0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Stris,μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα!!! Και εγώ είμαι από μικρό μέρος και όταν εκδηλώθηκε η γρίπη "μου" ήμουν σε ακόμα πιο μικρό μέρος. Κανένας, εκτός από τους γιατρούς και τις νοσοκόμες στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο όπου πήγα για εξέταση, δεν φοβόταν να με πλησιάσει και να μου μιλήσει! Αντίθετα μου φέρθηκα φυσιολογικότατα!!! Βέβαια, το 7ήμερο που έπρεπε να μείνω μέσα το πέρασα κλεισμένη στο σπίτι, αλλά οι γονείς μου κυκλοφορούσαν κανονικά, πήγαιναν στις δουλειές τους κλπ.Δεν νομίζω ότι ένα παιδάκι που έχει νοσήσει θα είναι δακτυλοδεικτούμενο, εκτός αν εμείς ως ενήλικες και νοήμονες (λέμε τώρα) το επιτρέψουμε να γίνει!!!! Τώρα αν κάποιοι γονείς φοβούνται τόσο πολύ πια και δεν θέλουν το παιδιί τους να συναναστρέφεται με κάποιο άλλο παιδάκι που αρρώστησε και έχει αναρρώσει...ε, τι να πω. Ας πάρουν μια γυάλα και ας το κλείσουν εκεί, να μπουν και οι ίδιοι μέσα να ησυχάσουμε όλοι!Η πληροφόρηση και η συζήτηση μπορόυν να πετύχουν πολλά, αλλά πρέπει πορώτα εμέις να τηρούμε αυτά που λέμε στους γονείς.
Εμάς πάλι φοβόταν η παιδίατρος στο νοσοκομείο και μας αντιμετώπισαν σαν να είχαμε χολέρα...Έριξε ένα τρέξιμο, που δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε προς τα πού πήγε....Ανήκουστα πράγματα...!Και είπε μπροστά στο παιδί μου ότι "πεθαίνουν άνθρωποι από αυτή την αρρώστεια, κυρία μου!!!!