0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Η δυνητική υποτακτική του ευθέος λόγου γνώριζα ότι στον πλάγιο γίνεται απαρέμφατο μέλλοντα. Βλέπω όμως σημειώσεις στο διαδίκτυο ότι τρέπεται σε posse + απαρέμφατο ενεστώτα. Ισχύει;
Μα, αν ισχύει αυτό, το απαρέμφατο συντελεσμένου μέλλοντα σε ποιον χρόνο του ευθέος λόγου αντιστοιχεί; Εγώ νόμιζα ότι η οριστική συντ. μέλλοντα τρέπεται σε απαρέμφατο συντ. μέλλοντα με μετατροπή, όταν χρειάζεται, της σύνταξης σε παθητική.
Επίσης, γράφει ότι για τη μεταφορά της σπάνιας οριστικής συντ. μέλλοντα μιας ανεξάρτητης πρότασης στον πλάγιο λόγο κάποιοι γραμματικοί έχουν επινοήσει την περίφραση futurum esse / fore ut + υποτακτική, αλλά ότι η περίφραση αυτή απαντά ελάχιστες φορές και δεν αντιστοιχεί επιβεβαιωμένα στη χρήση που της έχει αποδοθεί. Εγώ πάλι γνώριζα ότι η περίφραση αυτή χρησιμοποιείται αντί απαρεμφάτου μέλλοντα, όχι συντ. μέλλοντα, όταν το ρήμα δεν έχει σουπίνο ή είναι παθητικό. Τι ισχύει από όλα;
Το hic στον πλάγιο λόγο γίνεται ibi, όπως γράφει το ψηφιακό βοήθημα και άλλα, ή illic;
Nec magis vituperandus est proditor patriae quam proditor commūnis utilitātis, aut commūnis salutis desertor propter suam utilitatem et salutem: κατά τη μετατροπή της παθητικής σύνταξης σε ενεργητική με debeo + απαρέμφατο και υποκείμενο nos είναι υποχρεωτικό να τρέψουμε το suam σε eius;
Καλησπέρα συνάδελφοι,θα ήθελα να ρωτήσω κάτι.Στις δευτερεύουσες προτάσεις που έχουν ιδιομορφία στην ακολουθία των χρόνων μιλάμε για σύγχρονο στο παρόν,παρελθόν;Εγώ γνωριζω ότι η ακολουθία καταστρατηγειται και δεν μιλάμε καθόλου γι'αυτό,λέμε απλώς ότι εκφέρεται με ενεστώτα αν εξαρτάται από αρκτικό χρόνο η παρατατικό από ιστορικό.Οι μαθητές μου στο σχολείο όμως επιμένουν να το αναφέρουν.Εσεις τι πιστεύετε;
Πάμε τώρα και στην περίπτωση (α). Αυτό που λες για την οριστική μέλλοντα στον ε.λ. και την μετατροπή της στον π.λ. σε υποτακτική της ενεργητικής περιφραστικής συζυγίας, είναι σωστό, αλλά προϋποθέτει το ρήμα να είναι ενεργητικό. Εδώ όμως το ρήμα στην ευθεία ερώτηση θα είναι παθητικού μέλλοντα (mittetur), κατά την εκδοχή αυτή.