0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Εγώ έχω μια απορία.Ο "συστηματικός κοινωνικός αποκλεισμός" (που συγκαταλέγεται στα "μέτρια περιστατικά"), πώς ακριβώς ορίζεται, πώς τεκμαίρεται η καταγγελία του και τι μπορούν/οφείλουν να κάνουν οι εκπαιδευτικοί ή ο διευθυντής επ' αυτού;Καλό μήνα και καλό Πάσχα!
είναι λυπηρή αυτή η πολιτισμική ισοπέδωση ενώ οι γονείς πανεπιστημιακής και παραπάνω μόρφωσης είναι πολύ περισσότεροι σε σχέση με την εποχή μας.
Εγώ έχω μια απορία., πώς ακριβώς ορίζεται, πώς τεκμαίρεται η καταγγελία του και τι μπορούν/οφείλουν να κάνουν οι εκπαιδευτικοί ή ο διευθυντής επ' αυτού;Καλό μήνα και καλό Πάσχα!
από άλλους *ανταγωνιστές* καλούς μαθητές.
@Έσπερος Στο δικό μας σχολείο πέρσι ήταν σε κάθε πίνακα ανακοινώσεων ποιος είναι ο ΣΣΖ της σχολικής μονάδας, έγινε ξεχωριστή ενημέρωση σε μαθητές και ξεχωριστή στους γονείς για τον ρόλο του και υπήρχε έντονη παραίνεση να απευθύνονται σ΄αυτόν. Αποτέλεσμα είχε να απαλλαγεί ο διευθυντής από γονείς και μαθητές που ενοχλούσαν για ψύλλου πήδημα. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως δεν έμεινε κανένας δυσαρεστημένος και με την πεποίθηση πως το σχολείο αδιαφορεί, ούτε μαθητής, ούτε γονιός (όπως άλλες χρονιές). Λύθηκαν ως δια μαγείας όλα επειδή στην πραγματικότητα κανένας δεν είναι κακός, όλοι απλά επιζητούν λίγη προσοχή, λίγη ευαισθησία, κάποιον που να ακούει και να συμβουλεύει με σκοπό το καλό των παιδιών τους. Κανένας δεν θέλει να είναι ο γονέας παραβατικού μαθητή, έναν τρόπο θέλουν να μπορέσουν να διαχειριστούν καταστάσεις και να έχουν καλά παιδιά. Και ο διάολος το παιδί του το αγαπάει, τον τόπο δεν ξέρουν. Ο ΣΣΖ, αν ο χαρακτήρας, οι γνώσεις του και ο τρόπος προσέγγισης που έχει με τα παιδιά είναι βοηθητικός είναι ένα πολυεργαλείο στο σχολείο. Κανείς δεν ασχολείται με τίποτα πέραν του μαθήματός του και τον υποστηρίζουν όλοι. Από φέτος, λόγω πλατφόρμας ρουφιανιάς, δεν με νοιάζει τι θα απογίνει...Προφανώς στο σχολείο σου δεν έχετε περιστατικά εκφοβισμού ή πιο ελαφρά (πχ κοροϊδίας) και δεν είστε μάλλον ανταγωνιστικό σχολείο σε επίπεδο μαθητών. Όπως αναφέρει παρακάτω ο Scout, δεν είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα: δεν ενοχλείς-> δεν σε ενοχλούν. Παιδιά χαμηλών τόνων, που στα χρόνια μας ήταν αόρατα, τώρα δέχονται κοροϊδίες που αρχίζουν από το ονοματεπώνυμό τους και φτάνουν σε φάρσες, σε σκίσιμο τετραδίων και χίλια δυο άλλα, χωρίς καμία συμμετοχή τους σε παρέες. Είναι πλέον οι "κούκλες" για να δείχνουν τα παραβατικά αρχηγιλίκι, να εκτονώνουν τα δικά τους (εξωσχολικά προβλήματα) και στο σχολείο. Σε μας, επίσης καλοί μαθητές, γίνονται αντικείμενα χλευασμού από άλλους ανταγωνιστές καλούς μαθητές. Δεν είναι στη σφαίρα της φαντασίας το μπούλινγκ και ας μην σας έχει αγγίξει στο δικό σας σχολείο.
σ εμάς οι καλοί μαθητες είναι σχεδον όλοι παιδιά «κάποιων»
Αυτό, το αποδίδετε κάπου; Σε οικονομική ευχέρεια για φροντιστήρια; Σε αυτοκαταπίεση των ίδιων των παιδιών που πασχίζουν ώστε οι βαθμοί τους να συμβαδίζουν με το κοινωνικό status των γονέων τους; Σε υποσυνείδητη αυθυποβολή κάποιων διδασκόντων "να βάλουμε ένα βαθμό παραπάνω στο παιδί του γιατρού";"Είμαι εκείνη που είμαι / κι έχεις όνομα κάποιο...", όπως έλεγε κι ο στίχος του τραγουδιού. Ίσως αρκετοί να θυμάστε και τον αμέσως επόμενο στίχο...
Στα τόσα χρόνια που είμαι στα σχολεία, οι εξαιρετικοί μαθητές ήταν παιδιά φτωχών οικογενειών. Ο ευφυέστερος μαθητής που γνώρισα ήταν γιος φτωχής οικογένειας.... Δύο φορές στα τόσα χρόνια βρήκα παιδιά καλών οικονομικά οικογενειών να είναι και έξυπνοι και καλοί μαθητές.Οι καλοί μαθητές που είναι γιοι/κόρες κάποιου είναι φαινόμενο που εξηγείται με την θεωρία του μορφωτικού κεφαλαίου, βλέπε Bourdieu.
Ναι, φυσικά, κάθε περιοχή έχει τις ιδιαιτερότητές της. Σε μια έρευνα αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη. Πάντως, στην Αθήνα τόσα χρόνια, βλέπω ότι καλοί μαθητές και επιμελείς προέρχονται από αδύναμες οικονομικά οικογένειες...Δεν αναφέρομαι στα Πρότυπα, εκεί πάμε σε άλλους είδους φαινόμενα...Θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μια έρευνα για την μορφή bullying σε τέτοια σχολεία, αλλά νομίζω ότι δεν θα έπαιρνε έγκριση...