0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΑΓΙΣΜΕΝΗΣΑ΄Αυτό το ποίημα κύλησεΣαν πέτρα κύλησεΑπ΄την καρδιά μου πέραΜετά ξαναγύρισε, στάθηκεΣτην καρδιά μου.Τώρα πρέπει να διαλέξωΤην πέτρα ή την καρδιά μου;Β΄Όσα βλέπω πάνω στο γυαλίΜισοσβημένα σχήματαΜέσα στο χρόνο της παλιάς κορνίζαςΤο πρόσωπο με τα πρησμένα μάτιαΚι εσύ να διορθώνεις την εικόναΠότε με χρώμαΠότε με μια κίνηση ελαφριάΤου αέρα πίσω απ΄την κουρτίνα.Το γυαλί που μας χωρίζειΆθραυστο σαν το θάνατοΤο χέρι να περνάΜέσα απ΄το γυαλίΜιας αγάπης θρυμματισμένης.Ανοίγω το παράθυροΤο μαύρο πουλί να χτυπάΤα φτερά τουΝα φεύγει.Το γυαλί που πάντα μας χωρίζει-Σαν τη θάλασσα απλώνεταιΧαϊδεύει τα σπασμένα γυαλιάΜατώνει-Της αγάπης είναι.Α. Φραντζή, Τελετή στο κύμα
Je suis comme je suisJe suis faite pour plaireEt n'y puis rien changerMes lèvres sont trop rougesMes dents trop bien rangéesMon teint beaucoup trop clairMes cheveux trop foncésEt puis après?Qu'est-ce que ça peut vous faire?Je suis comme je suisJe plais à qui je plaisJe suis comme je suisJe suis faite comme çaJacques Prévert