0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μάλλον είναι η γυναίκα του και είναι και καθηγήτρια Αγγλικών εκει.
Αυτός άρχισε να μου λέει ότι έχω δίκιο και χίλια συγγνώμη και δεν είναι ενήμερος,αλλά ταυτόχρονα ότι έτσι είναι οι δουλειές και ότι και αυτοί χάνουν παιδιά χωρίς εξήγηση(άσχετο αυτό εντωμεταξύ).
Να σου πω εγώ τι πιστεύω πως έγινε: έπρεπε να μοιραστούν οι ώρες εκείνη τη στιγμή και αφού αποχώρησες θεώρησαν ότι δεν ενδιαφέρεσαι, οπότε έδωσαν τις ώρες σου σε άλλο καθηγητή. Τόσο απλά.Ακούγεται υπερβολή, αλλά είμαστε ήδη στα τέλη Σεπτεμβρίου, τα περισσότερα φροντιστήρια έχουν αρχίσει μαθήματα και όσα δεν έχουν αρχίσει δεν έχουν καιρό για χάσιμο. Ειδικά φέτος η κατάσταση είναι τραγική λόγω ΦΠΑ πρώτον γιατί τα οικονομικά είναι πολύ ρευστά και δεύτερον γιατί οι γονείς έχουν λαλήσει και δεν ξέρουν τι ζητάνε. Αυτό που εννοούσε είναι πως αν δεν κλείσεις το τμήμα ΤΩΡΑ, να δώσεις στους γονείς τις ώρες και να πάρεις την προκαταβολή, μπορεί να βρεθείς προ εκπλήξεως. Στα αγγλικά είναι λίγο πιο απλά τα πράγματα, αλλά στις δεύτερες ξένες γλώσσες το πρόγραμμα είναι φιξαρισμένο - οι μαθητές θέλουν μάθημα "Παρασκευή 5-7" και δεν δέχονται καμία άλλη ώρα και μέρα. Ή έχεις καθηγήτρια για αυτές τις ώρες, ή ο μαθητής θα φύγει, και αν φύγει από τα γαλλικά, θα φύγει και από τα αγγλικά, και θα πάρει μαζί και το αδερφάκι/ξαδερφάκι/κολλητό του. Άσε που θα ακούσεις απίστευτη γκρίνια από τις μαμάδες. Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει η πολυτέλεια της αναμονής. Μόλις βρεις καθηγητή για τις μέρες και ώρες που θέλεις να βάλεις το τμήμα, τον κλείνεις επί τόπου. Όποιος θέλει να το σκεφτεί... μένει απέξω. Ακούγεται σκληρό, αλλά αν περιμένουν εσένα να αποφασίσεις, και εσύ πεις όχι, μπορεί στο μεταξύ να έχουν χάσει μια άλλη καθηγήτρια που της είπαν αυτοί όχι, και να βρεθούν χωρίς καθηγήτρια στο παρά πέντε. Δεν αξίζει να το ρισκάρουν.Για το ότι δεν έχουν μιλήσει μεταξύ τους οι ιδιοκτήτες, πρώτον μπορεί να σου λένε ψέματα για να μην εκτεθούν παραπάνω και δεύτερον, μπορεί όντως να μην έχουν μιλήσει. Εγώ αυτές τις μέρες δουλεύω ατελείωτες ώρες, ο σύζυγος τρέχει σε εξωτερικές δουλειές και έχει αναλάβει και τα παιδιά, γενικά είμαι σίγουρη πως δεν έχει ιδέα τι γίνεται με τις προσλήψεις. Θα μπει καινούρια καθηγήτρια στο φροντιστήριο την ερχόμενη εβδομάδα και θα νομίζει πως είναι νέα μαθήτρια.Οι κακοί τρόποι στο τηλέφωνο είναι αδικαιολόγητοι, αλλά μπορεί να οφείλονται και στο στρες των ημερών.
Isla,το θέμα με τις ώρες δεν ήταν δικό μου.Εμένα με ρώτησαν αν έχω κενά δύο συγκεκριμένες μέρες και αν τυχόν μπορώ να μεταθέσω ένα άλλο μάθημα,τους είπα ότι είμαι ελεύθερη και ότι θα το μεταθέσω και από εκεί και πέρα αυτοί κανόνιζαν με το άλλο παράρτημα πώς θα κανονίσουν το πρόγραμμα μεταξύ τους,ώστε να μπορούν να μου πουν Παρασκευή έχεις τις τάδε ώρες χωρίς κενά μεταξύ τους.Γι'αυτό κι εγώ περίμενα τηλ. για το τελικό πρόγραμμα μέσα στις επόμενες ώρες.Όσο γι'αυτό που λες ότι ήθελαν άμεση απάντηση,τι τους πείραζε να τους απαντήσω μετά από δύο ώρες;Εγώ το οικονομικό ήθελα να σκεφτώ,οχι τις ώρες.Το θέμα είναι ότι την στιγμή που έφυγα μου λένε "σε δύο ώρες σου τηλεφωνούμε για το πρόγραμμα",πράγμα που δεν κάνανε,και όταν εγώ πήρα το πρωι μου λέει η σύζυγος "δεν θα συνεργαστούμε",έτσι ξερά.Δηλαδή γιατί να λειτουργήσουν τόσο ψυχαναγκαστικά;Είναι λογικό να φωνάζεις μια καθηγήτρια,να κουμπώνουν οι ώρες σας,να της λες τιμή,να τη ρωτάς "κλείνουμε τη συνεργασία;",να της λες θα σε πάρουμε τηλ. σε δύο ώρες και ξαφνικά να της ανακοινώνεις κοφτά ότι "δεν συναργαζόμαστε";Πάνε καλά;Και τα δύο παραρτήματα είναι του ίδιου,εγώ φαντάζομαι ότι έφαγε παντόφλα από τη σύζυγο για αδιευκρίνιστη αιτία.
Κωνσταντίνε, δεν υπάρχει "θα περιμένω μέχρι αύριο". Γιατί να περιμένουν μέχρι αύριο? Για να πάρουν ένα ρίσκο ακόμα? Αφού έχουν επιλέξει με συνεντεύξεις (λέω ένα νούμερο στην τύχη) 5 καθηγήτριες για τις 3 θέσεις που έχουν, το λογικό είναι να κλείσουν τις πρώτες 3 που είναι διαθέσιμες, και όχι να περιμένουν να τους απαντήσουν οι άλλες δύο ΑΝ ενδιαφέρονται.
Για ακόμα μια φορά καταλήγω-όπως πολλές φορές έχει ειπωθεί κι εδώ μέσα-στο ότι δεν αξίζει να δουλεύει κανείς σε φροντιστήριο.Δεν υπάρχει καμμία ανταποδοτικότητα.Για να μη μιλήσω για το ψυχολογικό κομμάτι που σε κάνει κουρέλι.Όταν ήμουν φοιτήτρια,είχα γνωρίσει αρκετούς απόφοιτους καθηγητικών σχολών που δε δούλευαν στο χώρο της εκπαίδευσης και πραγματικά απορούσα,μου έκανε φοβερή εντύπωση.Ε πλέον έχω καταλάβει γιατί.Ο ρόλος του καθηγητή έχει απαξιωθεί.Πέρα από το οικονομικό,εγώ προσωπικά δε δέχομαι μετά από τόσο κόπο κατά τις σπουδές μου,να έρχεται ο κάθε επιχειρηματίας και να μου μιλάει με τέτοια αγένεια και να μου κλείνει και το τηλέφωνο στα μούτρα.Τα πράγματα έχουν ξεφύγει τελείως.