι και λυπιούμαι
θυμιούμαι και την ξενιτιά και θέλω να πηγαίνω.
-Σήκου μάνα μ' και ζύμωσε καθάριο παξιμάδι..
Με πόνους βάνει το νερό, με δάκρυα το ζυμώνει
και με πολύ παράπονο βάζει φωτιά στο φούρο.
- Άργησε φούρε μ'  να καείς κι εσύ ψωμί να γένεις
για να περάσει ο κερατζής κι ο γιός μου ν' απομείνει..



(Καθάριο=σταρένιο, φούρος=φούρνος, κερατζής=και κυρατζής-ο αγωγιάτης, ο αρχηγός του καραβανιού που 'φευγε για τα ξένα..)

Βρείτε το κι ακούστε το..   Απλά σπαρακτικό..
« Τελευταία τροποποίηση: Μάρτιος 18, 2008, 04:17:29 πμ από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος despina694

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 138
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Να'χεις το νου σου στο παιδί... ΠΕ60
    • Προφίλ
    • Σουσάμι Άνοιξε
Απ: Μουσική
« Απάντηση #36 στις: Φεβρουάριος 12, 2008, 11:38:46 μμ »
Και για να ευθυμήσουμε λίγο ακούστε το "Πάμε Χαβάη" της Πρωτοψάλτη!Το αφιερώνω στο συνάδελφο daniel και στη γυναίκα του Νάντια γιατί του το'χα υποσχεθεί!Μπορεί να μη μένουν Χαβάη αλλά τελικά δεν χρειάζεται να ταξιδέψουμε ως τον Ειρηνικό για να φτάσουμε στη Χαβάη μας... Μπορεί να είναι και κάπου εδώ στην Ελλάδα μας... ;)

   Πάμε Χαβάη (it´s a pity)
    
Στίχοι: Ελένη Μηλιώκα
Μουσική: Senneville-Toussaint & Leander Top & Pierr Baigorry
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα
πάμε Χαβάη με μία ρόδα.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Τρέξιμο, λογαριασμοί και δουλειά,
άγχος, ακρίβεια, χρέη, δανεικά,
πάντοτε συνωστισμός μεσ΄ το τραμ
και πάντα εκεί το κινητό χτυπά.
Να μαγειρέψεις το πρωί,
ν΄απλώσεις ό,τι έχει πλυθεί,
να σιδερώσεις, να μαζέψεις, να σκουπίσεις πριν να΄ρθει.
Μετά να πάμε στη λαϊκή κι έπειτα ΟΤΕ,νερό ,ΔΕΗ
για να πληρώσω-give me a break!
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Θέλω βόλτες, ταξίδια, γλυκά, φαγητά,
να ξαπλώσουμε μπρούμυτα στην αμμουδιά.
Θέλω στην παραλία ν΄ανάψω φωτιά,
κολύμπι ωρών στα ρηχά ή στα βαθιά.
Θέλω να μαυρίσω και να μείνω έτσι πάντα,
με τον Enrique Iglesias να χορέψω labanda.
N΄αρπάξω το μικρόφωνο από μία μπάντα
και να φωνάξω "Θεέ μου αμήν".

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.
Πάμε Χαβάη με μία ρόδα.

Πήρα θαλάσσιο στρώμα, δυο-τρία μαγιό ακόμα,
μπρατσάκια και πετσέτες μ΄ ωραίο χρώμα.
Άμα θες έχω και βατραχοπέδιλα ακόμα,
με 30 δείκτη προστασίας κρέμα για το σώμα.
Δεν ξέρω ακριβώς τι άλλο θα πρέπει
να πάρω αφού έμεινα μ΄ άδεια τσέπη.
Σταματώ και στην τράπεζα να δω αν έχει λεφτά μα
ξέχασα το pin!
Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη,
τότε πάρε λεφτά απ' το σπίτι.
Ναι, Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη
πάρε κι εσύ λεφτά απ' το σπίτι.
Δάσκαλε που δίδασκες...

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #37 στις: Φεβρουάριος 12, 2008, 11:45:44 μμ »

 ;D ;D ;D
Ευχαριστώ πολύ Δεσποινιώ.. Το έθεσες πολύ ωραία.. ;)
Είσαι φίνα! :D

(Ξαφνικά καλοκαιριασε... ;D)
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος kellykou

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1537
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #38 στις: Φεβρουάριος 13, 2008, 12:45:41 πμ »
Επειδη εμενα με εχει πιασει κατι σημερα που αυριο ειναι απεργια,

ακουω του Σιδηροπουλου:

Στην Κ.
Οταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου
και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
και εκείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί

Οταν θα αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε αγγίξεις το κορμί σου
και το 'βρεις τσακισμένο απ' τις πληγές
και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες να ακούσουν τη φωνή σου
και οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές.

αν θελετε να το ακουσετε   http://www.youtube.com/watch?v=sqoFoIh5k7Y

epizoitis

  • Επισκέπτης
Απ: Μουσική
« Απάντηση #39 στις: Φεβρουάριος 13, 2008, 01:57:21 πμ »
Κι ένα από την Κρήτη .................

http://www.youtube.com/watch?v=eHWxqpMMupw

Να είστε όλοι κι όλες καλά


Αποσυνδεδεμένος VICA

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 401
  • "...κάθε αναπνοή είναι νοσταλγία..."
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #40 στις: Φεβρουάριος 13, 2008, 02:40:35 πμ »
  Να σ' ευχαριστήσω, Kellykou...Μέρες τώρα θέλω να το γράψω αυτό του Σιδηρόπουλου...Με πρόλαβες...Η δουλειά μου τρώει την πρόθεση...Τη φοιτητική μου-και όχι μόνο-ζωή σημαδεψε το τραγούδι αυτό...
  Κι επειδή λατρέυω τη "Χαβάη"...αλλά δεν είναι Χαβάη η ζωή μας κι η Πρωτοψάλτη-που την λατρεύω- διαφημίζει πια τράπεζες και με πληγώνει....ας πληγωθώ θαλασσινά με το παρακάτω...

                                           FATA MORGANA
                                                                          Στη Θεανώ Σουνά

                              Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
                              στάλα τη στάλα συναγμένο απ'το κορμί σου
                              σε τάσι αρχαίο,μπακιρένιο αλγερινό,
                              που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

                              Στρείδι ωκεάνειο αρραβωνιάζεται το φως.
                              Γεύση από φλούδι του ροδιού,στυφό κυδώνι
                              κι ο άρρητος τόνος,πιο πικρός και πιο στυφός,
                              που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.

                              Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
                              οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
                              όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
                              χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

                              Χόρτο ξανθό τρίποδο σκέπει μαντικό.
                              Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
                              άγριο, ακαταμάχητο,απειλητικό,
                              ποτίζει τους αμαρτωλούς που σ'αγαπήσαν.

                              Rosso romano, πορφυρό της Δαμασκός,
                              δόξα του κρύσταλλου, κρασί απ'τη Σαντορίνη.
                              Ο ασκός να ρέει κι ο Απόλλωνας βοσκός
                              να κολυμπάει τα βέλη του με διοσκουρίνη.

                              Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
                              Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
                              Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
                               μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

                             Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
                             Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
                             Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
                             Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.

                             Τραβέρσο, Νίκος Καββαδίας
                            
                             Κι η Μαρίζα Κωχ να το ερμηνεύει...
                    
                             Αφιερωμένο σ' όσους το γνωρίζουν και το αγαπούν...
                              
                            
                          


Να πληρώνεσαι μόνος σου
Χωρίς έξωθεν αναμονές
Και
Με την πληρότητά σου
Πορεύσου
Μαζί τους

Αποσυνδεδεμένος Rwxanh

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1501
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Λατρεύω την εκπαίδευση -ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #41 στις: Φεβρουάριος 13, 2008, 10:06:54 πμ »
Ένα από τα αγαπημένα μου της αγαπημένης μου Χαρούλας (οι υπογραμμίσεις δικές μου)...


Στίχοι: Μπάμπης Τσικληρόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό
με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό
Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια
Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια
για ευτυχισμένα χρόνια

Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη
Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο
κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει

Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη

Ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό
Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει
Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει

Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο
δεν του φτάνει ετούτο μόνο
Με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι
Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη

Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι
Αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158554
  • Σύνολο θεμάτων: 19199
  • Σε σύνδεση σήμερα: 575
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 21
Επισκέπτες: 351
Σύνολο: 372

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.118 δευτερόλεπτα. 33 ερωτήματα.