0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: AnnaB στις Σεπτέμβριος 07, 2008, 01:58:43 πμΚαλοκαιρι...πριν απο μερικα χρονια...σε μια παιδικη κατασκηνωση....η συνθεση της ομαδας 16 αγορακια ηλικιας 7 - 9 ετων. Αναμεσα τους ο Α, ιδιαιτερα μαζεμενο παιδακι, το οποιο πρωτη φορα αποχωριζοταν τους γονεις του και τις πρωτες ημερες εκλαιγε, γεγονος για το οποιο οι υπολοιποι τον πειραζαν και ιδιαιτερα ο Β, ο οποιος τον κοροιδευε συνεχως.Εκτος απο το κλαμα ο Α, ειχε και προβλημα...δυσκοιλιοτητας....Ενα βραδυ (το 3ο ή το 4ο ηταν αν θυμαμαι καλα) και ενω βλεπαμε μια παιδικη ταινια, του Α του ερχεται... η φυσικη του αναγκη...επιτελους...μου ζηταει αδεια να επισκεφτει την τουαλετα και εννοειται πως του επιτρεπω (ηταν απο τα μεγαλα ηλικιακα παιδια και για αυτο πηγε μονος του) μετα απο λιγο επιστρεφει και....ολα καλα!Οταν τελειωνει η ταινια γυριζουμε στην σκηνη για να ετοιμαστουν τα παιδια για υπνο....Οι πιτσιρικαδες στο μεταξυ κανουν αγωνα για το ποιος θα μπει στην σκηνη πρωτος και πρωτος μπαινει ο Β και βγαινει αμεως εξω προς το μερος μου και....κλαιγοντας και ακολουθησε ο παρακατω διαλογος:-Γιατι κλαις ματια μου;-Κυριααααααα...καποιος αφοδευσε (το παιδι αλλιως το ειπε, εγω το γραφω ετσι για ευνοητους λογους) στα σεντονια μου!!!!!!!!!!!Φανταζεστε τι εγινε μετα!!!!!Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
Καλοκαιρι...πριν απο μερικα χρονια...σε μια παιδικη κατασκηνωση....η συνθεση της ομαδας 16 αγορακια ηλικιας 7 - 9 ετων. Αναμεσα τους ο Α, ιδιαιτερα μαζεμενο παιδακι, το οποιο πρωτη φορα αποχωριζοταν τους γονεις του και τις πρωτες ημερες εκλαιγε, γεγονος για το οποιο οι υπολοιποι τον πειραζαν και ιδιαιτερα ο Β, ο οποιος τον κοροιδευε συνεχως.Εκτος απο το κλαμα ο Α, ειχε και προβλημα...δυσκοιλιοτητας....Ενα βραδυ (το 3ο ή το 4ο ηταν αν θυμαμαι καλα) και ενω βλεπαμε μια παιδικη ταινια, του Α του ερχεται... η φυσικη του αναγκη...επιτελους...μου ζηταει αδεια να επισκεφτει την τουαλετα και εννοειται πως του επιτρεπω (ηταν απο τα μεγαλα ηλικιακα παιδια και για αυτο πηγε μονος του) μετα απο λιγο επιστρεφει και....ολα καλα!Οταν τελειωνει η ταινια γυριζουμε στην σκηνη για να ετοιμαστουν τα παιδια για υπνο....Οι πιτσιρικαδες στο μεταξυ κανουν αγωνα για το ποιος θα μπει στην σκηνη πρωτος και πρωτος μπαινει ο Β και βγαινει αμεως εξω προς το μερος μου και....κλαιγοντας και ακολουθησε ο παρακατω διαλογος:-Γιατι κλαις ματια μου;-Κυριααααααα...καποιος αφοδευσε (το παιδι αλλιως το ειπε, εγω το γραφω ετσι για ευνοητους λογους) στα σεντονια μου!!!!!!!!!!!Φανταζεστε τι εγινε μετα!!!!!
Θα σας πω ένα δικό μου μαργαριταρι....Είμαι σε πρακτικη σε νηπιαγωγειο της Ρόδου και στο διαλειμμα ένα κοριτσάκι μου λέει:-Κυρία, να μετρήσω μεχρι το χίλια;Δεν της απαντάω αμέσως γιατί σκέφτομαι....Καλά πώς γίνεται να έμαθε κιόλας να μετράει μεχρι το χίλια;και μετα λεω τη σκέψη μου δυνατά.-Εμαθες κιόλας να μετράς μέχρι το χίλια;Η ηλιθια κ αφελής, είχα ξεχάσει το παρα πολύ γνωστό αλλά παλιό κολπάκι....-Μάτια, μύτη, χίλια, που φυσικά ήταν η απάντηση του παιδιού.Γελούσε η μικρή που με κορόιδεψε, γελούσαν οι συμφοιτήτριες μου, γελούσα κ γω...
Στο φροντιστήριο αγγλικών που εργαζόμουν με ρωτάει ένα παιδάκι από την τάξη junior που δίδασκα: Κυρία, τι δουλειά κάνετε;
Κι εγώ απόρησα... Φαντάσου τι σκέφτονται για μας τα μικρά....