0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Αν ήταν συνημμένη, θα ήταν στο αντικείμενο, δηλ στο υιέος.
Πρόσεξε όμως ότι εκεί δεν υπάρχει περίπτωση να εκληφθεί ως συνημμένη η μετοχή, ενώ στον λόγο "Κατά Αλκιβιάδου" αν έμπαινε σε γενική, θα προέκυπτε πρόβλημα.
Θα ήταν οπωσδήποτε συνημμένη στο υἱέος ή απλώς δεν θα μπορούσαμε να ξέρουμε πού είναι συνημμένη; Δεν θα μπορούσε και στο Ἀλκιβιάδου; Δηλαδή, αν είχαμε Ἁλκιβιάδου ὑιόν, δεν θα μπορούσε να υπάρχει μετοχή σε γενική συνημμένη στο Ἁλκιβιάδου;
Εκτός αυτού, όταν μια απόλυτη μετοχή συνοδεύεται από ὡς ή ὥσπερ δεν είναι πιο συνηθισμένο να τίθεται σε αιτιατική;
Πάντως, η μία εξήγηση είναι αυτή, δηλαδή η ίδια η λέξη ἰδέα να χρησιμοποιείται εδώ με τη σημασία "καταστάσεις, περιστάσεις", και η άλλη αυτή που είπες, να έχει τη συνήθη της σημασία "είδος, μορφή", αλλά να εξαρτάται από αυτή μια γενική όπως καταστάσεως.
Πρέπει να είναι αυτό "ἐὰν δ᾿ ἀναγκασθῇς κινδυνεύειν, αἱροῦ καλῶς τεθνάναι μᾶλλον ἢ ζῆν αἰσχρῶς".