0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Καλό θα ήταν να μας πληροφορήσετε όσοι μαθητές ακολουθούν άλλα δόγματά και θρησκείες και φοιτούν στην Ελλάδα στα αντίστοιχα σχολεία των κοινοτήτων τους εάν διδάσκονται θρησκειολογία ή αποκλειστικά βιβλία που η ύλη τους αναφέρεται μόνο στα δικά τους θρησκευτικα πιστευω. Για να έχουμε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης δεδομένου ότι εμπεδώσαμε το θέμα με το ΣτΕ
Στα μουσουλμανικά μειονοτικά σχολεία της Θράκης, διδάσκονται την μουσουλμανική θρησκεία και το Κοράνι απο ιεροδιδάσκαλο διορισμένο κανονικά απο το υπουργείο παιδείας και όχι θρησκειολογία...
Το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρώπη: η επικράτηση του ομολογιακού έναντι του θρησκειολογικού περιεχομένουΓράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.Πολιτικός Επιστήμων................................................Από τα ενδεικτικά αυτά παραδείγματα βλέπουμε ότι στην Ευρ. Ένωση το ομολογιακό ( ανοικτό και όχι με μορφή κατήχησης) μάθημα Θρησκευτικών και μάλιστα βασισμένο στη διδασκαλία της επικρατούσης θρησκείας είναι ο κανόνας και δεν θεωρείται αναχρονισμός. Η θρησκειολογία είναι η εξαίρεση. Εξ άλλου παρατηρούμε ότι για εκείνους που απαλλάσσονται οι περισσότερες χώρες προβλέπουν ένα μάθημα ηθοπλαστικού χαρακτήρος, διότι το σχολείο δεν έχει σκοπό μόνο την μετάδοση γνώσεων, αλλά και την διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας.(Για βιβλιογραφία και περισσότερες πληροφορίες παραπέμπω σε δύο σημαντικά πονήματα:Τη διδακτορική διατριβή της Θεολόγου Ιωάννας Κομνηνού με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή διάσταση της σχολικής θρησκευτικής αγωγής», ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ, 2014.Το συλλογικό έργο με τίτλο «Το μάθημα των Θρησκευτικών: Προβληματισμοί–επισημάνσεις-Προτάσεις», Έκδοση Τμήματος Κοινωνικής και Ποιμαντικής Θεολογίας ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2014.)Κ.Χ. Αύγουστος 2015
Αρχίζουμε με το ερώτημα: Υπάρχει κάποια Οδηγία (ντιρεκτίβα) της Ευρ. Ενώσεως για το μάθημα των Θρησκευτικών; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Η Ευρ. Ένωση έχει καταστήσει σαφές από την Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997 και μέχρι σήμερα με όλα τα επίσημα κείμενά της (βλέπε την ισχύουσα Συνθήκη της Λισσαβόνας) ότι τα ζητήματα που αφορούν στις σχέσεις Εκκλησίας –Πολιτείας καθώς και στην διδακτέα ύλη της παιδείας δεν είναι ζητήματα δικής της αρμοδιότητος, αλλά του κάθε κράτους –μέλους ξεχωριστά. Επί πλέον η Ευρ. Ένωση δηλώνει ότι σέβεται την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα των λαών, οι οποίοι την αποτελούν. Έτσι, λοιπόν, και το μάθημα των Θρησκευτικών δεν ακολουθεί κάποια ενιαία γραμμή, αλλά διαφέρει από χώρα σε χώρα αναλόγως των τοπικών ιστορικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων. Εννοείται ότι τα κράτη μέλη νομοθετούν με σεβασμό προς τις Διεθνείς Συμβάσεις περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επιδιώκουν την καλλιέργεια της υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως μακρυά από κάθε φανατισμό και μισαλλοδοξία.
Από τα ενδεικτικά αυτά παραδείγματα βλέπουμε ότι στην Ευρ. Ένωση το ομολογιακό ( ανοικτό και όχι με μορφή κατήχησης) μάθημα Θρησκευτικών και μάλιστα βασισμένο στη διδασκαλία της επικρατούσης θρησκείας είναι ο κανόνας και δεν θεωρείται αναχρονισμός. Η θρησκειολογία είναι η εξαίρεση. Εξ άλλου παρατηρούμε ότι για εκείνους που απαλλάσσονται οι περισσότερες χώρες προβλέπουν ένα μάθημα ηθοπλαστικού χαρακτήρος, διότι το σχολείο δεν έχει σκοπό μόνο την μετάδοση γνώσεων, αλλά και την διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας.
@ lodoΑπό όλο το άρθρο μόνο την επικαιροποίηση ως προς την Ελλάδα μπόρεσες να σχολιάσεις;
...... άρχισαν τα όργανα! Με εντολή της υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως συστάθηκε στο ΙΕΠ Επιστημονική Επιτροπή, προκειμένου να διατυπώσει:Α) Εισήγηση για την βέλτιστη δυνατή μεταβατική λύση του ζητήματος με στόχο την πλήρη συμμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών με τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε., για το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί μέχρι τη συγγραφή και εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και του αντιστοίχου διδακτικού υλικού για το Μάθημα των ΘρησκευτικώνΒ) Εισήγηση σχετικά με τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής των αποφάσεων του Σ.τ.Ε., του ΕΔΔΑ και της ΑΠΔΠΧ, όσον αφορά σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές των αποφάσεων αυτών που συνδέονται με το Μάθημα των Θρησκευτικών, με έμφαση στη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος και τη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών/μαθητριών.Η Επιστημονική Επιτροπή, η οποία είναι άμισθη, αποτελείται από τα εξής μέλη:1. Κωνσταντίνος Κορναράκης (Πρόεδρος Επιτροπής). Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α. (αντικείμενο: Χριστιανική Ηθική). Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος του Ι.Ε.Π. για την έκδοση Προγραμμάτων Σπουδών και βιβλίων για τα μαθήματα θρησκευτικής εξειδίκευσης των εκκλησιαστικών σχολείων (2019). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Επικεφαλής συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Επιμορφωτής πολλαπλασιαστών για τα βιβλία των Θρησκευτικών (2003-2006). Πρόεδρος Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Μέλος της Επιτροπής για το μάθημα των Θρησκευτικών της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α..2. Αθανάσιος Στογιαννίδης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ (αντικείμενο: Σχολική Παιδαγωγική και Διδακτική Μεθοδολογία του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Δρ. Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βόννης (Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn) (αντικείμενο: Θρησκειοπαιδαγωγική, Παιδαγωγική Θεωρία). Δρ. Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (αντικείμενο: Διδακτική του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για το διδακτικό βιβλίο θεολογικής και εκκλησιαστικής εξειδίκευσης Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης της Α’ τάξης Γυμνασίου “Θέματα από την Αγία Γραφή" (2019). Μέλος της Εκδοτικής Επιτροπής (Board of Editors) του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού "Zeitschrift für Pädagogik und Theologie”.3. Κωνσταντίνος Πρέντος. Διευθυντής 6ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς, Δάσκαλος, Θεολόγος, Μ.Α. στην Ποιμαντική θεολογία και αγωγή («Η διαθεματική προσέγγιση της διδασκαλίας του μαθήματος της Θρησκευτικής Αγωγής στην προσχολική ηλικία»), Δρ. Συστηματικής Θεολογίας («Οι μη χριστιανικές θρησκείες στο μάθημα των Θρησκευτικών του δημοτικού σχολείου»). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για τα βιβλία θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019).4. Μάριος Κουκουνάρας – Λιάγκης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ (αντικείμενο: Διδακτική Θρησκευτικών). Μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Αξιολογητής του Προγράμματος Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών του Λυκείου. Μέλος της Επιτροπής διαλόγου Πολιτείας – Εκκλησίας για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και Επιμόρφωση του Κλήρου (2016), μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως (2016- 2020), Μέλος της Επιτροπής Διοικήσεως της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (2014-2016), Ειδικός Σύμβουλος Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2007-2009), μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019). Διδάσκει στο UCL- Institute of Education του Λονδίνου. Συντονίζει σήμερα τέσσερα προγράμματα με χρηματοδότηση του ΕΛΚΕ του Ε.Κ.Π.Α. και Erasmus+ (KA2). Είναι Ακαδημαϊκός και Επιστημονικός υπεύθυνος E-learning προγραμμάτων ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. του Ε.Κ.Π.Α. και σχολικών προγραμμάτων του Ε.Κ.Π.Α.5. Ξανθή Αλμπανάκη. Δρ. Θεολογίας, κάτοχος του Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στην Παιδαγωγική. Δίδαξε σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από το 2000 και από το 2018 υπηρετεί ως Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου Θεολόγων Ανατ.Μακεδονίας – Θράκης. Έχει ειδίκευση στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και την χρήση νέων τεχνολογιών στη διδακτική των Θρησκευτικών. Είναι μέλος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, πρεσβευτής του ευρωπαϊκού προγράμματος Teacher4europe της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, του Δικτύου Scientix στην Ελλάδα κ.α..6. Ελένη Μαράκη. Δρ. Επιστημών Αγωγής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Προϊσταμένη ΚΕΣΥ (Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης) Ηρακλείου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Κρήτης, έχει υπηρετήσει επί σειρά ετών ως σχολική σύμβουλος Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (Ι.Α.Κ.Ε.).7. Φερενίκη Παναγοπούλου. Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Διετέλεσε επί οκτώ έτη Νομική Ελέγκτρια στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (βασικές σπουδές και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημοσίου δικαίου), Δίκαιο και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στο Συνταγματικό Δίκαιο και τη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου. Έχει διδάξει Συνταγματικό Δίκαιο, Δίκαιο και Νέες Τεχνολογίες, Δίκαιο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Δίκαιο της Δημόσιας Υγείας, Αμερικανικό Δίκαιο και Βιοηθική στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στη Σχολή Οικονομικών και Δικαίου του Βερολίνου, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Έχει δημοσιεύσει σημαντικό αριθμό βιβλίων στα πεδία εξειδίκευσής της.