0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Πριν από αυτό το στάδιο, νομίζω ότι προηγείται κάποιο άλλο πιο βασικό: Να γίνει κοινώς αποδεκτό ότι για το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών αρμόδιοι να αποφασίζουν είναι οι θεολόγοι και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και όχι η δικαιοσύνη και η πολιτική.Στην παρούσα φάση βιώνουμε το παράδοξο να έχει αποφασίσει η δικαιοσύνη και οι θεολόγοι να σιωπούν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων από τον πανεπιστημιακό χώρο. Αυτό σημαίνει ότι είτε συμφωνούν είτε βολεύονται. Γιατί, κακά τα ψέματα, ένα κατηχητικό μάθημα έχει πολύ λιγότερες γνωστικές απαιτήσεις από οποιοδήποτε μάθημα θρησκειολογίας ή κοινωνικής θεολογίας, η δε δυνατότητα απαλλαγής προσφέρει ένα πιο ομοιογενές και άρα πιο εύκολο ακροατήριο.Το ότι το μάθημα υποβαθμίζεται (γιατί περιορίζεται η ύλη του και γίνεται ουσιαστικά προαιρετικό), το ότι δεν προσφέρεται θρησκευτική παιδεία σε όλους τους μαθητές ουδόλως τους απασχολεί. Επίσης, δύσκολα θα υπάρξει αντίδραση από την πλευρά των μαθητών που είναι αλλόθρησκοι ή άθεοι, γιατί το δέλεαρ της ελεύθερης ώρας είναι πολύ σημαντικό. Άσε που ειδικά όσοι είναι άθεοι σπανίως αντιλαμβάνονται την ανάγκη να ενημερωθούν για τα θρησκευτικά ζητήματα και προτιμούν να τα σνομπάρουν.Όλη αυτή η κατάσταση όμως με μια λέξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οπισθοδρόμηση.
Να προσθέσω, ότι εκτός από τη δικαιοσύνη και την πολιτική εξουσία, αποφασίζει και η ηγεσία της εκκλησίας για το περιεχόμενο ενός μαθήματος. Αυτό και αν είναι παράδοξο...
3.Μία κάποια λύση, που θα επέφερε λίγη ηρεμία στα δύο στρατόπεδα θεολόγων και στο μάθημα, θα ήταν να υπάρχουν δύο μαθήματα θρησκευτικών.Το ένα ομολογιακό, το άλλο πολιτιστικό-θρησκειολογικό και οι μαθητές να επιλέγουν.Επίσης οι θεολόγοι θα επιλέξουν ποιο μάθημα θα διδάσκουν.
Αυτό όμως προϋποθέτει: α) αίθουσες διδασκαλίας και β) αύξηση του αριθμού των θεολόγων.Πόσο πιθανό είναι να καλυφθούν αυτές οι δυο προϋποθέσεις;Επίσης, δεν ξέρω αν θα επέφερε ηρεμία μια τέτοια απόφαση. Γιατί ναι μεν δεν θα υπήρχε πρόβλημα για όσους αλλόδοξους/αλλόθρησκους/άθεους προτιμούσαν το πολιτιστικό-θρησκειολογικό μάθημα, αλλά θα προέκυπτε δίλημμα για τους χριστιανούς μαθητές ποιο από τα δυο μαθήματα να επιλέξουν. Και σ' αυτό το δίλημμα πολύ φοβάμαι ότι δεν θα απαντούσαν κατά την κρίση τους ελεύθερα, αλλά υπό κοινωνική πίεση, ειδικά στην επαρχία. Αν πάλι δεν τους δινόταν εκ του νόμου η δυνατότητα να επιλέξουν, θα προέκυπτε θέμα ισότητας.
Οι εταιρίες πληροφορικής ψάχνουν κόσμο για 1000 και 1200 ευρώ πρώτο μισθό. Η κατασκευή ανεβαινει. Μην χαθεί άλλη γενιά περιμένοντας να πάνε αναπληρωτές για 3 και 60. Ας καταργηθούν να σωθουν τα παιδιά. Πληροφορική, μαθηματικά, επιστήμες και καλά αγγλικά. Με επιτάφιους, dum Spiro spera και προφήτες δεν έχει μπακαγιοκο.
Λύση στα πρακτικά ζητήματα βρίσκεται.Αύξηση του αριθμού των θεολόγων δεν απαιτείται.Θα είναι περισσότεροι βέβαια αυτοί που θα τρέχουν σε πολλά σχολεία.Από τη στιγμή όμως που προέκυψαν αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενο του μαθήματος,καταλαβαίνουν όλοι ότι δεν γίνεται αλλιώς.Ως προς το αν θα επέλεγαν ελεύθερα ή όχι,αυτό αποτελεί εικασία.Αλλος θα έλεγε ότι σε ένα αστικό περιβάλλον,το παιδί θα επηρεάζεται από το αθεϊστικό κλίμα κ.ο.κ..Μιλάμε για νέο σύστημα και διασφάλιση του δικαιώματος επιλογής από το κράτος.
Εμένα δεν με πειράζει επί της αρχής να λαμβάνεται υπ' όψιν η άποψη των εκπροσώπων κάθε θρησκεύματος σε ό,τι αφορά την παρουσίαση της θρησκείας τους. Δεν συμφωνώ με το να καθορίζουν συνολικά το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, γιατί εκεί ξεφεύγουν από τα όρια της αρμοδιότητάς τους.Έχω την εντύπωση πάντως ότι στη δεδομένη στιγμή ό,τι έγινε δεν οφειλόταν σε παρέμβαση της Εκκλησίας.