1
Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα / Συκοφαντία από παιδιά στους γονείς
« στις: Οκτώβριος 11, 2010, 04:23:37 μμ »
Σήμερα σε ένα διάλειμμα μου είπε ο διευθυντής ότι τηλεφώνησε μια μητέρα για να μου ζητήσει συγγνώμη (!) για κάτι που έκαναν τα παιδιά της και θα ξανακαλούσε στο διάλειμμα. Σκέφτομαι, να έφερα σε τόσο δύσκολη θέση κάποιο παιδάκι για κάτι που έκανε, είναι απίθανο. Όλα τα παιδάκια στο δημοτικό κάνουν τις αταξίες τους, αλλά ποτέ δεν προσβάλλω και προσπαθώ να τα συνετίσω εξηγώντας γιατί δεν ήταν πρέπον αυτό που έκαναν. Να σημειώσω ότι είμαι Πληροφορικός που έχει διατεθεί στην Πρωτοβάθμια. Τελοσπάντων, ξαναπαίρνει τηλέφωνο και μου λέει:
-Είμαι η μητέρα του τάδε και του τάδε. Αν σας ρωτήσουν τι σας ήθελα πείτε τους ότι ήθελα να σας ζητήσω συγγνώμη για τα παιδιά μου. Δεν ήθελα να σας εκθέσω. (!)
Τα παιδιά μου είπαν ότι σας είδαν την Παρασκευή στο σχολείο να φιλιέστε με έναν άντρα (τρώω την κεραμίδα!).
-Αποκλείεται. Ήμουν στο μάθημα και μετά έμεινα μέσα στο εργαστήριο των υπολογιστών και επιδιόρθωνα κάποια μηχανήματα. Ήταν κι άλλα παιδιά μαζί μου (ήταν η ώρα σίτισης στο ολοήμερο και το εργαστήριο των υπολογιστών είναι δίπλα στην αίθουσα που τρώνε τα παιδιά. Πρέπει να περάσεις μέσα από εκεί για να μπες στο εργαστήριο – έχει σημασία αυτό γιατί αποδεικνύει ότι δεν μπορούσε να περάσει μέσα οποιοσδήποτε) και μια δασκάλα και η καθαρίστρια. Δεν υπήρχε εξωσχολικός στο σχολείο.
-Τα παιδιά δε μου λένε ποτέ ψέματα και δεν το θεωρώ πρέπον για ένα δημοτικό.
Και κάπως έτσι να μην τα πολυλογώ, τα είπαμε, της ζήτησα να έρθει να τα πούμε κι από κοντά, αλλά δεν ήθελε λέει να το κάνει θέμα (!)
Φυσικά με το που το κλείσαμε ενημέρωσα και το διευθυντή. Τι κάνετε σε μια τέτοια περίπτωση; Τα παιδάκια αυτά να σημειώσω είναι «καπετάν-φασαρίες» κι επειδή είχα σημειώσει τα ονόματά τους σε ένα χαρτάκι (υποτίθεται για να το δώσω στις δασκάλες τους) προφανώς ήθελαν να βρουν έναν τρόπο «εκδίκησης». Δε νομίζω ότι έχουν το δικαίωμα να με προσβάλουν κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Πώς χειρίζεται κανείς μια τέτοια κατάσταση; Σκέφτηκα ότι το καλύτερο θα είναι να έχω μια συζήτηση με όλους μαζί - τη μάνα και τα παιδιά μπροστά.
-Είμαι η μητέρα του τάδε και του τάδε. Αν σας ρωτήσουν τι σας ήθελα πείτε τους ότι ήθελα να σας ζητήσω συγγνώμη για τα παιδιά μου. Δεν ήθελα να σας εκθέσω. (!)
Τα παιδιά μου είπαν ότι σας είδαν την Παρασκευή στο σχολείο να φιλιέστε με έναν άντρα (τρώω την κεραμίδα!).
-Αποκλείεται. Ήμουν στο μάθημα και μετά έμεινα μέσα στο εργαστήριο των υπολογιστών και επιδιόρθωνα κάποια μηχανήματα. Ήταν κι άλλα παιδιά μαζί μου (ήταν η ώρα σίτισης στο ολοήμερο και το εργαστήριο των υπολογιστών είναι δίπλα στην αίθουσα που τρώνε τα παιδιά. Πρέπει να περάσεις μέσα από εκεί για να μπες στο εργαστήριο – έχει σημασία αυτό γιατί αποδεικνύει ότι δεν μπορούσε να περάσει μέσα οποιοσδήποτε) και μια δασκάλα και η καθαρίστρια. Δεν υπήρχε εξωσχολικός στο σχολείο.
-Τα παιδιά δε μου λένε ποτέ ψέματα και δεν το θεωρώ πρέπον για ένα δημοτικό.
Και κάπως έτσι να μην τα πολυλογώ, τα είπαμε, της ζήτησα να έρθει να τα πούμε κι από κοντά, αλλά δεν ήθελε λέει να το κάνει θέμα (!)
Φυσικά με το που το κλείσαμε ενημέρωσα και το διευθυντή. Τι κάνετε σε μια τέτοια περίπτωση; Τα παιδάκια αυτά να σημειώσω είναι «καπετάν-φασαρίες» κι επειδή είχα σημειώσει τα ονόματά τους σε ένα χαρτάκι (υποτίθεται για να το δώσω στις δασκάλες τους) προφανώς ήθελαν να βρουν έναν τρόπο «εκδίκησης». Δε νομίζω ότι έχουν το δικαίωμα να με προσβάλουν κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Πώς χειρίζεται κανείς μια τέτοια κατάσταση; Σκέφτηκα ότι το καλύτερο θα είναι να έχω μια συζήτηση με όλους μαζί - τη μάνα και τα παιδιά μπροστά.