0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
συμφωνώ με το πόθεν έσχες ωστόσο δε λύνει πάντα αυτό και από μόνο του το πρόβλημα. Και εξηγούμαι - έστω ότι κάποιος βγάζει μαύρα ύψους 5000 ευρώ το μήνα. Αν αυτά τα μαύρα τα ξοδεύει σε ταξίδια, ρούχα, παπούτσια, υπολογιστές και λοιπά καταναλωτικά και δεν τα επενδυει σε σπίτια, αυτοκίνητα και εξοχικά - που βεβαίως φορολογούνται - από πού θα φανούν ακριβώς τα επιπλέον μαύρα που βγάζει; Επισημαίνω πάντως ότι τα περί των οικονομικών δεν τα γνωρίζω καλά οπότε μπορεί και να σφάλω. Διαφωτίστε με please.
Το ηθικόν του θέματος γιατί όλοι το κάνουμε γαργάρα; Φυσικά και δεν είναι σωστό να εκμεταλλεύεται ο χ φροντιστηριούχος τον καθηγητή που προσφέρει έργο. Αλλά εκεί είναι επιχείρηση και η επιχείρηση εφόσον έχει στόχο το κέρδος θα το επιτύχει πάση θυσία. Στο σχολείο όμως, πώς είναι δυνατόν να "νομιμοποιούμε" τις πελατειακές σχέσεις καθηγητών και μαθητών; Η δικαιολογία "δε μου φτάνει ο μισθός" προβάλλει πλέον γραφική - όλοι ξέρουμε πριν διοριστούμε τι μισθό θα μας δώσουνε - δε μας τάξανε τρία χιλιάρικα και μας δίνουν με το ζόρι χίλια...άρα, κάνεις τις επιλογές σου και με αυτές πορεύεσαι... Και ερωτώ - πώς μπορείς ως καθηγητής να μπαίνεις στην τάξη και να φέρεσαι δίκαια και ίσα προς όλους τους μαθητές; πώς μπορείς να πεις "απεταξάμην τον πειρασμό" και να μη δώσεις τα θέματα στους μαθητές που σε πληρώνουν; Πώς μπορείς να μη βάλεις υψηλές βαθμολογίες στα "παιδιά ΣΟΥ" αλλά και ενίοτε, για να βουλώσεις τα στόματα και των υπολοίπων, να βάλεις σε όλους καλές βαθμολογίες, δίνοντας εσφαλμένη εντύπωση για τις επιδόσεις τους τόσο σε μαθητές όσο και σε γονείς; Όλα αυτά γιατί τα προσπερνάμε; Είναι ή δεν είναι παράνομο το ιδιαίτερο; Και από την άλλη, είναι ή δεν είναι αναγκαίο το φροντιστήριο; Και αν είναι - ποιός φταίει; Μήπως τελικά δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας στο σχολείο και σπρώχνουμε τα παιδιά στα φροντιστήρια; Μήπως, αντί να απεργούμε πάντα για παχυλούς μισθούς να απεργήσουμε ΜΙΑ ΦΟΡΑ για περισσότερες ώρες μάθημα, για περισσότερες αίθουσες, νέα και εξοπλισμένα εργαστήρια κτλ κτλ κτλ ΧΩΡΙΣ να τα αναφέρουμε ως έσχατα αιτήματα και τελικά, τελείως...παρ΄επιπτόντως; Λέω εγώ τώρα....
Ο Διορισμένος που Αξιζει, γιατί διορίστηκε τάχα; Αν πραγματικά άξιζε, θα είχε βρει το δρόμο του μέσα απο φροντιστήρια και ιδιαίτερα και ΕΚΤΟΣ του δημοσιου σχολειου και σαφέστατα θα έβγαζε πολύ περισσότερα απο τα 1300 του μισθού του. Αν πάλι διορίστηκε για να έχει τη μονιμοτητα και την ασφάλεια του "πληρώνομαι κάθε δεκαπέντε" ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να θέλει να πληρώνεται και κάθε βδομάδα σε μαύρο.....Επιλέγεις, ή τα πολλά λεφτά οπότε κάθεσαι εκτος ή τα΄λίγα και σίγουρα - αλλά μένεις σε αυτά. Το αν θα βρει να κάνει μάθημα σε παιδιά περαν του σχολείου του γιατί τον ακολουθεί η φήμη του είναι μια πικρή ιστορία. Σε μεγάλες πόλεις, ναι, θα βρει - ωστόσο αυτό παραμένει ΠΑΡΑΝΟΜΟ. Σε μικρές επαρχιακές πόλεις όμως ξέρετε τι γίνεται; Ισχύει η ομερτά του βαθμού πρόσβασης - αν θέλεις μεγάλο βαθμό προσβασης (που όπως ξέρουμε διαμορφώνεται σε ένα ποσοστό απο το βαθμό των τετραμήνων - τότε θα σε πάρω ιδιαίτερο αλλιώς θα εισαι κάτω απο τη βάση....). Δυστυχώς, ΤΕΤΟΙΟΥΣ εκπαιδευτικούς έχουμε. Και όχι, δε μιλάω καθόλου εκ του ασφαλούς. Έχω μία κόρη που τη μεγαλώνω ΜΟΝΗ μου, που τη βοηθάω όπως μπορώ και με όσα ξέρω και θυμάμαι, η οποία έβγαλε 19,11/13 στο τρίμηνο και ναι,θα τη στείλω φροντιστήριο (κοινό - όχι ιδιαίτερο ) όταν πάει Γ λυκείου μόνο και μόνο γιατί οι καθηγητές του σχολείου της θα ειναι ακατάλληλοι μεταξύ 8-2 και αρκούντως κατάλληλοι απο 2-12!!! Μπορεί να ειμαι ρομαντική, αλλά παραμένω αξιοπρεπής σε πείσμα αυτών που θεωρούν την παιδεία τσιφλίκι τους. Ξέρω ότι χαλάω την πιάτσα αλλά δε με ενδιαφέρει και να ενταχθώ σε αυτήν. Αν μιλάμε για καλύτερη παιδεια, στρεφόμαστε εναντίον νομοσχεδίων και υπουργών δεν ξέρω τι μας εμποδίζει να στραφούμε και εναντίον αυτών που λυμαίνονται την εκπαίδευση για ΙΔΙΟΝ ώφελος.