1
Σχολική ζώνη / Απ: Πρωτόκολλα πρόληψης και διαχείρισης ενδοσχολικής βίας (2024)
« στις: Μάιος 04, 2024, 04:45:10 μμ »Ένας δάσκαλος πρέπει να λειτουργεί ως υπόδειγμα πνευματικής ελευθερίας και ηθικής ακεραιότητας, αν θέλει να τιμά το λειτούργημά του. Δεν μπορεί να επιλέγει μια ταπεινωτική στάση ζωής, όπως και να του έχει φερθεί η διοίκηση ή οι συνάδελφοί του.
Υπάρχουν αντιδράσεις μαθητών που δεν δικαιολογούνται με τίποτα, σαν αυτή που μιλάμε και που βεβαίως θα συμφωνούσα σε πενθήμερη αποβολή. Αλλά όσο συγκινητική και αν είναι η στάση σου ως προς το ενιαίο μέτωπο που πρέπει να κρατούν οι εκπαιδευτικοί σε ένα σχολείο (και είμαι σίγουρη πως δείχνει καλή καρδιά), πολλές φορές αδικεί. Δεν είμαστε όλοι δίκαιοι, όλοι άψογοι και σωστοί. Άλλος θα σου έλεγε πως μοιάζει με τακτική της μαφίας η στάση αυτή: "Αν θίγεις έναν από εμάς, θίγεις όλο το σχολείο και την ίδια την υπόσταση της θέσης μας και θα εχεις την ανάλογη αντιμετώπιση". Θα καταλάβαινες, αν είχες βρεθεί σε σύλλογο σαν τον δικό μου, πως η συναίνεση μερικές φορές στα κοινά θέλω είναι παθητικότητα, υποταγή, τα ιδανικά και οι αρχές πάνε περίπατο, αν επιλέγεις μέτωπο εξ αρχής, ανεξάρτητα από το δίκαιο.
Εν ολίγοις, θα προτιμούσα να με γδάρουν ζωντανή, παρά να πάρω το μέρος καθηγητή ενώ φταίει (και έχουμε πολλά τέτοια περιστατικά εμείς, περιστατικά αλαζονείας). Αλλά, θα μαχόμουν μαζί του αν παραβιαζόταν τα δικαιώματά του, ακόμη και αν εγώ δεν κινδύνευα.
Με αυτήν την έννοια, να «φταίει» ο καθηγητής, δεν μου έχει τύχει να χρειαστεί να συζητήσουμε τιμωρία. Εννοώ περιστατικά που κάποιος αρκετά έμπειρος ή όποιος γνωρίζει καλύτερα το παιδί, θα σταματούσε πριν ξεσπάσει ο μαθητής. Που δεν μπορείς να πεις ακριβώς ότι ήταν λάθος. Ήταν κάποια έκρηξη που θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να συμβεί, αλλά πολλοί θα προλάβαιναν πώς να την αποφύγουν. Εγω προσωπικά στα παιδιά που γνωριζω ότι από κάποιο σημείο και μετά αντιδρουν, προσεχω ώς πού θα επιμείνω σε κάτι. Άλλος όμως, θα ελεγε ότι έτσι τα παιδιά μαθαίνουν ότι αν ξεσπάς με νεύρα και επιθετικότητα, οι άλλοι σε φοβούνται, σου κάνουν τα χατίρια και περναει το δικό σου. Επίσης, εκ των
πραγμάτων οι μαθητες δεν θα έχουν ίδιες αντιδράσεις τις πρώτες και τις τελευταίες ώρες, σε μονόωρα ή σε καθηγητές που έχουν για ώρες ή για χρόνια, σε μαθήματα εξεταζόμενα και μαθήματα που θεωρούνται υποτιμημένα κοκ. Κάποιοι συνάδελφοι είναι εκ των
πραγμάτων σε μειονεκτικότερη θέση για διάφορους λόγους και αναγκαστικά σε αυτούς θα συμβούν τα περίεργα, οπότε αυτοί θα χρειαστούν και την «υπεράσπιση» μας.
Φυσικά δεν εννοώ σκηνικά που ο καθηγητής έξαλλος απειλεί ολόκληρο τμήμα με ημερήσια αποβολή ή κάνει μεγάλες δηλώσεις όπως ότι δεν θα δεχτεί το τάδε παιδί στην τάξη χωρίς βιβλίο κλπ, πραγματα παντελώς ανεδαφικά που απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Δεν νομίζω ότι κάποιος διευθυντής έχει παρασυρθεί από βρασμό ψυχής εκπαιδευτικού για πραγματα που οι υπόλοιποι αντιμετωπίζουν με διπλωματικούς χειρισμούς.
(και πάλι όμως, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αν όλοι βγάζαμε έξω όποιον δεν φέρνει βιβλία συστηματικά, δεν μπορεί, θα το έπαιρνε απόφαση να τα φέρει).
Τέλος, επιμενω πολύ σ αυτό, επειδή στο σχολείο μου υπάρχει πολύ η απάντηση «σ εμένα δεν κάνουν τίποτα» που με εκνευρίζει αφάνταστα, γι αυτό επιμενω πολύ στο κοινό μέτωπο. Έχω βρεθεί κι εγω στην θέση να μου έρχεται να πω «σ εμένα δεν κάνουν τίποτα», κάτι μου με παρηγορεί γιατί κάθε χρόνο σε 1-2 τμήματα θα μου κάνουν πολλά. Αλλά δεν μπορώ να ακούω να το χρησιμοποιούν σαν καραμέλα είτε για να πουλήσουν τρέλα και να αδιαφορήσουν, είτε για να καλύψουν το ότι και σ εκείνους κάνουν πολλά, αλλά δεν διαμαρτύρονται.