Σύνολο ψηφοφόρων: 179
0 μέλη και 7 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Eίχαμε ένα φροντιστήριο στην επαρχία Μαθηματικά - Φυσική - Χημεία . Εγώ κ η γυναίκα μου. Κάναμε αγώνα για τα παιδιά. Μεγάλες επιτυχές από το 90. Πολυτεχνεία - Ιατρικές κλπ. Μετά το 2000 τα περισσότερα αγόρια πήγαν στρατιωτικές κ αστυνομικές σχολές. Αργότερα κατάλαβα γιατί. Κάποια στιγμή ήρθε μια φιλόλογος και ζήτησε δουλειά. Τη βοηθήσαμε, μαζί κ το σόι της που πήγαινε από πόρτα σε πόρτα στους μαθητές μας. Αποτέλεσμα μας χτύπησε άγρια. Φιλόλογοι 5 -10 την ημέρα κ 100 την εβδομάδα. Γέμισε η περιοχή με Φιλόλογους του 13-14. Την έπνιξαν. Έκλεισε το φροντιστήριο κ ασχολείται με τις μέλισσες. Τώρα οι μαθήτριές της κάνουν την "αίτηση του αναπληρωτή".«Και ο νοών νοείτω».
Τα ιδιωτικά σχολεία, τα φροντιστήρια Μ.Ε. , τα ιδιαίτερα μαθήματα, οι εκδοτικοί οίκοι, τα αρχεία, τα διάφορα γραφεία (δικηγόρων, εφημερίδων, περιοδικών) και φυσικά για όσους το επιθυμούν υπάρχει και η ακαδημαική καριέρα (μετά από μεταπτυχιακές σπουδές).Το ίδιο ισχύει για όλους τους συναδέλφους που έχουν τελειωσει ή που τελειώνουν κάποια καθηγητική σχολή.
Eσυ αφου τα δοκιμασες ολα αυτα ...γιατι κυνηγας να διοριστεις στο Δημοσιο? Εεεε... Συναδελφισσα για ποια ιδιαιτερα μιλας ? Ξερεις ποια ειναι η κατασταση στους εκδοτικους οικους και βιβλιοπωλεια που κλεινουν το ενα πισω απο τα αλλο? Οι δικηγοροι σκοτωνουν μυγες στα γραφεια θα προσλαβουν φιλολογο? Οσο για την ακαδημαικη καριερα εδω γελαμε...πικρα...
Το μήνυμα του διαχειριστή το διάβασες; ΕΛΕΟΣ!!! Φτάνει πια η μιζέρια και κυρίως τα εκτός θέματος μηνύματα.
Συμφωνώ απόλυτα ότι φτάνει πια με τη μιζέρια. Εχω 15 συμφοιτητές μου σε 300 εισακτεους από το έτος μου στη φιλολογία Αθήνας, που κάνουν ακαδημαϊκή καριέρα στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρω τομείς και χώρες :γλωσσολογία, αρχαία ελληνική φιλολογία, λατινική φιλολογία, νεοελληνική φιλολογία και χώρες Αγγλία, Σουηδία, Γερμανία, Αμερική. Επειδή τα πιο πολλά άτομα τα γνώριζα, οι γονείς τους δεν ήταν φιλόλογοι, όπως επίσης δεν ήταν και καθηγητές πανεπιστημίου. Η πλειοψηφία τους κέρδισε υποτροφία για σπουδές εκτός. Εργάζονται έξω ως βοηθοί καθηγητών, στις βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων και κάνουν και τη διδακτορική τους διατριβή. Πάμε τώρα παρακάτω. Από το έτος μου πάλι, μεγάλος αριθμός (60-80 άτομα) έκαναν μεταπτυχιακές σπουδες στην Ειδική Αγωγή (δεν εργάστηκαν σε δημόσιο ειδικό σχολείο) αλλά έκαναν παράλληλη στήριξη ιδιωτική σε μαθητές, και τα απογεύματα παρέδιδαν μαθήματα σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή και εργάστηκαν ως ειδικοί παιδαγωγοί σε κέντρα ειδικής αγωγής. Ολοι αυτοί οι συμφοιτητές εργάζονται στον τόπο διαμονής τους, στην επαρχία διέμεναν οι πιο πολλοί και εχουν ενα αρκετά καλο εισόδημα για τα δεδομένα της εποχής -δεν ανήκουν πάντως στη γενιά των 400-500 ευρω ή στους άνεργους-. Ακόμη, γνωρίζω περιπτώσεις σε νησιά του Αιγαίου (Κυκλάδες, Κρήτη) που με μόνο εφόδιο το πτυχίο χρεώνουν το ιδιαίτερο για το γυμνάσιο 15 ευρω/ωρα και για το λύκειο απο 20 ευρω και πανω,διότι υπάρχει έλλειψη καθηγητών. Και μιλάω για φιλολόγους που πήραν πτυχίο απο 4-6 έτη πριν. Παράλληλα, κάποιες συμφοιτητριες μου αποκαταστάθηκαν επαγγελματικά στα ιδιωτικά σχολεία που ηταν μαθήτριες -οκ δεν εχουν ολοι αυτην την τύχη - αυτο το καταλαβαίνω.Αλλες πάλι συμφοιτητριες μου κάνουν μεταπτυχιακές σπουδες στη σχολική συμβουλευτική (ένας κλάδος με αποκατάσταση για να μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες σε μαθητές στη συμπλήρωση του μηχανογραφικου τους δελτίου και σε αλλα θεματα) και σκέφτονται να δραστηριοποιηθούν στον τομέα αυτο επαγγελματικά - ενώ προς το παρόν εργάζονται σε φροντιστήρια και κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα -. Ταυτόχρονα, γνωρίζω συμφοιτήτριες που κάνουν δεύτερο πτυχίο στη λογοθεραπεία και μαζί με το πτυχίο της φιλολογίας, στο μέλλον θα δραστηριοποιηθουν στην ειδική αγωγή και στο δημόσιο τομέα και στον ιδιωτικο τομεα οπως αντίστοιχα θα κανω και εγω με την εργοθεραπεία, χάρη στην παιδαγωγική επάρκεια που μας δίνει το πτυχίο. Και πιστέψτε με για τους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα (ιδιοκτήτες κέντρων ειδικής αγωγής) το πτυχίο της φιλολογίας χαίρει εκτίμησης και θαυμασμού σαν εφόδιο και μας δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα για πρόσληψη σε εργασία με ανθρώπινους όρους. Να αναφέρω και συμφοιτητές που με μάστερ στη διοίκηση/ανθρώπινο δυναμικό εργάζονται σε εταιρίες. Εν ολίγοις, δε ξερω αν ήμουν συμφοιτήτρια με διάνοιες, αλλα βλεπω οτι η πλειοψηφία των συμφοιτητών του έτους μου βρήκαν το δρόμο τους (70% ποσοστό και άνω, με αυτούς που υπάρχει επαφή μέσω κοινωνικών δικτύων τουλάχιστον).Και το πτυχίο της φιλολογίας αποτέλεσε τη βάση για όσα ηθελε ο καθένας να κανει. Και δεν ειναι κουρελοχαρτο. Άσχετα αν κάποιοι το ταυτίζετε μονο με τον διορισμό και τη μόνιμη θέση. Ολες οι περιπτώσεις που περιέγραψα απο πανω δεν ειναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και μια χαρα ζουν, δεν επιβιώνουν απλως. Εγω βλέπω οτι η νέα γενιά παντως βρίσκει τη λύση. Και δεν προσκολλάται στις παλιές κακίες συνήθειες του βολεματος των προηγούμενων γενιών.
Όλοι αυτοί όμως πιστεύω πως αν γινόταν ασεπ θα έδιναν σίγουρα..