PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Παράθεση από: fair_play στις Μάιος 06, 2013, 07:55:59 μμ

Συνάδελφοι, νομίζω πως θα πρέπει να σκεφτούμε μερικά πράγματα πολύ σοβαρά:

α) Ποιά θα είναι η πρόταση των ΕΛΜΕ; Θα υπάρξει μια δυναμική αγωνιστική στάση ή όχι;

β) Σε περίπτωση κήρυξης απεργίας ποιά θα είναι η συμμετοχή των συναδέλφων; Θα είμαστε μια γροθιά ή για κλάματα;

γ) Όσο για την στήριξη της κοινωνίας, ποιός νοήμων, μη χειραγωγούμενος από τα ΜΜΕ, ενεργός πολίτης αυτής της χώρας δεν θα στηρίξει μια απεργία που στοχεύει (ναι έτσι είναι) στη διατήρηση της δημόσιας παιδείας;

α) όχι, θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει αυτό.
β) φοβάμαι ότι ως συνήθως θα είμαστε για κλάματα.
γ) επίσης φοβάμαι ότι οι νοήμονες πολίτες είναι πλέον μειοψηφία σε αυτή τη χώρα αλλά και έτσι να μην είναι ποιον μπορούμε
να πείσουμε τώρα ότι αυτή η απεργία στοχεύει στη διατήρηση της δημόσιας παιδείας και όχι στην απλή διατήρηση των κεκτημένων μας?

Για σιγά ρε παλικάρια του ΠΕ19! Για σιγά. Δε γνωρίζετε που οφείλετε η τεράστια διαφορά; Δε γνωρίζετε ότι Φυσικοί, Μαθηματικοί, Γεωλόγοι, Θεολόγοι(!), Φιλόλογοι(!) κοκ με κάποιες ώρες σεμινάρια ή Μεταπτυχιακό(καλά μη φανταστείτε...) μπήκαν στην επετηρίδα και διορίστηκαν ως ΠΕ19 ενώ τα ΤΕΙ τότε ήταν λίγα και με ελάχιστους απόφοιτους; Δε γνωρίζετε ότι από τους 5,7,17 χιλιάδες που είστε οι Πτυχιούχοι Σχολών Πληροφορικής ΑΕΙ είναι (πόσοι; είστε καλοί στο ψάξιμο, βρείτε το).
.....
Καταλαβαίνω την αγωνία σας, ειδικά αυτών που βρίσκονται μακριά αλλά μην εκτονώνεστε στο forum. Κάντε μια βόλτα, κάντε ποδήλατο, κάντε το άλλο...

....
Πάντως, για να είμαι δίκαιος, ενώ υπήρχε (και υπάρχει) πολύς προβληματισμός και ισχυρή βούληση σχετικά με την αναγκαιότητα ύπαρξης προβλημάτων στη μαθηματική εκπαίδευση (παγκοσμίως), πριν μερικά χρόνια (το 2007 αν θυμάμαι καλά), μελέτη αμερικάνικου παν/μίου (αρκετά γνωστού, αλλά δεν θυμάμαι το όνομα τώρα) αποδείκνυε ότι τελικά τα προβλήματα δεν ωφελούν τη μαθηματική σκέψη όσο τα "καθαρά" μαθηματικά θέματα. Δεν ξέρω αν ήταν συντεταγμένη στη λογική που ανέφερα μερικές γραμμές πιο πάνω, απλά την αναφέρω, διότι μου έκανε εντύπωση...

.....
Εφόσον λοιπόν το θέμα, όπως λένε και τα υπόλοιπα μέλη, είναι όχι απαγορευτικό για την τάξη αυτή, να προτείνω το εξής: Δώσε ένα τέτοιο "τσιμπημένο" θέμα για άσκηση και λύση στο σπίτι ή στο σχολείο εφόσον τους δώσεις αρκετή ώρα για να το λύσουν, και ζήτα εκτός από τις πράξεις και τις συνηθισμένες μαθηματικές επεξηγήσεις να σου αναπτύξουν αναλυτικότατα όλο το σκεπτικό επίλυσης που ακολουθούν. Κάτι σαν έκθεση δηλαδή. Μπορείτε μετά να διαβάσετε τις εκθέσεις και να εντοπίσετε τα λογικά λάθη.

Πως σου φαίνεται αυτή η ιδέα;

Λοιπόν, επειδή έχω όρεξη, θα το χοντρύνω! 

fair_play το πρόβλημα της βαθμολόγησης-διόρθωσης το αποφεύγεις εύκολα με το να βάλεις την άσκηση για επίλυση στην τάξη. Και εγώ προτείνω το εξής: την βάζεις με την εκφώνηση που έχεις κάνει (αυτή που αν κατάλαβα καλά ο Siobaras σου λέει πως καταλήγει σε 3 λύσεις). Αφήνεις χρόνο για να την λύσουν. Μετά ρωτάς για τις λύσεις που βρήκαν τα παιδιά και την λύνετε μαζί και στον πίνακα. Εκεί φροντίζεις να ωθήσεις τα παιδιά να σκεφτούν και να παρουσιάσεις ΚΑΙ τις 3 λύσεις, ως περιπτώσεις του στυλ "και τι γίνεται εάν το σκεφτούμε από αυτή την σκοπιά;". Και στο τέλος διαλέγεις μία λύση και  βάζεις άσκηση για το σπίτι τα παιδιά να σου γράψουν ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΛΥΣΗ την πιο ακριβή και σαφή εκφώνηση που μπορούν.


.... το χόντρυνα, ε; 

Παράθεση από: fair_play στις Απρίλιος 01, 2013, 01:23:59 πμ

Παράθεση από: Gauss στις Απρίλιος 01, 2013, 01:07:51 πμ

Παραθέτοντας το ανωτέρω απόσπασμα, αλλά και σε συνέχεια αυτών που λέει ακριβώς πριν ο συνάδελφος Siobaras, θα έλεγα -πάλι- ότι, σύμφωνα με το (γνωστό, να υποθέσω) διδακτικό συμβόλαιο, η απάντηση σε ένα μαθηματικό πρόβλημα πρέπει να είναι μοναδική.  Αν δεν είναι, και βρεθούμε με την apri σε κανένα σχολείο μαζί, θα μπερδευτούμε και θα διδάσκει εκείνη μαθηματικά κι εγώ λογοτεχνία (τι θέλει να πει ο ποιητής κτλ). 

Ούτως ή άλλως τα Μαθηματικά είναι ποίηση! 

Kαι για του λόγου του αληθές, σας έχω και μερικά αξιώματα του Ελύτη από το Μικρό Ναυτίλο:


"T' ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας. Iδού και μερικές πράξεις για παράδειγμα:

(1) Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

(2) Tο γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα δίνει πάντοτε το σχήμα κάποιου Ιησού Xριστού.

(3) H ευτυχία είναι η ορθή σχέση ανάμεσα στις πράξεις (σχήματα) και στα αισθήματα (χρώματα). H ζωή μας κόβεται, και οφείλει να κόβεται, στα μέτρα που έκοψε τα χρωματιστά χαρτιά του ο Matisse.

(4) Όπου υπάρχουν συκιές, υπάρχει Ελλάδα. Όπου προεξέχει το βουνό απ' τη λέξη του, υπάρχει ποιητής. H ηδονή δεν είναι αφαιρετέα.

(5) Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις, που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.

(6) Κάθε πρόοδος στο ηθικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την ικανότητα που έχουν η δύναμη κι ο αριθμός να καθορίζουν τα πεπρωμένα μας.

(7) Ένας «αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος»."