Σύλλογος Αδιόριστων Φιλολόγων

[ovidius]

Πιστεύω ότι η κατάσταση στον κλάδο μας έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που θα ήταν αναγκαία η δημιουργία ενός τέτοιου συλλόγου. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι υπέρ του συνδικαλισμού που ξεκινά, δρα και μένει στα fora του διαδικτύου. Ο μόνος τρόπος για να δούμε όμως αν υπάχει γενικό αίτημα για δράση και αντίδραση είναι η φιλόξενη τούτη ιστοσελίδα.
Όσοι πιστοί...


_{edit: Τροποποίηση του τίτλου σε πεζά}

[PDE ads]

[BOEMISSA]

Συνάδελφοι υπάρχει πνεύμα ομοψυχίας και όλοι μας βλέπουμε καθαρά το παιχνίδι που μας στήνουν εδώ και χρόνια. Όλοι μας ζούμε με την ελπίδα αλλά καθώς περνούν τα χρόνια νιώθουμε ότι δε μας παίρνει άλλο. Εγώ προσωπικά έχω κουραστεί πάρα πολύ, έχω συμμετάσχει σε 4 με αυτόν διαγωνισμούς, στον προηγούμενο ήμουν επιτυχούσα μη διοριστέα, σε αυτόν δεν πήγα τόσο καλά όσο ήθελα, και δεν υπάρχουν άλλες διέξοδοι. Συνεχώς λέμε ότι πρέπει να δραστηριοποιηθούμε αλλά τίποτα δε γίνεται. Υπάρχει ο σύλλογος επιτυχόντων Ασέπ (κοινώς sekea, υπάρχει και ιστοσελίδα του) αλλά δεν έχει ενεργοποιηθεί ως τώρα. Το θέμα είναι να μπορούμε να κανονίσουμε συναντήσες για να προβάλλουμε τις διεκδικήσεις μας. Φαντάζομαι πως δεν είμαστε όλοι από την Αθήνα, εγώ είμαι από επαρχία, αλλά από κάπου πρέπει να κάνουμε αρχή.Ελπίζω να υπάρχει η διάθεση  για συμμετοχή. Περιμένω τις απόψεις σας.

[eleftheria]

Σκεφτόμουν κι εγώ εδώ και καιρό να προτείνω μια τέτοια ιδέα αλλά ο λόγος που δεν το έκανα είναι γιατί υποτίθεται ότι αυτός που ρίχνει την πρόταση πρέπει να πρωτοστατεί κιόλας στην υλοποίησή της κι εγώ δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω κάτι τέτοιο. Ζω σε επαρχία πολύ απομακρυσμένη από Αθήνα και το ζήτημα είναι ότι η όλη δράση λογικά θα λαμβάνει χώρα κυρίως στην Αθήνα. Οπότε δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω κάτι τέτοιο, έστω και σαν ιδέα, και να εμφανίζομαι πολύ αραιά. Ovidius με έβγαλες από τη δύσκολη θέση και καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Ωστόσο, είμαι οπωσδήποτε μέσα για μια τέτοια κίνηση και διατίθεμαι να προσφέρω όσο μπορώ από εδώ που είμαι.

[ovidius]

Σκεφτόμουν κι εγώ εδώ και καιρό να προτείνω μια τέτοια ιδέα αλλά ο λόγος που δεν το έκανα είναι γιατί υποτίθεται ότι αυτός που ρίχνει την πρόταση πρέπει να πρωτοστατεί κιόλας στην υλοποίησή της κι εγώ δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω κάτι τέτοιο.

Δηλαδή εγώ που την έριξα πρέπει να πρωτοστατήσω;
Νομίζω δεν είναι θέμα ενός ή δύο ατόμων. Για να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει τουλάχιστον να υπάρχουν 2 πυρήνες  (ένας στην Αθήνα και ένας στη Θεσσαλονίκη) που θα έρχονταν  σε συνεννόηση μεταξύ τους για το πώς μπορεί να ιδρυθεί και να οργανωθεί κάποιος σύλλογος, που θα έχει δράση, απόψεις και μέλη.
Προς το παρόν ας συζητήσουμε αφενός  αν και γιατί είναι αναγκαίος ένας τέτοιος σύλλογος και αφετέρου πώς μπορεί να πάρει σάρκα και οστά.

[PDE ads]

[eleftheria]

Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά λογικά αυτός που ρίχνει μια ιδέα δεν θα πρέπει να λείπει και από την υλοποίησή της. Όπως και να'χει αλλιώς μπορεί να συνεισφέρει κάποιος που μένει Αθήνα ή Θεσ/νίκη κι αλλιώς κάποιος που μένει τέρμα θεού

[Syllas]

Το πρώτο που πρέπει να κάνει ένας τέτοιος σύλλογος είναι να διεκδικήσει την αύξηση του αριθμού των διοριστέων Πε02 γενικά και ειδικά των φιλολόγων μέσω ασεπ. Παραδειγμα: οι αδιόριστοι γερμανικής φιλολογίας έχουν σύλλογο που καταγράφει την κατάσταση στα σχολεία και στα γυμνάσια και τρέχει από σπίτι σε σπίτι σε σπίτι και από νομό σε νομό, καταγράφει και τις προτιμήσεις των μαθητών γαι δεύτερη γλώσσα τα οποία στοιχεία απέκρυπταν ή και αλλοίωναν οι διευθυντές. Κατεβαίνουν συχνά στο υπουργείο Παιδείας και το αποτέλεσμα: από 82 θέσεις μέσω ασεπ που είχαν το 2005 διεκδίκησαν το 2007 600 θέσεις και κατάφεραν 396! Προτείνω να οργανώσουμε μία συνάντηση για Αθήνα και μία για εδώ στη Θεσσαλονίκη και να συζητήσουμε τι μπορεί να γίνει. Όταν δεν διεκδικείς καθόλου πετυχαίνεις 0, όταν διεκδικείς 10 θα πετύχεις το πιο πιθανόν 5 και αυτό είναι κέρδος, αφού αλλιώς θα ήσουν στο 0.

[astarti]

Συνάδελφοι καλημέρα σας. Παρακολουθώ καιρό το forum αυτό και θέλω καταρχήν να σας συγχαρώ γιατί η βοήθεια που προσφέρετε σε κάποιον νέο που δεν είναι τόσο μέσα στα πράγματα είναι σημαντική. Όσον αφορά τον ΑΣΕΠ έχετε απόλυτο δίκιο!!! Εμπαιγμός και κοροϊδία είναι οι 2 λέξεις που χαρακτηρίζουν τον διαγωνισμό!!! Συμφωνώ με την ίδρυση ενός συλλόγου που θα μπορέσει επιτέλους να αφυπνίσει όλους μας ώστε να αντιδράσουμε συλλογικά ενάντια στην αδικία που γίνεται εις βάρος μας!! Τόσοι νέοι με μεγάλη όρεξη να προσφέρουν στην εκπαίδευση μένουν κάθε φορά απέξω!! Πως θέλουμε να πάει μπροστά αυτή η χώρα όταν οι καθηγητές που διδάσκουν στα σχολεία ειναί υπερήλικες , ως επί το πλείστον, που έχουν κουραστεί (με το δίκιο τους ίσως) και το μόνο που θέλουν είναι να κάνουν μάθημα, να τελειώσουν και να πάνε σπίτι τους?? Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί το 2007 στην εκπαίδευση και όλοι το γνωρίζουμε!! Αλλά τι κάνουμε?? Τολμώ να πω ότι δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα!!! Και πρώτα βάζω εγώ η ίδια τον εαυτό μου που έχει βολευτεί σε μια δουλειά άσχετη με το επάγγελμά της και ελπίζει ότι κάποτε θα ακολουθήσει αυτό που σπούδασε... Μάταιες ελπίδες όμως αν συνεχίσουν τα πράγματα έτσι!!! Μακάρι να ευαισθητοποιηθούν πολλοί και να μπορέσουμε όλοι μαζί να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, γιατί μας ανήκουν, μην αμφιβάλλετε γι' αυτό!!!

[para5]

Η ιδέα ενός συλλόγου είναι πολύ θετική. Δείχνει, αν μη τι άλλο, αγωνιστικό πνεύμα. Για να καρποφορήσει αυτή η ιδέα είναι απαραίτητο να συνδράμουν κάποιοι παράγοντες.

Πρώτον θα πρέπει να υπάρχουν ρεαλιστικά αιτήματα.
Π.χ. η αύξηση των διορισμών δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ευοδοθεί. Το υπουργείο δεν φαίνεται διατεθειμένο να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο. Ακόμη όμως και να αυξήσει κάπως ή και να διπλασιάσει τους διορισμούς, το πρόβλημα δεν λύνεται. Αν, σύμφωνα με τον τελευταίο ασεπ, οι αδιόριστοι φιλόλογοι που επιθυμούν να διοριστούν είναι γύρω στις 18.000, ακόμη και υπερδιπλάσιους διορισμούς να κάνει το υπουργείο, για να δικαιώσει όλο αυτό τον κόσμο χρειάζεται τουλάχιστον 18 χρόνια (με 1.000 θέσεις ανά έτος), χωρίς φυσικά να συνολογίσουμε και τους νέους αποφοίτους.
Για μένα, ένα ρεαλιστικό και χωρίς χρηματικό κόστος αίτημα είναι η δραστική μείωση του 40% ώστε να μην ξεπερνά το 20%, και η κατάργηση του 30μηνου για τους φιλολόγους. Επιπλέον, ο διορισμός αναπληρωτών και ωρομίσθιων να γίνεται αυστηρά μέσα από τους επιτυχόντες του ασεπ με βάση τη σειρά επιτυχίας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε ένας σχετικός σύλλογος να το καταφέρει.
Ένα άλλο αίτημα θα μπορούσε να είναι η βελτίωση των εργασιακών σχέσεων στα φροντιστήρια. Λ.χ. είναι λογικό νομίζω η μία ώρα διδασκαλίας να αμείβεται με δύο, αφού προϋποθέτει ανάλογη προετοιμασία στο σπίτι.
Ένα άλλο αίτημα θα μπορούσε να έχει να κάνει με τον ορθολογικοποίηση του διαγωνισμού. Απαίτηση για δημοσίευση της βιβλιογραφίας στην οποία θα εξετάζεται ο υποψήφιος, μείωση του αριθμού των εξεταζομένων αντικειμένων (ιδανικά σε ένα, εκτός των παιδαγωγικών), και γιατί όχι κατάργαση του γνωστικού. Από τη στιγμή που η ειδική διδακτική προϋποθέτει υψηλή γνώση του αντικειμένου δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο θα πρέπει να εξεταζόμαστε για μια ακόμη φορά στο γνωστικό. Αυτές οι ρυθμίσεις πιστεύω θα βοηθήσουν υποψηφίους που εργάζονται παράλληλα να μην χρειάζεται να διακόπτουν την εργασία τους ή να υποαπασχολούνται για να μπορέσουν να προετοιμαστούν για το διαγωνισμό.

Ένας δεύτερος παράγοντας για την επιτυχία ενός τέτοιου συλλόγου είναι η ύπαρξη ενός πυρήνα ανθρώπων διατεθειμένων να εργαστούν για την οργάνωση του συλλόγου. Τα άτομα αυτά θα πρέπει να διαθέτουν αγωνιστικό και συλλογικό πνεύμα, καθώς και οργανωτικές ικανότητες, ώστε να είναι σε θέση να φέρουν σε πέρας ένα τόσο υπεύθυνο έργο.

Ένας τρίτος παράγοντας είναι η ευρεία συμμετοχή μελών. Όσο πιο πολλά τα μέλη, τόσο περισσότερο θα είναι υπολογίσιμος ο σύλλογος από το υπουργείο. Η προσέλευση και εγγραφή μελών θα μπορούσε π.χ. να αρχίσει από στόμα σε στόμα, με βάση τους γνωστούς που έχει ο καθένας, και να διευρυνθεί με διαφημίσεις στο διαδίκτυο και στον ημερήσιο τύπο, καθώς και με τη δημιουργία ανάλογης ιστοσελίδας.

Εν κατακλείδι, η δημιουργία ενός συλλόγου επαναλαμβάνω πως είναι μία πολύ θετική πρόταση. Πρέπει βέβαια να έχουμε υπόψη μας πως απαιτεί υπευθυνότητα και εργατικότητα από πλευράς των ατόμων που θα τον οργανώσουν.

Περιμένω να ακούσω και τις δικές σας ιδέες στα παραπάνω.

[ovidius]

Πρώτον θα πρέπει να υπάρχουν ρεαλιστικά αιτήματα.
Π.χ. η αύξηση των διορισμών δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ευοδοθεί. Το υπουργείο δεν φαίνεται διατεθειμένο να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο.

Το εκάστοτε υπουργείο δεν είναι διατεθειμένο να προχωρήσει σε μαζικούς διορισμούς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν οφείλουμε να το ζητάμε. Για τον κλάδο μας θα μπορούσαν να γίνουν περισσότεροι διορισμοί λόγω : 1) συνταξιοδοτήσεων 2)μείωσης μαθητών ανά τμήμα 3) μείωση του ωραρίου των διορισμένων φιλολόγων (είναι οι μόνοι καθηγητές που καλούνται να ανταπεξέλθουν σε τόσα πολλά μαθήματα) 4)ολοήμερα Γυμνάσια (όταν και αν γίνουν) 5) διδασκαλία Γλώσσας και Ιστορίας σε Ε' και Στ' Δημοτικού από φιλόλογους

Για μένα, ένα ρεαλιστικό και χωρίς χρηματικό κόστος αίτημα είναι η δραστική μείωση του 40% ώστε να μην ξεπερνά το 20%, και η κατάργηση του 30μηνου για τους φιλολόγους.Επιπλέον, ο διορισμός αναπληρωτών και ωρομίσθιων να γίνεται αυστηρά μέσα από τους επιτυχόντες του ασεπ με βάση τη σειρά επιτυχίας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε ένας σχετικός σύλλογος να το καταφέρει. 

Αυτό το αίτημα μπορεί να ξεμπλοκάρει τον κλάδο; Απλά θα κάνει ανακατανομή των θέσεων. Επίσης είναι θέματα που αφορούν το σύνολο των εκπαιδευτικών και όχι μεμονωμένα τους φιλόλογους. Για τους ωρομίσθιους μόνο να πώ ότι είναι θεσμός-απάτη. Είναι επιτακτική η κατάργησή του (αλλά αυτό δεν είναι θέμα αποκλειστικά των φιλολόγων)

Ένα άλλο αίτημα θα μπορούσε να έχει να κάνει με τον ορθολογικοποίηση του διαγωνισμού. Απαίτηση για δημοσίευση της βιβλιογραφίας στην οποία θα εξετάζεται ο υποψήφιος, μείωση του αριθμού των εξεταζομένων αντικειμένων (ιδανικά σε ένα, εκτός των παιδαγωγικών), και γιατί όχι κατάργαση του γνωστικού. Από τη στιγμή που η ειδική διδακτική προϋποθέτει υψηλή γνώση του αντικειμένου δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο θα πρέπει να εξεταζόμαστε για μια ακόμη φορά στο γνωστικό. Αυτές οι ρυθμίσεις πιστεύω θα βοηθήσουν υποψηφίους που εργάζονται παράλληλα να μην χρειάζεται να διακόπτουν την εργασία τους ή να υποαπασχολούνται για να μπορέσουν να προετοιμαστούν για το διαγωνισμό.

Συμφωνώ απόλυτα, όπως και για όλα όσα γράφεις εκτός των παραπάνω.

[Syllas]

Συνάδελφε, xr15gr όπως θυμάμαι στο τόπικ για το άνοιγμα του κλάδου ΠΕ02 η πρόταση για αύξηση των διορισμών μου φάνηκε η περισσότερο ρεαλιστική. Πως μπορεί να γίνει εξορθολογισμός των εξετάσεων όταν περνάει 1 στους 18; Ο εξορθολογισμός εννοείται σαν ευκολότερα θέματα; Με τέτοια θέματα οι βάσεις στο επόμενο ασεπ θα εκτοξευτούν στο 90! Αυτό θέλουμε; Έτσι ένας διαβασμένος και καλά προετοιμασμένος αν την πατήσει λίγο σε κάποιο αντικείμενο χάθηκε από πρώτο χέρι. Τώρα με τέτοια δύσκολα και μη ορθολογικά θέματα και η βάση δεν λέει να πέσει. Και το σίγουρο είναι ότι δε θέλουν πολλούς επιτυχόντες μη διοριστέους. Άρα γι΄αυτούς μόνο μη ορθολογικοί τρόποι νοούνται, θέματα εκτός σχολικών, ανθυπολεπτομέρειες, θέματα με διαφορετικές λύσεις στα διαφορετικά βιβλία (βλ. πολλαπλές αρχαίων). Πως φανταζόμαστε ένα εξορθολογισμένο θέμα ασεπ πολλαπλής επιλογής; Ασε που αν δεν απαιτήσουμε αύξηση του αριθμού την επόμενη φορά μπορεί να μειωθεί και στους 600 παράδειγμα. Αφού, σου λέει το υπουργείο, δεν απαιτούν τίποτα θα τους σερβίρουμε ό,τι θέλουμε! Αυτοί ξέρουν ότι οι ανάγκες είναι περισσότερες, αλλά επειδή τους βγαίνει με λιγότερα λεφτά να έχουν περισσότερους αναπληρωτές και ωρομίσθιους δεν υπάρχει περίπτωση να αυξήσουν τις θέσεις, αλλά μάλλον θα τις μειώσουν, αν δεν απαιτήσουμε παραπάνω. Η πρόταση για κατάργηση του γνωστικού μου φαίνεται πολύ λογική, αλλά οι πολλαπλής επιλογής που θέλουν και τα θέματα ανάπτυξης που έχει η διδακτική αποκλείει την ένωση 2 σε 1.

[eleftheria]

Όσον αφορά το ζήτημα του διαγωνισμού η απαίτηση για συγκεκριμένη βιβλιογραφία, ειδικά με το χάος το φετινό, είναι -αν μη τι άλλο- επιτακτική.

[nikosp]

Χρειάζεται στα αλήθεια ένας σύλλογος αδιορίστων ειδικά για τους φιλόλογους; Κατά τη γνώμη μου αυτό που πραγματικά λείπει είναι η επανενεργοποίηση της ΠΕΑΕ, της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιορίστων Εκπαιδευτικών. Χρειάζονται συνολικές απαντήσεις, συνολικές διεκδικήσεις. Όχι άσκοποι κατακερματισμοί.

Αν κατάλαβα καλά, ένας σύλλογος ειδικά φιλολόγων δικαιολογείται στη βάση ότι θα καλύψει 2 ειδών ανάγκες:
α) θα παρέμβει για να αυξηθούν οι διορισμοί του κλάδου. Αυτό όμως θα γίνει εις βάρος άλλων κλάδων, εφόσον οι συνολικοί διορισμοί δεν αυξάνονται. Το θέμα όμως είναι να βρούμε πράγματα που ενοποιούν, όχι διασπούν. Αφήστε που δεν βλέπω σε ποια  βάση μπορεί να διεκδικηθεί η αύξηση των ιορισμών φιλολόγων έναντι πχ της αύξησης του διορισμού κοινωνιολόγων: καθαρά ορθολογική; Το υπουργείο θεωρητικά είναι σε θέση να την φέρει σε πέρας, εφόσον έχει κάλύτερη πληροφόρηση από μας για τις ανάγκες των σχολείων πανελλαδικά. Απλά συντεχνιακή; Προσωπικά δεν με ενδίαφέρει, ούτε βλέπω και φως από κει. Οι καθηγητές γερμανικών, που κάποιος τους έφερε ως παράδειγμα, είχαν να διεκδικήσουν κομμάτι μιας ενιαίας πίτας για τις ξένες γλώσσες και ήταν πολύ ριγμένοι ούτως ή άλλως. Οι φιλόλογοι δεν έχουν καμιά σχέση μ' αυτό.
β) Θα παρέμβει με συγκεκριμένο τρόπο για τα θέματα του ΑΣΕΠ του κλάδου (πχ πολλαπλών επιλογών και απαντήσεων στα Αρχαία). Γιατί όμως χρειάζεται ιδιαίτερος σύλλογος γι' αυτό; Κάλλιστα τέτοια ζητήματα μπορούν να τεθούν από έναν κεντρικό σύλλογο που θα έχει διακλαδώσεις ανά κλάδο. Έβλεπα πριν λίγα λεπτά την ανακοίνωση της ΠΕΑΕ του 2002 για τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ: συγκεκριμένη κριτική, με αναφορές σε διάφορους κλάδους. (τότε μάλιστα είχαν έρθει και αλλαγές/διευκρινίσεις στις ερωτήσεις της ιστορίας μία ώρα πριν το τέλος του διαγωνισμού...)

Θέματα που έθιξαν οι συνάδελφοι όπως ο θεσμός των ωρομισθίων, η ύλη του ΑΣΕΠ, ο εξορθολογισμός του ΑΣΕΠ, η κατάργηση του γνωστικού στο ΑΣΕΠ (πολύ σωστό, η διδακτική αρκεί), το εργασιακό στα φροντιστήρια, για μένα είναι τα σημαντικότερα. Και φυσικά αφορούν όλους τους κλάδους, όχι μόνο τους φιλολόγους.  Να προσθέσω κι άλλο ένα, μακροπρόθεσμο: μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα (=>μαζικοί διορισμοί καθηγητών), σταδιακά αλλά σταθερά. Άντε και διοριζόμαστε, έχετε σκεφτεί πώς θα κάνουμε μάθημα σε 30-35 μαθητές; Δεν είναι ρεαλιστικό; Πώς να είναι, αφού στην πραγματικότητα δεν το ζητάει κανένας;

Μπορεί βέβαια να το δει κανείς κι αλλιώς: ας φτιάξει κάθε κλάδος τον σύλλογό του, κι ας συντονίζονται όλοι μαζί για τα παραπάνω σημαντικά ζητήματα. Ή ας φτιάξουν οι σύλλογοι των επιμέρους κλάδων έναν δευτεροβάθμιο σύλλογο που να τα θέτει όλα αυτά. Με αυτή τη λογική, αν γίνει ένας σύλλογος φιλολόγων είμαι κι εγώ μέσα.  Παραδέχομαι επιπλέον ότι θα έχει το προσόν ότι ενεργοποιεί δίκτυα, φιλίες, γνωριμίες που έχουμε από τις σχολές μας, πιο εύκολα απ' ό,τι ένας σύλλογος αδιορίστων όλων των κλάδων. Και τελικά, τη συζήτηση αυτή έχουν διαβάσει 477 άτομα. Οι μισοί να κάνουν το ελάχιστο, δηλαδή να γραφτούν μέλη χωρίς να πολυασχοληθούν απαραίτητα, έχουμε αποκτήσει μια πολύ καλή βάση για να κάνουμε και δέκα πράγματα στη συνέχεια.   
Απλά θέλω να επιμείνω: μακριά από συντεχνιασμούς (κάθε είδους: πόσο τα εκατό από τους επιτυχόντες ΑΣΕΠ και πόσο από τους αναπληρωτές, χωριστά οι απόφοιτοι τμημάτων φιλολογίας από τους ΦΠΨίτες και τους ιστορικούς, φιλόλογοι εναντίον φυσικών-κοινωνιολόγων-θεολόγων-εξωγήινων κλπ). Δεν βγάζουν πουθενά, απλά τρώμε τα λυσσακά μας μεταξύ μας άνθρωποι που βρισκόμαστε στην ίδια θέση. Το ζήτημα είναι να μεγαλώσει η πίτα, από τη μοιρασιά της δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουμε ουσιαστικά μεγαλύτερο κομμάτι.
Παρεμπιπτόντως: στο Ρέθυμνο έχει αρχίσει ζύμωση για τη δημιουργία ενός συλλόγου αδιορίστων. Γιατί να τα περιμένουμε, οι επαρχιώτες, όλα από Αθήνα και Θεσσαλονίκη;

[para5]

Συμφωνώ και 'γω πως μια γενικότερη συσπείρωση θα απέδιδε καλύτερα αποτελέσματα. Όσο περισσότερο ενοποιηθούμε οι αδιόριστοι, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες θα έχουμε να πετύχουμε καλύτερες συνθήκες τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Αρχικά, μία παρατήρηση: ένας σύλλογος που έχει την προσωνυμία 'αδιόριστων φιλολόγων' κατ'ευθείαν παραπέμπει στην βασική επιδίωξή του, δηλαδή στον διορισμό, έστω με καλύτερες συνθήκες (αξιοκρατικές εξετάσεις, αύξηση των θέσεων κτλ.). Έχω γράψει ξανά πως μία βασική επιδίωξή μας θα πρέπει να είναι η βελτίωση των εργασιακών συνθηκών στον ιδιωτικό τομέα. Αν καταφέρουμε π.χ. να πετύχουμε σημαντική αύξηση των αποδοχών στα φροντιστήρια, το ωράριο εκεί να αντιστοιχεί με αυτό το δημοσίου και όχι με αυτό ενός οποιουδήποτε εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα, νομίζω πως θα έχουμε πετύχει αρκετά. Καλώς ή κακώς το δημόσιο δεν μπορεί να μας χωρέσει όλους. Ακόμη και σημαντική αύξηση των θέσεων να κάνει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν όμως εμείς οι αδιόριστοι καταφέρουμε να μην έχουμε πλέον ανάγκη το δημόσιο τομέα, τότε θα έχουμε κερδίσει τη μάχη.
Σκεφτείτε πόσα άτομα είναι διατεθημένα να εγκαταλείψουν τον τόπο διαμονής τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον καθένα (προσωπική ζωή, οικογένεια, οικονομική επιβάρυνση) για μια θέση στον ήλιο, που συχνά μεταφράζεται ως θέση σε κάποιο χωριό ή νησί στην άκρη του πουθενά. Όσοι δεν γνωρίζουν την κατάσταση, λένε πως είναι επιλογή μας. Όμως κατά πόσο είναι επιλογή τη στιγμή που ο μισθός στα φροντιστήρια είναι ψίχουλα;
Αν όμως καταφέρναμε να δημιουργηθούν συνθήκες ώστε να είμαστε ικανοποιημένοι με τον ιδιωτικό τομέα, τότε πραγματικά θα ήταν επιλογή του καθενός να συμμετάσχει στις εξετάσεις του δημοσίου.
Με λίγα λόγια, εγώ θα πρότεινα να ξεκινήσουμε από την ήδη υπάρχουσα κατάσταση, τον ιδιωτικό τομέα, και να προσπαθήσουμε να τον βελτιώσουμε ουσιαστικά.

[ioanna89]

Κι εγώ θα προτιμούσα να δημιουργηθεί ένας σύλλογος που θα εκπροσωπεί όλους τους αδιόριστους. Σίγουρα κάθε κλάδος έχει τις ιδιαιτερότητές του, αλλά τα περισσότερα προβλήματα είναι κοινά. Άλλωστε ένας ενιαίος σύλλογος έχει μεγαλύτερη εμβέλεια και περισσότερες δυνατότητες παρέμβασης. Είναι κρίμα που αυτό είναι τώρα ζητούμενο, ενώ υπήρχε σύλλογος (η ΠΕΑΕ) που θα μπορούσε να είχε κρατήσει αυτόν τον ρόλο και στη μετά-ΑΣΕΠ εποχή, αν δεν ενέμενε στο -ουτοπικό πια- αίτημα για επαναφορά της επετηρίδας. Χωρίς να συμβιβαστεί, θα μπορούσε να προσαρμόσει τις διεκδικήσεις της στα νέα δεδομένα έχοντας πάντα σε πρώτο πλάνο το βασικό αίτημα για αύξηση των διορισμών.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε... Πάνω από όλα να μην αφήσουμε να μας αλλοτριώσει η διαδικασία του ΑΣΕΠ.
Για τους εργαζόμενους στα φροντιστήρια υπάρχει σύλλογος στην Αθήνα, ο ΣΕΦΚ (και ο αντίστοιχος στη Θεσ/νίκη -ΣΕΦΙΕ), που είναι πολύ μαχητικός και το παλεύει όσο μπορεί· μέχρι και στα δικαστήρια έχουν συρθεί από φροντιστηριάρχες για συκοφαντική δυσφήμιση, επειδή κατήγγειλαν περιπτώσεις ανασφάλιστης εργασίας. Πόσα πράγματα όμως μπορεί να καταφέρει ένας σύλλογος χωρίς μαζική συμμετοχή και στήριξη από τους ενδιαφερόμενους; Ο ιδιωτικός τομέας είναι ζούγκλα και ο συνδικαλισμός έχει μεγάλο κόστος...
Ίσως θα ήταν καλή ιδέα να έρθουμε σε επαφή με τον ΣΕΦΚ και να προχωρήσουμε από κοινού στη δημιουργία -ή την ανασύσταση- συλλόγου αδιορίστων.