PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Γειά σας φίλοι μου. Θα ήθελα να συζητήσουμε ένα πολύ σοβαρό θέμα που απασχολεί πολλούς συναδέλφους ειδικά τις τελευταίες μέρες. Πρόκειται για το θέμα του ρατσισμού στα ελληνικά σχολεία.

Προσωπικά, στο σχολείο που εργάζομαι φέτος έχω μαθητές πολλών εθνικοτήτων (Αλβανούς, Σέρβους, Γεωργιανούς και Έλληνες). Μάλιστα το ποσοστό των μη Ελλήνων είναι περίπου στο 60%. Μέχρι τώρα δεν είχα παρατηρήσει κάτι περίεργο. Ίσα ίσα που όλα τα παιδιά έπαιζαν μαζί, έκαναν παρέα κλπ. Από τη μέρα όμως που "έσκασε" η ιστορία με το Κόσσοβο και που αναζωπυρώθηκε το Σκοπιανό, οι συζητήσεις περί πολέμου κλπ είναι πια μόνιμες. Μου έτυχε μάλιστα ένα από τα πιο καλά παιδιά (ασχέτως που δεν είναι και τόσο καλός μαθητής) ο οποίος κατάγεται από την Αλβανία να μου πει μέσα στην τάξη ότι δεν αισθάνεται καθόλου Έλληνας, ότι αν γίνει πόλεμος οι Αμερικανοί θα πάνε με το μέρος τους, ότι σε ενδεχόμενο πόλεμο με τα Σκόπια η Αλβανία θα κινηθεί εναντίον της Ελλάδος, ότι ονειρεύονται τη Μεγάλη Αλβανία κλπ. Βέβαια, ως όφειλα, κατέβασα τους τόνους και τους εξήγησα κάποια πράγματα τονίζοντας βέβαια την ανάγκη για συναδέλφωση των βαλκανικών λαών και για κατευνασμό των εθνικιστικών - ρατσιστικών ιδεολογιών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέους πολέμους και σφαγές.

Όμως δεν μπορώ να μη νιώθω και άσχημα που το ελληνικό σχολείο δεν κατόρθωσε να κάνει αυτά τα παιδιά, που ανατράφηκαν στους κόλπους του, να νιώθουν έστω και λίγη αγάπη για την Ελλάδα... Πού έγινε το λάθος;

Αν έχετε και εσείς ανάλογες ιστορίες που σας προβλημάτισαν τις τελευταίες μέρες θα ήθελα να τις μοιραστούμε και να συζητήσουμε πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοιες στάσεις είτε προέρχονται από Έλληνες μαθητές είτε όχι.

Φίλοι μου, θα ήθελα να μου λύσετε μια απορία: Μπορεί κάποιος που είναι στους διοριστέους της πρώτης "φουρνιάς" να αλλάξει θέση με κάποιον άλλον και να διοριστεί τη δεύτερη χρονιά λόγω σοβαρών οικογενειακών λόγων;