0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Έχω στην τάξη παιδί με διάγνωση για ειδικό νηπιαγωγείο και οι γονείς αρνούνται καν ότι το παιδί τους έχει θέματα. Δεν μιλάει, βγάζει μόνο κραυγές, δεν αλληλεπιδρά με τα άλλα παιδιά και ελάχιστα μαζί μου, πετάει όλα τα παιχνίδια και τα πράγματα του σχολείου κάτω ή ψηλά και πολλά άλλα που δυσχεραίνουν την ομαλή μαθησιακή διαδικασία και θέτουν σε κίνδυνο το ίδιο το παιδί και εμάς τους υπόλοιπους. Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω από την δική σας εμπειρία;
Υπηρχε στο παλιο ΠΔ λειτουργιας των νηπιγωγειων αρθρο που ελεγε οτι ο/η νηπιγωγος μπορει να ζητησει την παρουσια αλλου ατομου αν το παιδι το χρειαζεται. Αυτο διασταλτικα με εγκυλιο ισχυε και στην πρωτη δημοτικου.Δεν μπορω να θυμηθω αν το καινουριο φεκ το περιλαμβανει αυτο. Ρωτα το/τη συμβουλο
Σίγουρα έχεις μιλήσει με τους γονείς, μιλά με το ΚΕΔΑΣΥ, μίλα και με τον σύμβουλο Ειδικής Αγωγής. Αν είναι τόσο επικίνδυνο για όλη την τάξη όπως λες ενημέρωσε και τους άλλους γονείς ότι αν πάθουν κάτι τα παιδιά τους έχεις τα χέρια δεμένα
πρακτικά ούτε ο σύμβουλος ούτε το ΚΕΔΑΣΥ μπορούν να κάνουν πολλά από τη στιγμή που η έκθεση λέει για ειδικό. Δεν ξέρω αν στην πρωτοβάθμια προβλέπεται η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος όταν ο σύλλογος αντιμετωπίζει τόσο σοβαρά περιστατικά.
Θα μπορούσε όμως ο σύμβουλος να καλέσει τους γονείς και να τους μιλήσει. Το θέμα είναι ότι αυτά τα κάνουν αφού συμβεί κάτι πολύ σοβαρό, π.χ. όταν χτυπήσει παιδί. Τότε κινητοποιούνται.Απορώ γιατί οι γονείς έδωσαν στο νηπιαγωγείο το χαρτί του ΚΕΔΑΣΥ από την στιγμή που δεν το αναγνωρίζουν. Δεν μπορώ να το καταλάβω.