Στάση/Συμπεριφορά/Προβλήματα στα ιδιαίτερα

[kyra_daskala]

Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν το έχεις ήδη αναφέρει... αλλά αυτά που γράφεις με προβληματίζουν ως πιθανή μαθησιακή δυσκολία.
Listening άριστο κατανοεί και μιλά έστω με απλοϊκό λεξιλόγιο τη γλώσσα. Αλλά γραπτή άσκηση και δεν βγάζεις νόημα...
Μήπως το παιδί έχει δυσλεξία; Έχεις δει ποτέ γραπτό του στα ελληνικά; Έστω μια μικρή παράγραφο ανάπτυξης;

Μας έλεγε πρόσφατα πανεπιστημιακός σε ημερίδα για μαθησιακές δυσκολίες, ότι ειδικά η δυσλεξία φαίνεται στις ξένες γλώσσες πιο έντονα.
 

[PDE ads]

[eng_teacher]

Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν το έχεις ήδη αναφέρει... αλλά αυτά που γράφεις με προβληματίζουν ως πιθανή μαθησιακή δυσκολία.
Listening άριστο κατανοεί και μιλά έστω με απλοϊκό λεξιλόγιο τη γλώσσα. Αλλά γραπτή άσκηση και δεν βγάζεις νόημα...
Μήπως το παιδί έχει δυσλεξία; Έχεις δει ποτέ γραπτό του στα ελληνικά; Έστω μια μικρή παράγραφο ανάπτυξης;

Μας έλεγε πρόσφατα πανεπιστημιακός σε ημερίδα για μαθησιακές δυσκολίες, ότι ειδικά η δυσλεξία φαίνεται στις ξένες γλώσσες πιο έντονα.

Ναι, έχει δυσλεξία. Δυστυχώς, μου το είπε η μητέρα μετά το 1ο μάθημα ότι "έχει λίγη δυσλεξία" και ότι η αδερφή του "λίγη διάσπαση προσοχής".  Εγώ αιφνιδιάστηκα γιατί κανονικά στο ιδιαίτερο αποφεύγω περιπτώσεις μαθησιακών δυσκολιών γιατί, όπως έχω ξαναπεί στο forum, πιστεύω ότι πρέπει να απευθύνονται μόνο σε ειδικούς, καθηγητές εξειδικευμένους στα μαθησιακά. Η πλάκα είναι ότι η μικρή του αδερφή έχει πρόοδο, γιατί έχει συμπαθήσει το μάθημα και διαβάζει και μάλιστα μόνη της, αλλά δυσκολευόταν ακόμα στην ορθογραφία και ό,τι και να δοκίμαζα δεν υπήρχε αισθητή πρόοδος στην ορθογραφία. Ρωτάω τη μητέρα της "έχει δυσλεξία και η μικρή;" και μου λέει "α ναι, έχει λίγη αλλά δεν έχουμε χαρτί διάγνωσης". Ένα-ένα τα ανακαλύπτω κι εγώ.

Kyra_daskala δεδομένης της δυσλεξίας, τι θα μπορούσα να κάνω γι'αυτό το παιδί; Οι γονείς του περιμένουν να αρχίσει να γράφει καλές εκθέσεις ανάλογες του επιπέδου και να δώσει Lower του χρόνου, και το παιδί δε γράφει τίποτα.. 3 μήνες έχει γράψει μόνο 2 εκθέσεις και 1-2 παραγραφούλες γιατί δεν τις έκανε ως homework και τις κάναμε μαζί στο μάθημα.

[kyra_daskala]

Θα με πεθάνουν αυτοί οι γονείς! Λίγη δυσλεξία; Τι είναι; Φέτα βαρελίσια να ζητήσεις λίγη ή πολύ;

Ειδική παιδαγωγός δεν είμαι, αλλά θα σου πω τις εμπειρίες μου από τα δυσλεκτικά παιδιά που είχα μέχρι σήμερα στην τάξη ελπίζω να μπορούν να εφαρμοστούν και στην περίπτωσή σου:
1. Η δυσλεξία μπορεί να είναι ελαφριά ή βαριάς μορφής. Ακόμα και αν είναι ελαφριάς μορφής, χωρίς σωστή αντιμετώπιση και σωστή βοήθεια προς το παιδί μπορεί να εξελιχθεί σε ιδιαίτερες μαθησιακές δυσκολίες. Το ότι δεν μπορεί να σχηματίσει έστω απλό κατανοητό κείμενο φωνάζει από μόνο του.
2. Να κάτσει να ασχοληθεί και να τρέξει η μάνα και ο πατέρας και να περάσει το παιδί τους απο αξιολόγηση από το ΚΕΔΔΥ ή κάποιο  ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, η αναμονή είναι μεγάλη και έπρεπε να το είχαν κάνει από χθες! Αυτή η γνωμάτευση θα του δώσει στο σχολείο τη βοήθεια που χρειάζεται παρακολουθώντας μαθήματα στην ειδική τάξη και θα εξετάζεται το παιδί μόνο προφορικά. Νομίζω ότι αυτό ισχύει και στις εξετάσεις για τα διπλώματα ξένων γλωσσών.
3. Το παιδί δεν είναι τεμπέλης, ταλαιπωρείται και το ίδιο. Για να μπεις στη θέση του, φαντάσου ότι σου δίνουν ένα κείμενο να διαβάσεις και λείπουν όλα τα ουσιαστικά και δεν μπορείς να βγάλεις νόημα. Για αυτό και τα βοηθά να τους διαβάζουν το κείμενο που έχουν να μάθουν είτε αυτό είναι ιστορία είτε κανόνας γραμματικής.
4. Βοηθούν τα σχεδιαγράμματα, τα χρώματα, η κατάταξη σε πίνακες.
5. Στο γραπτό λόγο ξεκινάς από απλές προτάσεις (Υποκείμενο - Ρήμα - Αντικείμενο), χρώμα στο πρώτο κεφαλαίο γράμμα, χρώμα στην τελεία και αφού εξασκηθεί πολύ σε αυτό περνάς σε επαυξημένες προτάσεις. Αφού κατακτήσει και αυτό πας σε σύνθετες. Οπότε μίλησε ειλικρινά στη μητέρα, ότι το παιδί χρειάζεται παρέμβαση για να μάθει να γράφει εκθέσεις -πόσο μάλλον επιπέδου Lower.
6.Επίσης αυτά τα παιδιά θέλουν πολλή ενθάρρυνση.

[miki]

ελεος με αυτά που ακούμε από τους γονείς.. υπάρχει διάγνωση από το ΚΕΔΔΥ? γιατί δε νομίζω να έλεγε η διάγνωση ότι το παιδί έχει λίγη δυσλεξία και λίγη διάσπαση προσοχής.. και αν δεν υπάρχει που το ξέρει εκείνη μόνη της έκανε τη διάγνωση;

[PDE ads]

[evangelia 77]

Οι περισσότεροι γονείς πια μιλούν για ολίγη από δυσλεξία και  άλλες μαθησιακές δυσκολίες, πολλή από εμπειρία, προθυμία και πνεύμα εθελοντισμού του δασκάλου και για ολίγο εως ελάχιστο από αμοιβή του...

[eng_teacher]

Για τη μικρή δεν έχει διάγνωση, αλλά για τον μεγάλο, ναι, έχει τα χαρτιά για τη δυσλεξία.

Δηλαδή ο μεγάλος θέλει εντελώς διαφορετική προσέγγιση, και όπως φαίνεται -από τις συμβουλές της kyra_daskala- χρειάζεται τη βοήθεια ειδικού παιδαγωγού οπωσδήποτε.

Ένιωσα κάπως 'ριγμένη' όταν μου τα ξεφούρνιζε ένα-ένα η μητέρα. Αν τα ήξερα όλα αυτά εξ αρχής, θα είχα διαλέξει άλλα βιβλία πρώτ'απ'όλα, αλλά το πιθανότερο είναι να είχα ζητήσει μεγαλύτερη αμοιβή ή να το είχα απορρίψει (παρά τις οικονομικές μου δυσκολίες) γιατί ουδέποτε είχα σκοπό να εξειδικευτώ στις μαθησιακές δυσκολίες, έχω άλλους στόχους. Κάθε χρονιά όλος και κάποιος γονιός/ μαθητής θα μου τη φέρει τελικά..

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Είτε θα αλλάξω προσέγγιση εντελώς, είτε θα προτρέψω τη μητέρα να βρει καθηγητή ειδικής αγωγής.

[MissPE06]

Αχ αυτοί οι γονείς....
Που να δεις γονείς μαθητή τεμπέλη και μονίμως εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων αδιάβαστου να επιμένουν ότι έχει δυσλεξία και να τα ρίχνουν όλα εκεί. Διάγνωση, φυσικά, δική τους. Και να ζητάνε να του βάζω "λίγο λεξιλόγιο κι ασκήσεις αλλά και να δώσει γρήγορα να το πάρει που παιδεύεται τόσα χρόνια"!

[eng_teacher]

Έχω βαρεθεί να βλέπω εφήβους και ενήλικες μαθητές (φοιτητές αλλά και εργαζόμενους) να έχουν μία στάση του στυλ "πληρώνω ή/και παρευρίσκομαι στα περισσότερα μαθήματα, άρα πρέπει αυτόματα να έχω μεγάλη βελτίωση και near-native επίπεδο σ'αυτούς του λίγους μήνες".

Οι έφηβοι είναι συνήθως αδιάφοροι και δεν προσέχουν ούτε κατά τη διάρκεια του μαθήματος (πχ λένε ψέματα ότι τα κατάλαβαν όλα, ότι δεν έχουν ερωτήσεις..), οι φοιτητές και εργαζόμενοι ΟΚ έχουν υποχρεώσεις και γι'αυτό ακυρώνουν μαθήματα, αλλά με το να μην αναπληρώνεται ΚΑΝΕΝΑ δημιουργείται ένα ασταθές μαθησιακό περιβάλλον και άντε να το διορθώσεις αυτό, άαααασε που ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ λεξιλόγιο ή την παραμικρή εργασία για το σπίτι.. όμως πχ πώς θα βελτιωθούνε στο email writing οι υπάλληλοι άμα δε γράφουν email και εννοώ των 40-60 λέξεων. Σε κοιτάνε όλοι σα να θεωρούνε το διάβασμα και το homework παιδιάστικο, μόνο για παιδιά  Δημοτικού-Λυκείου.

Η ξένη γλώσσα δεν είναι σεμινάριο, πας, τ'ακούς και μπορεί να εφαρμόσεις κάποιες ιδέες και στη δουλειά σου. Η εκμάθηση της ξένης γλώσσας θέλει 'τριβή' σε τακτική βάση, αλληλεπίδραση, χρόνο, εξάσκηση, πολλή δουλειά και από το μέρος του μαθητή.. Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν; Η πραγματική γνώση και ευχέρεια σε μία γλώσσα δεν βγαίνει σε 'fast food or convenience food' μορφή.

Είναι τόσο τραγικά δύσκολο να είσαι 'εντάξει' ως προς τα μαθήματά σου είτε είσαι 10χρονο είτε είσαι 35αρης; Και καλά στα μικρά επίπεδα και ψιλοαδιάβαστα που έρχονται καλύπτεται η ύλη στην τάξη και τα μαθαίνουν από το μάθημα, αλλά -αυτό το έχω χιλιοπεί και δεν παύω να το πιστεύω- από Β1/Β2 και πάνω που αρχίζει και είναι πιο σύνθετος ο λόγος και πιο περίπλοκες οι δομές, πιο απαιτητικό το λεξιλόγιο, κτλ δεν γίνεται να περιμένουν όλα να τα κάνουν 'κτήμα' τους από το μάθημα χωρίς να στρωθούνε έστω 10 λεπτά την ημέρα. Έλεος.. ας τα σταματήσουν ή ας μην τα άρχιζαν καν τα μαθήματα εάν δεν ήταν πρόθυμοι να δουλέψουν και να συνεργαστούν με τον καθηγητή. Πλέον τους λέω "δεν ξέρω αν σας παρηγορεί, αλλά μαθαίνω κι εγώ μια ξένη γλώσσα κανονικά με καθηγήτρια και μου βάζει 10-10 τις ασκήσεις και γραπτές εργασίες.. όλα κανονικά, δε σας βάζω πολλά".. είμαι έτοιμη να πω και συγγνώμη κιόλας!

Δεν ξέρω γιατί με επηρρεάζει τόσο αυτή η νοοτροπία.. συγγνώμη ήθελα να το μοιραστώ στο forum.

Καλή σας μέρα!

[MARKOS]

H μαθησιακή διαδικασία είναι επίπονη τόσο για τον μαθητευόμενο όσο και για τον διδάσκοντα. Βασική προυπόθεση να ισχύει αυτό ειναι η ενσυναίσθηση εκατέροθεν.

[Isla]

H μαθησιακή διαδικασία είναι επίπονη τόσο για τον μαθητευόμενο όσο και για τον διδάσκοντα. Βασική προυπόθεση να ισχύει αυτό ειναι η ενσυναίσθηση εκατέροθεν.

Το πρόβλημα είναι, Μάρκο, πως ειδικά σε αυτές τις δύο ομάδες στις οποίες αναφέρεται η eng_teacher (έφηβους και ενήλικες) οι περισσότεροι μαθητευόμενοι δεν έχουν διάθεση να πονέσουν για να μάθουν. Έχουν όμως την απαίτηση να αποκτήσουν γνώση με κάποιο μαγικό τρόπο, κυρίως μέσω της παρουσίας τους στις συνεδρίες με τον καθηγητή, συνεδρίες για τις οποίες ο καθηγητής μπορεί να έχει κάνει μεγαλύτερη προετοιμασία απ' ό,τι ο μαθητής....

Eng_teacher φοβάμαι πως αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα το συναντάς συνεχώς στα ιδιαίτερα. Όχι πως δεν το βλέπεις και στις τάξεις, απλά το πλεονέκτημα της τάξης είναι πως υπάρχει ανά πάσα στιγμή ένα μέτρο σύγκρισης και δεν είναι εύκολο να διατηρήσεις ψευδαισθήσεις μεγαλείου. Οπότε για τα ατομικά μαθήματα, η τακτική που εφαρμόζω και σου προτείνω, είναι η εξής: στην αρχή της συνεργασίας φτιάχνεις ένα αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας που δείχνει τι ακριβώς θα καλύψεις σε κάθε μάθημα και το κοινοποιείς στον μαθητή και στους γονείς του. Τους δίνεις και ένα αντίγραφο. Στους ενήλικες, μπορείς να δώσεις δύο προγράμματα, ένα πιο γρήγορο και ένα πιο χαλαρό και να τους πεις να διαλέξουν με ποιο ρυθμό θέλουν να προχωρήσουν. Ιδανικά, πάνω στο πρόγραμμα καλό είναι να υπάρχει η ένδειξη του τι πρέπει να κάνει ο μαθητής στο σπίτι, π.χ. πόσες λέξεις θα πρέπει να μαθαίνει ανά εβδομάδα ή πόσες ασκήσεις να κάνει, γιατί αν τους ρωτήσεις έτσι γενικά και αόριστα τι είδους πρόγραμμα θέλουν, θα σου πουν "εντατικό" (μόνο που στο μυαλό τους, το εντατικό πρόγραμμα αποτελείται από 2 ώρες μάθημα την εβδομάδα και 30 λεπτά διάβασμα).

Αφού επιλέξετε το πρόγραμμα, το τηρείτε όσο πιο πιστά γίνεται και ανά τακτά χρονικά διαστήματα π.χ. κάθε μήνα, ελέγχετε την πρόοδό σας. Εννοείται μαρκάρεις όλα τα χαμένα μαθήματα, τις επαναλήψεις που έγιναν επειδή ο μαθητής δεν είχε διαβάσει κλπ ώστε να είναι ξεκάθαρο το πόσο πίσω έχετε μείνει και για ποιο λόγο. 

Καλό είναι επίσης στην αρχή της συνεργασίας να μιλήσετε για το πόσο διάβασμα απαιτείται. Όχι ότι ο μαθητής που δεν ασχολείται θα το κάνει... αλλά τουλάχιστον δεν θα χρειάζεται κάθε φορά να απολογήσαι και να εξηγείς γιατί βάζεις τόσες ασκήσεις και όχι λιγότερες.

Και καλή τύχη....

[MARKOS]

Το πρόβλημα είναι, Μάρκο, πως ειδικά σε αυτές τις δύο ομάδες στις οποίες αναφέρεται η eng_teacher (έφηβους και ενήλικες) οι περισσότεροι μαθητευόμενοι δεν έχουν διάθεση να πονέσουν για να μάθουν. Έχουν όμως την απαίτηση να αποκτήσουν γνώση με κάποιο μαγικό τρόπο, κυρίως μέσω της παρουσίας τους στις συνεδρίες με τον καθηγητή, (...)

+++   δεν είπα κάτι διαφορετικό. Ακριβως γιαυτό χρησιμοποίηση τη λέξη "ενσυναίσθηση"

[Isla]

Ναι, συμφωνώ, εννοείται. Και είναι κάτι που ισχύει γενικά για όλες τις μαθησιακές διαδικασίες. Απλά ειδικά στις ξένες γλώσσες και ειδικά σε αυτά τα δύο γκρουπ είναι πολλοί οι διδασκόμενοι που δεν έχουν αυτή την "ενσυναίσθηση". Περισσότεροι (θεωρώ) από αυτούς που κάνουν ιδιαίτερα για ένα μάθημα του σχολείου.

Είναι μάστιγα στον χώρο μας. Για κάθε συνειδητοποιημένο έφηβο ή ενήλικα, έχεις 2 ή 3 που νομίζουν ότι η γλώσσα μαθαίνεται με μαγνητικά κύματα (που εκπέμπει ο εγκέφαλος του καθηγητή όταν βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 2 μέτρων από το μαθητή) 

[Landau]

Τι είναι το μαγνητικό κύμα;     

(FYI: υπάρχουν ηλεκτρικό πεδίο, μαγνητικό πεδίο, αλλά και.. ηλεκτρομαγνητικό κύμα)

[Isla]

Κάτι που δεν υπάρχει