0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Όταν μιλούσα στον ενικό δεν εννοούσα "εγώ προσωπικά" αλλά "εγώ και κάθε εγώ" δηλαδή μιλούσα εκ μέρους των φροντιστηριούχων γενικώς. Συγγνώμη που δεν το ξεκαθάρισα. Νόμιζα πως ήταν προφανές ότι δεν μιλούσαμε για το τι κάνω ή τι θα κάνω εγώ. Δεν νομίζω ότι έχω ζητήσει ποτέ συμβουλές σε αυτό το φόρουμ για τη δική μου δουλειά.Για τελευταία φορά:Αν κάποιος σε πληρώνει πολύ λίγα χρήματα ή λιγότερα από τα νόμιμα ή δεν σου αρέσουν οι συνθήκες εργασίας, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να παραιτηθείς και να ψάξεις να βρεις αλλού δουλειά. Το χειρότερο είναι να δέχεσαι τη συναλλαγή και να γκρινιάζεις δεξιά-αριστερά. Αυτό ούτε αλλάζει κάτι για σένα, ούτε ευνοεί κανέναν άλλο. Όσα φροντιστήρια πληρώνουμε νόμιμα και σωστά τους εργαζόμενούς μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε άνισο ανταγωνισμό από δύο πλευρές: από όσους καθηγητές δουλεύουν παράνομα για λιγότερο απ' όσο θα έπρεπε να πληρώνονται σε φροντιστήριο και από όσα φροντιστήρια χαμηλώνουν υπερβολικά τις τιμές τους αφού βρίσκουν καθηγητές να δουλέψουν με 3,60. Η ζωή είναι κύκλος και η οικονομία είναι αλυσίδα. Όσο δεχόσαστε να δουλεύετε για ψίχουλα, τόσο θα πληρώνεστε ψίχουλα (από γονείς, φροντιστήρια και γενικώς). Όσο δεν καταγγέλετε εκείνους που παρανομούν, τόσο θα πολλαπλασιάζονται αυτοί και θα μειώνονται οι άλλοι που πάνε με το σταυρό στο χέρι. Όσο δουλεύετε οι ίδιοι παράνομα, τόσο θα πέφτουν έξω νόμιμες επιχειρήσεις που μπορούν να σας προσφέρουν ασφάλιση και καλές συνθήκες εργασίας. Μην μου δικαιολογήστε όμως ότι πληρώνεστε λίγα στα ιδιαίτερα επειδή οι γονείς δεν έχουν να δώσουν παραπάνω. Ούτε στα φροντιστήρια έχουν να δώσουν παραπάνω. Δεν πάνε στα φροντιστήρια οι λεφτάδες και στα ιδιαίτερα οι φτωχοί. Και σας θυμίζω πως τα φροντιστήρια πληρώνουν και φόρους, πολλούς φόρους.Αυτά και καλή συνέχεια.
Τυχαίνει να έχω αναγκαστεί να διαβάσω πολλές έρευνες που έχουν καταλήξει σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα. Αν σ'ενδιαφέρει ψάξε εσύ να βρεις τις έρευνες αυτές, γιατί κι εγώ βαριέμαι να γράφω. Συμφωνώ ότι η συζήτηση δεν καταλήγει πουθενά, γι'αυτό και επέλεξα να μη συμμετέχω αν και διαβάζω τις αναρτήσεις. Με έχει καλύψει ο jack εξαλλου. Διαφωνώ κάθετα όμως ότι οι περισσότεροι γονείς δεν ενδιαφέρονται αν θα μάθει το παιδί τους αγγλικά. Σίγουρα κάποιοι, αλλά όχι οι περισσότεροι.
Πω πω.. πόσο ακόμα να τραβήξει αυτό το θέμα, απορώ! Και επίσης, δεν σας φαίνεται κάπως κωμικοτραγικό που διαπραγματευόμαστε τόοοσες μέρες το αν πρέπει να τηρούνται οι νόμοι της χώρας ή όχι; Είμαι σίγουροι πως αν επρόκειτο για διάρρηξη του σπιτιού μας ή σεξουαλική παρενόχληση για παράδειγμα, θα θεωρούνταν αυτονόητο ότι όλοι θα απαιτούσαμε δικαιοσύνη και εφαρμογή των νόμων, έτσι δεν είναι; Γιατί όχι λοιπόν σε όλους τους τομείς; Γιατί δεν μας συμφέρει υποθέτω... Άλλος ένας λόγος που φτάσαμε ως εδώ και που δεν θα ορθοποδήσουμε ποτέ...
Χα χα χα..Θεικό,.. δώσαμε και αιτία γιατι κατακλέβουν νόμιμα οι λαμόγηδες..Το αδηφαγο προσωπικό εξωθεί τους ανήμπουρους επιτηδευματίες οικονομολοφροντιστηριούχους στην παρανομία. Κάνει το σ... του παξιμάδι για να τους ικανοποιήσει (οικονομικά) και αν δεν του φθάσουν παρανομέι μην εκδίδοντας παραστατικά , όλα για τους αχάριστους μεν αλλά πλούσια αμοιβόμενους εκπαιδευτικούς των ΦΞΓ.ΘΕΟΣ !!!!
Για τις σωστές αποστάσεις, τον σεβασμό, την κατανόηση και την συναδελφικότητα μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου με βρίσκεις απολύτως σύμφωνο. Πρέπει να υπάρχουν. Αν δεν υπάρχουν, αργά η γρήγορα, θα προκύψει χοντρό πρόβλημα, είτε από την μια, είτε από την άλλη πλευρά.Για την αλληλεγγύη διαφωνώ *εν μέρει*. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι η αλληλεγγύη απαιτεί την έλλειψη ιεραρχίας και αντικρουόμενων συμφερόντων, δηλαδή πίστεύω ότι τα άτομα που την έχουν πρέπει να έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα και φυσικά, τα ίδια συμφέροντα. Ο λόγος που διαφωνώ εν μέρει και όχι συνολικά, είναι γιατί πιστεύω ότι εν τέλει, είναι προς το συμφέρον του εργαζόμενου το φροντιστήριο να πηγαίνει καλά, για να διατηρήσει ο ίδιος την θέση του, για να έχει κίνητρο εν πάσει περιπτώσει να το κάνει αυτό, για να αποκομίσει τα οφέλη του. Τα οφέλη βέβαια δεν είναι μόνο τα οικονομικά. Για να είμαι ειλικρινής, το οικονομικό όφελος από το να δουλεύεις σε ένα φροντιστήριο μάλλον είναι το μικρότερο. Μεγαλύτερα οφέλη θεωρώ την ασφαλιστική κάλυψη και το γεγονός ότι ο καθηγητής γίνεται γνωστός σε πολλαπλάσιους μαθητές από ό,τι αν έκανε μόνο ιδιαίτερα.Για την φιλία διαφωνώ κάθετα. Δεν πιστεύω ότι πρέπει εργοδότες και εργαζόμενοι να είναι φίλοι, προκύπτουν καταστάσεις που δεν είναι διαχειρίσιμες από κανέναν και δεν το έχω δει ποτέ να καταλήγει καλά, με ευθύνη άλλοτε της μιας και άλλοτε της άλλης πλευράς.Η ασυδοσία για μένα είναι το να μην τηρούνται από την μεριά του εργοδότη τα νόμιμα ή/και τα όσα έχει υποσχεθεί στην αρχή της χρονιάς, και από την μεριά του εργαζόμενου τα αντίστοιχα, φυσικά. Κάθε είδους παράβαση νόμου και συμφωνιών είναι προφανώς απαράδεκτη. Και αν μια φορά ξεπεραστεί από κάποιον αυτή η γραμμή, δεν υπάρχει γυρισμός.
Οι άπειρες έρευνες δεν έχουν καταλήξει σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα. Επειδή βαριέμαι να γράφω, γκούγκλαρε hygiene factors.Επίσης αν ρωτήσεις τους γονείς, που αυτοί κινούν τα νήμματα της αγοράς εν τέλει, δεν ενδιαφέρονται ούτε για την αποδοτικότητά σου ούτε για το αν θα μάθει το παιδί καλά αγγλικά. Οι περισσότεροι το μόνο που θέλουν είναι να κάνει το παιδί αγγλικά με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος. Και το σκεπτικό τους είναι να δώσουν μέχρι 10 ευρώ στα ιδιαίτερα και μέχρι 40 ευρώ το μήνα στα αγγλικά. Όσο τους λέμε ναι, τόσο περισσότερο θα το ζητάνε.Πέραν τούτου, έχετε καταλάβει βέβαια ότι αυτή η συζήτηση δεν πάει πουθενά. Και ούτε πρόκειται ποτέ να πάει πουθενά γιατί το συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξει για να είναι ευχαριστημένοι οι καθηγητές είναι ότι οι φροντιστηριούχοι πρέπει, με κάποιο μαγικό τρόπο, να καταφέρουν να πληρώσουν τους καθηγητές ποσά που οι γονείς δεν είναι διατεθειμμένοι να καταβάλουν, ενώ παράλληλα πρέπει να παραμείνουν 100% νόμιμοι ως προς τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος. Οι καθηγητές από την άλλη μεριά θεωρούν απόλυτα λογικό να δουλεύουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ κάνοντας ιδιαίτερα για 8 και 10 ευρώ, ανασφάλιστοι και χωρίς να δηλώνουν εισόδημα στην εφορία.Κατά τ' άλλα συμφωνώ με τον Sotos στα περί αλληλεγγύης, φιλίας κλπ. Ποτέ δεν ήθελα πάρε-δώσε με τους εργοδότες μου και ούτε τώρα έχω πολλά πάρε-δώσε με τους καθηγητές μου. Ερχόμαστε στο φροντιστήριο, δουλεύουμε όμορφα κι ωραία, αυτοί πληρώνονται, εγώ μπαίνω μέσα, όλα καλά. Τους εκτιμώ και με εκτιμούν (πιστεύω). Είμαστε πολλά χρόνια μαζί, κι αυτό κάτι λέει. Αλλά φίλους δεν τους θέλω και η αλληλεγγύη είναι επικίνδυνη λέξη. Όταν μιλούσα στον ενικό δεν εννοούσα "εγώ προσωπικά" αλλά "εγώ και κάθε εγώ" δηλαδή μιλούσα εκ μέρους των φροντιστηριούχων γενικώς. Συγγνώμη που δεν το ξεκαθάρισα. Νόμιζα πως ήταν προφανές ότι δεν μιλούσαμε για το τι κάνω ή τι θα κάνω εγώ. Δεν νομίζω ότι έχω ζητήσει ποτέ συμβουλές σε αυτό το φόρουμ για τη δική μου δουλειά.Για τελευταία φορά:Αν κάποιος σε πληρώνει πολύ λίγα χρήματα ή λιγότερα από τα νόμιμα ή δεν σου αρέσουν οι συνθήκες εργασίας, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να παραιτηθείς και να ψάξεις να βρεις αλλού δουλειά. Το χειρότερο είναι να δέχεσαι τη συναλλαγή και να γκρινιάζεις δεξιά-αριστερά. Αυτό ούτε αλλάζει κάτι για σένα, ούτε ευνοεί κανέναν άλλο. Όσα φροντιστήρια πληρώνουμε νόμιμα και σωστά τους εργαζόμενούς μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε άνισο ανταγωνισμό από δύο πλευρές: από όσους καθηγητές δουλεύουν παράνομα για λιγότερο απ' όσο θα έπρεπε να πληρώνονται σε φροντιστήριο και από όσα φροντιστήρια χαμηλώνουν υπερβολικά τις τιμές τους αφού βρίσκουν καθηγητές να δουλέψουν με 3,60. Η ζωή είναι κύκλος και η οικονομία είναι αλυσίδα. Όσο δεχόσαστε να δουλεύετε για ψίχουλα, τόσο θα πληρώνεστε ψίχουλα (από γονείς, φροντιστήρια και γενικώς). Όσο δεν καταγγέλετε εκείνους που παρανομούν, τόσο θα πολλαπλασιάζονται αυτοί και θα μειώνονται οι άλλοι που πάνε με το σταυρό στο χέρι. Όσο δουλεύετε οι ίδιοι παράνομα, τόσο θα πέφτουν έξω νόμιμες επιχειρήσεις που μπορούν να σας προσφέρουν ασφάλιση και καλές συνθήκες εργασίας. Μην μου δικαιολογήστε όμως ότι πληρώνεστε λίγα στα ιδιαίτερα επειδή οι γονείς δεν έχουν να δώσουν παραπάνω. Ούτε στα φροντιστήρια έχουν να δώσουν παραπάνω. Δεν πάνε στα φροντιστήρια οι λεφτάδες και στα ιδιαίτερα οι φτωχοί. Και σας θυμίζω πως τα φροντιστήρια πληρώνουν και φόρους, πολλούς φόρους.Αυτά και καλή συνέχεια.
Για μένα, μιας και μιλάμε γενικά για τον μέσο Έλληνα πολίτη, το εντυπωσιακό είναι ότι ζητάμε να εφαρμοστεί ο νόμος μόνο προς όφελός μας και φυσικά βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Τα παραδείγματα για μένα, νομίζω είναι εύκολο να τα βρείτε στα προηγούμενα ποστ μου. Αλλά μπορώ να δώσω και άλλα παραδείγματα.Ας πούμε ότι σε ένα καθόλα νόμιμο μέχρι ένα χρονικό σημείο φροντιστήριο, ο ιδιοκτήτης τάζει 3€ αύξηση στους καθηγητές, αλλά τους λέει ότι για να το κάνει αυτό, θα πρέπει να κάνει λαμογιές με τις αποδείξεις. Θα υπάρξει καθηγητής που θα αρνηθεί; Θα υπάρξουν καθηγητές που θα ενοχληθούν για την παρανομία του εργοδότη;Δεύτερο, και μάλλον τετριμμένο παράδειγμα, είναι φυσικά το μαύρο ιδιαίτερο. Δεν μπορεί να κόπτεται κανείς για την νομιμότητα αλλά ο ίδιος να κάνει οικονομικές συναλλαγές χωρίς φορολογικό παραστατικό και στην ανάγκη, αν δεν έχει βιβλιάριο υγείας π.χ., να παίρνει βιβλιάριο υγείας από την πρόνοια. Διαφωνεί κανείς;Τρίτο, και ταιριαστό με αυτό το θέμα παράδειγμα, ας πούμε ότι αύριο καταργείται η υποχρεωτικότητα του 6,70 ως κατώτατου ωρομισθίου. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ένας ιδιοκτήτης συγκαλεί γενική συνέλευση και ανακοινώνει ότι μπορεί να κατεβάσει το ωρομίσθιο στα χαρτιά για να δώσει περισσότερα χρήματα στο χέρι. Πόσοι θα το δεχτούν;Αντίστοιχα παραδείγματα, σε όλους τους κλάδους και σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητές μας, μπορούμε να βρούμε παντού. Δεχόμαστε τον γιατρό που θα μας κάνει καλά αλλά δεν θα μας κόψει απόδειξη, δεχόμαστε το φακελάκι, δεχόμαστε τα μπαξίσια στους αστυνομικούς με ανταλλάγματα, δεχόμαστε πολλά πράγματα, αρκεί να ωφεληθούμε εμείς. Είναι ή δεν είναι έτσι; Προσωπικά δεν γνωρίζω ούτε έναν άνθρωπο που να είναι πεντακάθαρος στα όλα του. Και φυσικά, η εκάστοτε κυβέρνηση, επειδή ακριβώς ξέρει τι πολίτες εκπροσωπεί, για αυτό συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται. Μιλάμε για μια σχέση στην οποία και οι 2 μεριές θεωρούν την άλλη μεριά ένοχη εκ προοιμίου. Και η πλάκα είναι ότι δεν έχουν και άδικο τις περισσότερες φορές.Για αυτό χρεωκοπήσαμε.
Αυτό το περί συναδελφικότητας το είπα επειδή τρόπον τινά το είχες απορρίψει αρχικά. Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα μιλώ πάντα και διερωτώμαι γιατί η αλληλεγγύη και η τήρηση της ιεραρχίας να αποκλείουν το ένα το άλλο. Δεν το καταλαβαίνω. Δεν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Όλοι θέλουν να πάει καλά το φροντιστήριο, ειδικά αν αυτό τηρεί τα νόμιμα, κάνει καλή δουλειά και φέρεται καλά στους πάντες. Όλοι έχουν να επωφεληθούν από αυτό και οι εργοδότες και οι υπάλληλοι και οι μαθητές φυσικά, πράγμα που είναι και το ζητούμενο!Όσο για τη φιλία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει. Το λεπτό σημείο είναι να τηρηθούν οι σωστές αποστάσεις και από τις δύο πλευρές. Σου μιλάω εξ ιδίας πείρας.Εννοείται ότι πρέπει να ισχύουν όσα λες, μα πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς!
Αλλά γιατί αναφέρεσαι στο τελευταίως διαμορφωθέν (ψ)ωρομίσθιο ως νόμιμο και όχι στο προηγούμενο, το μη κατακρεουργημένο; Φυσικά και δεν θα έπρεπε κανένας να δεχτεί αυτά τα ψίχουλα. Άσε που για να δώσεις κάτι περισσότερο από τα νόμιμα, δεν είναι παράνομο. ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ, ΤΑ ΝΟΜΙΜΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ, ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ. Από'κει και έπειτα, δεν είναι παράνομο να δώσεις όσα θες στον υπάλληλό σου! Τα νόμιμα είναι/ήταν η δικλείδα ασφαλείας του εργαζομένου, αυτά (ανάμεσα σε άλλα σπουδαία) που διασφάλιζε και η μακαρίτισσα η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, για να αποτρέπει τον κάθε επίδοξο εργοδότη από του να εκμεταλλεύεται με τρόπο αθέμιτο, ανήθικο και παράνομο τον υπάλληλό του. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, παρακαλώ!
Ο μέσος Έλληνας ζητάει να εφαρμόζεται ο νόμος! Τα παραδείγματα που αναφέρεις και αυτό που προσπαθείς να αποδείξεις δεν έχουν σχέση με αυτό που συζητάμε εδώ.Στις περιπτώσεις που έχουμε κάποιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρανομεί εις βάρος κάποιου άλλου προσώπου τότε ο άμεσα θιγόμενος μπορεί να ενεργήσει όπως ο νόμος του επιτρέπει, για να αποκαταστήσει την εις βάρος του αδικία. Τέτοια είναι η περίπτωση που έγινε αφορμή για τη συζήτησή μας.Στις περιπτώσεις που με οποιονδήποτε λόγο από την παρανομία ζημιώνεται το κράτος τότε αυτό με τους μηχανισμούς που διαθέτει θα πρέπει να αποκαταστήσει την παρανομία. Το κράτος δηλαδή οφείλει είτε με ελεγκτικούς μηχανισμούς (για την τήρηση όσων προβλέπει ο νόμος) είτε με αυστηρές ποινές (σε περίπτωση μη τήρησης της νομιμότητας) είτε με θέσπιση κινήτρων (για έκδοση αποδείξεων π.χ.) να εισπράξει όσα χρήματα έχει στερηθεί εξ`αιτίας της παρανομίας.
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε: Απάντησα στο αν οι νόμοι είναι αδιαπραγμάτευτοι από όλους. Ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν είναι. Και εν τέλει εκεί είναι το πρόβλημα. Γιατί το κράτος δεν μπορεί να επιβλέπει την παραμικρή οικονομική συναλλαγή, την παραμικρή υπογραφή ή ξέρω 'γω τι άλλο. Θα έπρεπε να είχαμε 5.000.000 ελεγκτές για να ελέγχουν τους υπόλοιπους. Ο καθένας από μας οφείλει να είναι τηρητής της νομιμότητας. Απλά το υποκριτικό προκύπτει όταν είμαστε μόνο τηρητές της νομιμότητας προς όφελός μας, αλλά παρανομούμε όταν μπορούμε, και μετά γκρινιάζουμε και από πάνω.Και φυσικά ακόμη πιο υποκριτικό είναι όχι απλά ότι κανείς δεν το παραδέχεται, αλλά ότι κανένας δεν απαντάει ευθέως στις ερωτήσεις, είτε θετικά, ή αρνητικά!!!