0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω την άρνησή σου. Η απάντηση είναι απλούστατη. Ανάλογα με την περίπτωση. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Σε κάποια παιδιά πιάνει, σε κάποια παιδιά όχι. Έχω την εντύπωση ότι φοβάσαι ότι ο ψυχολόγος θα έρθει να σε κρίνει και θα σε βγάλει ανεπαρκή. Δεν ασχολούνται με εμάς καθόλου -εκτός από πολύ ακραίες περιπτώσεις- και σου ξαναλέω ότι αυτά που εσύ αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να πεις περί πειθαρχίας και κανόνων, μπορεί να τα πει μια χαρά, γιατί και αυτό είναι μέσα στο ρόλο του.Αισθάνομαι ότι κάτι έχεις καταλάβει πολύ λάθος στο ρόλο του ψυχολόγου, μέσα και έξω από το σχολείο.
Έχει χρειαστεί ως εκπαιδευτικοί να έρθουμε σε επαφή με ψυχολόγους που παρακολουθούσαν μαθητες μας. Ήταν σαφώς εναντίον μας. Τα παιδιά ήταν μια χαρά κι εμείς τους πηγαίναμε κόντρα με τις τιμωρίες ή τα είχαμε στοχοποιήσει ή δεν ξέραμε τον τρόπο να τα προσεγγίσουμε κλπ κλπ. Ψυχολόγοι σε σεμινάρια κλπ επίσης λενε διαφορα ανεδαφικά ότι τα παιδιά είναι μια ομάδα και να δουλέψουμε τις μεταξύ τιυς σχέσεις και τέτοιες βλακείες. Δηλαδή θα αναγκάσεις το φροντισμένοπαιδί να νιώθει ομάδα με τους συμμορίτες. Αν είναι δυνατόν. Δεν θα σχολιάσω διαφορα παλαβά που έρχονται κ αναφέρουν γονείς ότι τους είπαν οι ψυχολόγοι, εκεί κρατάω μια επιφύλαξη ότι τα ερμηνεύουν κατά το πώς τους βολεύει. Από γνωστούς μου που έχουνπάει σε ψυχολόγο για να αντιμετωπίσουν θέματα, επίσης έχω καταλάβει. Ο προτεινόμενος τρόπος ήταν να ξεκόψουν με όλους ππυ θεωρούν ότι τους καταπιέζουν. Αν είναι να λενε τετοια και στα σχολεία, να μας λειπει. Φοβάμαι πολύ ότι εκεί που πάμε να στρώσουμε τα παιδιά με κανόνες και τις ανάλογες συνέπειες από τη μη τήρηση τους, ο ψυχολόγος θα αρχίσει ότι ο ένας έχει χωρισμένους γονείς, ο άλλος έχει μαθησιακά, ο άλλος έχει οικονομικά προβλήματα και να μην τους τιμωρούμε και να μιλάμε και να εχπυμε υπομονή κλπ και θα μας διαλύσει.
Είναι πολύ κακό πράγμα να καταδικάζεις και να τσουβαλιάζεις έναν ολόκληρο κλάδο έχοντας κάποιες δικές σου ή δικών σου ανθρώπων εμπειρίες. Είναι πολύ λίγες οι εμπειρίες σου για να βγάλεις ένα τέτοιο συμπέρασμα.
Δεν καταδικάζω τον κλάδο για τη γενική χρησιμότητα του στα σχολεία για τη βοήθεια των παιδιών. Απλώς αναρψτιεμαι πώς μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση των προβλημάτων πειθαρχίας.
Όχι πάντως από τη μία μέρα στην άλλη και όχι με μη συστηματικό τρόπο(Ότι καταδικάζεις καταδικάζεις. Συλλήβδην. Και για τα παιδιά και για τους ενήλικες. )
Υπάρχουν παιδιά που υποφέρουν στο σχολείο από τη φασαρία ή από τις ευτελείς συνήθειες των συμμαθητών τους. Αυτά τα παιδιά μονιμα τα αφήνουμε στην άκρη παραγκωνισμένα για να μην νιώσουν άσχημα οι υπόλοιποι, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο.
Αυτά είναι παραμελημένα παιδιά του "εκπαιδευτικού συστήματος". Υποφέρουν σιωπηλά. Το βλέπω και φέτος. Κανείς δεν ασχολείται μαζί τους, ακριβώς γιατί δεν μιλάνε. Υποφέρουν όμως ή κάποια έχουν το κουράγιο και διαφοροποιούνται από το σύνολο. Εγώ είμαι μαζί τους.
[...]Σαφως και θελει δουλεια με ολους, με ολη την ταξη, με το «προβληματικο» παιδια (σε απειρα εισαγωγικα), με τα μη «προβληματικα» παιδια (επισης σε απειρα εισαγωγικα), με τους γονεις ολων κλπ. Σαφως επισης ειναι κατι που δεν γινεται ουτε απο το τηλεφωνο με μια συνομιλια 5-10 λεπτων, αλλα ουτε και με μια παρεμβαση 40-45 λεπτων. Θελεις σοβαρη και συστηματικη δουλεια!!!! Και συνεργασια!
Τώρα θυμήθηκα άλλο παλαβό που μας έχει πει ψυχολόγος. Ότι πρέπει τα ησυχα πσιδια να διαμαρτύρονται όταν κάποιος κάνει φασαρία και τιυς ενοχλεί. Και κερατάς και δαρμένος δηλαδη. Φοβερή μετακύλιση ευθυνών σε ανήλικα. Έρχεται το παιδάκι το ήσυχο το προσεγμένο από το σπίτι του, δεν φτάνει που του στερεί κάποιος το δικαίωμα στη μάθηση και του καταστρέφει τις σχολικές αναμνήσεις, θα πρέπει και να βγάλει και το φίδι απ την τρύπα. Λες και το κάθε κακομαθημένο που δεν υπολογίζει τον ενήλικα καθηγητη, θα υπολογίσει τον συμμαθητή του που απέχει έτη φωτός.
Συγγνώμη, αφήσατε άνθρωπο μη εκπαιδευτικό να λύσει συμπεριφορά που κανονικά είναι παράνομη πράξη; Και το δέχτηκαν αυτό οι γονείς των θυμάτων; Η σχολική κοινότητα πρέπει να απομονώνει τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές ώστε να καταλάβουν αυτοί που τα κάνουν ότι δεν είναι ανεκτά. Δεν είμαστε προνήπιο που μαθαίνουν τιυς κανόνες. Το σχολείο οφείλει να προστατεύει τα παιδιά. Δεν μπορείς να περιμένεις από ένα 13χρονο να βάλει στην θέση του έναν συμμαθητή που έρχεται στο σχολείο με μαχαίρι και απειλεί τιυς καθηγητές ότι θα τους κάψει το αυτοκίνητο. Το σχολείο ως κοινωνικός θεσμός είναι δυστυχώς η μόνη ελπίδα να ενταχθούν στην κοινωνία τα παιδιά που οι γονείς τα έχουν παρατήσει. Είναι δουλειά μας να τα κρατήσουμε όσο μπορούμε ώστε να μην καταλήξουν αλλού, με την ελπίδα ότι αν ωριμάσουν θα βρουν έναν δρόμο και θα ενταχθούν στην κοινωνία. Αυτό όμως γίνεται εις βάρος των υπολοίπων παιδιών που αναγκάζονται να υφίστανται τη συνύπαρξη με άτομα που στοκαληθινό κόσμο δεν θα ξαναδούν μπροστά τους. Ε δεν θα τους πετάξουμε και το μπαλάκι. Εμείς διαλέξαμε τη δουλειά. Τα παιδιά δεν φταίνε που πάνε σχολείο όμως.
Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί που δουλεύουν στα σχολεία είναι εκπαιδευτικοί. Και για πες μας δηλαδή, τι ήθελες να κάνουμε; Να φέρουμε την αστυνομία γιατί κάποιος κλέβει λιπγκλος και αυτοκόλλητα; Φυσικά και το δέχτηκαν οι γονείς των "θυμάτων" και μάλιστα έπρεπε να συνεργαστούν, γιατί τα "θύματα" -που εσύ τα βλέπεις αθώα- ασκούσαν φοβερό bullying στο παιδάκι που τελικά άρχισε να κλέβει μικροπράγματα. Αλλά επειδή ήταν "φροντισμένα" παιδιά, οι δικές μας προκαταλήψεις δεν μας άφηναν να το δούμε. Νομίζω όμως ότι θα σου πάρει καιρό να καταλάβεις ότι τις περισσότερες φορές ένα παιδί είναι ταυτόχρονα θύμα και θύτης. Όπως και οι ενήλικες. Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι είσαι κάνεις τρομερά λογικά άλματα και ότι δεν ακούς. Έχεις προαποφασίσει ότι οι ψυχολόγοι στα σχολεία δεν θα έχουν αποτέλεσμα, οπότε ό,τι και να σου πει κάποιος, δεν πρόκειται να κάνεις ούτε μισό βήμα πίσω. Και δεν σου λέω ότι θα έχουν 100% αποτέλεσμα ή ότι θα μας λύσουν όλα τα προβλήματα. Λέω ότι μπορούν να βοηθήσουν με την προϋπόθεση ότι έχουν στήριξη από το σχολείο. Ελπίζω να με συγχωρήσεις, αλλά θεωρώ ότι δεν έχει νόημα πλέον η συζήτηση, οπότε θα σταματήσω εδώ.