0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μπορεί να είναι αρχηγός εκδρομής όμως. Το κάθε σχολείο έχει τις παραδόσεις του. Σίγουρα δεν υποχρεούσαι να πας ημερήσια. Μπορείς να μείνεις στο σχολείο στο ωράριο σου.
Έσπερος δεν είναι οι περιπάτοι κι οι εκδρομές έτσι όπως ιδεατά τα περιγράφεις. Είναι, δυστυχώς, ακριβώς τ' ανάποδα. Οπότε δεν έχει νόημα και να υπάρχουν. Και μάλιστα τη στιγμή όπου έχουμε ξεχάσει το πρώτο μέλημα, το μάθημα, και το 'χουμε εναποθέσει στα φροντιστήρια ασχολούμενοι με ό,τι άλλο (βλέπε αξιολογήσεις κτλ).
αν ο διευθυντης συνοδευσει ως αρχηγος αναπληρωνεται απο τον υποδιευθυντη ή απο τον ορισθεντα απο το πυσδε αναπληρωτη του για περιπτωσεις βραχειας απουσιας οπως προβλεπεται απο το αρ 33 του καθηκοντολογιου, αλλα σε καθε περιπτωση το σχολειο δεν κλεινει. Ως γνωστο τα σχολεια δυνανται να παραμεινουν κλειστα μονο με αποφαση δημαρχου κατοπιν ειδικων- εκτακτων λογων
Είναι ακριβώς τα ανάποδα, επειδή αφέθηκαν να είναι ακριβώς τα ανάποδα. Η Έσπερος έχει δίκιο. Μπορεί το σχολείο να ξεκόψει στους μαθητές ότι "εκδρομή ίσον εκπαιδευτικό περιεχόμενο, mall, allou και τέτοια απλώς δεν παίζουν, ειδάλλως εκδρομή γιοκ". Το μαχαίρι και το πεπόνι για τη διαμόρφωση και την τήρηση του προγράμματος είναι στα χέρια των εκπαιδευτικών, όχι του δεκαπενταμελούς ή των πενταμελών.Ένα άλλο πρόβλημα είναι και η ασφάλεια των παιδιών στο χρονικό διάστημα που αφήνονται μόνα τους για να φάνε στον τόπο προορισμού. Πρόσφατα, γυμνάσιο της περιφέρειας διοργάνωσε εκπαιδευτική εκδρομή στην Αθήνα. Μετά τη λήξη του εκπαιδευτικού σκέλους, τα παιδιά αφέθηκαν ελεύθερα στο Μοναστηράκι για να φάνε, και μια ολιγομελής παρέα (3-4) εξ αυτών έκαναν τη διαδρομή μέχρι την οδό Σατωβριάνδου για να πάνε σε φημισμένο σουβλατζίδικο που βρίσκεται εκεί, πηγαίνοντας μάλιστα από στενά "κάτω από την οδό Αθηνάς" (δεν διέσχισαν την πλατεία Ομόνοιας) επειδή έτσι τους υποδείκνυε το Google Maps. Δηλαδή από μια περιοχή που, για να το πω κομψά, δεν διεκδικεί και βραβείο για την ασφάλειά της. Το ότι τα παιδιά πήγαν, έφαγαν και επέστρεψαν με ακέραια τα πορτοφόλια τους και τα άλλα προσωπικά τους αντικείμενα, το αποδίδω μάλλον στη θεά Τύχη, για να μην σκεφτώ καν κάτι χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί.
Σε κάποιους το Mall δεν φαίνεται ακατάλληλος χώρος για σχολείο. Μη σου πω ότι θεωρείται και ασφαλές ως κλειστός ιδιωτικός χώρος
Τον περασμένο Δεκέμβριο έγινε στην Αθήνα, στο υπουργείο Παιδείας, η βράβευση μαθητών από τις Ε και ΣΤ τάξεις κάποιων σχολείων (δεν θυμάμαι για ποιο λόγο, οι ΠΕ70 θα γνωρίζουν). Ξέρω κάποιο δημοτικό (πιθανότατα δεν θα ήταν το μόνο) που συνδύασε αυτή τη βράβευση με επίσκεψη, αμέσως μετά, στο παρακείμενο mall πριν την επιστροφή στην πόλη του. Άλλο όμως αυτός ο συνδυασμός και άλλο μια εκδρομή με αναλογία "30% εκπαιδευτική επίσκεψη και 70% mall".
Ξέρω επίσκεψη Στ τάξης στην Αθήνα που διοργανώνεται από σύλλογο γονέων αε συνεργασία με τη δασκαλα, ππυ η δασκάλα θεώρησε ότι οι γονείς είχαν φορτώσει υπερβολικά το πρόγραμμα με μουσεία και δραστηριότητες. Δηλαδή θα δώσω εγω σαν γονέας τόσα λεφτά, θα πάρω άδεια από τη δουλειά μου, για να πάει το παιδί στην Αθήνα να κάνει και δραστηριότητες διασκέδασης με τις ευλογίες της δασκάλας;
Ξέρω κάποιο δημοτικό (πιθανότατα δεν θα ήταν το μόνο) που συνδύασε αυτή τη βράβευση με επίσκεψη, αμέσως μετά, στο παρακείμενο mall
Νομίζω ότι κάτι τέτοιο, που έχει μάλιστα ως προαπαιτούμενη τη συμμετοχή και γονέα (ως συνοδού ανά παιδί), δεν θεωρείται αμιγώς σχολική εκδρομή, αφού διοργανώνεται από το σύλλογο γονέων. Κανονικά θα έπρεπε να γίνει εκτός σχολικού ωραρίου (Σάββατο ή Κυριακή) και προφανώς όχι υπό την αιγίδα του σχολείου. Η δασκάλα, με την ιδιότητα της συμμετέχουσας και όχι της εκπαιδευτικού, ας πάει όπου θέλει, αν θέλει να αναπτύξει σχέσεις με τους γονείς. (Κάτι με το οποίο δεν συμφωνώ ιδιαίτερα, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.)
Και μια και πιάσαμε και τους συλλόγους γονέων, ένα ρητορικό ερώτημα (εκτός κυρίου θέματος): πόσο δεοντολογικά σωστό θεωρείτε, πρόεδρος συλλόγου γονέων να έχει σύζυγο εκπαιδευτικό στο ίδιο σχολείο; Φαντάζομαι ότι τυπικά δεν υπάρχει ασυμβίβαστο, και ότι το "σύνθημα" για κάτι τέτοια έχει δώσει προ πολλών ετών και μια ψυχή που εκστόμισε το περιβόητο "ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό", αλλά εγώ θεωρώ ότι κανονικά όποιος/-α έχει σύζυγο εκπαιδευτικό στο ίδιο σχολείο δεν θα έπρεπε καν να θέτει υποψηφιότητα για το Δ.Σ. του συλλόγου γονέων, πόσο μάλλον να γίνεται και πρόεδρος.
χωρίς τη δυνατότητα να αποκλείονται μαθητες λόγω συμπεριφοράς
Από τη στιγμή που ο σύλλογος διδασκόντων δεν έχει ισχυρό "οπλοστάσιο" για τέτοιου είδους αποκλεισμούς, υπόκειται στη δαμόκλειο σπάθη της υποβολής μήνυσης και αγωγής από τους γονείς για "ψυχική οδύνη" του κανακάρη τους (που αποκλείστηκε λόγω συμπεριφοράς), τότε δύο επιλογές υπάρχουν. Είτε η συλλογική ευθύνη των μαθητών (πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι), είτε το "πάμε και όπου βγει".