Διαχείριση προβλημάτων σχολικής τάξης

[erietta]

ppglmat, καταλαβαίνω τι θες να πεις και θα το λάβω σοβαρά υπόψη. Δεν το είχα σκεφτεί όπως το λες.

[PDE ads]

[Lucifer]

Lucifer, αυτό σίγουρα θα γίνει.

+++

[Έσπερος]

Εδώ βλέπω δύο εντελώς αντίθετες απόψεις. Από την μια ένα σχολείο όπου εφάρμοσαν το rotation σε α΄ και β΄ τάξη (εντυπωσιακό πραγματικά) και από την άλλη μια άποψη που καταδικάζει όποια προσπάθεια αλλαγής θέσης των μαθητών. Αλήθεια, ποιο είναι το σωστό; Ας μην ξεχνάμε ότι το γνωστό πλάνο που φτιάχνεται από τους καθηγητές κατά το δοκούν, καλά κρατεί.

Γιατί πρέπει να υπάρχει ένα σωστό; Στο τμήμα που σου ανέφερα, ήταν ακραίο μέτρο για ένα πολύ δύσκολο τμήμα και μικρή αίθουσα χωρίς περιθωρια. Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα το εφάρμοζα αλλού, αλλά σε κάτι ανάλογο, ίσως. Όμως ήταν παιδιά που τους έκανα για δεύτερη χρονιά πολλές ώρες, με είχαν σαν υπεύθυνη, με εμπιστεύονταν, θα έλεγα ότι με αγαπούσαν όσο μελό κι αν ακούγεται και καταλήξαμε εκεί μετά από πολλές συζητήσεις. Αν το είχα κάνει με το καλημέρα σας, ή αν το είχε κάνει άλλος, έχω στο μυαλό μου 2-3 γονείς που θα διαμαρτύρονταν και δεν θα είχαν άδικο για το με ποιον κάθονται τα παιδιά τους. Κατά τ άλλα φυσικά και ο καθηγητής αλλάζει θέσεις αν είναι ανάγκη, αλλά υποθέτω αυτά γίνονται κατόπιν συνεννόησης, δεν νομίζω ότι το κάνει κάποιος με το ζόρι. Εγω τουλ, ποτέ. Προσωρινά δλδ για μια διδακτική, ναι. Να πω ότι μόνο σε δική μου ώρα, ναι. Αλλά για μονιμα, πάντα επιςαινω την ανάγκη, ζητάω να βρουν μόνα τους εναλλακτική ή προτείνω εγω αλλά δεν επιβάλλω.

Κάτι τέτοιο που λες ισως να το έκανα σε περιπτώσεις που συνολικά πάσχουν οι σχέσεις ή σε μεγάλη φασαρία.

Τα παιδιά είναι παιδιά, πολύ ωραία λέμε ότι πρέπει να μάθουν να είναι ομαδικά κλπ, αλλά καλά τα ψέματα, κι εμείς σαν ενήλικες, αν κάποιος δεν μας κολλούσε, τι θα κάναμε, απλώς λόγω ηλικίας θα ήμασταν ευγενικοί. Μην κοροϊδευομαστε. Δεν μπορούμε να αναγκάσουμε τα παιδθα να κάνουν παρεε κάποιον ούτε να επιβάλουμε σε παιδί που δεν δένει, να είναι άκρη άκρη σε μια παρέα και να παριστάνει ότι συμμετέχει. Σίγουρα να αποκλείσουμε περίπτωση εκφοβισμού ή περιθωριοποίησης λόγω διακρίσεων ή πολύ απλα μήπως ένα παιδί ήρθε μετά και οι παρέες είχαν σχηματιστεί, αλλά από κει και πέρα, τι άλλο; Εγω σε τέτοιες περιπτώσεις μιλούσα με κάποια παιδιά που θεωρούσα ότι μπορούν να το χειριστούν και τους έλεγα να έχουν το νου τους χωρίς να επιβάλλω. Ρωτούσα τι συμβαίνει, γιατί, αν έχουν γίνει προσπάθειες κλπ και τους άφηνα μετά να κάνουν ο,τι κρίνουν. Άλλοτε γινόταν, άλλοτε όχι. Οι περισσότεροι στο σχολείο έτσι κάνουμε, αλλά έχουν γίνει και γκάφες τελικά ενώ πηγαίναμε για καλό.

[ppil]

.

[PDE ads]

[elranna]

Σε εμάς, η συζήτηση ξεκίνησε πέρυσι μετά την επιστροφή μας από το webex. Παρατηρήσαμε ότι η β' γυμνασίου ήταν σπασμένη σε παρέες 3-4 ατόμων το πολύ και σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά δεν ήξεραν τα ονόματα των συμμαθητών/τριών στο ίδιο τμήμα. Λογικό επακόλουθο του webex. 2 παιδιά επίσης ήταν ολομόναχα στο διάλειμμα, το ένα μάλιστα επιζητούσε με οποιοδήποτε τρόπο την προσοχή των καθηγητών, τόσο στην τάξη όσο και στα διαλείμματα. Κυρίως για αυτό το παιδί αρχίσαμε να ψάχνουμε διεξόδους, γιατί όντως φαινόταν και πολύ μελαγχολικό, σε συνδυασμό και με κάποια περιστατικά στοχοποίησης στο ίδιο τμήμα.

Έτσι καταλήξαμε στο rotation σε όλη τη β' γυμνασίου για να μη στοχοποιηθεί το συγκεκριμένο τμήμα και είπαμε να το κάνουμε και στην α' ώστε να επιταχύνουμε κάπως τη γνωριμία των παιδιών. Η μια πλευρά του θρανίου παρέμενε σταθερή και η άλλη μετακινούνταν κατά μια θέση ανά εβδομάδα. Εξηγήσαμε στα παιδιά ότι ο λόγος είναι για να μάθουν να συνεργάζονται μεταξύ τους. Όχι για να κάνουν παρέα μεταξύ τους, σε αυτό συμφωνώ απόλυτα με την Έσπερο. Στόχος ήταν -και ακριβώς έτσι το θέσαμε στα παιδιά- να μάθουν να συνυπάρχουν ήρεμα και ωραία ακόμα και με παιδιά που μπορεί να μη συμπαθούν τώρα, αλλά να συμπαθήσουν αργότερα. Στην αρχή υπήρξαν αντιδράσεις από τα παιδιά, σταδιακά όμως άρχισε όντως να δουλεύει. Προφανώς και δεν έγιναν αγγελούδια, αλλά άρχισαν να μιλάνε περισσότερο στα διαλείμματα και οι παρέες μεγάλωσαν. Στους ελέγχους, μας είπε και μια μαμά ότι χαίρεται γιατί με αυτό το μέτρο το παιδί της άρχισε να κάνει παρέα με καινούρια παιδιά και είναι πολύ χαρούμενο.

Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να δουλέψει σε όλα τα σχολεία. Είχαμε κι εμείς πολλές επιφυλάξεις στην αρχή. Το ρισκάραμε και δούλεψε πολύ καλύτερα απ'ό,τι περιμέναμε. Έχουμε όμως και πολύ καλή συνεργασία μεταξύ μας στα θέματα που αφορούν τα παιδιά και τις σχέσεις μεταξύ τους. Πολύ πιθανόν σε άλλο σχολείο να μην πιάσει, ίσως να μην πιάσει και σε εμάς αν το κάνουμε δεύτερη χρονιά. Σίγουρα δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις, χρειάζεται καλή εικόνα της κατάστασης και πολλές φορές και πολύ περισσότερες χρόνος από αυτόν που διαθέτουμε. 

[Έσπερος]

Κάποιες φορές θεωρώ ότι ζητάμε από τα παιδιά πράγματα που εμείς σαν ενήλικες δεν θα κάναμε οικειοθελώς και μάλλον αν ήταν στο χέρι μας, θα προσπαθούσαμε να μην μας αναγκάσουν. Κι εμείς στο γραφείο μας γενικα θελουμε κοντά κάποιον που συμπαθούμε, αν είναι εφικτό να το επιλέξουμε, ή σε μια εφημερία ή εκδρομή να προτιμήσουμε να είμαστε μαζί με κάποιον φίλο, να αναλάβουμε δουλειά με κάποιον επίσης που συμπαθούμε κλπ. Έχουμε μεν την ωριμότητα να χειριστούμε το ότι αυτό μπορεί να μην συμβαίνει πάντα, αλλα σίγουρα έχουμε κ τις προτιμήσεις μας. Τα παιδιά στο σχολείο είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν τους κανόνες, να δέχονται οδηγίες, να λειτουργούν και σαν ομάδα, αλλα θεωρώ ότι δεν χρειαχεται να πιέζουμε υπερβολικά σ αυτήν την κατεύθυνση. Στο κάτω κάτω δεν έχουν και όλα την ψυχολογική ωριμότητα να χειριστούν δυσκολίες όπως οι ενήλικες, αν βρεθούν σε μια «δύσκολη» συνεργασία. Μπορεί κάποια να υποφέρουν κιόλας. Ίσως κάποιοι νιώθουν ασφάλεια με συγκεκριμένες παρέες και θέλουν το χρόνο τους για να ανοιχτούν και με άλλους. Αυτό το λέω κρίνοντας από τον εαυτό μου, δεν νομιζω ότι θα με βοηθούσε σε κάτι το να αναγκαστώ σαν μαθήτρια να συνεργαστώ με παιδιά που δεν διάλεξα εγω. Και ακόμα και τώρα με ενοχλεί όταν σε σεμινάρια μας χωρίζουν σε ομάδες με αγνώστους με διαφορα χαζά παιχνίδια, δεν ξέρω αν τα κάνουν κ σ εσάς αυτό οι υπεύθυνοι δραστηριοτήτων. Επιμενω γιατί είμαι πολύ ευαίσθητη σ αυτό. Ακόμα και τώρα έχω άγχος ποιος θα κάτσει δίπλα μου στο γραφείο από τους καινούργιους!

[elranna]

Μα γι'αυτό λέω, Έσπερε, ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Σε εμάς έπιασε. Σε εσένα δε θα έπιανε. Δεν υπάρχει μαγική λύση που να πιάνει για όλα τα παιδιά, για όλα τα τμήματα και για όλα τα προβλήματα. Ιδέες και προτάσεις ανταλάσσουμε, μήπως και δούμε κάτι διαφορετικό που δεν το έχουμε σκεφτεί. Σε εμάς πάντως αυτό το μέτρο λειτούργησε, ψέματα να πω;

[Έσπερος]

Μα γι'αυτό λέω, Έσπερε, ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Σε εμάς έπιασε. Σε εσένα δε θα έπιανε. Δεν υπάρχει μαγική λύση που να πιάνει για όλα τα παιδιά, για όλα τα τμήματα και για όλα τα προβλήματα. Ιδέες και προτάσεις ανταλάσσουμε, μήπως και δούμε κάτι διαφορετικό που δεν το έχουμε σκεφτεί. Σε εμάς πάντως αυτό το μέτρο λειτούργησε, ψέματα να πω;

Κουβέντα κάνουμε. Κι εγω όπως έγραψα το έχω κάνει σε τμήμα και κάπως δούλεψε συνολικά για την τάξη. Και ίσως το ξανακάνω σε ανάγκη. Αλλά αυτό που βοηθάει το σύνολο, μεμονωμένα δεν είναι απαραίτητα το ίδιο καλό για όλους, και γενικα το χ μέτρο ίσως ταιριάζει σε ένα παιδί ενώ σε άλλο φέρνει αντιθετα αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι προτιμότερο να ενδιαφέρεται ο καθηγητής παρα να αδιαφορεί. Αλλά δεν υπάρχουν μαγικες λύσεις. και πολλά παιδιά υποφέρουν σιωπηλά.

[erietta]

elranna εχω πραγματικα εντυπωσιαατεί!!!!!!!!! Πού είναι αυτά τα σχολεία; Υπάρχουν; Σε μας δε υπάρχει καμιά τέτοια διάθεση, ούτε διάθεση ενημέρωσης για τα παιδιά. Φοβάμαι ότι θα τα ανακαλύψουμε στην πορεία.

[ppil]

.

[leon.]

Τα παιδιά κάθονται με όποιον επιθυμούν. Αλλαγή θέσης μπορεί να γίνει μ ό ν ο ν αν δημιουργηθεί πρόβλημα. Σε καμμιά άλλη περίπτωση.

[elranna]

Η ώρα μαθήματος είναι για μάθημα και μέσα από αυτό διδάσκουμε και τον σεβασμό. Οι φιλίες και οι παρέες είναι δικαίωμα και δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε αυτό. Δέχομαι πως η μαμά ενός παιδιού μπορεί να χάρηκε και να το είπε, μπορεί άλλες μαμάδες να μην χάρηκαν και να μην το είπαν. Και το διάλειμμα είναι δικαίωμα. Να διδάσκουμε, να κάνουμε ομάδες εργασίας ναι, αλλά η εξουσία μας να μην επηρεάζει το δικαίωμα οποιουδήποτε. Ας ζητηθεί η γνώμη ψυχολόγου πριν κάνουμε πειράματα ακόμη και με το παιδί που ίσως από επιλογή είναι μόνο και με όλα τα άλλα που έχουν σχέσεις μεταξύ τους που δεν γνωρίζουμε. Άλλο η παραίνεση και άλλο η απόφαση για να το παίξουμε καλοί σε ξένες πλάτες. Τελικά διαφωνώ περισσότερο απ' όσο νόμιζα

Ξέχασα να το αναφέρω. Εννοείται ότι αυτό συναποφασίστηκε με την ψυχολόγο και την κοινωνική λειτουργό του σχολείου, οι οποίες είχαν πλήρη εικόνα της κατάστασης.

Δεν έγινε καμία παρέμβαση στο διάλειμμα των παιδιών. Δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω πού ακριβώς βρίσκεται η διαφωνία.

[Έσπερος]

Ξέχασα να το αναφέρω. Εννοείται ότι αυτό συναποφασίστηκε με την ψυχολόγο και την κοινωνική λειτουργό του σχολείου, οι οποίες είχαν πλήρη εικόνα της κατάστασης.

Δεν έγινε καμία παρέμβαση στο διάλειμμα των παιδιών. Δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω πού ακριβώς βρίσκεται η διαφωνία.

Αν καταλαβαίνω καλά, εννοεί ότι εσείς ήταν σαν να θέλατε να αλλάξουν και οι παρέες των παιδιών στο διάλειμμα.

Για να είμαι ειλικρινής, κρίνοντας από το πώς ένιωθα ως παιδί, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να επιμένουμε στην πλήρη ομαδοποίηση-μαζοποίηση των μαθητών. Ένα τμήμα είναι παιδιά που τυχαία βρέθηκαν εκεί. Δεν χρειαχεται να γίνουν φίλοι όλοι, δεν χρειαχεται να λειτουργούν ομαδικά, δεν χρειάζεται να συμπαθιουνται ή και να αλληλεπιδρούν. Δεν είναι νηπιο ή δημοτικό που μέρος της δουλειάς είναι κ το να μάθουν να κάνουν φιλίες. Τα πιο μεγάλα παιδιά έχουν πλέον δικά τους ενδιαφέροντα και αντιλαμβάνονται κ ότι προέρχονται από διαφορετικά περιβαλλοντα, κάτι που επηρεάζει την κοσμοαντίληψη τους, επίσης μεγαλώνουν με διαφορετικούς κανόνες-συνήθειες, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει το σχολείο να μπει σε διαδικασια να τους αλλάξει τις παρέες τους, αν οι σχέσεις τους είναι καλές και δεν υπάρχει περιθωριοποίηση. Εσείς σαν γονείς, θα το θέλατε αυτό στα παιδιά σας; Γιατί εγω προσωπικά ως μητέρα έχω μαθητες που τους αγαπάω μεν, νοιάζομαι, μπορεί να βγάζουν και γέλιο ενίοτε μαζί με τα ενοχλητικά που κάνουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα το δικό μου παιδί να έχει συναναστροφή μαζί τους.
Εμένα τα πιο φασαριοζικα ή πιο ξεπεταγμένα παιδιά, μου έφερναν αμηχανία. Δεν τα ήθελα. ΚΙ στο κάτω κάτω, τετοια άτομα δεν θα ξανά έβρισκα στο δρόμο μου, αφού από το παν/μιο και μετά οι παρέες μου ήταν στις δικές μου προδιαγραφές αφού ήμουν στον χώρο που μου ταίριαζε. Γενικα σαν παιδί, ειδικά από το γυμνάσιο, οι χειρότερες αναμνήσεις που έχω από το σχολείο ήταν οι συμμαθητές. Και αν είχα πάει σε άλλο λύκειο πιθανότατα τπ ίδιο θα έλεγα και για αυτό. Συχνά παραβλέπουμε το πώς νιώθουν τα παιδιά τα ησυχα, τα συγκροτημένα, τα ώριμα, αυτά που μεγαλώνουν με σοβαρότητα και ένα επίπεδο και αναγκάζονται στο σχολείο να συνυπάρξουν με όλη την υποκουλτούρα. Εμείς είμαστε καθηγητές όλων των παιδιών, δεν κάνουμε διακρίσεις, αλλά δεν χρειάζεται να επιβάλουμε και τις συναναστροφές παραπάνω από το αναγκαστικό.

[ppil]

.