0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Πριν θυμωσεις σκεψου το ενδεχομενο να αντιμετωπιζουν καποιο οικονομικο προβλημα και να ντρεπονται να το πουν. Όπως και να χει δικο τους παιδι ειναι, εκεινοι εχουν την ευθυνη της ανατροφης του, εκεινοι και για την εκπαιδευση του. Δεν ειναι καλη ιδεα να τους προσβαλεις.
Πέρα απ το να ξεκαθαρίσεις ότι η απουσία συνοχής δημιουργεί προβλήματα στην ποιότητα της δουλειάς, δεν νοκθζω ότι μπορείς να κανεις κάτι άλλο. Δικό τους παιδί είναι, εκείνοι κρίνουν. Εσυ απλώς ξεκαθαρίζεις τις επιπτώσεις κ βάζεις όρους σχετικά με το αν και πότε θα γίνεται η ενδεχόμενη αναπλήρωση. Το πολύ πολύ να πεις ότι θες έγκαιρη ενημέρωση σε περίπτωση ακύρωσης γιατί εχεις δεσμεύσει τις ώρες στο πρόγραμμα σου που θα μπορούσες να αξιοποιήσεις αλλιώς κάνοντας κάποιο άλλο μάθημα πχ. Αν κ δεν νομίζω να συγκινηθούν.
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Επειδή γνωρίζω την οικογένεια δεν τίθεται θέμα οικονομικό. Το παιδί πηγαίνει σε ένα σωρό εξωσχολικές δραστηριότητες τις οποίες πληρώνουν αδρά και έχει και ο καθένας τους από δύο κινητά (μέχρι και τα μικρά παιδιά τους!). Απλά είναι θέμα προτεραιοτήτων για αυτούς.Αυτό που σκέφτομαι να κάνω είναι να τους ξεκαθαρίσω ότι το παιδί σίγουρα δεν μπορεί να μάθει με δύο φορές το μήνα μάθημα μόνο! Όταν έρχεται έχει ξεχάσει και αυτά που έχουμε κάνει! Απλά το θέμα είναι ότι πιθανότερο είναι ότι θα το σταματήσουνε το παιδί και θα μείνει πίσω! Είναι πραγματικά κρίμα ένα τέτοιο παιδί με τέτοια θέληση να μη μπορεί να προχωρήσει λόγω τέτοιων γονέων.
Καλησπέρα σε όλους!Βρε παιδιά είμαι έξαλλη ! Έχω μία μαθήτρια που της κάνω ιδιαίτερα μαθήματα. Το κορίτσι είναι εξαιρετικό, μελετηρό και με καμία (το τονίζω) στήριξη από τους γονείς οι οποίοι είναι 'πέρα βρέχει'! Αυτό όμως που με κάνει να βγαίνω από τα ρούχα μου είναι ότι ενώ κάθε εβδομάδα κάνουμε ένα δίωρο στο χώρο μου δεν μου τη φέρνουν πλέον τις περισσότερες φορές με πραγματικά γελοίες δικαιολογίες με αποτέλεσμα το παιδί να χάνει μαθήματα πολλά (και σημειωτέον βρίσκεται ΠΟΛΥ πίσω από το επίπεδο των συμμαθητών της). Για να σας δώσω ένα παράδειγμα δικαιολογίας είναι ότι η μαμά έχει γενέθλια, θα έχουν κόσμο και χρειάζεται το παιδί να βοηθήσει με τις δουλειές! Το ανέφερα με καλό τρόπο στους γονείς να μην χάνει μαθήματα το παιδί και μου ανέφεραν ότι έχω δίκιο αλλά η κατάσταση συνεχίζεται. Πλέον όμως, έχω θυμώσει πολύ και δεν ξέρω πραγματικά πως να φερθώ! Ώρες ώρες μου έρχεται πραγματικά να τους προσβάλλω αλλά ξέρω ότι δε πρόκειται να καταφέρω κάτι. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το παιδί.Έχει αντιμετωπίσει κανείς τέτοια περίπτωση; Πως το χεiριστήκατε;