0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ο καθηγητής με ρωτούσε αν η Μήδεια ήταν τραγωδία και όλο το γκρουπ έλεγε κωμωδία. Επίσης δεν θα ξεχάσω ότι το ρήμα φημί ήταν φάω για αυτές και και μην συνεχίσω... κάθε σχολή έχει τα δικά της βασικά μαθήματα.
Το προβλημα είναι στο πλαίσιο της γενικότερης υποβάθμισης των ανθρωπιστικών σπουδών. Ακόμα και τη βαρύτητα που είχε η μετάφραση στο αγνωστο έχει πέσει απο τις 20 μονάδες στις 10 !!!
http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/protaseis-pros-yperaspisi-ton-anthropistikon-spoydon-sti-mesi-ekpaideysi
Στα δε λατινικά πόσοι θα γράψουν ευθυ και αντίστροφο; Δηλαδή να μεταφρασουν ένα κείμενο στα λατινικά και να μεταφέρουν ένα ελληνικό στα λατινικά;
Στα δε πτυχιακα λατινικων και αρχαίων πώς θα περάσουν όταν έχουν Ορατιο, Βιργιλιο και Οβιδιο συν μέτρο και γραμματική- συντακτικο; Ή να υποθέσω ότι θα μάθουν 3 τραγωδιες, μια κωμωδία, ύμνους και 8 ραψωδιες από Ομηρο συν μέτρο, λεξιλόγιο, γραμματική - συντακτικο κ.α.;
Πόσο θα μειώσουν οι άνθρωποι το επίπεδο; Στη μία ραψωδια και τίποτα παραπάνω;
Φυσικά και όπως ορθώς είπε ο MARKOS θα έχουμε ως λύση τα φροντιστήρια που πάντοτε υπήρχαν για φοιτητικά μαθήματα. Αλλά συνάδελφοι τότε τι παιδεία δωρεάν έχουμε;
Σε ο,τι αφορά τα αρχαία δεν βλέπω παρά μια στοχευση προς απαξίωση.
Καλά, το αντίστροφο ασ' το, γιατί είναι μια πονεμένη ιστορία.... Τι νόημα έχει να μεταφράζεις σε μια γλώσσα την οποία γνωρίζεις πλέον μόνο από τη γραπτή παράδοση και πάλι όχι σε τέτοιο βάθος ώστε να πετύχεις το πώς θα εκφραζόταν ένας Ρωμαίος; Απλώς, για να βαυκαλιζόμαστε ότι μπορούμε να εκφραστούμε στα λατινικά, όπως κάποτε οι καθαρευουσιάνοι που νόμιζαν ότι μιλούσαν στην αττική διάλεκτο και χρησιμοποιούσαν μια απομίμησή της; Δεν ξέρω, αλλά από όλες τις ασκήσεις αυτή μου φαινόταν πάντα η πιο μάταιη και παραπλανητική.Και όμως φίλτατη στα colloquium, που συχνά είχαμε στο κλασικό, ακόμα και οι ξένοι καθηγητές μιλούσαν καθαρά τα λατινικά και με ενθουσιασμό. Οι καθηγητές μας μας τόνιζαν να δούμε από κοντά τη ζωντάνια της γλώσσας. Τώρα αν τα απαξιώνουμε όλα οκ. Πάντως εγώ θυμάμαι με θαυμασμό την ορθή χρήση των λατινικών σε προφορικό επίπεδο από πολλούς καθηγητές μας και δη ξένους!!!!.Τα αρχαία γιατί τα αναφέρεις; Εδώ εμείς που τα διδασκόμασταν από την Α' Λυκείου και δεν είχαμε πρόβλημα. Να μη σου πω ότι μαθαίναμε περισσότερα. Τα παιδιά τώρα διδάσκονται από την Α' Γυμνασίου και γραμματική και συντακτικό και δεν βλέπω να αλλάζει κάτι σ' αυτό.Όσο για το μέτρο, στη σχολή διδασκόταν πάντα και εκεί θα συνεχίσει να διδάσκεται. Εδώ πια δεν τα εξετάζονται στην Α Γυμνασίου, το ξέχασες;;; Και νομίζω ότι δεν πρέπει καθόλου να τίθεται το θέμα ότι τα γνωρίζουμε; Δες το επίπεδο σήμερα στα αρχαία και συζητάμε εκ νέου!!!Δεν ξέρω γιατί θέτεις θέμα μείωσης της ύλης των αρχαίων στο πανεπιστήμιο. Κανείς δεν το έχει θέσει.Πάντως, μια που το αναφέρεις, εγώ μια ραψωδία διδάχτηκα όλη και όλη στη Φιλολογία Αθηνών. Ίσως, τα παιδιά της κλασικής κατεύθυνσης να πήραν κάτι παραπάνω. Αλλά μ' αυτήν τη λογική μπορώ και εγώ που πήγα στη γλωσσολογική κατεύθυνση να σου αναφέρω γλωσσολογικά μαθήματα που αυτοί δεν πήραν ποτέ και όμως χρειάζονται τώρα που έχουν αλλάξει τα βιβλία γλώσσας στο σχολείο. Είναι χαμηλό το επίπεδο ολωνών μας;Το παραπάνω είναι σχήμα λόγου για εμάς. Μόνο 3 τραγωδίες, μια κωμωδία, Ησίοδος, Πίνδαρος συν Ομηρος είναι στο πτυχιακό και όλα τα στοιχεία αυτών είναι το ένα εκ των 6 μαθημάτων στα αρχαία. Δεν θα επεκταθώ. Και φυσικά θεωρώ λογικό να είχαμε και περισσότερα γλωσσολογικά μαθήματα αλλά δεν ήταν εφικτό λόγω ύλης. Αν ουδείς έχει βάσεις πώς δεν θα πέσει το επίπεδο ή θα μειωθεί η ύλη; Θα έχει η Φιλολογία το μεγαλύτερο ποσοστό αποτυχόντων; Συμφέρει;Δεν είναι ανάγκη να γίνονται εκτός πανεπιστημίου. Έχω ακούσει ότι την εποχή που κάποια παιδιά μπορούσαν να βρεθούν στη φιλολογία από άλλο γνωστικό πεδίο, διοργάνωναν εντός της σχολής φροντιστηριακού τύπου μαθήματα στα αρχαία. Θα μπορούσε να γίνει κάτι αντίστοιχο στα λατινικά. Το αν υποβαθμιστούν τα λατινικά εξαρτάται και από τη βούληση του πανεπιστημίου.Ναι να μην ξεχάσουμε να ενισχύσουμε τα φροντιστήρια πριν το σχολείο και μετά!!! Τραγελαφικό. Και θα διοργανωθούν μαθήματα φροντιστηριακά εντός σχολής ;Αυτό το μπορεί πόσο είναι εφικτό στην Ελλάδα;;; Όσο οι διορισμοί στην εκπαίδευση;;;Βεβαίως, αν οι φοιτητές ξέρουν κάποια πράγματα από πριν, θα ήταν ακόμα καλύτερο. Εγώ δεν διαφωνώ σ' αυτό. Είμαι υπέρ της άποψης ότι, αν τελικά φύγουν τα λατινικά από τη γ' λυκείου, θα μπορούσαν να διατηρηθούν στη β' λυκείου ως μάθημα γενικής παιδείας. Θα μπορούσαν να έχουν μια συνοπτική ιστορία της λατινικής γραμματείας και κάποια αντιπροσωπευτικά κείμενα σε μετάφραση. Θα μπορούσαν ακόμα να έχουν και κάποια βασικά στοιχεία της γραμματικής που θα επέτρεπαν στα παιδιά να διαβάσουν π.χ γνωστά λατινικά ρητά.Στο μόνο που συμφωνώ.Αυτό πού το στηρίζεις; Επειδή καταργείται η εξέταση της μετάφρασης του διδαγμένου; Εγώ νομίζω ότι έτσι δυσκολεύουν τα πράγματα, γιατί χάνεις κάποιους σίγουρους βαθμούς. Ακόμα και στο σχολείο, θυμάμαι συμμαθητές μου που δεν τα πήγαιναν καλά στα αρχαία, οι οποίοι, για να περάσουν τη βάση, βασίζονταν πάντα ότι θα πάρουν κάτι από τη μετάφραση του κειμένου, την οποία μάθαιναν παπαγαλία (αυτό πάντα απορούσα πώς το κατάφερναν).Το στηρίζω στο γεγονός ότι από την Α γυμνασίου δεν εξετάζονται ήδη τα αρχαία και ήδη βλέπω να απαξιώνονται πολλά όσο αφορά την εξέτασή τους. Η μετάφραση πείραζε, να μάθουν καμία λέξη παραπάνω. ΥΓ. Μην πέφτεις στην παγίδα να θεωρείς σημείο αναφοράς και σύγκρισης το πρόγραμμα σπουδών που είχες, όταν φοιτούσες στο Κλασικό του ΑΠΘ. Ακόμα και να το συγκρίναμε με το πρόγραμμα σπουδών που είχαν τα Κλασικά σε άλλες φιλολογικές σχολές της Ελλάδας την ίδια περίοδο, θα έβλεπες ότι δεν υπήρχε απόλυτη ταύτιση.Κάθε σχολή έχει τη δική της φιλοσοφία και το δικό της πρόγραμμα, που καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τους καθηγητές της. Ένα απλό παράδειγμα: Τον καιρό που φοιτούσα εγώ, στην Αθήνα όλα τα κείμενα προς εξέταση, οποιασδήποτε περιόδου (αρχαία, βυζαντινά, λατινικά) τα γράφαμε καθ' υπαγόρευση. Στο Ρέθυμνο την ίδια περίοδο τα έδιναν σε φωτοτυπίες. Παρ' όλα αυτά, ο βαθμός δυσκολίας της εξέτασης εκεί δεν ήταν χαμηλότερος ούτε τα μαθήματα ήταν απαξιωμένα. Απλώς, οι καθηγητές εστίαζαν το ενδιαφέρον τους και τη δυσκολία σε άλλα σημεία.Δεν αντιλέγω στην αξία κάθε τμήματος αλλά θεωρώ ότι εφόσον υπάρχουν διαφορετικά προγράμματα σε κάθε σχολή, το κράτος οφείλει να καθιστά το μαθητή ικανό παιδευτικά για όποιο τμήμα θέλει και όχι για ένα.
Και όμως φίλτατη στα colloquium, που συχνά είχαμε στο κλασικό, ακόμα και οι ξένοι καθηγητές μιλούσαν καθαρά τα λατινικά και με ενθουσιασμό. Οι καθηγητές μας μας τόνιζαν να δούμε από κοντά τη ζωντάνια της γλώσσας. Τώρα αν τα απαξιώνουμε όλα οκ. Πάντως εγώ θυμάμαι με θαυμασμό την ορθή χρήση των λατινικών σε προφορικό επίπεδο από πολλούς καθηγητές μας και δη ξένους!!!!.
Το παραπάνω είναι σχήμα λόγου για εμάς. Μόνο 3 τραγωδίες, μια κωμωδία, Ησίοδος, Πίνδαρος συν Ομηρος είναι στο πτυχιακό και όλα τα στοιχεία αυτών είναι το ένα εκ των 6 μαθημάτων στα αρχαία. Δεν θα επεκταθώ. Και φυσικά θεωρώ λογικό να είχαμε και περισσότερα γλωσσολογικά μαθήματα αλλά δεν ήταν εφικτό λόγω ύλης. Αν ουδείς έχει βάσεις πώς δεν θα πέσει το επίπεδο ή θα μειωθεί η ύλη; Θα έχει η Φιλολογία το μεγαλύτερο ποσοστό αποτυχόντων; Συμφέρει;
Ναι να μην ξεχάσουμε να ενισχύσουμε τα φροντιστήρια πριν το σχολείο και μετά!!! Τραγελαφικό. Και θα διοργανωθούν μαθήματα φροντιστηριακά εντός σχολής ;Αυτό το μπορεί πόσο είναι εφικτό στην Ελλάδα;;; Όσο οι διορισμοί στην εκπαίδευση;;;
Το στηρίζω στο γεγονός ότι από την Α γυμνασίου δεν εξετάζονται ήδη τα αρχαία και ήδη βλέπω να απαξιώνονται πολλά όσο αφορά την εξέτασή τους. Η μετάφραση πείραζε, να μάθουν καμία λέξη παραπάνω.
Ναι, γνωρίζω την "τάση" (για να το πω ευγενικά) αρκετών καθηγητών των Λατινικών να μιλάνε στα λατινικά, δηλαδή σε μια γλώσσα που δεν είναι μητρική κανενός πια, για να αποδείξουν τάχα ότι τα λατινικά παραμένουν ζωντανή γλώσσα ή απλά για να κάνουν επίδειξη.Ευτυχώς, οι καθηγητές των αρχαίων ελληνικών δεν νιώθουν παρόμοια ανάγκη, παρότι τα αρχαία ελληνικά διατηρούν στενότερη σχέση με τα νέα ελληνικά από ό,τι τα λατινικά με τις λατινογενείς γλώσσες.Δεν απαξιώνω τα πάντα και σίγουρα όχι τα Λατινικά. Απλώς με εντυπωσιάζουν άλλα πράγματα στη διδασκαλία τους. Π.χ να μπορέσει κάποιος να μου μεταφέρει τον τρόπο σκέψης των Ρωμαίων, το κλίμα της εποχής, τις διακειμενικές σχέσεις των κειμένων, τις επιρροές κλπ. Για εμένα θα ήταν ενδιαφέρον να μπορούσε ένας μαθητής, ανεξάρτητα από αν θα ακολουθήσει θετικές ή ανθρωπιστικές επιστήμες, να διαβάσει όχι μόνο Κικέρωνα και Οράτιο, αλλά ακόμα και Carmina Burana έστω από μετάφραση.Το ότι αυτήν τη στιγμή κάποιοι μαθαίνουν να κλίνουν τα ρήματα και τα ουσιαστικά της λατινικής και μετά τα 2/3 αυτών τα ξεχνάνε και τελείως, γιατί περνάνε σε άσχετη σχολή, δεν μου λέει και πολλά. Είναι μια σχολαστικιστική προσέγγιση των Λατινικών.Μα και πολλοί συμφοιτητές και συμφοιτήτριές μου στο κλασικό μιλούσαν καθαρά και με ορθό τρόπο και τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά και όχι για σχολαστικιστική προσέγγιση αλλά από απλό πάθος για αυτά όπως και οι καθηγητές μας. Και μπράβο τους. Και σε πληροφορώ ότι διάβαζαν τα πάντα και κάθε κείμενο!!!Δεν ξέρω σε τι ακριβώς συνίσταται το "πτυχιακό" που λες, στο ΑΠΘ. Τα μαθήματα που παραθέτεις, τα είχαμε διδαχθεί μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια των σπουδών όλοι μας στην Αθήνα. Στη δική μου κατεύθυνση είχαμε στο τέλος πτυχιακή εργασία, που ήταν μεγαλύτερη σε έκταση από τις προηγούμενες. Στο Κλασικό δεν ξέρω τι έκαναν, αλλά δεν φαντάζομαι κάτι διαφορετικό γιατί η διαφορά μας πάντα ήταν ένα μάθημα (με συνδιδασκαλίες) το εξάμηνο. Στην κλασική φιλολογία Α.Π.Θ. όπως και στο Νεοελληνικό τμήμα έχουμε δυο μαθήματα που ονομάζονται πτυχιακά. Εξετάζονται με τριμελή επιτροπή προφορικά σε γκρούπ των 3 ή 4 ατόμων και η ύλη απαρτίζεται από τρεις τραγωδίες, μια κωμωδία, 8 ραψωδίες από Όμηρο, έργα από Ησίοδο και Πίνδαρο. Επίσης γραμματειακά στοιχεία όλων αυτών των συγγραφέων και φυσικά συντακτικό και γραμματική συν σχόλια και μέτρο προφορική απαγγελία. Το ίδιο υφίσταται και στο λατινικό πτυχιακό. Η ύλη είναι άπειρη εν ολίγοις και αφορά ένα μάθημα εκ των υπολοίπων του κλασικού που συνήθως είναι δυο αρχαία ανά εξάμηνο συν ένα λατινικό στον κορμό και 11 στην ειδίκευση την οποία θα πάρει κάποιος στο εαρινό του 3 έτους. Σου λέω ότι τουλάχιστον μια περίοδο (δεν ξέρω τώρα τι ισχύει) γινόταν για τα αρχαία ελληνικά εντός της σχολής. Δεν διορίζονταν επιπλέον καθηγητές. Διδακτορικοί τα αναλάμβαναν.Μπορεί και να μη χρειαστούν καν, αν τα μαθήματα οργανωθούν καλά. Θέληση να υπάρχει.Αντιλαμβάνομαι βέβαια πως, αν τα λατινικά διδάσκονται στο πανεπιστήμιο, θα υπάρξουν δυσκολίες για όσους φοιτητέςδουλεύουν και δεν παρακολουθούν συστηματικά. Αυτό όμως είναι ένα γενικότερο πρόβλημα γι' αυτούς, ειδικά για μαθήματα στα οποία βασίζεσαι στις σημειώσεις. Και στη Γλωσσολογία μη νομίζεις ότι μπορεί κάποιος να καταλάβει πολλά χωρίς να παρακολουθήσει. Ειδικά σε κάποια μαθήματα, αν δεν καταλάβεις, φλερτάρεις με το μηδέν, όχι με τη βάση. Και θέληση να υπάρχει θα πρέπει να αλλάξει η ειδίκευση στο κλασικό σε αρκετές σχολές και αντί για πολλά να κάνουν το αλφάβητο Η μη εξέταση στο τέλος της χρονιάς δεν είναι το α και το ω, ξέρεις. Όταν ήμουν μαθήτρια, δεν είχαμε εξετάσεις στο Γυμνάσιο και τα αρχαία ελληνικά τα ξεκινούσαμε στην Α' Λυκείου. Αφότου άλλαξε η κατάσταση με το επιχείρημα ότι έτσι θα ανέβαινε το επίπεδο διδασκαλίας τους, εγώ έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα σημερινά παιδιά μαθαίνουν τελικά λιγότερα σε σχέση με τη δική μου γενιά. Ούτε τα τρία χρόνια επιπλέον ανέβασαν το επίπεδό τους ούτε οι εξετάσεις που έδιναν στο τέλος της χρονιάς.Αυτό συμβαίνει διότι δεν διδάσκονται ορθά ούτε στο γυμνάσιο, ούτε πουθενά.
Αυτό συμβαίνει διότι δεν διδάσκονται ορθά ούτε στο γυμνάσιο, ούτε πουθενά.
Μα και πολλοί συμφοιτητές και συμφοιτήτριές μου στο κλασικό μιλούσαν καθαρά και με ορθό τρόπο και τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά και όχι για σχολαστικιστική προσέγγιση αλλά από απλό πάθος για αυτά όπως και οι καθηγητές μας. Και μπράβο τους. Και σε πληροφορώ ότι διάβαζαν τα πάντα και κάθε κείμενο!!!
Πώς περιμένουμε σε αυτές τις ηλικίες των μαθητών μας , η συντριπτική πλειοψηφία να "καταλάβει".Πολύ περισσότερο το ΑΝ θα φτάσει και στο μεθεπόμενο στάδιο - ακόμα και αυτή να την ξεπεράσει;