PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Sali, σε κουράζω, αλλά με την αναφορική πρόταση μου ανέτρεψες κάτι που είχα χρόνια δεδομένο και χρειάζομαι και άλλη εξήγηση. Σε παραδείγματα όπως   Ο υ δ ε μ ί α ν     π ά ρ ε σ τ ιν    α ς     ή κ ε ι ν     ε χ ρ η ν  τα συντακτικά γράφουν ότι η αναφορική πρόταση έχει θέση γενικής διαιρετικής στο  Ο υ δ ε μ ί α ν, γιατί παραλείπεται ο προσδιοριζόμενος όρος  τ ο ύ τ ων. Το   Ο υ δ ε μ ί α ν   είναι δεδομένο ότι ανήκει στην κύρια πρόταση. Για να επιμένεις όμως εσύ κάτι δεν έχω καταλάβει, αλλα τι; Η περίπτωση με το   ε α υ τ ή ς    και το    ό σ α   δεν είναι ίδια; Πού διαφέρει; Έχουμε εδώ κάποια ιδιαίτερη περίπτωση πρόταξης ή μήπως διαφωνείς γενικά  με τα συντακτικά;

Η πληροφορία σου για το παρίστημι με δοτική ήταν πολύ σημαντική, δεν το είχα συναντήσει ποτέ (προφανώς ανήκει στα ρήματα που σημαίνουν συνάντηση).

Έχω και αλλη μια απορία σχετικά με το   τ ο σ α υ τ α, αλλά ίσως ανοίξω μεγάλο θέμα και δεν μπορέσεις να μου απαντήσεις αμέσως. Προτίμησα το    τ α υ τ α, γιατί αν  εννοούσα το    τ ο σ α υ τ α   θα ήταν σαν να θεωρώ την αναφορική παραβολική, ενώ πιστεύω ότι είναι απλώς προσδιοριστική.
Αυτό με είχε απασχολήσει στο παρελθόν, αλλά κατέληξα μόνη μου στο συμπέρασμα, με βάση διάφορα παραδείγματα,  ότι δεν μπορεί πάντοτε μία πρόταση που εισάγεται με το    ό σ α    να  είναι παραβολική και ότι για να είναι παραβολική πρεπει να δηλώνει καθαρά σύγκριση. Για παράδειγμα,  στην φράση    Κ α ι      Β ο ι ω τ ω ν     π α ρ α χ ρ η μ α      ξ υ ν έ λ α β ον             ό σ ο ι    η σ α ν     ε ν      τ η      Α τ τ ι κ η     η αναφορική δεν δηλώνει σύγκριση, άρα θα εννοήσω ως παραλειπόμενο το
 τ ο ύ τ ο υ ς  , δεν είναι έτσι;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποιες απαντήσεις μπορείς να μου δώσεις.

Εγώ θεώρησα την πρόταση καθαρά αναφορική συμπερασματική. Αλλά μου ξέφυγε ότι το   ο ύ σ η ς   είναι  υπαρκτικό εδώ, οπότε και το παραλειπόμενο  τ ο ι α ύ τ η ς  είναι επιθετικός προσδιορισμός και όχι κατηγορούμενο, όπως έγραψα.

Στο   πράττω τί αγαθόν   το αγαθόν είναι επιθετικός προσδιορισμός.

Sali, μήπως θα μπορούσε να μου απαντήσεις για  τα σχετικά με τον πρώτο όρο σύγκρισης και τα άλλα που αναφέρω σε προηγούμενο μηνυμά μου; Η η apri, αν μπορεί.
 

Μήπως ξέρει κάποιος να μου απαντήσει ποιος είναι ο  πρώτος  όρος σύγκρισης στην πρόταση  Ἐγένοντο δὲ αἱ πᾶσαι (αι νηες) πλείους ή πεντήκοντα καὶ ἑκατόν  ; Επίσης, ποιος είναι ο πρώτος όρος σύγκρισης  στην πρόταση  Έτη γενονώς πλείω εβδομήκοντα
 και επιπλέον τί είναι το  Έτη (μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε αιτιατική αναφοράς;) και τι είναι εδώ το γεγονώς, υπαρκτικό ή συνδετικό; Αν είναι συνδετικο, ποιο είναι το κατηγορούμενο;

Είχα στείλει ένα μήνυμα στο οποίο, μεταξύ άλλων, σας ευχαριστούσα για τις απαντήσεις σας, αλλά δεν το βλέπω στο forum, οπότε προς το παρόν επαναλαμβάνω απλώς τις ευχαριστίες μου.

Ευχαριστώ πολύ  Sali

Νομίζω ότι το απαρέμφατο είναι αντικείμενο στο δέω, από ό,τι ξέρω έτσι συντάσσεται το δέω  με την σημασία του σχεδόν. Όσο για το τετελευτηκότα, λείπει κείμενο, ολόκληρο το κείμενο είναι το εξής: 
Ἀκρίτου  μὲν  γὰρ  ὄντος  τοῦ  πράγματος  οὐκ  ἂν  ἠπίστασθ ̓  ὁποῖός  τις γεγενημένος  περὶ  τὸν  τετελευτηκότα  κληρονόμος  εἰμὶ  τῶν  ἐκείνου·  (επιθετική μετοχή, εμπρόθετος αναφοράς).

Είμαι νέο μέλος και θα ήθελα τη βοήθειά σας σε κάποια θέματα που με απασχολούν από καιρό.  Μάλλον δεν γίνεται να τα θέσω όλα μαζί, οπότε προς το παρόν, αν έχετε την καλοσύνη, πείτε μου την γνώμη σας για το εξής: στο ψηφιακό βοήθημα  (από το οποίο δυστυχώς οφείλω να διδάξω στο φροντιστήριο που εργάζομαι),  για να γίνει διάκριση μεταξύ γενικής συγκριτικής και γενικής διαιρετικής με υπερθετικό βαθμό δίνονται δύο παραδείγματα από τον Θουκυδίδη

1. Θουκυδίδης Ἀθηναῖος ξυνέγραψε τὸν πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων, ὡς ἐπολέμησαν πρὸς ἀλλήλους, ἀρξάμενος εὐθὺς καθισταμένου καὶ ἐλπίσας μέγαν τε ἔσεσθαι καὶ ἀξιολογώτατον τῶν προγεγενημένων

2. ναυμαχία γὰρ αὕτη Ἕλλησι πρὸς Ἕλληνας νεῶν πλήθει μεγίστη δὴ τῶν πρὸ αὑτῆς γεγένηται.

Στο πρώτο παράδειγμα η γενική τῶν προγεγενημένων χαρακτηρίζεται γενική συγκριτική, γιατί ο πόλεμος ο οποίος  θ α  γ ί ν ε ι
δεν συμπεριλαμβάνεται στην γενική τῶν προγεγενημένων. Με αυτό βέβαια συμφωνώ.

Στο δεύτερο όμως παράδειγμα η γενική   τῶν πρὸ αὑτῆς χαρακτηρίζεται διαιρετική , γιατί  η ναυμαχία που  έ χ ε ι   γ ί ν ε ι   συμπεριλαμβάνεται σε αυτές που διεξήχθησαν στο παρελθόν. Εμένα αυτό μου φάνηκε παράλογο από την πρώτη φορά που το είδα και όσο και αν προσπαθώ να το δω από την οπτική αυτών που το υποστηρίζουν, αδυνατώ. Ρώτησα συναδέλφους και η μόνη απάντηση που πήρα είναι ότι το γράφει ο Μπαχαράκης, άρα  είναι σωστό, και ότι προφανώς η διαφορά από το πρώτο παραδείγμα είναι ο παρακείμενος του ρήματος.  Προσωπικά πιστεύω ότι τα δύο παραδείγματα αφορούν στην ίδια ακριβώς περίπτωση, ανεξαρτήτως του χρόνου του ρήματος, γιατί ναι μεν μία ναυμαχία που έχει γίνει στο παρελθόν συμπεριλαμβάνεται στις ναυμαχίες του παρελθόντος και αποτελεί με αυτές ένα σύνολο, ΑΛΛΑ η γενική  τῶν πρὸ αὑτῆς αναφέρεται στις ναυμαχίες του παρελθόντος εξαιρουμένης  της συγκεκριμένης ναυμαχίας, αφού αυτή έγινε μ ε τ ά από τις άλλες! Και για εκφράσω και διαφορετικά την απορία μου: είναι δυνατόν ποτέ να πούμε π.χ. έχεις γίνει η καλύτερή μου φίλη μεταξύ αυτών που υπήρχαν πριν από σένα;  Έστειλα mail  στην διεύθυνση που δίνει το ψηφιακό βοήθημα ζητώντας διευκρινίσεις, αλλά δεν έλαβα απάντηση.  Πραγματικά, η απόψη του ψηφιακού βοηθήματος  μου φαίνεται λογική του παραλόγου και λέω στα παιδιά ότι είναι λάθος και ότι και η δεύτερη γενική είναι συγκριτική. Παρόλα αυτά αναρωτιέμαι μήπως κάτι δεν έχω καταλάβει, μήπως κάνω εγώ λάθος. Γι αυτό πείτε μου, σας παρακαλώ, ποια είναι η άποψή σας.