0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Τίποτα αγαπητή μου. Μόνο προσωπικός αγών, άλλη σωτηρία δεν υπάρχει!!!
και δεύτερον γιατί βλέπω τι γίνεται στα ισπανικά, που είναι η δεύτερη μου ειδικότητα, και τραβάω τα μαλλιά μου, με συναδέλφους που δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη στα ισπανικά και προετοιμάζουν κόσμο για πτυχία επιπέδου Γ2... Έχω βρεθεί πολλές φορές σε παρέες και διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις να συγκρατώ τον εαυτό μου με δυσκολία, για να μην γίνω αγενής ή ανοιχτά προσβλητική. Τι μπορούμε να κάνουμε; Καμιά ιδέα;
Οι αιτίες του προβλήματος είναι πολλές και μπορούμε να συζητάμε μέρες. Συμφωνώ με όλα. Το θέμα μας όμως είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Προβληματίζομαι πάρα πολύ, γιατί πρώτον έχω κουραστεί να μαλώνω με το λύκειο για τις κοτσάνες που μου φέρνουν από τα φροντιστήρια (με αποκορύφωμα τον "εκθεσιότιτλο", όπως ονόμαζε ένα φροντιστήριο το θέμα της έκθεσης... ακόμα απορώ!) και δεύτερον γιατί βλέπω τι γίνεται στα ισπανικά, που είναι η δεύτερη μου ειδικότητα, και τραβάω τα μαλλιά μου, με συναδέλφους που δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη στα ισπανικά και προετοιμάζουν κόσμο για πτυχία επιπέδου Γ2... Έχω βρεθεί πολλές φορές σε παρέες και διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις να συγκρατώ τον εαυτό μου με δυσκολία, για να μην γίνω αγενής ή ανοιχτά προσβλητική. Τι μπορούμε να κάνουμε; Καμιά ιδέα;
Εσύ τραβάς τα μαλλιά σου με τις κοτσάνες των φροντιστηρίων (όπως λες), αλλά είμαι σίγουρος ότι και οι των φροντιστηρίων δεν θα σου πουν και τα καλύτερα για τους καθηγητές των σχολείων (αναπληρωτές και μόνιμους).Είμαστε δηλαδή όλοι τόσο άχρηστοι, πλην κάποιων εξαιρέσεων? Έχει πέσει τόσο το επίπεδό μας?Μήπως μας αρέσει να υποτιμούμε τους άλλους για να εξυψώσουμε τον εαυτό μας?
Προφανώς υπάρχουν εξαίρετοι, μέτριοι και κακοί συνάδελφοι. Όμως, αυτό που μένει -και τελικά πιέζει και τις αμοιβές μας προς τα κάτω-, είναι οι κακοί συνάδελφοι. Και επιμένω: το δύσκολο είναι να δούμε πώς θα λύσουμε το πρόβλημα. Αν δεν μάθουμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλο να γίνεται καλύτερος καθημερινά, εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο.
Ήταν ένα τετράδιο με τα τεράστια γράμματα της συναδέλφου για να βοηθήσει υποτίθεται το παιδί, στο οποίο μέσα υπήρχαν χονδροειδέστατα λάθη, από χρονολογίες άλλ' αντ'άλλων, γεγονότα να συμβαίνουν πριν το αίτιο τους, σουλτάνους να διορίζουν πρωθυπουργούς σε ελεύθερα κράτη, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Ζορίστηκα, αλλά της το είπα. Και το είπα και μετά και στους γονείς ότι στην ιστορία τουλάχιστον, κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τη συγκεκριμένη κοπέλα. Ακόμα νιώθω τύψεις. Αλλά τι μπορούσα να κάνω;
Δεν είναι συνολική υποχρέωση του κλάδου η βελτίωση της ποιότητας της δουλειάς του καθενός ξεχωριστά. ..