0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Dionisiac το μόνο που σε σώζει με τα μικρά παιδιά είναι η πολλή κίνηση και συχνές αλλαγές δραστηριοτήτων. Ξέχνα την "παρεούλα" για πολλή ώρα, όπως επίσης και τα παραμύθια που διαρκούν .... "για πάντα". Πράγματα που θέλεις να τους πεις, καλύτερα δραματοποιήστε τα, χορέψτε τα γενικώς κινηθείτε και ανάλογα με την ηλικία οι δραστηριότητες μπορεί να αλλάζουν στην αρχή ανά πέντε λεπτά, μετά ανά δέκα και στο τσακίρ κέφι ανά τέταρτο.Πρέπει να τους μάθεις να παίζουν ανά δύο, άντε ανά τρία καθώς και να εδραιώσεις ρουτίνες τάξης ειδικά στα θέματα της τουαλέτας (γιατί υποθέτω ότι θα έχεις και εκπαίδευση τουαλέτας με ατές τις ηλικίες που αναφέρεις). Το χω δει το έργο με λίγο λιγότερα παιδιά (18 που έγιναν 22) μόνο που το ένα είχε αυτισμό και ακόμη ένα, όπως αποδείχτηκε είχε τρομερό θέμα υπερκινητικότητας και διάσπασης προσοχής.Καλό κουράγιο σε όλες και καλό διορισμό.
καταλαβα σκοτωνεστε και εσεισ βρεφονηπιοκομοι και νηπιαγωγοι τι τραγικο............!!!!!!τελικα στην ελλαδιτσα αυτο που μαθαινουμε σιγουρα ειναι πωσ ο ενασ να βγαζει τα ματια του αλλου........!!!!!!!!!!!ντροπη