Σύνολο ψηφοφόρων: 77
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κι εδώ θα συμφωνήσω. Δυστυχώς έχω γνωρίσει συναδέλφους που ενώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα υγείας, μπαίνουν στην τάξη και περιμένουν απλά να περάσει η ώρα για να έρθει το διάλειμμα. Η σύνδεση αρχικών επιλογών, ταλέντου κλπ με το παράδειγμα των κρίσεων πανικού ή με οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας είναι τουλάχιστον ατυχής
γι αυτό, στο προηγούμενο σχόλιο μου χρησιμοποίησα την λέξη "συνειδητά". Νομίζω ότι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί που επέλεξαν την εκπαίδευση επειδή τους γεμίζει, έχουν μεταδοτικότητα, είναι ταλαντούχοι και έτοιμοι να διαβάζουν και να εξελίσσονται "ακολουθώντας" την επιστήμη, όλη τους τη ζωή. Γνωρίζω περίπτωση εκπαιδευτικού που πάθαινε κρίσεις πανικού όταν έμπαινε σε μάθημα και φώναζε την μαμά για τον συνοδεύει στην τάξη. Αυτός ο εκπαιδευτικός, όπως καταλαβαίνετε, τυχαία βρέθηκε στο θρανίο. Εκτός από το χαμηλής ποιότητας, κάτω από αυτές τις συνθήκες έργο του, στέρησε την θέση αυτή από κάποιον άλλον. Και δυστυχώς δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα.
Αν δεν πρέπει να διδάσκουν όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, αυτό είναι για το καλό των μαθητών και όχι για να μη στερούν θέσεις εργασίας από άλλους. Σε κάθε περίπτωση το ότι κάποιος αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας δε σημαίνει ότι είναι πιο ακατάλληλος να διδάξει από άλλους που φαινομενικά δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα και νομίζουν ότι είναι ταλαντούχοι και καταλληλότεροι. Το συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι τυχαία βρίσκονται σε κάποια θέση το στηρίζεις σε κάποια στατιστικά δεδομένα? Ή είναι απλά η γνώμη σου?
Λαντάου έχει δίκιο εν μέρει και, όπως ανέφεραν και άλλοι/ες εδώ, ας μην γενικεύουμε....για παράδειγμα, υπάρχουν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι διορίστηκαν μέσω ασεπ, χωρίς να έχουν προηγούμενη διδιακτική εμπειρία ή είχαν εμπειρία μόνο από ιδιαίτερα κλπ...όταν είδαν όμως για πρώτη φορά την πραγματικότητα της σχολικής τάξης του δημοσίου σχολείου κάποιοι/ες αλλαξαν γνώμη για το αν θέλουν να παραμείνουν εκπαιδευτικοί...θέλω να πω ότι δεν μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο ότι όλοι/ες προ διορισμού είχαν εμπειρία τάξης και σχολείου...κάποιοι/ες δεν είχαν....επομένως αφού απέκτησαν την εμπειρία του σχολείου αποφάσισαν ότι δεν κάνουν για σχολείο.....δεν φταίνε αυτοί/ες, αλλά το σύστημα που δεν βρίσκει έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο επιλογής εκπαιδευτικών μεταξύ αυτών που θέλουν, μπορούν κλπ...και είναι και μια ώριμη απόφαση...βιώνω κάτι και αποφασίζω ότι δεν κάνω για αυτό...τί πιο ώριμο...βέβαια, να συμφωνήσω μαζί σου στο ότι υπάρχουν και οι επιπόλαιοι, αυτοί που απλώς θέλουν να εξασφαλιστούν με μια θέση στο δημόσιο, οι φυγόπονοι κλπ...αλλά δεν είναι όλες οι περιπτώσεις το ίδιο...
...ο άνθρωπος φθείρεται με τον χρόνο συνάδελφοι.... ειδικά στο ψυχοφθόρο επάγγελμα μας που απαιτεί από εμάς να έχουμε μεγάλες αντοχές και ευαισθησίες αυτό φαίνεται περισσότερο σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο υπάλληλο