0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Τι εννοείς "χωρίς παραθετικά, αλλά υπάρχει και το επίρρημα exterius"; Το exterius δεν είναι ο συγκριτικός του extra;Επίσης βρήκα στο OLD επίρρημα extremo (=at last, finally)και στο Lewis-Short βρήκα extremum με την ίδια σημασία (at last, finally). Αυτά τώρα δεν είναι ο υπερθετικός του extra (όπως δίνεται σε κάποιες σημειώσεις στο διαδίκτυο);
Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς γίνεται με την αιτιατική και την αφαιρετική που χρησιμοποιούνται με επιρρηματική σημασία. Δεν θεωρούνται (από όλους) επιρρήματα;
Και το ίδιο πρόβλημα βλέπω και με το ελληνολατινικό Λεξικό. Εντάξει, μπορούσε να πάει το μυαλό μου στο αγγλικό commit και να ψάξω για κάτι αντίστοιχο σε λατινικό Λεξικό. Δεν πήγε όμως. Κανένας άλλος τρόπος να βρω την κατάλληλη λέξη στο ελληνολατινικό Λεξικό;
Αν θέλω στην πρόταση Galli Germanos ingenti magnitudine corporum esse praedicabant να βάλω το ρήμα σε β΄ πληθυντικό και να την κάνω έτσι ώστε να δηλώνεται ταυτοπροσωπία, θα βάλω δύο φορές το vos, Vos ingenti magnitudine corporum vos esse praedicabatis;
Την πρόταση Horum vocibus ac timōre paulātim etiam ii ... perturbabantur, στην οποία τα vocibus και timore τα αναγνωρίζουμε ως αφαιρετικές του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου, μπορώ να την τρέψω σε ενεργητική, horum voces et timor eos perturbabant ;
Αφού έχεις πρόσβαση στο OLD, θα είδες ότι το extra δεν το δίνει με παραθετικά και ότι το exterius το έχει ως παράγωγο του exterior. Επίσης, το extremo το δίνει ως παράγωγο του extremus. Αυτά λέει το λεξικό.
Για την προκείμενη έκφραση, καλύτερα θα ήταν να έψαχνες στα ουσιαστικά (scelus, facinus), για να δεις με ποιο ρήμα συντάσσονται καλύτερα.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι από αυτά που γράφει ο Woodcock (παράγραφος 94) για το συγκεκριμένο παράδειγμα συμπεραίνω ότι θεωρεί πως η μετοχή εκφράζει άμεση αντίληψη (δηλαδή κατηγορηματική).
Γιατί είναι πρόβλημα; Για μετοχή κατηγορηματική πρόκειται. Τα ίδια λέει και ο Γιαγκόπουλος, 225, ΙΙ, Παρατήρηση 2. Ο Woodcock τα εξηγεί καλά στην παράγρ. 94.
Ναι, με τις προσωπικές αντωνυμίες. Δες το μάθημα 5, παρατήρηση 6. Σε ό,τι λέει εκεί το βιβλίο να προσθέσουμε και την προσωπική αντωνυμία του γ΄ προσώπου επί άμεσης ή έμμεσης αυτοπάθειας.
Μάλλον ήθελαν να γράψουν στο διαγώνισμα "κτήση χωρίς αυτοπάθεια", αλλά έγραψαν κατά λάθος αυτό που λες.