Διαθεσιμότητα (Κινητικότητα) Εκπαιδευτικών

[mmmm]

Και αν ο αδυνατούντας γιατρευτεί;
Για να είναι αδυνατούντας ενώ δεν είναι ποιος μας λέει ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί μιας και ποτέ δεν ήταν;;;
Εννοώ στα διακστήρια αργότερα μια χαρά δικαιώνεται...

Αν προσπαθήσει να μπει σε τάξη όλα θα πάρουν το δρόμο τους: Διευθυντής-Σύλλογος-Διευθυντής ΔΕ κλπ. Δε γίνεται να πληρώνουμε άνθρωπο, στο βαθμό Β, για να κάθεται όλη μέρα χωρίς να διδάσκει ή να προσφέρει κάτι σε ΔΠΕ/ΔΔΕ.

[PDE ads]

[BlackAdder]

Κάπου είχε αναρτηθεί (και εδώ) παλιότερα ένα σχετικό έγγραφο με τις αποσπάσεις σε διάφορους φορείς.
Με λίγο ψάξιμο και στο ιντερνετ βρίσκεται πάντως

http://www.esos.gr/uploads/boylh/apospasmenoi.pdf

Βουλευτικά γραφεία ξέχασε να βάλει μέσα ο υπουργός.

[nikitas]

Από όσα έχουμε δει και ακούσει μέχρι τώρα για... ειδικές κατηγορίες Δ.Υ. (αδυνατούντες, κοπανατζήδες, λουφαδόροι, επίορκοι, πλαστογράφοι κτλ.) θεωρώ ότι η συζήτηση σχετικά με το πόσο μπορούν αυτοί να εντοπιστούν και να απομακρυνθούν ανάγεται στη σφαίρα του... μεταφυσικού. Κουβέντα να γίνεται μόνο και τίποτε άλλο.

[gallikou]

Νομιζω παντως ότι το κριτήριο θα είναι ένα: η οργανική. Δεν προλαβαίνουν αλλιώς.

[PDE ads]

[guestteacher]

Και αν ο αδυνατούντας γιατρευτεί;
Για να είναι αδυνατούντας ενώ δεν είναι ποιος μας λέει ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί μιας και ποτέ δεν ήταν;;;
Εννοώ στα διακστήρια αργότερα μια χαρά δικαιώνεται...

Αν προσπαθήσει να μπει σε τάξη όλα θα πάρουν το δρόμο τους: Διευθυντής-Σύλλογος-Διευθυντής ΔΕ κλπ. Δε γίνεται να πληρώνουμε άνθρωπο, στο βαθμό Β, για να κάθεται όλη μέρα χωρίς να διδάσκει ή να προσφέρει κάτι σε ΔΠΕ/ΔΔΕ.

Εγώ συμφωνώ αλλά μέχρι τώρα αυτοί που τα έκαναν δεν τα έκαναν τυχαία.
Μακάρι κάποια στιγμή να συμβάλλουμε όλοι στο να αλλάξει αυτό.
Μέχρι στιγμής όμως να μην θιγεί κανένας συνάδελφος...
Τελικά όντως αποσπάσεις σε βουλευτές δεν περιείχε το έγγραφο...

[nikitas]

Το έγγραφο το οποίο παρέθεσε ο Damien νομίζω ότι αναφέρεται σε εκπαιδευτικούς αποσπασμένους στο υπουργείο παιδείας και φορείς του (680, αν θυμάμαι καλά). Λίγο παραπάνω παρέθεσα ένα άρθρο δημοσιευμένο σε πολλά εκπαιδευτικά site το οποίο λέει ότι οι εκπαιδευτικοί αποσπασμένοι εκτός εκπαίδευσης είναι 4.500. Πάντως το νούμερο φαίνεται πολύ μεγάλο για να είναι αληθινό.

[Damien]

Συζητωντας το 2010 με την apri για την αρση της μονιμοτητας...

http://www.pde.gr/index.php?topic=3355.14

Kαι το κερασακι στην τουρτα:

Αντώνης Μανιτάκης: Το συνταγματικό δικαίωμα στη μονιμότητα
 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/04/2010

Η συνταγματική εγγύηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, όπως κατοχυρώνεται σήμερα στο άρθρο 103 παρ. 4, είναι πολύ παλιά και καθιερώθηκε με την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1911 με την έλευση του Ελευθερίου Βενιζέλου, ως δραστική αντιμετώπιση της κομματικής φαυλοκρατίας και ασυδοσίας, που επικρατούσε μέχρι τότε, σχετικά με τους διορισμούς και τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Κάθε πολιτική παράταξη που κέρδιζε τις εκλογές φρόντιζε να απολύει όλους τους υπαλλήλους που είχε διορίσει η προηγούμενη κυβέρνηση και να τους αντικαθιστά με τους δικούς της. Οι απολυμένοι συγκεντρώνονταν σε ένδειξη διαμαρτυρίας στην πλατεία της πόλεως των Αθηνών και έκλαιγαν απελπισμένοι τη μοίρα τους. Η πλατεία αυτή ονομάστηκε, εκ του λόγου αυτού, πλατεία Κλαυθμώνος.

Εκατό χρόνια ακριβώς μετά το σημαδιακό αυτό ιστορικό προηγούμενο, η μοίρα αυτού του τόπου μάς αναγκάζει, αντί να γιορτάσουμε την επέτειό του, να ξαναθυμηθούμε τη νομική και θεσμική σημασία του και να συμπυκνώσουμε το νόημά του, όπως μας το κληροδότησε η εκατονταετής εφαρμογής της μονιμότητας από τον νομοθέτη και τη διοίκηση και όπως το ερμήνευσε η συνταγματική μας νομολογία. Ήδη πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε διευκρινίσει ότι η κατάλυση της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης, την οποία επιφέρει αναγκαστικά η ενδεχόμενη νομοθετική κατάργηση της οργανικής θέσης που κατέχει ο δημόσιος υπάλληλος ανατρέπεται και η απόλυση του δημοσίου υπαλλήλου αποτρέπεται, όταν ο νομοθέτης προβλέψει ταυτόχρονα με την κατάργηση τη δημιουργία νέων θέσεων όμοιων με τις καταργημένες. Τότε ο υπό απόλυση δημόσιος υπάλληλος έχει δικαίωμα διορισμού και αυτοδίκαιης ένταξης στις νέες οργανικές θέσεις. Στην απόφαση π.χ. 1725/1955, που επιβεβαιώνει προγενέστερη νομολογία, το ΣτΕ διακήρυξε ότι «οι δημόσιοι υπάλληλοι οι απολαύοντες της κατά το Σύνταγμα μονιμότητος διατηρούσι ταύτην […] και εις περίπτωσιν καθ' ην αι κατεχόμεναι υπ' αυτών θέσεις μεταφέρονται εκ της δημοσίας υπηρεσίας εις το υφιστάμενον ή νεοϊδρυόμενον νομικόν πρόσωπον δημοσίου δικαίου».

Έκτοτε, παγίως ο νομοθέτης όταν καταργούσε οργανικές θέσεις για διαφόρους λόγους, μεταξύ των οποίων και η αναδιάρθρωση υπηρεσιών, φρόντιζε να εντάσσει τους υπαλλήλους των οποίων οι θέσεις καταργούνταν στις νέες θέσεις που δημιουργούνταν. Όταν οι νεοϊδρυόμενες θέσεις ήταν κατ' ουσίαν όμοιες προς αυτές που καταργήθηκαν γινόταν παγίως δεκτό ότι αναβίωνε η συνταγματική προστατευόμενη μονιμότητα του απολυθέντος λόγω καταργήσεως της οργανικής θέσης. Η περίπτωση της αναβίωσης θα πρέπει να διακριθεί πάντως από τη διατήρησή της λόγω αυτοδίκαιης ένταξης, διότι είναι κάτι το διαφορετικό και το επιπλέον. Αυτό αποτελούσε μια πάγια πρακτική, η οποία λειτουργούσε ως έμπρακτη ερμηνεία της συνταγματικής εγγύησης της μονιμότητας και αποτέλεσε τη βάση για τη θεμελίωση ενός συνταγματικού πλέον δικαιώματος των δημοσίων υπαλλήλων στη μονιμότητα.

Έτσι μπορούμε σήμερα να ισχυριστούμε ότι από το άρθρο 103 παρ. 4 του Συντάγματος απορρέει ένα συνταγματικό δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων στη μονιμότητα, το οποίο αναβιώνει μόλις ανασυσταθούν μετά από συγχώνευση, αναδιάρθρωση ή ανασύνταξη δημοσίων υπηρεσιών ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου θέσεις όμοιες από άποψη αντικειμένου ή καθηκόντων με αυτές που καταργούνται. Δημιουργείται δηλαδή, ακόμη και αν έχουν εν τω μεταξύ απολυθεί, ένα δικαίωμα αυτοδίκαιου επαναδιορισμού τους. Η αναβίωση αυτή της μονιμότητας δεν αφορά συγκεκριμένα τις νέες θέσεις που ιδρύονται, που μπορεί να είναι και λιγότερες από τις καταργούμενες, αλλά γενικά και αφηρημένα τις δημόσιες υπηρεσίες ή τη δημόσια υπηρεσία με τη λειτουργική του όρου έννοια, που επιτελεί όμοια καθήκοντα και εξυπηρετεί τις ίδιες ανάγκες.

Οι υπό απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι λόγω νομοθετικής κατάργησης της θέσης τους διαθέτουν άρα συνταγματικό δικαίωμα διορισμού ή επανένταξης ή μετάταξης γενικά στο Δημόσιο, ακόμη και σε άλλη ή παρεμφερή με την καταργούμενη δημόσια υπηρεσία, εφόσον μεταξύ των άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, τους δημιουργήθηκε η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι το συνταγματικό τους δικαίωμα στη νομιμότητα δεν είναι δυνατόν να το θίξει ο κοινός νομοθέτης.

Το πόσο δίκαιη και δικαιολογημένη είναι αυτή η πεποίθηση των εν λόγω υπαλλήλων είναι πιστεύω περιττό να αναλύσω. Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα επιχειρήσει το αντίθετο, το οποίο θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη.

http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=537246

[nikitas]

Συζητωντας το 2010 με την apri για την αρση της μονιμοτητας...

http://www.pde.gr/index.php?topic=3355.14

Kαι το κερασακι στην τουρτα:

Αντώνης Μανιτάκης: Το συνταγματικό δικαίωμα στη μονιμότητα
 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/04/2010

Η συνταγματική εγγύηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, όπως κατοχυρώνεται σήμερα στο άρθρο 103 παρ. 4, είναι πολύ παλιά και καθιερώθηκε με την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1911 με την έλευση του Ελευθερίου Βενιζέλου, ως δραστική αντιμετώπιση της κομματικής φαυλοκρατίας και ασυδοσίας, που επικρατούσε μέχρι τότε, σχετικά με τους διορισμούς και τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Κάθε πολιτική παράταξη που κέρδιζε τις εκλογές φρόντιζε να απολύει όλους τους υπαλλήλους που είχε διορίσει η προηγούμενη κυβέρνηση και να τους αντικαθιστά με τους δικούς της. Οι απολυμένοι συγκεντρώνονταν σε ένδειξη διαμαρτυρίας στην πλατεία της πόλεως των Αθηνών και έκλαιγαν απελπισμένοι τη μοίρα τους. Η πλατεία αυτή ονομάστηκε, εκ του λόγου αυτού, πλατεία Κλαυθμώνος.

Εκατό χρόνια ακριβώς μετά το σημαδιακό αυτό ιστορικό προηγούμενο, η μοίρα αυτού του τόπου μάς αναγκάζει, αντί να γιορτάσουμε την επέτειό του, να ξαναθυμηθούμε τη νομική και θεσμική σημασία του και να συμπυκνώσουμε το νόημά του, όπως μας το κληροδότησε η εκατονταετής εφαρμογής της μονιμότητας από τον νομοθέτη και τη διοίκηση και όπως το ερμήνευσε η συνταγματική μας νομολογία. Ήδη πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε διευκρινίσει ότι η κατάλυση της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης, την οποία επιφέρει αναγκαστικά η ενδεχόμενη νομοθετική κατάργηση της οργανικής θέσης που κατέχει ο δημόσιος υπάλληλος ανατρέπεται και η απόλυση του δημοσίου υπαλλήλου αποτρέπεται, όταν ο νομοθέτης προβλέψει ταυτόχρονα με την κατάργηση τη δημιουργία νέων θέσεων όμοιων με τις καταργημένες. Τότε ο υπό απόλυση δημόσιος υπάλληλος έχει δικαίωμα διορισμού και αυτοδίκαιης ένταξης στις νέες οργανικές θέσεις. Στην απόφαση π.χ. 1725/1955, που επιβεβαιώνει προγενέστερη νομολογία, το ΣτΕ διακήρυξε ότι «οι δημόσιοι υπάλληλοι οι απολαύοντες της κατά το Σύνταγμα μονιμότητος διατηρούσι ταύτην […] και εις περίπτωσιν καθ' ην αι κατεχόμεναι υπ' αυτών θέσεις μεταφέρονται εκ της δημοσίας υπηρεσίας εις το υφιστάμενον ή νεοϊδρυόμενον νομικόν πρόσωπον δημοσίου δικαίου».

Έκτοτε, παγίως ο νομοθέτης όταν καταργούσε οργανικές θέσεις για διαφόρους λόγους, μεταξύ των οποίων και η αναδιάρθρωση υπηρεσιών, φρόντιζε να εντάσσει τους υπαλλήλους των οποίων οι θέσεις καταργούνταν στις νέες θέσεις που δημιουργούνταν. Όταν οι νεοϊδρυόμενες θέσεις ήταν κατ' ουσίαν όμοιες προς αυτές που καταργήθηκαν γινόταν παγίως δεκτό ότι αναβίωνε η συνταγματική προστατευόμενη μονιμότητα του απολυθέντος λόγω καταργήσεως της οργανικής θέσης. Η περίπτωση της αναβίωσης θα πρέπει να διακριθεί πάντως από τη διατήρησή της λόγω αυτοδίκαιης ένταξης, διότι είναι κάτι το διαφορετικό και το επιπλέον. Αυτό αποτελούσε μια πάγια πρακτική, η οποία λειτουργούσε ως έμπρακτη ερμηνεία της συνταγματικής εγγύησης της μονιμότητας και αποτέλεσε τη βάση για τη θεμελίωση ενός συνταγματικού πλέον δικαιώματος των δημοσίων υπαλλήλων στη μονιμότητα.

Έτσι μπορούμε σήμερα να ισχυριστούμε ότι από το άρθρο 103 παρ. 4 του Συντάγματος απορρέει ένα συνταγματικό δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων στη μονιμότητα, το οποίο αναβιώνει μόλις ανασυσταθούν μετά από συγχώνευση, αναδιάρθρωση ή ανασύνταξη δημοσίων υπηρεσιών ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου θέσεις όμοιες από άποψη αντικειμένου ή καθηκόντων με αυτές που καταργούνται. Δημιουργείται δηλαδή, ακόμη και αν έχουν εν τω μεταξύ απολυθεί, ένα δικαίωμα αυτοδίκαιου επαναδιορισμού τους. Η αναβίωση αυτή της μονιμότητας δεν αφορά συγκεκριμένα τις νέες θέσεις που ιδρύονται, που μπορεί να είναι και λιγότερες από τις καταργούμενες, αλλά γενικά και αφηρημένα τις δημόσιες υπηρεσίες ή τη δημόσια υπηρεσία με τη λειτουργική του όρου έννοια, που επιτελεί όμοια καθήκοντα και εξυπηρετεί τις ίδιες ανάγκες.

Οι υπό απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι λόγω νομοθετικής κατάργησης της θέσης τους διαθέτουν άρα συνταγματικό δικαίωμα διορισμού ή επανένταξης ή μετάταξης γενικά στο Δημόσιο, ακόμη και σε άλλη ή παρεμφερή με την καταργούμενη δημόσια υπηρεσία, εφόσον μεταξύ των άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, τους δημιουργήθηκε η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι το συνταγματικό τους δικαίωμα στη νομιμότητα δεν είναι δυνατόν να το θίξει ο κοινός νομοθέτης.

Το πόσο δίκαιη και δικαιολογημένη είναι αυτή η πεποίθηση των εν λόγω υπαλλήλων είναι πιστεύω περιττό να αναλύσω. Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα επιχειρήσει το αντίθετο, το οποίο θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη.

http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=537246

Αυτά όμως πριν γίνει υπουργός διοικητικής... απορρύθμισης, το καμάρι μας.

[guestteacher]

@Damien

το είδα αυτό πριν που έψαχνα στο Σύνταγμα. αλλά το θέμα είναι ότι σκοπός είναι να μην πει κάποιος στην διαδικασία αυτή...μιλάμε για ΣτΕ και και...πάντως θέλω να πιστεύω ότι Μόνιμος Υπάλληλος δεν θα απολυθεί. Δημιουργείται προηγούμενο που δεν το θέλει καμία Κυβέρνηση...ακόμα και αυτοί που θα απολυθούν (ΙΔΑΧ) και δεν θα ξαναπροσληφθούν θα είναι κοντά στην σύνταξη και θα βρεθεί μια φόρμουλα...

ΥΓ. Το παραπάνω είναι καθαρα εκτίμηση. Πηγάζει ΚΑΙ από το γεγονός ότι του χρόνου τον Μάη έχουμε εκλογές...

[Patreas]

Μετά και τα σημερινά που διαβάζουμε όλοι στις διάφορες ιστοσελίδες (παρότι η ακρίβεια των αναγραφόμενων ελέγχεται), η εκτίμησή μου, χωρίς να έχω κάποια συγκεκριμένη πληροφόρηση επί του θέματος, είναι ότι σε διαθεσιμότητα κινδυνεύουν περισσότερο να βγουν:

α) όσες ειδικότητες δεν θα έχουν αντικείμενο στο Τεχνολογικό Λύκειο (και πουθενά αλλού προφανώς),
β) διοικητικοί υπάλληλοι του Υπουργείου Παιδείας και υπάλληλοι φορέων του (π.χ. φορείς Γ.Γ.Ε.Τ.) λόγω restructuring οργανικών δομών.

[guestteacher]

@Patreas

Αυτοί του Τεχνολογικού Λυκείου όμως μπορούν κάλλιστα να εργαστούν στο Υπουργείο Εργασίας στις αντίστοιχες ΕΠΑΣ που κάποτε να θυμίσω είχε γίνει το αντίστροφο δρομολόγιο με μετατάξεις.
Αρα πως βγαίνουν σε διαθεσιμότητα όταν υπάρχουν ΗΔΗ παρεμφερείς θέσεις στο Υπουργείο Εργασίας και θεωρούμαστε όλοι εν δυνάμει Κρατικοί Υπάλληλοι;
εκτός αν έχω χάσει και άλλο επεισόδιο...
Α δεν πάω καλά εννοείς διαθεσιμότητα για λίγο και μετά επανατοποθέτηση. Οκ. Αν δεν υπάρξουν αντιδράσεις για την όλη διαδικασία...

[vadi]

Patreas,

ακριβώς τα ίδια μου είπε πριν από λίγο συνάδελφος που είναι αποσπασμένος στο υπουργείο. (δεν μπορώ να πω περισσότερα γιατί πρόκειται απλά για ανεπίσημες πληροφορίες).

guestteacher,

έρχεσαι στα λόγια μου σχετικά με τη μη απόλυση μονίμων.

ΥΓ Πάντως οι 4100 μετατάξεις στην α/θμια εμένα δε μου βγαίνουν με τίποτα

[nikitas]

Μετά και τα σημερινά που διαβάζουμε όλοι στις διάφορες ιστοσελίδες (παρότι η ακρίβεια των αναγραφόμενων ελέγχεται), η εκτίμησή μου, χωρίς να έχω κάποια συγκεκριμένη πληροφόρηση επί του θέματος, είναι ότι σε διαθεσιμότητα κινδυνεύουν περισσότερο να βγουν:

α) όσες ειδικότητες δεν θα έχουν αντικείμενο στο Τεχνολογικό Λύκειο (και πουθενά αλλού προφανώς),
β) διοικητικοί υπάλληλοι του Υπουργείου Παιδείας και υπάλληλοι φορέων του (π.χ. φορείς Γ.Γ.Ε.Τ.) λόγω restructuring οργανικών δομών.

   Κάτι παρόμοιο σκεφτόμουν κι εγώ. Εδώ και μέρες, από τότε που κυκλοφόρησε το σχέδιο μαζικής μετάταξης των πλεοναζόντων της β'θμιας στην α'θμια, το μυαλό μου τριβελίζει η απορία τι θα συμβεί στους πλεονάζοντες των ειδικοτήτων που δε μπορούν να βρουν δουλειά στα δημοτικά.
   Επιπλέον, όταν ο υπουργός λέει ότι έχει γίνει αξιολόγηση και restructuring δομών και πλήρες staffing plan (κι όχι stuffing όπως γράφουν κάποιοι φωστήρες σε διάφορα site) και λέει ότι οι πλεονάζοντες θα πρέπει να τοποθετηθούν σε κενές θέσεις του ίδιου του υπουργείου παιδείας (προφανώς δεν εννοεί θέσεις εκπαιδευτικών γιατί θα το ξεκαθάριζε) ή σε άλλα υπουργεία, εξάγουμε το συμπέρασμα, με κάθε επιφύλαξη, ότι μιλάει για διοικητικούς υπαλλήλους.

[guestteacher]

Λοιπόν για να μιλήσω ξεκάθαρα πόσους ΙΔΑΧ έχει το Υπουργείο Παιδείας και όχι εκπαιδευτικούς;
Μου δίνει κάποιος αυτό το νούμερο;

@vadi

εχω πει από την αρχή για μη απολύσεις μονίμων. Φοβάμαι απλά ατύχημα λόγω βλακείας και εμπλοκής μετά σε δικαστήρια για την απόδειξη του αυτονόητου...
Η διαθεσιμοτητα παίζει αλλά και αυτή πρέπει να γίνει βασει κριτηρίων φαντάζομαι...