PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Αρχικά, πολύ σωστά σε συμβούλεψαν να την σβήσεις, κάπου το διάβασα μάλιστα (στα δικά μας χαρτιά, νομικά εξυπακούεται πως είναι ιδιωτικό έγγραφο) πως είναι ιδιαίτερα προσωπική ( κάτι τέτοιο... (πράγμα που το κάνει πιο σοβαρό). Σπάω το κεφάλι μου αλλά δεν θυμάμαι που. Η ίδια δεν πρόλαβα να την διαβάσω.
Παρόλο που ισχύει όντως αυτό που λέει ο leon, εγώ προσωπικά αν είχα μπει σε τέτοια διαδικασία, δεν θα μπορούσα να το δεχτώ τόσο εύκολα. Δεν θα πήγαινα αμέσως στην ένσταση όμως, αν δεν μιλούσα με τον ίδιο τον διευθυντή πρώτα. Δεν είναι θέμα αξιοπρέπειας το να μην ρωτήσεις τίποτα σε κάτι που σε αφορά.

Είναι λίγο διαφορετικό από τα δικά μας. Σε μας είναι για βοήθεια, το βιβλίο είναι ξεκάθαρο (όχι ότι είναι και καλογραμμένο) και λειτουργούμε υπέρ του μαθητή. Στην περίπτωση που εξετάζουμε είναι ένα διαφορετικό βιβλίο εντός του ίδιου βιβλίου (πιο δύσκολο και αναλυτικό), διπλασιάζει την ύλη ας πούμε.

ΥΓ. Μπήκα στον κόπο και διάβασα την εισαγωγή του βιβλίου:
"Σίγουρα, το βιβλίο αυτό δεν περιέχει όλη τη βιολογική γνώση. Μπορεί όμως να σας ανοίξει δρόμους για να την ανακαλύψετε μόνοι σας. Αξιοποιήστε κάθε σελίδα του: το κυρίως κείμενο, τις εικόνες, τα παραθέματα, τις ερωτήσεις και τις δραστηριότητες που σας προτείνει. Τα παραθέματα που συνοδεύουν το κείμενο δεν αποτελούν εξεταστέα ύλη. Ο στόχος τους είναι να σας βοηθήσουν να συνδυάσετε τη θεωρητική γνώση που παρέχουν διάφορες επιστήμες και να την αξιοποιήσετε για να ερμηνεύσετε γεγονότα και εμπειρίες από την καθημερινή ζωή. Τα «Ας σκεφτούμε» θα σας προβληματίσουν και θα σας δώσουν ευκαιρίες για συζήτηση στην τάξη. Οι ερωτήσεις σάς δίνουν την ευκαιρία να ελέγξετε τις γνώσεις που αποκτήσατε."

Είναι εκτός ύλης λοιπόν.

Ένας έμπειρος βιολόγος δεν νομίζω πως έχει αμφιβολίες για το αν θα εξετάσει αυτά που η εγκύκλιος ζητά να κατανοήσει ο μαθητής. Σε μας δεν υπήρξαν ποτέ τέτοιες διαμαρτυρίες στο παρελθόν. Αν όμως ο σκοπός είναι να μπουν θέματα που θα ζορίσουν ακόμη και τον "άριστο" -κατά τις βαθμολογίες πάντα- μαθητή, που θα αυξήσουν την αίγλη του μαθήματος ή θα λύσουν τα χέρια στον βιολόγο για να βάλει μεν θέματα αποστήθισης, αλλά που δεν θα τα γράψουν όλοι όσοι θα διαβάσουν, τότε καταφεύγει και στις εικόνες. Επειδή έχω γνώση των βιβλίων αυτών με παιδί στο Γυμνάσιο, καταλαβαίνω πως δεν είναι θέμα μικρής ύλης ή ύπαρξης θεμάτων, αλλά απειρίας. Είναι μεν μονόωρο μάθημα αλλά δεν είναι ασήμαντο καθόλου και οι οδηγίες είναι σαφείς.
Εμείς οι φιλόλογοι θα είχαμε λύσει το θέμα της ύλης των παραθεμάτων-εικόνων με άπειρα τηλ στον σύμβουλο, ακόμη και με ερωτήσεις στο υπουργείο. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ξέφυγε τέτοιο θέμα, που μπορεί να τινάξει στο αέρα την εξέταση του μαθήματος από γονείς που θα το ψάξουν.

Αυτό θα έμοιαζε λογικό (αν και η ύλη και οι οδηγίες της δεν μπορεί να είναι θέμα του κάθε καθηγητή αφού υπάρχουν αναλυτικές οδηγίες από το υπουργείο για το τι διδάσκεται σε κάθε ενότητα. Δεν βρήκα κάποια αναφορά όμως σε αυτές του Γυμνασίου).
Σε κάθε περίπτωση, τίθεται το εξής εύλογο ερώτημα: Πώς μπορεί οι εικόνες και οι λεζάντες στη Βιολογία του Γυμνασίου να λέμε πως είναι εντός ύλης, όταν για τη Βιολογία του Λυκείου (που είναι και πανελληνίως εξεταζόμενο μάθημα!) υπάρχει η εξής οδηγία:
" Επισημάνσεις
• Στην εξεταστέα ύλη δεν περιλαμβάνονται:
α) Τα ένθετα - παραθέματα, οι πίνακες, τα μικρά ένθετα κείμενα σε πλαίσιο και οι προτάσεις για συνθετικές δημιουργικές εργασίες των μαθητών/μαθητριών.
β) Οι χημικοί τύποι, οι οποίοι συνοδεύουν το κείμενο και συμβάλλουν στην κατανόησή του, σε καμία όμως περίπτωση δεν απαιτείται η απομνημόνευσή τους.
γ) Οι εικόνες και οι λεζάντες που τις συνοδεύουν ως αναπόσπαστο μέρος τους. Δύνανται, ωστόσο, να χρησιμοποιηθούν στην επεξήγηση δομών, λειτουργιών και διαδικασιών που ήδη αναφέρονται στο κείμενο των σχολικών βιβλίων.
δ) Οι Εργαστηριακοί Οδηγοί που συνοδεύουν τα σχολικά βιβλία."


βλέπε εδώ, τελευταία σελίδα:

https://ekfe.dra.sch.gr/wp-content/uploads/2023/09/%CE%95%CE%9E%CE%95-113280-2023-%CE%9F%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%92%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%97%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%95%CF%83%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D-%CE%93%CE%95%CE%9B.pdf

Προφανώς και έχεις δίκιο, δεν νομίζω πως διαφωνεί κανείς μαζί σου.

Με ποια δικαιολογία θα γίνουν 5 εκδρομές στις επόμενες ελάχιστες μέρες του έτους; Εμάς 3 είναι όλες οι εκδρομές μαζί τον χρόνο...

Στο δημοτικό των παιδιών μου όντως οι μαθητές που δεν πηγαίνουν εκδρομή δεν πηγαίνουν και σχολείο. Δεν ξέρω αν μπαίνει όντως απουσία (αν και πρακτικά αδιάφορο είναι εκνευριστικό).

Η Ελλάδα έχει την ιδιομορφία να είναι μια νησιωτική χώρα. Τα νησάκια της κατοικούνται και πρέπει να κατοικούνται, στα δε ακριτικά οι άνθρωποι που μένουν φυλάσσουν Θερμοπύλες και τους αξίζει όχι μόνο δάσκαλος από το κράτος ακόμη για το ένα παιδί τους, αλλά και πολλές άλλες διευκολύνσεις στη δευτεροβάθμια σαν αυτές που αναφέρει ο galli.cou-cou και άλλοι πιο άξιοι από εμάς έχουν προτείνει στο πέρασμα των χρόνων. Το κράτος αδιαφορεί και μετά από τόσα χρόνια αποφασίζει να βάλει ίντερνετ με τρελή ταχύτητα (ενώ δεν πιάνει ούτε κινητό εκεί), να δώσει εξοπλισμό και χίλια δυο άλλα, για να γλιτώσει ένα δάσκαλο όλο και όλο. Τα λόγια περιττεύουν. Και δεν είναι μόνο οι ακρίτες, παντού μέσα στην Ελλάδα έχουμε μονοθέσια, διθέσια σχολεία, τάξεις δηλ μαζεμένες σε μια αίθουσα που κάνουν ανάποδα την ιστορία για να μπορέσει να γίνει μάθημα. Ξεκάθαρα, το κράτος παρανομεί. Πραγματικά, αν είχα το σπίτι μου σε κανένα τέτοιο μέρος και μου έλεγαν κάποιοι με θράσος να μετακομίσω, θα τους έπαιρνε και θα τους σήκωνε.
Καταλαβαίνω όμως κάποιος που μεγάλωσε στις ίδιες συνθήκες με μένα (ανέσεις της αστικής ζωής, ασχολίες και ενδιαφέροντα κάθε είδους, ευκαιρίες μόρφωσης και γενικότερες προοπτικές) να μην νιώθει τον ψαρά με ένα νησί δικό του. Που για τα καλά όλου του κόσμου δεν θα ήθελε να βλέπει τσιμέντο και να χτυπάει κάρτα στο εργοστάσιο, δήθεν για το καλό του παιδιού του. Σύντομα Έσπερε θα δεις πως η κοινωνικοποίηση στην παιδική ηλικία δεν είναι καθόλου τόσο σημαντική, όσο είναι η καθαρή και άδολη ψυχή. Κανένας δε χάθηκε όταν πήγε στην Αθήνα στα 18 πρώτη φορά ή δεν έμαθε αμέσως δρόμους ή δεν έκανε φίλους. Είχα φίλη που μέσα σε μερικά χρόνια έμαθε αγγλικά και γαλλικά, ενώ στο χωριουδάκι της δεν είχε ποτέ την ευκαιρία. Είχε όμως δάσκαλο με λαμπερή ματιά που την έκανε να αγαπήσει τη μάθηση, να δουλεύει διπλά και τρίδιπλα από εμάς τους "διανοητές" φοιτητές και ταυτόχρονα να είναι ελεύθερη, με μια ελευθερία που εμείς μόνο σε κάτι μυθιστορήματα θα διαβάζουμε.
Πέρασα από την μισή Ευρώπη και την Αμερική, σε μέρη που έζησα κιόλας. Χρόνια σπουδών και μιζέρια ανθρώπων. Ζηλεύω με την έννοια του καμαρώνω τους ανθρώπους που γνώρισα τις μερικές μέρες που πήγαινα μόνη διακοπές στη χώρα μου σε μέρη που δεν τα έχει ούτε ο χάρτης. Εκεί άκουσα τις πιο ωραίες κουβέντες και είδα τις πιο καθαρές καρδιές.