0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, όπου ως γιορτές έχουν ταυτιστεί στο μυαλό μας με τα τελετουργικά τους και όχι με την ουσία τους;
Κι αυτό είναι πολύ σωστό. Όμως υπάρχει κ ένα θέμα ανάκλησης γνώσεων κ συνδυασμού τους. Οι μαθητες τα θυμούνται όταν είναι να εξεταστούν. Μετά διαγράφονται. Μπορεί όταν εξετάστηκαν μα πήραν άριστα. Αλλα τέλος, αυτό ήταν, η πληροφορία δεν μένει κ δεν επανέρχεται.
Ξεχνάς μια σημαντική παράμετρο για τους παππούδες μας. Την βιτσα
Προφανώς και υπάρχει θέμα ανάκλησης γνώσεων και εδώ θα τολμούσα να μιλήσω για την ανάγκη της βιωματικής μάθησης, (αλλά θα με πάρουν με τις ντομάτες γιατί έχει καταντήσει κλισέ να το λέμε αλλά φυσικά να μην το εφαρμόζουμε)Ωστόσο, ήθελα να σημειώσω ότι αυτό με τα παιδιά που δεν ξέρουν τι γιορτάζουμε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου, το οποίο είναι πιο κλισέ από τη βιωματική μάθηση και έχω κουραστεί ειλικρινά να το ακούω, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΕΛΛΕΙΨΗ ΓΝΩΣΕΩΝ. Ειλικρινά πιστεύει κάποιος ότι οι μαθητές από τα προνήπια μέχρι την Γ΄Λυκείου δεν έχουν διδαχτεί αρκετά για τις δύο αυτές επετείους ή δεν έχουν διαβάσει αρκετά γι’ αυτές και γι’ αυτό δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τι γιορτάζουμε στην κάθε μια; Ή συμβαίνει το άλλο, από το πολύ ανούσιο τελετουργικό, κοντεύουμε να ξεχάσουμε κι εμείς τι γιορτάζουμε;
Και πως εξηγείται ότι οι γονείς μου που ήταν απόφοιτοι οκτατάξιου γυμνασίου ήξεραν πολύ καλύτερα αρχαία,νέα,ιστορία, Λατινικά, φυσική, μαθηματικά από τους σημερινούς αποφοίτους και τα θυμούνται μέχρι τα γεράματα τους; Και οι δυο μπορούσα άνετα να βοηθήσουν τα εγγόνια τους σε αρχαία και μαθηματικά. Μήπως τελικά το πρόβλημα δεν είναι η (μη) βιωματική εκπαίδευση, αλλά το ότι οι παλιότεροι έπαιρναν πιο σοβαρά το θέμα της εκπαίδευσης και το περνούσαν στα παιδιά τους ως στάση ζωής;
Και σύμπασα η Ακαδημία χειροκροτούσε τον Παπαδόπουλο. Ορθογραφία γνώριζαν. Παιδεία, όμως, δεν είχαν. Τα συγχέετε. Στους μαθητές μας δίνουμε (όσοι είμαστε μάχιμοι στην τάξη κι όχι γραμματείς στα διοικητήρια) παιδεία καλλιέργεια χαραχτήρα και γνώσεις. Το τρίτο χωρίς τ' άλλα δυο είναι κενό γράμμα.
Μια χαρά παιδεία και σεβασμό είχαν...σηκώνονταν να καθίσει ο γηραιότερος...φτωχοί άνθρωποι που δεν είχαν να φάνε έδιναν στον φιλοξενούμενο και έμεναν οι ίδιοι νηστικοί...έβαζαν τον φιλοξενούμενο να κοιμηθεί στο κρεβάτι κι αυτοί στο πάτωμα έξω...και τώρα το δεκάχρονο βρίζει τον παππού και τη γιαγιά μη σου πω τι κάνει στους γονείς....φυσικά δεν τσουβαλιαζουμε ολους