0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Χαλαρά παιδιά, αν είναι να γίνει θα γίνει.
Δεν είναι θέμα χαλαρότητας ή υπομονής, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το κράτος τους πολίτες του.Ο θεσμός της κινητικότητας δημιουργήθηκε (και) κατόπιν πιέσεων της τρόικας, προκειμένου να εξυπηρετήσειτο δημόσιο συμφέρον, διευκολύνοντας τη δημόσια δικοίκηση να στελεχωθεί αρτιότερα, επιτρέποντας τη μετακίνηση(έμπειρων και καταρτισμένων) υπαλλήλων σε άλλους οργανισμούς και φορείς που είχαν υπηρεσιακές ανάγκες.Το προσδοκώμενο αποτέλεσμα λοιπόν ήταν η καλύτερη εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου τομέα καιη αναβαθμισμένη λειτουργία των διάφορων υπηρεσιών του. Αυτό μάλιστα θα ήταν και προς όφελος των μεταταγμένων υπαλλήλωνπου για διάφορους λόγους (προσωπικούς, οικογενειακούς, επαγγελματικούς) επεδίωκαν την υπηρεσιακή αλλαγή και μετακίνηση.Αν δεν με απατά η μνήμη μου μάλιστα, θυμάμαι τον νυν πρωθυπουργό -που τότε ήταν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης- ναείναι υπέρμαχος της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και γενικότερα πολιτικά στελέχη να αναφέρουν με έμφαση καιάλλα θετικά που θα έφερνε αυτός ο θεσμός στη δημόσια δικοίκηση όπως π.χ. τέρμα τα ρουσφέτια, μοντέρνες πρακτικές, επίσπευσηκαι απλούστευση διαδικασιών, αντιμετώπιση γραφειοκρατικών αγκυλώσεων κ.α. ευχάριστα στην ακοή.Και βρισκόμαστε τώρα λίγα χρόνια μετά, με το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας να κινείται με ρυθμούς σαλιγκαριού, να γίνεται πιοπολύπλοκο, να θέτει ολοένα και περισσότερους περιορισμούς στην ίδια του την ύπαρξη και γενικότερα να δυσλειτουργεί σε τέτοιοβαθμό, που πλέον προκαλεί μόνο γέλιο ή εκνευρισμό.Για κάποιους το ΕΣΚ είναι μια (από τις ελάχιστες ίσως) ευκαιρίες που θα έχουν στην καριέρα τους στο δημόσιο, να ασχοληθούνμε εργασιακό αντικείμενο πιο σχετικό με τα ενδιαφέροντά τους ή τις σπουδές τους, που θα βρεθούν μετά από πολλά χρόνια "ξενιτιάς"κοντά στον τόπο συμφερόντων τους ή/και στις οικογένειές τους, που θα αποκτήσουν νέα επαγγελματικά κίνητρα και θα αναζητήσουν νέεςεργασιακές προκλήσεις βρισκόμενοι σε διαφορετικό υπηρεσιακό περιβάλλον.Για αυτούς τους "κάποιους" λοιπόν, δεν υπάρχει το περιθώριο να δουν την κινητικότητα με όρους χαλαρότητας ή ελαφρύτητας. Προσωπικά δε,το να συμμετέχω σε ένα παιχνίδι που οι όροι του και -κυρίως- το πνεύμα του καταστρατηγούνται συνεχώς, μου προκαλεί απέχθεια και αποστροφή.Ας όψεται η ελπίδα...
Θυμάμαι ήμουν αποσπασμένος στο Υπεπθ πριν 10+ χρόνια. Καμια 100αριά γυμναστές απέκλειαν για μερικές μέρες το υπουργείο, ώστε εισέβαλαν και δημιούργησαν πανδαιμόνιο. Πέτυχαν διορισμό από το παράθυρο. Αυτοί δεν το πήραν χαλαρά. Ήξεραν ότι βρίσκονται στο Ελλάντα, ένα μεταπολιτευτικό κράτος παρωδία, το οποίο δεν λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους ούτε με όρους δικαίου και αποτελεσματικότητας, αλλά μικροκομματικά και συντεχνιακά Οι γυμναστές "βολεύτηκαν" όπως έλεγαν και οι ίδιοι, κοιτώντας με αγριεμένοι, αυτή που "ξεβολεύεται" είναι η λογική. Συνεπώς πηγαίνοντας χαλαρά σε αυτό τό κράτος, θα είσαι σίγουρα χαμένος, ακόμα και αν έχεις δίκιο!Και όχι, δεν μας ενδιαφέρουν οι ψευτουπηρεσίες του Υπεπθ. Από αυτές πολεμάμε να ξεφύγουμε!
Υποτίθεται το ΑΣΕΠ, που χρόνια λιβανίζουμε (και λιβανίζουν οι από πάνω) την ύπαρξή του, δεν έπρεπε και αυτό να παίζει κάποιον ρόλο στη διαδικασία ή είναι μόνο για τον έλεγχο γνησιότητας των τυπικών προσόντων;
Κανένα νέο παιδιά?
σαμποτάζ δηλαδή και εμπαιγμός κανονικός!
Δεν ξέρω αν είναι εμπαιγμός. Λέω απλά ότι έχουν περασει 2 μήνες από τη δημοσίευση του νόμου και ένας μήνας από το τελευταίο έγγραφο του υπ. παιδειας.
Συμπάθα με αλλά αυτό πιστεύω, όταν βλέπει κανείς πως άλλα υπουργεία και οργανισμοί προχωράνε το θέμα της κινητικότητας -έστω και με αργά και διστακτικά βηματάκια- και το ΥΠΑΙΘ μας λέει φέεεετα...ε ναι, είναι κοροϊδία μέσα στα μούτρα μας, εμπαιγμός, πως το λένε!Παρεμπιπτόντως, την ίδια εικόνα έχω σχηματίσει και εγώ μετά από επικοινωνία μου τους τελευταίους μήνες με ΔΔΕ, την ίδια κασέτα μου λένε κάθε φορά "δεν ξέρουμε τίποτα/δεν έχουμε κάτι στα χέρια μας, περιμένουμε οδηγίες από την ΠΔΕ/το Υπουργείο" και παράλληλα δηλώνουν άγνοια για προθεσμίες και για αποφάσεις αποδέσμευσης.Και πιστεύω όπως και να'χει, πως ναι μεν παραθέτουμε γεγονότα αλλά τα γεγονότα αποκαλύπτουν έμμεσα και προθέσεις (όπως σωστά επισημαίνεις)