0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κάνε πως την ακούς και συνέχισε αυτό που κάνεις...
Είχα ανάλογη περίσταση που μάνα πίεζε παιδί με ΔΕΠΥ να μαθαίνει απ' έξω την ιστορία. Αποτέλεσμα; Κάθε χρόνο μένει σε 3-4 μαθήματα. Εγώ θα ρωτούσα το εξής: είναι αίτημα του σχολείου η παπαγαλία; Αυτό θα της έλεγα. Αν δεν είναι, τότε ποιος ο λόγος να πιέζουμε άδικα το παιδί; Δυστυχώς αυτές οι μαμάδες καταστρέφουν τα παιδιά, με την πίεση που τους ασκούν.Μεταξύ μας, η μάνα χρειάζεται ψυχολόγο επειγόντως.
Εγώ εδώ θα διαφωνήσω. Η προσαρμογή ανά μαθητή παίζει μεγάλο ρόλο για έναν εκπαιδευτικό. Κατ' εμέ δεν πρέπει να κωφεύουμε στις απόψεις του γονιού. Αλλά να συνεργαζόμαστε. Εγώ θα πρότεινα στη συναδέλφισσα να βρει μια χρυσή τομή συνδυάζοντας και τη γνώμη του γονιού και του παιδιού και τη δικιά της.ΥΓ: Κι η απομνημόνευση αποτελεί μια βασική δεξιότητα. Όσοι διδάσκουμε λύκειο το ξέρουμε καλά. Μην την υποτιμάτε.
Κατ' εμέ δεν πρέπει να κωφεύουμε στις απόψεις του γονιού. Αλλά να συνεργαζόμαστε.
Αν ο καθηγητής ΔΕΝ κάνει μάθημα έχει συνέπειες για τον ίδιο; ΚΑΜΜΙΑ. Οι συνέπειες είναι ΜΟΝΟ για τους μαθητές. Δε θα μάθουν. Απλά. Και θ' απευθυνθούν στην παραπαιδεία. Αυτά.