PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Υπάρχει τρόπος να κάνεις δουλειά γραφείου στο σχολείο και να έχεις και τις διακοπές των δασκάλων. Γίνε κοινωνικός λειτουργός ή ψυχολόγος.

Έχω γνωρίσει πολλούς νέους συναδέλφους τα τελευταία χρόνια που εγκαταλείπουν την καριέρα του εκπαιδευτικού. Αγαπάμε τη δουλειά μας και δίνουμε τη ζωή μας, ωστόσο οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές..Κάθε άλλο θα έλεγα!
Όλοι γνωρίζουμε τις παθογένειες που υπάρχουν, δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε αυτές.
Όποιος έχει αποφασίσει ότι αυτό θέλει να κάνει, φυσικά θα επισπεύσει τον διορισμό του. Όμως πολλοί βάζουν σε δεύτερη μοίρα την καριέρα του εκπαιδευτικού, γι αυτό και οι τόσες προσπεράσεις. Μη σας κάνει εντύπωση λοιπόν που πολλοί δεν αποδέχονται έναν διορισμό. Αλλιώς ονειρεύτηκαν την εκπαίδευση και το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και άλλα εν τέλει έχουν κληθεί να φέρουν εις πέρας.
Οπότε λοιπόν, όχι, δεν είναι όνειρο πλέον ο διορισμός.

Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει κάπως μπερδευτεί και όντως ο διορισμός δεν αποτελεί όνειρο πλέον. Παλιότερα οι αναπληρωτές δούλευαν στις εσχατιές. Δεν υπήρχε λειτουργικό κενό, ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα, ουτε για δείγμα. Ο μόνος τρόπος να δουλέψεις κοντά στο σπίτι σου ήταν να διοριστείς μακριά και σε 4-5 χρόνια να πάρεις μετάθεση. Τώρα βλέπεις αναπληρωτές 25+ χρονών να δουλεύουν διπλα στο σπίτι τους. Παράλληλες να πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο. Να έχουν χτίσει και κύκλο ιδιαίτερων. Γιατί να ξεσηκωθείς δύο και βάλε χρόνια μακριά με αυτήν την ακρίβεια. Αν κάνουν και αυτό που λένε με το ταμείο ανεργίας που θέλουν να το αυξήσουν στο 70% του μισθού. Αναπληρωτής θα συμφέρει πιο πολύ.

Απεργεί ο δάσκαλος τα παιδιά δεν έρχονται σχολείο. Δεν τα κρατάει η παράλληλη. Χαριστικά μόνο αν αρρωστήσει

Αν κάποιος αξιολογήθηκε από σύμβουλο στη πρώτη φάση αλλά δεν θέλει να προχωρήσει στην αξιολόγηση από τον διευθυντή, μπορεί να κάνει απεργία-αποχή στην δεύτερη φάση;

Θα πω και γω την άποψή μου. Στα σχολεία υπάρχει μια βασική αρχή: Τα παιδιά πρέπει ή να σε φοβούνται ή να σε συμπαθούν ή και τα δύο αλλιώς σου παίρνουν τον αέρα και μπορεί να φτάσει η κατάσταση σε σημείο όπως λες να απειλείται η σωματική σου ακεραιότητα. Επειδή ανήκω και εγώ σε αυτήν την κατηγορία που δυσκολεύομαι να επιβληθώ, δεν έχει νόημα να λέμε τα παιδιά είναι έτσι, οι γονείς δεν βοηθάνε, ο διευθυντής δεν στηρίζει αλλά να κινηθείς διαφορετικά. Υπάρχουν θέσεις όπως η παράλληλη στήριξη, το τμήμα ένταξης, τμήμα υποδοχής, ενισχυτική( όπως και οι θέσεις του ψυχολόγου,κοινωνικού λειτουργού, σχολικού νοσηλευτή) που δεν χρειάζεται να επιβάλλεσαι σε τάξη ή προσπάθησε να μπεις σε γραφείο. Αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί σε βάθος χρόνου θα κάνεις κακό στο εαυτό σου, θα πάθεις burn out ή θα βγάλεις ψυχοσωματικά. Πολλοί λένε φταίει η διευθύντρια που δεν τους τιμωρεί. Μα και να το κάνει οι παραβατικοι μαθητές θα θεωρήσουν ότι φταίει η καθηγήτρια που τιμωρήθηκαν και μπορεί να της κάνουν χειρότερα μόλις κλείσει η πορτα της τάξης.

Μα καλά σε όλα τα σχολεία οι δάσκαλοι κάνουμε υπερωρίες γιατί δεν στέλνουν ειδικότητες. Οι παράλληλες στηρίξεις είναι η πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης;

Να ρωτήσω. Ο νομός που θέλω πήρε ελάχιστους με απόσπαση. Πολλοί όμως έφυγαν με απόσπαση από το συγκεκριμένο νομό. Τα κενά που θα προκύψουν ποιός θα τα καλύψει;