Αποσπάσεις 2013

[erietta]

Redαrmy, πρώτα απ' όλα συλλυπητήρια και δεύτερον έχεις τόσο δίκιο!

[PDE ads]

[nikitas]

Φίλε, redarmy, και να εκνευριστείς και να θυμώσεις, τίποτα δε θα πετύχεις. Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα όλα ήταν, είναι και θα είναι θέμα... δοντιού. Σου εύχομαι κάποια στιγμή να πας εκεί που θέλεις, δίχως... δόντι, με κόπο και ιδρώτα. Έτσι αξίζει περισσότερο. Δουλεύω στη δημόσια εκπαίδευση δώδεκα χρόνια σχεδόν, ήτοι 14 σχολικά έτη. Από αυτά, τα πρώτα 9 τα έφαγα μακριά από το σπίτι μου. Κάθε χρόνο σε άλλο μέρος και να τα ενοίκια, και να οι βενζίνες και να το προσωπικό κόστος. Τελικά όμως ήρθα σπίτι μου (ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναφύγω, αν και κανείς δεν ξέρει πλέον) κι έχω τουλάχιστον την ηθική ικανοποίηση ότι δεν... έγλυψα κανέναν κερατά για να το πετύχω. Κι εγώ εξοργίζομαι όταν διαβάζω ότι κάποιοι πηγαίνουν στον τόπο διορισμού τους μετά από έξι, πέντε, τέσσερα χρόνια. Κι εγώ αισθάνομαι θιγμένος, αλλά κήρυγμα δε θα κάνω σε κανέναν. Α, και κάτι τελευταίο: το επιχείρημα 'ναι, παίρνουμε απόσπαση, αλλά έχουμε μικρά παιδιά και θέλουμε να είμαστε κοντά τους', ε, συγνώμη συνάδελφοι, αλλά παιδιά έχουν κι άλλες μαμάδες και άλλοι μπαμπάδες, που τις/ τους έχουν φάει τα όρη, τα λαγκάδια και τα ξερονήσια.

[redarmy]

Φίλε, redarmy, και να εκνευριστείς και να θυμώσεις, τίποτα δε θα πετύχεις. Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα όλα ήταν, είναι και θα είναι θέμα... δοντιού. Σου εύχομαι κάποια στιγμή να πας εκεί που θέλεις, δίχως... δόντι, με κόπο και ιδρώτα. Έτσι αξίζει περισσότερο. Δουλεύω στη δημόσια εκπαίδευση δώδεκα χρόνια σχεδόν, ήτοι 14 σχολικά έτη. Από αυτά, τα πρώτα 9 τα έφαγα μακριά από το σπίτι μου. Κάθε χρόνο σε άλλο μέρος και να τα ενοίκια, και να οι βενζίνες και να το προσωπικό κόστος. Τελικά όμως ήρθα σπίτι μου (ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναφύγω, αν και κανείς δεν ξέρει πλέον) κι έχω τουλάχιστον την ηθική ικανοποίηση ότι δεν... έγλυψα κανέναν κερατά για να το πετύχω. Κι εγώ εξοργίζομαι όταν διαβάζω ότι κάποιοι πηγαίνουν στον τόπο διορισμού τους μετά από έξι, πέντε, τέσσερα χρόνια. Κι εγώ αισθάνομαι θιγμένος, αλλά κήρυγμα δε θα κάνω σε κανέναν. Α, και κάτι τελευταίο: το επιχείρημα 'ναι, παίρνουμε απόσπαση, αλλά έχουμε μικρά παιδιά και θέλουμε να είμαστε κοντά τους', ε, συγνώμη συνάδελφοι, αλλά παιδιά έχουν κι άλλες μαμάδες και άλλοι μπαμπάδες, που τις/ τους έχουν φάει τα όρη, τα λαγκάδια και τα ξερονήσια.

ΦΙΛΕ ΝΙΚΗΤΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ.ΑΠΛΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΤΟΙΑ.ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΩΣ.ΕΣΒΗΣΕ ΣΕ 35 ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ.ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΗΡΥΓΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΑΠΑΣ.ΑΠΛΩΣ ΞΕΦΥΓΑ.ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ.

[City]

Είναι λογικό και ανθρώπινο όταν κάποιος βιώνει κάτι τέτοιο να θέλει να μιλήσει γι' αυτό που νιώθει. Συλλυπητήρια.

[PDE ads]

[nikitas]

@Redarmy

Δε νομίζω ότι είπες κάτι για το οποίο πρέπει ν' απολογηθείς. Περιέγραψες μια πραγματική κατάσταση. Όταν λέμε την αλήθεια, δε χρειάζεται να ζητάμε συγνώμη. Όσο για τη μάνα σου, σε νιώθω περισσότερο απ' όσο φαντάζεσαι. Κι εγώ έχω χάσει γονιό από την ίδια ασθένεια, σε πολύ τρυφερή ηλικία. Η διαφορά μας είναι ότι στη δική μου περίπτωση η εξέλιξη της ασθένειας ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρα κι επίπονη. Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε και μολονότι η θλίψη και οι αναμνήσεις έχουν ξεθωριάσει, ο πόνος ακόμα παραμένει και δε νομίζω να φύγει ποτέ.

[escozul]

Φίλε, redarmy, και να εκνευριστείς και να θυμώσεις, τίποτα δε θα πετύχεις. Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα όλα ήταν, είναι και θα είναι θέμα... δοντιού. Σου εύχομαι κάποια στιγμή να πας εκεί που θέλεις, δίχως... δόντι, με κόπο και ιδρώτα. Έτσι αξίζει περισσότερο. Δουλεύω στη δημόσια εκπαίδευση δώδεκα χρόνια σχεδόν, ήτοι 14 σχολικά έτη. Από αυτά, τα πρώτα 9 τα έφαγα μακριά από το σπίτι μου. Κάθε χρόνο σε άλλο μέρος και να τα ενοίκια, και να οι βενζίνες και να το προσωπικό κόστος. Τελικά όμως ήρθα σπίτι μου (ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναφύγω, αν και κανείς δεν ξέρει πλέον) κι έχω τουλάχιστον την ηθική ικανοποίηση ότι δεν... έγλυψα κανέναν κερατά για να το πετύχω. Κι εγώ εξοργίζομαι όταν διαβάζω ότι κάποιοι πηγαίνουν στον τόπο διορισμού τους μετά από έξι, πέντε, τέσσερα χρόνια. Κι εγώ αισθάνομαι θιγμένος, αλλά κήρυγμα δε θα κάνω σε κανέναν. Α, και κάτι τελευταίο: το επιχείρημα 'ναι, παίρνουμε απόσπαση, αλλά έχουμε μικρά παιδιά και θέλουμε να είμαστε κοντά τους', ε, συγνώμη συνάδελφοι, αλλά παιδιά έχουν κι άλλες μαμάδες και άλλοι μπαμπάδες, που τις/ τους έχουν φάει τα όρη, τα λαγκάδια και τα ξερονήσια.

Δεν το κατάλαβαίνω καλά αυτό πάντως. Επειδή υπάρχουν και άλλοι με μεγαλύτερο -ίσως- πρόβλημα, η δική μας η κατάσταση είναι ασήμαντη; "εγώ έχω 3 παιδιά και άρα δικαιούμαι να είμαι σπίτι μου περισσότερο από σένα που έχεις 2 γιατί υπάρχον πολλοί με 2 και άρα άντε τράβα καστελόριζο;" Τι είναι αυτό; λογική κουκουρούκου!!!

[vigor]

Συνάδελφοι,
Καλημέρα σας, καλό μήνα και καλή σχολική χρονιά !!!
Τις 2 τελευταίες χρονιές η Α' φάση αποσπάσεων από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ/ΠΥΣΠΕ ανακοινώνονταν στο παρά πέντε(τέλη Αυγούστου) από το Υπουργείο. Φέτος με τις μετατάξεις καθυστέρησαν και πολλοί συνάδελφοι που θέλουν να δουλέψουν σε σχολεία αναγκάζονται να ξεσπιτωθούν, αναμένοντας την ανακοίνωσή τους.
Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής :
-Μπορούμε να ζητήσουμε Κανονική Άδεια για οικογενειακούς και οικονομικούς λόγους, στέλνοντας φαξ και ενημερώνοντας την ίδια μέρα την ΔΙΔΕ μας ;
 Πιστεύετε ότι θα γίνει δεκτή ;

Να σας ενημερώσω ότι δεν έχω οργανική αλλά είμαι στην διάθεση του ΠΥΣΔΕ και μέχρι στιγμής δεν έχει βγει από την ΔΙΔΕ μου κάποια ανακοίνωση για την ανάληψη υπηρεσίας όσων είναι στην διάθεση, όπως σε κάποιες άλλες Δνσεις Δθμιας.

Εύχομαι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά όλων σας

[redarmy]

@Redarmy

Δε νομίζω ότι είπες κάτι για το οποίο πρέπει ν' απολογηθείς. Περιέγραψες μια πραγματική κατάσταση. Όταν λέμε την αλήθεια, δε χρειάζεται να ζητάμε συγνώμη. Όσο για τη μάνα σου, σε νιώθω περισσότερο απ' όσο φαντάζεσαι. Κι εγώ έχω χάσει γονιό από την ίδια ασθένεια, σε πολύ τρυφερή ηλικία. Η διαφορά μας είναι ότι στη δική μου περίπτωση η εξέλιξη της ασθένειας ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρα κι επίπονη. Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε και μολονότι η θλίψη και οι αναμνήσεις έχουν ξεθωριάσει, ο πόνος ακόμα παραμένει και δε νομίζω να φύγει ποτέ.

Α ΡΕ ΝΙΚΗΤΑ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΜΕ ΒΟΗΘΑΣ ΠΟΛΥ.

[escozul]

Τες πα. Δεν νομίζω οτι με το τελευταίο θα βγάλουμε ποτέ άκρη γιατί νομίζω οτι είναι θέμα που απασχολεί τα forum χρόνια τώρα και πάντα τα ίδια αναμασάμε. Οπότε το αφήνω.

Τώρα να ρωτήσω γιατί δεν κατάφερα να βγάλω άκρη με το έγγραφο Αρβανιτόπουλου για την διευκόλυνση των εκπαιδευτικών Β/θμιας.

Έκανα αίτηση μετάταξης από δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια και είμαι ΠΕ20 Πληροφορικής. Την είχα κάνει με την εγκύκλιο που είχε βγει 21 Μαρτίου. Σαφώς δηλαδή νωρίτερα από τις 19/07
Ήταν με τον νόμο 1824? δηλαδή μπορώ να υποθέσω οτι με καλύπτει το έγγραφο διευκόλυνσης Αρβανιτόπουλου; Έχω φάει τα forum να ψάχνω. Αν κάποιος ξέρει ας με βοηθήσει σας παρακαλώ.

[redarmy]

Συνάδελφοι,
Καλημέρα σας, καλό μήνα και καλή σχολική χρονιά !!!
Τις 2 τελευταίες χρονιές η Α' φάση αποσπάσεων από ΠΥΣΔΕ/ΠΥΣΠΕ ανακοινώνονταν στο παρά πέντε(τέλη Αυγούστου) από το Υπουργείο. Φέτος με τις μετατάξεις καθυστέρησαν και πολλοί συνάδελφοι που θέλουν να δουλέψουν σε σχολεία αναγκάζονται να ξεσπιτωθούν, αναμένοντας την ανακοίνωσή τους.
Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής :
-Μπορούμε να ζητήσουμε Κανονική Άδεια για οικογενειακούς και οικονομικούς λόγους, στέλνοντας φαξ και ενημερώνοντας την ίδια μέρα την ΔΙΔΕ μας ;
 Πιστεύετε ότι θα γίνει δεκτή ;

Να σας ενημερώσω ότι δεν έχω οργανική αλλά είμαι στην διάθεση του ΠΥΣΔΕ και μέχρι στιγμής δεν έχει βγει από την ΔΙΔΕ μου κάποια ανακοίνωση για την ανάληψη υπηρεσίας όσων είναι στην διάθεση, όπως σε κάποιες άλλες Δνσεις Δθμιας.

Εύχομαι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά όλων σας

ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ ΜΟΥ.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ.ΠΟΥ ΖΕΙΣ?

[redarmy]

Φίλε, redarmy, και να εκνευριστείς και να θυμώσεις, τίποτα δε θα πετύχεις. Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα όλα ήταν, είναι και θα είναι θέμα... δοντιού. Σου εύχομαι κάποια στιγμή να πας εκεί που θέλεις, δίχως... δόντι, με κόπο και ιδρώτα. Έτσι αξίζει περισσότερο. Δουλεύω στη δημόσια εκπαίδευση δώδεκα χρόνια σχεδόν, ήτοι 14 σχολικά έτη. Από αυτά, τα πρώτα 9 τα έφαγα μακριά από το σπίτι μου. Κάθε χρόνο σε άλλο μέρος και να τα ενοίκια, και να οι βενζίνες και να το προσωπικό κόστος. Τελικά όμως ήρθα σπίτι μου (ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναφύγω, αν και κανείς δεν ξέρει πλέον) κι έχω τουλάχιστον την ηθική ικανοποίηση ότι δεν... έγλυψα κανέναν κερατά για να το πετύχω. Κι εγώ εξοργίζομαι όταν διαβάζω ότι κάποιοι πηγαίνουν στον τόπο διορισμού τους μετά από έξι, πέντε, τέσσερα χρόνια. Κι εγώ αισθάνομαι θιγμένος, αλλά κήρυγμα δε θα κάνω σε κανέναν. Α, και κάτι τελευταίο: το επιχείρημα 'ναι, παίρνουμε απόσπαση, αλλά έχουμε μικρά παιδιά και θέλουμε να είμαστε κοντά τους', ε, συγνώμη συνάδελφοι, αλλά παιδιά έχουν κι άλλες μαμάδες και άλλοι μπαμπάδες, που τις/ τους έχουν φάει τα όρη, τα λαγκάδια και τα ξερονήσια.

Δεν το κατάλαβαίνω καλά αυτό πάντως. Επειδή υπάρχουν και άλλοι με μεγαλύτερο -ίσως- πρόβλημα, η δική μας η κατάσταση είναι ασήμαντη; "εγώ έχω 3 παιδιά και άρα δικαιούμαι να είμαι σπίτι μου περισσότερο από σένα που έχεις 2 γιατί υπάρχον πολλοί με 2 και άρα άντε τράβα καστελόριζο;" Τι είναι αυτό; λογική κουκουρούκου!!!

ΟΝΤΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ!ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΤΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ (ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ) ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΡΙΞΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.

[Commando]

1315 ηταν ως τωρα οι αποσπασεις σε φορεις

1181 σε φορείς + 54 (ΣΔΕ) = 1235 αποσπάσεις

[Νάντια]

Σε μία ώρα φεύγω! Το ότι έχουμε πέντε και έξι χρόνια να πάμε στην οργανική μας δεν σημαίνει ότι πριν δεν οργώσαμε την Ελλάδα και ότι απλώς φυτρώσαμε στον τόπο συμφερόντων μας. Δυστυχώς η ζωή είναι πολύ σκληρή για τους περισσότερους από εδώ μέσα. Θέλω το καλό όλων σας!!!
Γεια σας!!!

[greedo]

1181 σε φορείς + 54 (ΣΔΕ) = 1235 αποσπάσεις

Αυτός είναι ο τελικός αριθμός;